2013.08.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-115/13-4/KG
z 30 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2013 r. (data wpływu 4 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania usług świadczonych na rzecz Spółki przez kontrahentów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania usług świadczonych na rzecz Spółki przez kontrahentów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest ogólnopolskim producentem i dystrybutorem osprzętu elektroinstalacyjnego. Spółka jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem podatku dochodowego oraz podatku od towarów i usług. Rozwijając sieć sprzedaży, Spółka zawiera z podmiotem zwanym dalej „grupą handlową” oraz dystrybutorami umowy o współpracy handlowej w zakresie sprzedaży towarów. W ramach tej współpracy Spółka pełni funkcję dostawcy, a dystrybutorzy pełnią rolę grupy odbiorców. Odbiorcy sprzedają towary Spółki na rzecz klientów ostatecznych.

Zawierane umowy przewidują wynagrodzenie dystrybutorów liczone od obrotu za świadczone usługi jako % rozliczany kwartalnie. Wynagrodzenie wypłacane jest przez Spółkę w przypadku spełnienia przez dystrybutorów szeregu działań w celu aktywizacji sprzedaży i promocji towarów, a mianowicie:

dokonywania zakupu towarów w sposób stały i regularny;
posiadania przez dystrybutorów stałej oferty i bieżącego uzupełniania wyrobów Spółki w taki sposób, aby zapewnić stałą dostępność i możliwość natychmiastowej sprzedaży wszystkich wyrobów;
realizowania przez dystrybutorów płatności w terminie;
przekazywania przez dystrybutorów klientom niezbędnej wiedzy na temat oferty handlowej Spółki, poprzez ulotki, mailing, spotkania bezpośrednie, w tym również informacji odnośnie charakterystyki technicznej oraz sposobu wykorzystywania wyrobów Spółki;
informowania przez dystrybutorów klientów o warunkach sprzedaży, promocjach, akcjach handlowych stosowanych i planowanych przez Spółkę w odniesieniu do wyrobów;
podejmowania czynności o charakterze informacyjnym mających na celu wzrost sprzedaży wyrobów, w tym m.in. rozdawania lub rozkładania w punktach sprzedaży dostarczonych przez Spółkę ulotek oraz materiałów informacyjnych;
organizowania szkoleń dla pracowników dystrybutora na temat właściwości, zasad magazynowania oraz technik sprzedaży wyrobów Spółki;
świadczenia usług logistycznych w sposób ciągły, polegających na rezerwowaniu odpowiedniej przestrzeni magazynowej dla utrzymania stanów magazynowych z ofertą produkcyjną Spółki, dystrybucji towaru z magazynu głównego do magazynów oddziałowych, dowozie towarów bezpośrednio do klienta, obsłudze reklamacji;
świadczenia usług marketingowych w sposób ciągły polegających na umieszczeniu logo Spółki w materiałach informacyjnych, stronie internetowej, eksponowaniu tablicy informacyjnej dostawcy na terenie placówki handlowej odbiorcy.

Wypłata wynagrodzenia przez Spółkę na rzecz kontrahenta (grupę handlową czy dystrybutora) uzależniona jest od efektywności działań przez nich podejmowanych. Prawo do wynagrodzenia przestaje także obowiązywać, gdy na określony w umowie ostatni dzień okresu rozliczeniowego dystrybutor będzie pozostawał w zwłoce z zapłatą należności wobec Spółki, przekraczając termin płatności o określoną w umowie liczbę dni.

W piśmie z dnia 12 sierpnia 2013 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowany wskazał, że:

Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług;
usługi, o których mowa we wniosku świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez grupę handlową i dystrybutorów służą Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie postępować prawidłowo uznając, że wypłacane wynagrodzenie dokumentowane jest fakturami VAT wystawianymi przez podmiot zwany grupą handlową oraz dystrybutora za określone usługi, oraz że będzie miała prawo odliczenia zawartych na takich fakturach kwot podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę, stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu, które winne być dokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez klientów. Nabywane przez Wnioskodawcę usługi służą czynnościom opodatkowanym, dlatego Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych od klientów (grupy zakupowej i dystrybutorów), a dokumentujących otrzymane przez nich wynagrodzenie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W związku z powyższym, podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług, które zostały przez niego zakupione jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - niebędące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, powinien istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Powinien istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Jak zostało wskazane grupa handlowa i dystrybutorzy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane jest wynagrodzenie.

Ponadto, wypłacane przez Spółkę wynagrodzenie nie jest związane z pojedynczymi dostawami tylko z obrotem wartościowym całości towarów z danym kontrahentem, w określonym przedziale czasowym. Dodatkowo, zawarte z kontrahentami umowy, określają warunki i czynności, do jakich jest zobligowany kontrahent, aby wynagrodzenie otrzymał. Kontrahent jest motywowany przez Spółkę wynagrodzeniem, za które świadczy ww. usługi.

