Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1167/11/JG
z 26 stycznia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2011 r. (data wpływu do Organu 26 października 2011 r.), uzupełnionego w dniu 09 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości i terminu odliczania ulgi odsetkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2011 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości i terminu odliczania ulgi odsetkowej.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 22 grudnia 2011 r. Znak: IBPB II/2/415-1167/11/JG wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 09 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni w dniu 09 października 2006 r. podpisała umowę kredytową wraz ze swoimi rodzicami jako kredytobiorcami na zakup mieszkania. W dniu 17 stycznia 2008 r. został podpisany akt notarialny kupna mieszkania od dewelopera. Właścicielem mieszkania jest wnioskodawczyni i na nią wystawiono akt notarialny. Kredyt wraz z odsetkami spłaca matka wnioskodawczyni jako jeden z kredytobiorców od października 2006 r., gdyż do lipca 2011 r. wnioskodawczyni nie osiągała dochodów ponieważ studiowała i była na utrzymaniu rodziców. Wnioskodawczyni w sierpniu 2009 r. wyszła za mąż, lecz kredyt do chwili obecnej spłaca jej matka.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wnioskodawczyni może odliczyć ulgę odsetkową od 2006 r. w całości?
2. Czy wnioskodawczyni musi z własnego konta bankowego spłacać zaciągnięty kredyt aby mogła odliczyć należne odsetki ?
3. Czy odsetki spłacone z konta swojej matki, która jest współkredytobiorcą w okresie, gdy wnioskodawczyni nie osiągała własnego dochodu może odliczyć teraz?
4. Czy odliczanie odsetek wnioskodawczyni musi rozpocząć w momencie uzyskania dochodu tj. od lipca 2011 r. czy też może odliczyć wspólnie z mężem od sierpnia 2009 r.
   
   

Zdaniem wnioskodawczyni:

Ad. 1

jako współkredytobiorca i właścicielka mieszkania powinna odliczyć ulgę odsetkową od 2006 r. tj. w całości, mimo iż jej nie spłacała gdyż nie osiągała dochodu i była na utrzymaniu moich rodziców z uwagi na kształcenie się.

Ad 2

nie ma obowiązku posiadania własnego rachunku bankowego, w związku z powyższym uważa, iż nie wydaje się być obligatoryjnym spłacanie zaciągniętego kredytu z własnego konta bankowego. W zawartej umowie kredytowej brak jest zapisu wskazującego z jakiego konta bankowego przedmiotowy kredyt powinien być spłacany. W związku z brakiem takiego zapisu uważa, że numer konta bankowego z jakiego spłacany jest kredyt nie ma wpływu na ważność spełnianego zobowiązania, a tym samym nie powinno mieć analogicznego wpływu na możliwość spłacania zaciągniętego kredytu w kontekście możliwości odliczenia należnych odsetek. Dlatego też w jej ocenie numer rachunku bankowego, z którego spłacany jest kredyt nie ma wpływu na możliwość odliczania należnych odsetek.

Ad. 3

matka będąca jednocześnie współkredytobiorcą jest osobą upoważnioną do odliczania należnych odsetek, gdyż wspólnie z wnioskodawczynią partycypuje w kosztach związanych ze spłatą zaciągniętego zobowiązania.

Ad. 4

prawo dopuszcza możliwość wspólnego rozliczania się z małżonkiem od momentu zawarcia związku małżeńskiego. Uważa, iż w świetle obowiązujących przepisów dopuszczalne jest rozpoczęcie odliczania należnych odsetek od momentu zawarcia związku małżeńskiego, tj. od sierpnia 2009 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zasady dokonywania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych regulują przepisy art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), obowiązujące w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588 ze zm.).

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy zmieniającej w brzmieniu obowiązującym od 2009 r. stanowi, iż podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., zwany dalej „kredytem mieszkaniowym”, przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek:

1. od kredytu mieszkaniowego,
2. od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego,
3. od każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w pkt 1 lub 2

-do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt mieszkaniowy zawartej przed dniem 01 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.

Stosownie do treści art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1. budową budynku mieszkaniowego albo
2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.
   
   

Ponadto w myśl art. 26b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie, o którym mowa wyżej stosuje się jeżeli:

1. kredyt (pożyczka) został udzielony podatnikowi po dniu 01 stycznia 2002r.,
2. kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust. 1,
3. inwestycja dotyczy budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonym pod budownictwo mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w razie braku tego planu określonym w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej na podstawie obowiązujących ustaw,
4. inwestycja dotyczy budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego którego budowa zastała zakończona nie wcześniej niż w 2002r., a ponadto w przypadku inwestycji,
1. których mowa w ust. 1 pkt 1 albo pkt 4 zakończenie nastąpiło przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę, nadbudowę oraz rozbudowę budynku na cele mieszkalne lub przebudowę (przystosowanie) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne i zostało potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomieniem o zakończeniu budowy takiego budynku,
   
