Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-310/13/LG
z 8 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2013r. (data wpływu 8 lipca 2013r.), uzupełnionego pismem z dnia 12 września 2013r. (data wpływu 13 września 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi transportu towarów, której miejscem opodatkowania nie jest terytorium kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi transportu towarów, której miejscem opodatkowania nie jest terytorium kraju.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 września 2013r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 września 2013r. znak: IBPP4/443-310/13/LG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka A świadczy usługi spedycyjne zarówno dla polskich podatników (zgodnie z art. 15 i art. 28a Ustawy o podatku od towarów i usług), jak i dla podatników z krajów Unii Europejskiej. Spółka nie świadczy usług dla niepodatników. Usługi te świadczone są na podstawie indywidualnych zleceń. Za moment wykonania usługi spółka przyjmuję datę rozładunku.

Za wykonaną usługę spółka wystawia fakturę VAT. Usługi świadczone przez spółkę dotyczą tylko drogowego transportu towarów.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. b Ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług dla podatników z kraju, usługi te spółka opodatkowuje w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 30 dnia od momentu wykonania usługi.

Natomiast w przypadku usług świadczonych dla podatników z krajów należących do Unii Europejskiej (gdy usługa dotyczy transportu towarów z Polski do innego kraju członkowskiego (bądź odwrotnie), spółka zgodnie z art. 109 ust. 3a - w przypadku usług do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 19a i ust. 19b - spółka uznaje, iż momentem opodatkowania jest moment wykonania usługi. Spółka świadcząc usługi spedycyjne dla kontrahentów spoza terytorium kraju, rozpoznaje miejsce świadczenia poza terytorium kraju, tym samym usługi te podlegają opodatkowaniu poza terytorium kraju.

Dla świadczonych usług nie są ustalone następujące po sobie terminy płatności czy rozliczeń oraz usługi te nie są świadczone w sposób ciągły.

Dla potrzeb niniejszego wniosku Wnioskodawca prosi o założenie, że podmiot zagraniczny nie płaci spółce wynagrodzenia przed wykonaniem usługi.

Ponadto w piśmie z dnia 12 września 2013r. Wnioskodawca wskazał, że zagraniczni kontrahenci z krajów członkowskich Unii Europejskiej dla których Wnioskodawca świadczy usługi spedycyjne są podatnikami podatku od wartości dodanej zidentyfikowanymi na potrzeby tego podatku, zobligowanymi do zapłaty podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka prawidłowo rozpoznaje moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczonej usługi spedycyjnej dla podatnika z poza kraju (z Państwa należącego do Unii Europejskiej) na dzień wykonania usługi?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy świadczeniu usług spedycyjnych dla podatników z krajów członkowskich Unii Europejskiej, miejsce świadczenia należy określić zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Art. 28b. 1. Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. lila, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zgodnie z treścią tego artykułu usługi takie nie są opodatkowana na terenie kraju, więc nie możemy do nich stosować art. 19 ust. 3 pkt 2 lit. b Ustawy.

Natomiast art. 109 ust. 3a. Podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 19a i 19b.

Z treści tego artykułu wynika iż w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 19a i 19b.

Art. 19 ust. 19a. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług.

Ponadto Wnioskodawca przytacza Interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 lipca 2010r. sygnatura IBPP3/443-225/10/IK oraz Interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 maja 2010r. sygnatura IBPP3/443-123/10/IK, które zostały wydane w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług transportowych świadczonych dla podatników z państw członkowskich Unii Europejskiej. Interpretacje potwierdzają stanowisko Wnioskodawcy, iż usługi te należy opodatkować w momencie wykonania usługi.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług istotnym jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy usługa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie, oraz na podstawie jakich przepisów powstanie obowiązek podatkowy.

Skoro Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz podatników mających siedzibę na terenie kraju członkowskiego innego niż Polska, to usługi te podlegają opodatkowaniu w miejscu gdzie siedzibę ma usługobiorca. Usługi te zgodnie z art. 100 ustawy będą objęte informacją podsumowującą, a w przypadku usług objętych tą informacją nie można mówić o obowiązku podatkowym. Takie usługi są bowiem świadczone w innych państwach, a więc obowiązek podatkowy (na terytorium kraju) od nich nie powstaje. Odnosząc powyższe do zdarzenia opisanego we wniosku, należy stwierdzić, iż to właśnie z tego typu sytuacją mamy do czynienia. Ustawa nakazuje w zakresie obowiązku podatkowego, dla usług niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju odpowiednie stosowanie reguł określonych w art. 19 ust. 19a i 19b ustawy. Tym samym wykazując te usługi w ewidencji i w deklaracji VAT i VAT UE za okres, w którym usługi zostały wykonane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca świadczy usługi spedycyjne towarów m. in. na rzecz kontrahentów z krajów Unii Europejskiej będących podatnikami podatku od wartości dodanej zidentyfikowanymi na potrzeby tego podatku, zobligowanymi do zapłaty podatku od wartości dodanej. Za świadczone usługi Wnioskodawca wystawia fakturę VAT, a za moment wykonania usługi przyjmuje datę rozładunku. Wnioskodawca rozpoznaje miejsce opodatkowania tych usług poza terytorium kraju. Podmiot zagraniczny nie dokonuje płatności Wnioskodawcy przed wykonaniem usługi, a dla świadczonych usług nie są ustalane następujące po sobie terminy palności czy rozliczeń oraz usługi te nie są świadczone w sposób ciągły.

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
   
   
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zagraniczni kontrahenci Wnioskodawcy z krajów członkowskich Unii Europejskiej - zgodnie z przedstawionym opisem sprawy - są podatnikami podatku od wartości dodanej zidentyfikowanymi na potrzeby tego podatku, zobligowanymi do zapłaty podatku od wartości dodanej, a miejsce opodatkowania świadczonych usług znajduje się poza terytorium kraju w myśl postanowień art. 28b ustawy.

W myśl art. art. 28b ust. 1 i 2 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Przedmiotem zapytania jest rozpoznanie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usługi transportu towarów na rzecz podatników podatku od wartości dodanej zidentyfikowanymi na potrzeby tego podatku, zobligowanymi do jego zapłaty, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4).

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od momentu wydania towaru lub wykonania usługi).

Jednakże ustawodawca wyodrębnił także szereg usług, od których obowiązek podatkowy powstaje na zasadach szczególnych.

Na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1. wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2. wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3. dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4. usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca

-zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Zgodnie z art. 100 ust. 11 ustawy, na potrzeby określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w ust. 3 i 4, w zakresie świadczenia usług wymienionych w ust. 1 pkt 4, przepisy art. 19 ust. 19a i 19b stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż powołany przepis art. 100 ust. 11 ustawy ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

W myśl art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.
   
   

Do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio (art. 19a ust. 19b).

Na mocy art. 109 ust. 3a ustawy, podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 19a i 19b.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy z tytułu wykonywanych przez niego usług, dla których miejscem świadczenia, w myśl art. 28b ust. 1 ustawy nie jest terytorium kraju, powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19a w zw. z art. 100 ust. 11 ustawy, czyli powstaje z chwilą wykonania usługi.

Zatem za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych usług spedycyjnych opodatkowanych poza terytorium kraju powstaje z chwilą wykonania usługi, więc usługi te należy wykazać w ewidencji i w deklaracji VAT-7 i VAT-UE za okres, w którym zostały wykonane.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.