Spółka wypłaca wynagrodzenie za określone zachowanie się odbiorcy w stosunku do Wnioskodawcy. Zachowanie odbiorcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz Spółki. Zatem, pomiędzy stronami istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem. W świetle powyższego, zachowanie kontrahenta, którego zadaniem jest np.: właściwe eksponowanie towarów, świadczenie usług promocyjnych, marketingowych oraz reklamowych - należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Kontrahent, jako świadczący usługę, zobowiązany jest do wystawienia faktur VAT, dokumentujących przedmiotowe transakcje. Faktury te dokumentują wypłacone przez Spółkę wynagrodzenie, będące wynagrodzeniem za usługi świadczone na jej rzecz. Cała sprzedaż Wnioskodawcy opodatkowana jest stawką 23% podatku VAT. Nabywane przez Wnioskodawcę usługi służą więc czynnościom opodatkowanym a zatem podatek naliczony wykazany na takich fakturach związany będzie z wykonywaniem czynności podlegający opodatkowaniu - sprzedaży towarów Spółki i Spółka będzie miała prawo odliczenia zawartych na fakturach kwot podatku naliczonego.

Takie stanowisko znajduje także potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe. I tak w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2013 r., sygn. IPTPP4/443-688/12-4/ALN, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że „Wypłacenie przedmiotowej premii pieniężnej jest więc rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się odbiorcy w stosunku do Wnioskodawcy. Zachowanie odbiorcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz Spółki. Jako zapłatę za wykonaną usługę klient otrzymuje bonus w postaci premii pieniężnej. Podobne stanowisko można znaleźć w interpretacji indywidualnej z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. IPPP3/443-1141/12-2/IG wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ stwierdza, że „z opisu sytuacji jednoznacznie wynika, że wypłata premii nie jest uzależniona jedynie od osiągnięcia przez kontrahenta Spółki określonego poziomu obrotu z tytułu zakupu towarów, ale stanowi również rodzaj wynagrodzenia kontrahenta wypłacanego w zamian za wywiązywanie się przez niego z nałożonych umową obowiązków o charakterze marketingowym i lojalnościowym. A zatem Spółka, w zamian za wypłatę premii uzyskuje tu określone świadczenie, odrębne od zapłaty ceny z tytułu sprzedaży kontrahentowi towarów.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii L Nr 347 str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest ogólnopolskim producentem i dystrybutorem osprzętu elektroinstalacyjnego. Spółka jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem podatku od towarów i usług. Rozwijając sieć sprzedaży, Spółka zawiera z grupą handlową oraz dystrybutorami umowy o współpracy handlowej w zakresie sprzedaży towarów. W ramach tej współpracy Spółka pełni funkcję dostawcy, a dystrybutorzy pełnią rolę grupę odbiorców. Odbiorcy sprzedają towary Spółki na rzecz klientów ostatecznych. Zawierane umowy przewidują wynagrodzenie dystrybutorów liczone od obrotu za świadczone usługi jako % rozliczany kwartalnie. Wynagrodzenie wypłacane jest przez Spółkę w przypadku spełnienia przez dystrybutorów szeregu działań w celu aktywizacji sprzedaży i promocji towarów, a mianowicie:

dokonywania zakupu towarów w sposób stały i regularny;
posiadania przez dystrybutorów stałej oferty i bieżącego uzupełniania wyrobów Spółki w taki sposób, aby zapewnić stałą dostępność i możliwość natychmiastowej sprzedaży wszystkich wyrobów;
realizowania przez dystrybutorów płatności w terminie;
przekazywania przez dystrybutorów klientom niezbędnej wiedzy na temat oferty handlowej Spółki, poprzez ulotki, mailing, spotkania bezpośrednie, w tym również informacji odnośnie charakterystyki technicznej oraz sposobu wykorzystywania wyrobów Spółki;
informowania przez dystrybutorów klientów o warunkach sprzedaży, promocjach, akcjach handlowych stosowanych i planowanych przez Spółkę w odniesieniu do wyrobów;
podejmowania czynności o charakterze informacyjnym mających na celu wzrost sprzedaży wyrobów, w tym m.in. rozdawania lub rozkładania w punktach sprzedaży dostarczonych przez Spółkę ulotek oraz materiałów informacyjnych;
organizowania szkoleń dla pracowników dystrybutora na temat właściwości, zasad magazynowania oraz technik sprzedaży wyrobów Spółki;
świadczenia usług logistycznych w sposób ciągły, polegających na rezerwowaniu odpowiedniej przestrzeni magazynowej dla utrzymania stanów magazynowych z ofertą produkcyjną Spółki, dystrybucji towaru z magazynu głównego do magazynów oddziałowych, dowozie towarów bezpośrednio do klienta, obsłudze reklamacji;
świadczenia usług marketingowych w sposób ciągły polegających na umieszczeniu logo Spółki w materiałach informacyjnych, stronie internetowej, eksponowaniu tablicy informacyjnej dostawcy na terenie placówki handlowej odbiorcy.