2. których mowa w ust. 1 pkt 2 albo pkt 3 – została zawarta umowa o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo umowa w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego, o przeniesieniu na podatnika własności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, której jedną ze stron jest podatnik,
5. do zeznania podatkowego, składanego za rok, w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik dołączy oświadczenie, według określonego wzoru, o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku,
6. odsetki zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty są udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2, nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, chyba że zwrócone odsetki zwiększyły podstawę obliczenia podatku, oraz nie zostały odliczone od przychodów na podstawie art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
7. podatnik lub jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych na:
1. zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,
   
2. budowę budynku mieszkalnego,
   
3. wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej,
   
4. zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,
   
5. nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,
   
6. przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu,
   
7. systematyczne gromadzenie oszczędności na rachunku oszczędnościowo - kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 26b ust. 3 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przyznany kredyt wykorzystywany jest na inwestycję mieszkaniową oraz nabycie gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu, odliczeniu nie podlegają odsetki od tej części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie tego gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznych wydatkach mieszkaniowych.

W przepisie art. 26b ust. 4 pkt 1-2 cytowanej ustawy ustawodawca zawarł ograniczenie odliczania do odsetek naliczonych za okres począwszy od dnia 01 stycznia 2002 r. i zapłaconych do tego dnia i tylko od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty stanowiącej iloczyn 70m² powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, określonej na rok zakończenia inwestycji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa także terminy dokonywania odliczenia z tytułu spłaty odsetek od kredytu (pożyczki).

Zgodnie z art. 26b ust. 5 cytowanej ustawy, odliczenia z tytułu omawianej ulgi można dokonać najwcześniej za rok podatkowy, w którym zostanie zakończona dana inwestycja. Jeżeli odsetki, o których mowa zostały zapłacone przed rokiem zakończenia inwestycji sfinansowanej kredytem, wówczas - zgodnie z przepisem art. 26b ust. 6 - mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki.

Ponadto przepis art. 26b ust. 2 pkt 5 ww. ustawy nakłada dodatkowo obowiązek, aby do zeznania, o którym mowa w art. 45 składanego za rok, w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik dołączył oświadczenie, według określonego wzoru, o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku (tzn. PIT-2K).

Stosownie zaś do przepisu art. 26b ust. 7 ww. ustawy, przedmiotowe odsetki zapłacone przed rokiem zakończenia inwestycji mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki - w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym dokonano pierwszego odliczenia.

Z analizy opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że wnioskodawczyni w 2006 r. zawarła umowę kredytową na zakup od dewelopera mieszkania. Współkredytobiorcami przedmiotowego kredytu byli także rodzice wnioskodawczyni. W 2008 r. został podpisany akt notarialny kupna mieszkania, przy czym właścicielem mieszkania jest wyłącznie wnioskodawczyni. Kredyt wraz z odsetkami od października 2006 r. aż do chwili obecnej spłaca matka wnioskodawczyni z uwagi na fakt, że wnioskodawczyni do lipca 2011 r. nie osiągała dochodów. W ocenie wnioskodawczyni jako współkredytobiorcy i właścicielce mieszkania przysługuje jej prawo do skorzystania z ulgi odsetkowej.

Dokonując oceny prawnej opisanego we wniosku zdarzenia na gruncie cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotnym jest spełnienie szeregu warunków a wśród nich ustalenie na czyje potrzeby mieszkaniowe został zaciągnięty kredyt a także kto faktycznie spłaca odsetki od udzielonego kredytu.

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, że właścicielem mieszkania, na zakup którego został w 2006 r. zaciągnięty kredyt jest wnioskodawczyni, nie jest to jednak wystarczający jedyny warunek, od którego ustawodawca uzależnia nabycie prawa do skorzystania z przedmiotowej ulgi. Zatem sam fakt, iż wnioskodawczyni jest właścicielką mieszkania i współkredytobiorcą kredytu zaciągniętego na zakup tego mieszkania nie przesądza jeszcze o prawie do skorzystania z odliczenia ulgi odsetkowej od 2006 r.

Wnioskodawczyni na podstawie udzielonego kredytu zakupiła mieszkanie czyli można uznać, że zrealizowała własny cel mieszkaniowy. Jest również współkredytobiorcą kredytu jednak obligatoryjnym warunkiem do skorzystania z ulgi odsetkowej jest również spełnienie wymogu wynikającego z zapisu art. 26b ust. 2 pkt 6 lit. a) ww. ustawy. Stosownie bowiem do art. 26b ust. 2 pkt 6 lit.a) ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. odliczeniu podlegają wyłącznie odsetki, o ile zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty zostały udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2 (tj. podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów - pożyczek).

Tymczasem z wniosku wynika, że spłaty kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania, którego właścicielem jest wnioskodawczyni dokonuje od października 2006 r. aż do chwili obecnej wyłącznie jej matka, która jest współkredytobiorcą kredytu, lecz nie właścicielką mieszkania. Skoro zatem spłata kredytu dokonywana jest przez matkę wnioskodawczyni, to oczywistym jest, że nie może być mowy, aby wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia odsetek od kredytu od 2006 r., skoro sama nie dokonywała spłaty tych odsetek. Do odliczania odsetek od kredytu uprawniony jest wyłącznie ten podmiot, który te odsetki zapłacił. Całkowicie nie do zaakceptowania jest stanowisko, aby odsetki odliczała osoba, która nie poniosła ciężaru ich zapłaty i nie dysponowała zaświadczeniem podmiotu udzielającego kredytu. Już sama sugestia, że wnioskodawczyni mogłaby odliczać wydatki na spłatę odsetek, które poniosła inna osoba jest pozbawiona racji bytu, gdyż godziłoby w ideę ulg podatkowych. W konsekwencji wnioskodawczyni w żadnym wypadku nie ma prawa odliczyć odsetek, które zostały spłacone przez jej matkę, a nie przez nią samą.

Wnioskodawczyni stoi również na stanowisku, że nie ma obowiązku posiadania własnego rachunku bankowego, w związku z powyższym uważa, iż nie wydaje się być obligatoryjnym spłacanie zaciągniętego kredytu z własnego konta bankowego. Odpowiadając na powyższe należy stwierdzić, że owszem, wnioskodawczyni nie ma obowiązku posiadania własnego rachunku bankowego, jednak chcąc skorzystać z przywileju ulgi podatkowej jaką niewątpliwie jest odliczanie wydatków na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania wnioskodawczyni powinna dysponować dokumentem wystawionym przez bank, z którego będzie wynikała kwota zapłaconych odsetek, termin dokonania ich spłat oraz imię i nazwisko osoby spłacającej kredyt wraz odsetkami. Skoro wnioskodawczyni takiego rachunku nie będzie posiadała tym samym nie będzie dysponowała dokumentem, który potwierdzałby spełnienie obligatoryjnych warunków uprawniających do ulgi, a określonych w art. 26b ust. 2 pkt 6 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokumentem o jakim mowa w przepisie jest dowód potwierdzający kwotę zapłaconych odsetek, który bezwzględnie musi być sporządzony przez podmiot udzielający kredytu i określać, oprócz samych kwot spłaconych odsetek, również terminy dokonania przez podatnika wpłat. Spełnienie powyższego wymogu jest obowiązkowym warunkiem wynikającym z dyspozycji art. 26b ust. 2 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi odsetkowej.

W tym przypadku wbrew opinii wnioskodawczyni na prawo do skorzystania z ulgi odsetkowej w żadnej mierze nie mogą wpływać zapisy umów bankowych a tym bardziej brak w umowie kredytowej zapisu wskazującego z jakiego konta bankowego przedmiotowy kredyt powinien być spłacany. Skoro prawo do ulgi odsetkowej wnioskodawczyni wywodzi z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to bezwzględnie muszą być spełnione warunki wynikające z tej ustawy. Wszelkie próby uchylania się od ich spełnienia polegająca na odwoływaniu się do zapisów umowy kredytowej są bezpodstawne.

Prawo podatkowe dopuszcza wreszcie możliwość wspólnego rozliczania się z małżonkiem, o czym niewątpliwie stanowi treść zapisu art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie mniej jednak w przedmiotowej sprawie na uzyskanie przez wnioskodawczynię prawa do skorzystania z ulgi odsetkowej moment zawarcia związku małżeńskiego jest bez znaczenia. Żaden bowiem przepis prawa podatkowego zawierający unormowania prawne w zakresie uprawnienia do odliczenia ulgi odsetkowej nie stanowi, że rozpoczęcia odliczania należnych odsetek należy dokonać od momentu zawarcia związku małżeńskiego. Wnioskodawczyni nigdy nie spłacała i nadal nie spłaca kredytu – ani przed, ani po zawarciu związku małżeńskiego. Z tego powodu nie ma żadnych uprawnień do korzystania z ulgi odsetkowej.

Reasumując, wbrew sugestii wnioskodawczyni, pomimo że jest właścicielką mieszkania i współkredytobiorcą kredytu to nie ma prawa do odliczania odsetek, których spłaty dokonywała od 2006 r. i nadal dokonuje jej matka. Matka wnioskodawczyni natomiast, chociaż faktycznie dokonuje spłaty kredytu, to nie zaciągnęła go na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, gdyż to nie ona zakupiła mieszkanie. Tym sposobem, w okolicznościach opisanych we wniosku żadna ze stron - ani wnioskodawczyni, ani jej matka nie mają prawa odliczać odsetek, które dotąd były spłacane przez matkę.

W tym stanie rzeczy stanowisko wnioskodawczyni w całości należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.