Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-509/13/AW
z 26 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2013 r. (data wpływu 13 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

1. czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu złotem inwestycyjnym będzie zwolniona z VAT na mocy art. 122 ust. 2 ustawy o VAT – jest prawidłowe;
2. czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu srebrem będzie zwolniona z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe;
3. czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu jednostkami uczestnictwa będzie zwolniona z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT –jest nieprawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

1. czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu złotem inwestycyjnym będzie zwolniona z VAT na mocy art. 122 ust. 2 ustawy o VAT;
2. czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu srebrem będzie zwolniona z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT;
3. czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu jednostkami uczestnictwa będzie zwolniona z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.
   
   

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 2 września 2013 r. nr IBPP1/443-509/13/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) ma zamiar pośredniczyć w zakupie złota inwestycyjnego oraz srebra. Poprzez swoich kontrahentów (dalszych pośredników) będzie poszukiwać na rynku osób i instytucji które będą chciały zainwestować swoje środki. Wnioskodawca nie będzie kupować metali szlachetnych na własny rachunek a jedynie przekazywać otrzymane od inwestorów środki. Umowy na zakup będą zawierane pomiędzy inwestorem a instytucją finansową zajmującą się sprzedażą metali szlachetnych. Za swoje usługi Wnioskodawca będzie wystawiać rachunek dla tejże instytucji finansowej lub innego pośrednika.

Wnioskodawca ma zamiar również pośredniczyć w dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych na podobnych zasadach.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Spółka prowadzi działalność gospodarczą od 1 czerwca 2009 r.
   
2. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT od 1 czerwca 2009 r. z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
   
3. Dla usług mających być przedmiotem interpretacji, właściwy symbol PKWiU: K 66.19.99.0.
   
4. Przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawcę usług ma być pośredniczenie w handlu złotem w postaci sztabek o próbie 999,9.
   
5. Konkretne czynności zostały opisane we wniosku ORD-IN. Będą to czynności typowego pośrednictwa na dokumentach produktodawców (umowa jest zawierana pomiędzy klientami a produktodawcą); Wnioskodawca będzie tylko podmiotem pośredniczącym pomiędzy klientem a produktodawcą.
   
6. Wnioskodawca będzie działać w imieniu produktodawcy jako agent posiadający stosowne upoważnienie produktodawcy. Działając jako agent Wnioskodawca będzie zatrudniać na umowę agencyjną inne osoby fizyczne i prawne posiadające zdolności do prowadzenia działalności agencyjnej.
   
7. Wnioskodawca będzie działać na zlecenie i w imieniu klienta. Klient dokonuje przelewu środków na konto produktodawcy i ten zakupuje złoto. Po sformalizowaniu umowy Wnioskodawca będzie otrzymywać określoną prowizję do zlecenia.
   
8. Na pytanie tut. Organu: „Czy wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie miało formę prowizji?”, Wnioskodawca odpowiedział: „Tak”.
   
9. Na pytanie tut. Organu: „Czy jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych są tytułami uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 211 poz. 1384 ze zm.), Wnioskodawca odpowiedział: „Tak”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu złotem inwestycyjnym będzie zwolniona z VAT na mocy art. 122 ust. 2 ustawy o VAT?
2. Czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu srebrem będzie zwolniona z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT?
3. Czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu jednostkami uczestnictwa będzie zwolniona z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywana w przyszłości przez niego działalność będzie wypełniała postanowienia zawarte w art. 122 ust. 2 ustawy o VAT w zakresie pośrednictwa w handlu złotem inwestycyjnym oraz pośrednictwa w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych (art. 43 ust. 1 pkt 40) w przypadku srebra i jednostek uczestnictwa i w związku z tym będzie korzystać ze zwolnienia w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

1. prawidłowe w zakresie ustalenia – czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu złotem inwestycyjnym będzie zwolniona z VAT na mocy art. 122 ust. 2 ustawy o VAT;
2. nieprawidłowe w zakresie ustalenia – czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu srebrem będzie zwolniona z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT;
3. nieprawidłowe w zakresie ustalenia – czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w handlu jednostkami uczestnictwa będzie zwolniona z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Spółka ma zamiar pośredniczyć w zakupie złota inwestycyjnego oraz srebra. Poprzez swoich kontrahentów (dalszych pośredników) będzie poszukiwać na rynku osób i instytucji które będą chciały zainwestować swoje środki. Wnioskodawca nie będzie kupować metali szlachetnych na własny rachunek a jedynie przekazywać otrzymane od inwestorów środki. Umowy na zakup będą zawierane pomiędzy inwestorem a instytucją finansową zajmującą się sprzedażą metali szlachetnych. Za swoje usługi Wnioskodawca będzie wystawiać rachunek dla tejże instytucji finansowej lub innego pośrednika.

Wnioskodawca ma zamiar również pośredniczyć w dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych na podobnych zasadach.

Jako symbol PKWiU wykonywanych usług Wnioskodawca podał: K 66.19.99.0, który zgodnie z klasyfikacją oznacza: „Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych”. Przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawcę usług ma być pośredniczenie w handlu złotem w postaci sztabek o próbie 999,9. Będą to czynności typowego pośrednictwa na dokumentach produktodawców (umowa jest zawierana pomiędzy klientami a produktodawcą); Wnioskodawca będzie tylko podmiotem pośredniczącym pomiędzy klientem a produktodawcą. Wnioskodawca będzie działać w imieniu produktodawcy jako agent posiadający stosowne upoważnienie produktodawcy. Działając jako agent Wnioskodawca będzie zatrudniać na umowę agencyjną inne osoby fizyczne i prawne posiadające zdolności do prowadzenia działalności agencyjnej. Wnioskodawca będzie działać na zlecenie i w imieniu klienta. Klient dokonuje przelewu środków na konto produktodawcy i ten zakupuje złoto. Po sformalizowaniu umowy Wnioskodawca będzie otrzymywać określoną prowizję do zlecenia. Wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie miało formę prowizji. Jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych są tytułami uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 211 poz. 1384 ze zm.).

W celu wskazania co należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa”, warto odnieść się do wyroku w sprawie pomiędzy Volker Ludwig a Finanzamt Luckenwalde C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenia słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13B(d)(5), „odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy. Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem”.

Z powyższego wynika, że nie wystąpi pośrednictwo gdy zaistnieją następujące przesłanki:

• podmiot „pośredniczący” przyjmuje rolę którejkolwiek ze stron umowy,
• działalność „pośrednika” polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy dotyczącej produktu,
• działalność „pośrednika” polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów.
  
  

Ponadto, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z niżej wymienionych czynności:

• wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy,
• uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,
• prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,
• nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.
  
  

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż działalność pośrednictwa dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo to ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz przedstawiony stan sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca ma zamiar pośredniczyć w zakupie złota inwestycyjnego oraz srebra. Wnioskodawca nie będzie kupować metali szlachetnych na własny rachunek a jedynie przekazywać otrzymane od inwestorów środki. Umowy na zakup będą zawierane pomiędzy inwestorem a instytucją finansową zajmującą się sprzedażą metali szlachetnych.

Art. 122 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności pożyczki w złocie i operacje typu swap w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, a także transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu futures i forward, powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego.

Złotem inwestycyjnym, w świetle art. 121 ust. 1 pkt 1 ustawy, jest złoto w postaci sztabek lub płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych oraz złoto reprezentowane przez papiery wartościowe.

Złotem inwestycyjnym, w myśl art. 121 ust. 1 pkt 2 ustawy, są również złote monety, które spełniają łącznie następujące warunki:

1. posiadają próbę co najmniej 900 tysięcznych,
2. zostały wybite po roku 1800,
3. są lub były obowiązującym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia,
4. są sprzedawane po cenie, która nie przekracza o więcej niż 80% wartości rynkowej złota zawartego w monecie.
   
   

Na mocy przepisu art. 122 ust. 2 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do usług świadczonych przez agentów działających w imieniu i na rzecz innych osób, pośredniczących w dostawie złota inwestycyjnego dla swojego zleceniodawcy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę jako pośrednika w zakupie złota będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego powyżej przepisu art. 122 ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Przepis art. 122 ustawy zwalnia od podatku od towarów i usług na terytorium kraju dostawę złota inwestycyjnego. Przepis ten nie obejmuje zwolnieniem dostawy srebra. v

Zwolnienia w zakresie dostawy srebra nie przewiduje też powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, dostawa srebra nie stanowi żadnej z usług wymienionych w powołanym przepisie art. 43 ust. 1 pkt 40, zatem nie może korzystać ze zwolnienia na jego podstawie.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 – art. 41 ust. 1 ustawy.

Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Należy zauważyć, iż ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, czy też obniżonej stawki podatku dla usług pośrednictwa w zakupie srebra. Zatem przedmiotowa usługa opodatkowana będzie zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, według 23% stawki podatku, a Wnioskodawca zobowiązany będzie do naliczenia podatku dla wykonywanej usługi pośrednictwa, z tytułu której uzyska wynagrodzenie w postaci prowizji.

W związku faktem, iż dostawa srebra nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 122 ustawy, ani też w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w zakupie srebra nie będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Jak już wskazano wyżej, art. 43 ust. 1 pkt 40 obejmuje zwolnienie od podatku usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2010r. Nr 211 poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Przy czym, w myśl art. 43 ust. 14, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Według art. 43 ust. 16 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

1. tytuł prawny do towarów;
2. tytuł własności nieruchomości;
3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
5. prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
   
   

Warto w tym miejscu powołać odpowiednie uregulowania zawarte w prawie wspólnotowym. Zgodnie z przepisem art. 135 ust. 1 lit. a-d Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

1. transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych;
2. udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę;
3. pośrednictwo lub wszelkie działania w zakresie gwarancji kredytowych, poręczeń i wszelkich innych zabezpieczeń i gwarancji oraz zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę;
4. transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.
   
   

Dokonując analizy pojęć użytych do opisania zwolnień, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. a-d Dyrektywy 2006/112/WE należy podkreślić, że winny one być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma zamiar pośredniczyć w dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, które są tytułami uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 211 poz. 1384 ze zm.).

Tym samym świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą zwolnione od podatku jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, a nie – jak wskazał Wnioskodawca – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.