Z kolei grupa handlowa świadczy usługi koordynacji i intensyfikacji działań handlowych prowadzonych przez dystrybutorów zmierzających do wzrostu zakupów u dostawcy oraz pomocy w organizowaniu wspólnych działań marketingowych. Zawierane umowy przewidują wynagrodzenia grupy handlowej za koordynację działań dystrybutorów przez grupę handlową liczone od obrotu jako % rozliczany kwartalnie. Wypłata wynagrodzenia przez Spółkę na rzecz kontrahenta (grupę handlową czy dystrybutora) uzależniona jest od efektywności działań przez nich podejmowanych. Prawo do wynagrodzenia przestaje także obowiązywać, gdy na określony w umowie ostatni dzień okresu rozliczeniowego dystrybutor będzie pozostawał w zwłoce z zapłatą należności wobec Spółki, przekraczając termin płatności o określoną w umowie liczbę dni.

Wskazać należy, że podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m. in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy ich przyznanie uwarunkowane jest wykonaniem dodatkowych czynności, czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W praktyce występują również sytuacje, w których w zamian za udzielenie premii ma miejsce świadczenie innych usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym, bądź zobowiązanie się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premie, czy zobowiązanie się do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta itp. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

W analizowanej sprawie – jak wynika z opisu stanu faktycznego – kontrahenci Spółki (grupa handlowa i dystrybutorzy) oprócz zobowiązania się do dokonywania w sposób stały i regularny zakupów towarów oferowanych przez Wnioskodawcę i uzyskania określonej wysokości obrotu, na podstawie zawartych z Zainteresowanym umów handlowych podejmują również szereg działań w celu aktywizacji sprzedaży i promocji towarów. Kontrahenci Wnioskodawcy zobowiązani są bowiem do: promowania towarów Spółki, np. poprzez ulotki, mailing; świadczenia usług marketingowych polegających na umieszczeniu logo Spółki w materiałach informacyjnych, stronie internetowej, eksponowaniu tablicy informacyjnej dostawcy na terenie placówki handlowej odbiorcy; organizowania szkoleń dla pracowników dystrybutora na temat właściwości, zasad magazynowania oraz technik sprzedaży wyrobów Spółki; świadczenia usług logistycznych polegających na rezerwowaniu odpowiedniej przestrzeni magazynowej dla utrzymania stanów magazynowych z ofertą produkcyjną Spółki, dystrybucji towaru z magazynu głównego do magazynów oddziałowych, dowozie towarów bezpośrednio do klienta, obsłudze reklamacji. W zamian za wykonywanie powyższych czynności Spółka wypłaca kontrahentom wynagrodzenie, przy czym wypłata tego wynagrodzenia uzależniona jest także od efektywności działań podejmowanych przez kontrahentów oraz terminowego regulowania należności wobec Spółki.

Działania dodatkowe podejmowane przez kontrahentów Spółki należy uznać w tym przypadku jako świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego (Wnioskodawcy). Otrzymane przez kontrahentów (grupę handlową i dystrybutorów) wynagrodzenie stanowi zapłatę za określone ich zachowanie w stosunku do sprzedawcy (Spółki) i spełnienie określonych w umowie warunków.

W przedmiotowej sprawie bez wątpienia istnieje element wzajemności, konieczny do uznania, że płatność dokonywana przez Spółkę na rzecz kontrahentów jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W świetle powyższego zachowanie kontrahentów Spółki (grupy handlowej i dystrybutorów) otrzymujących wynagrodzenie, które obejmuje – oprócz dokonywania określonej ilości zakupów w firmie Wnioskodawcy – wykonanie czynności dodatkowych w postaci działań promocyjnych, marketingowych, logistycznych, należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku, został określony w art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy.

Jak stanowi § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni (§ 4 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Zgodnie zatem z dyspozycją zawartą w art. 106 ust. 1 ustawy oraz § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, w przypadku, gdy kontrahenci Wnioskodawcy są czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, obowiązani są udokumentować fakt otrzymania od Spółki premii pieniężnej fakturą. W sytuacji natomiast, gdy są podatnikami VAT zwolnionymi – w myśl § 4 ust. 2 powołanego rozporządzenia – mogą wystawić fakturę.

Podstawowe zasady dotyczące prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostały zawarte w dziale IX ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W analizowanej sprawie - jak wskazał Zainteresowany - usługi nabywane przez Spółkę od kontrahentów (grupy handlowej i dystrybutorów), za które wypłaca ona wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej, służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W konsekwencji należy stwierdzić, że - w myśl zasady określonej w art. 86 ust. 1 ustawy -Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez kontrahentów, pod warunkiem jednak, że nie zaistnieją przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy.

Reasumując, wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawcę grupie handlowej i dystrybutorom za świadczenie usług wskazanych we wniosku, kontrahenci będący zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług powinni udokumentować fakturami. Z uwagi na fakt, że usługi nabywane przez Wnioskodawcę - czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT, służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z ww. faktur otrzymanych od kontrahentów. Warunkiem prawidłowości rozliczeń Wnioskodawcy jest jednak to, że w jego sytuacji nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla jego kontrahentów (grupy handlowej oraz dystrybutorów).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin