Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-285/13/EK
z 19 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013r. (data wpływu 19 czerwca 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest:

• prawidłowe w zakresie dotyczącym produkcji wyrobów energetycznych w postaci „dimerów” oraz zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym,
• nieprawidłowe zastosowania zwolnienia z akcyzy.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobu akcyzowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo - akcyjna (Wnioskodawca) jest … w Europie producentem kauczuków emulsyjnych. W ramach rozwoju firmy w trakcie budowy jest inwestycja, której głównym celem jest produkcja kauczuków syntetycznych nowej generacji w ilości ok. 100 000 ton/rok (kauczuki syntetyczne nie są wyrobami akcyzowymi).

W wyniku tej produkcji powstanie produkt uboczny zwany „dimerem” (węglowodory) w ilości 2 000 ton/rok, który poprzez spalanie w instalacji należącej do Wnioskodawcy, zostanie wykorzystany do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu jako paliwo opałowe. „Dimer” zostanie zaklasyfikowany do wyrobów energetycznych jako „Pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN”, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym.

Ponieważ „dimer” zużywany będzie na potrzeby wewnętrzne, tym samym Wnioskodawca nie będzie generował przychodu ze sprzedaży ww. wyrobu energetycznego.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna z racji swej formy prawnej nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych ale jest podmiotem prowadzącym skład podatkowy dla produkcji, magazynowania i przemieszczania wyrobów energetycznych oraz podatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Mając na uwadze ww. opisaną sytuację Wnioskodawca wnosi o udzielenie odpowiedzi czy w obecnym stanie prawnym prawidłowym będzie przyjęty przez Spółkę w przyszłości sposób postępowania z ww. wyrobem akcyzowym:

1. Jeżeli produkcja „dimerów” jako produktu ubocznego nie przekroczy niewielkiej ilości wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, to wystarczającym ze strony Spółki będzie powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o rodzaju uzyskiwanych wyrobów - w terminie 14 dni od dnia uzyskania po raz pierwszy tych wyrobów oraz przedstawienia informacji o uzyskanym przychodzie, z wyszczególnieniem ilości uzyskanych wyrobów i wysokości przychodu jaki mógłby być osiągnięty ze sprzedaży tych wyrobów - na zakończenie każdego roku obrotowego, zgodnie z art. 87 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym?
2. Jeżeli jednak produkcja „dimerów” (węglowodorów) przekroczy dopuszczalny próg, o którym mowa w art. 87 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, wówczas wystąpi obowiązek jej produkcji w składzie podatkowym i objęcia procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego poprzez zabezpieczenie akcyzowe, której zakończenie nastąpiłoby z chwilą zużycia „dimerów” do produkcji innego wyrobu akcyzowego (tj. energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu) - art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym?
3. W przypadku rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, o którym mowa w pkt 2, prawidłowym będzie zastosowanie dla „dimerów” zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 10 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 59, poz. 1070 ze zm.), z uwagi na wykorzystanie ich do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu?
   
   

Aby podmiot o którym mowa w art. 32 ust. 3 pkt 8 ustawy zużywający „dimery” do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu mógł korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego ze wzglądu na przeznaczenie, musiałby spełnić warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy o podatku akcyzowym tj.:

• objąć zabezpieczeniem akcyzowym „dimery” będące przedmiotem zwolnienia (art. 32 ust. 5 pkt 1 ustawy) bądź wystąpić do urzędu celnego o wydanie decyzji w sprawie zwolnienia z zabezpieczenia,
• dołączyć do przemieszczanych wyrobów akcyzowych „dimerów” dokument dostawy (art. 32 ust. 5 pkt 2 ustawy),
• prowadzić w składzie podatkowym ewidencję „dimerów” objętych zwolnieniem ze względu na przeznaczenie (art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy),
• poinformować właściwego naczelnika urzędu celnego o formie prowadzenia ewidencji (art. 32 ust. 7 ustawy)?
  
  

ad. 1

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych w tym wyrobów energetycznych. Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych (art. 87 ust. 1). W świetle z art. 87 ust. 2 ustawy nie uznaje się za produkcję wyrobów energetycznych uzyskiwania niewielkiej ilości wyrobów energetycznych jako produktu ubocznego w procesie wytwarzania wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi. Za niewielką ilość uważa się ilość wyrobów energetycznych, jeżeli przychód osiągnięty z ich sprzedaży stanowi nie więcej niż 0,1 % całości przychodu, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.), uzyskanego z prowadzonej działalności gospodarczej za poprzedni rok obrotowy lub deklarowanego w przypadku rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Spółka z racji swej formy prawnej obecnie nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (co nie znaczy, że nie będzie w przyszłości), jednakże, prowadzi pełną księgowość, sporządza roczne sprawozdanie finansowe i dla komplementariusza będącego spółką z o.o. ustala dochód do opodatkowania w oparciu o przepisy podatku dochodowego od osób prawnych.

Jeżeli natomiast chodzi o wartość przychodów ze sprzedaży „dimerów” Spółka mogłaby ustalić ją w wartości wytworzenia, w wartości rynkowej na podstawie cen stosowanych przez inne podmioty lub w wartości wytworzonej za ich pośrednictwem energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Zatem Spółka stoi na stanowisku, że jeżeli spełni wymóg określony w art. 87 ust. 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym, to nie będzie zobowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego wynikającego z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w stosunku do „dimerów”.

ad. 2 i ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli Spółka przekroczy pułap przychodów ze sprzedaży „dimerów” (węglowodorów) ustalony w art. 87 ust. 2 ustawy, to zgodnie z art. 10 ust. 1 z dniem zaistnienia stanu faktycznego powstanie u niej obowiązek stosowania przepisów ustawy o podatku akcyzowym również do wyprodukowanych wyrobów akcyzowych – „dimerów”.

Użyte w ustawie określenie wyroby akcyzowe oznaczają: wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 1 do ustawy. Jak wspomniano w pkt 1 niniejszego zapytania, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Niezależnie od tego produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym (art. 47 ust. 1 ustawy).

Ponieważ węglowodory są wyrobami akcyzowymi wymienionymi w załączniku nr 2, w przypadku korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z podatku akcyzowego, koniecznym stanie się objęcie tejże produkcji procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wszystkimi czynnościami z nią związanymi, szczegółowo opisanymi przez Spółkę w pkt 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie dotyczącym produkcji wyrobów energetycznych w postaci „dimerów” oraz zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym,
• nieprawidłowe zastosowania zwolnienia z akcyzy.
  
  

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Natomiast stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z opisem „Dimer” zostanie zaklasyfikowany do wyrobów energetycznych jako „Pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN”, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym.

Natomiast produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych (art. 87 ust. 1).

Nie uznaje się zaś za produkcję wyrobów energetycznych uzyskiwania niewielkiej ilości wyrobów energetycznych jako produktu ubocznego w procesie wytwarzania wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi. Za niewielką ilość uważa się ilość wyrobów energetycznych, jeżeli przychód osiągnięty z ich sprzedaży stanowi nie więcej niż 0,1% całości przychodu, w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, Nr 102, poz. 585 i Nr 106, poz. 622), uzyskanego z prowadzonej działalności gospodarczej za poprzedni rok obrotowy lub deklarowanego w przypadku rozpoczęcia działalności gospodarczej (art. 87 ust. 2).

Stosownie do art. 87 ust. 3 podmiot uzyskujący jako produkt uboczny niewielką ilość wyrobów energetycznych, o której mowa w ust. 2, jest obowiązany do:

1. pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o rodzaju prowadzonej działalności i rodzaju uzyskiwanych wyrobów - w terminie 14 dni od dnia uzyskania po raz pierwszy tych wyrobów;
2. przedstawienia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego pisemnej informacji o uzyskanym przychodzie, z wyszczególnieniem ilości uzyskanych wyrobów, o których mowa w ust. 2, a także o wysokości przychodu osiągniętego ze sprzedaży tych wyrobów - na zakończenie każdego roku obrotowego.
   
   

W tym miejscu zauważyć trzeba, że w opisanym stanie będącym przedmiotem interpretacji Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży „dimerów”. Wnioskodawca ponadto nie jest podatkiem podatku dochodowego od osób prawnych (co nie znaczy, że nie będzie w przyszłości), jednakże, prowadzi pełną księgowość, sporządza roczne sprawozdanie finansowe i dla komplementariusza będącego spółką z o.o. ustala dochód do opodatkowania w oparciu o przepisy podatku dochodowego od osób prawnych. Jednakże Wnioskodawca wskazuje, że może określić wartość przychodów ze sprzedaży „dimerów” w wartości wytworzenia, w wartości rynkowej na podstawie cen stosowanych przez inne podmioty lub w wartości wytworzonej za ich pośrednictwem energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Mając powyższe na uwadze zauważa się, że Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić przychodu osiągniętego ze sprzedaży „dimerów”, gdyż nie dokonuje ich sprzedaży. Tym samym biorąc pod uwagę treść przepisu art. 87 ust. 2 ustawy oraz cel jego wprowadzenia, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, za zasadne należy przyjąć, że przychód osiągnięty ze sprzedaży „dimerów” powinien zostać określony w wartości rynkowej „dimerów” na podstawie cen stosowanych przez inne podmioty. Wartość ta będzie bowiem wartością najbardziej wiarygodną zbliżoną i do przychodu osiągniętego ze sprzedaży tych wyrobów. Wnioskodawca jak wskazuje we wniosku wartość taką może określić.

Zgodnie z powyższym w opisanym zdarzeniu przyszłym, w sytuacji uzyskania przez Wnioskodawcę niewielkiej ilości „dimerów”, o której mowa w art. 87 ust. 2 ustawy przy spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 87 ust. 3 ustawy, nie mamy do czynienia z produkcją wyrobu energetycznego, w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, względem której powstałby obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy. Tym samym spełniając wymóg określony w art. 87 ust. 2 i 3 ustawy Wnioskodawca, względem tak uzyskanych „dimerów” nie jest zobowiązany do rozpoznania obowiązku podatkowego wynikającego z art. 10 ust. 1 ustawy.

Jeżeli natomiast produkcja „dimerów” przekroczy dopuszczalny próg, o którym mowa w ww. art. 87 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, wówczas będziemy mieli do czynienia z produkcją wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, która na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie przedmiotem opodatkowania akcyzą, i która to produkcja co do zasady w myśl art. 47 ust. 1 winna odbywać się w składzie podatkowym, gdzie będzie objęta procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Jednocześnie w sytuacji gdy „dimery” objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy będą zużywane w składzie podatkowym, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, w myśl art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, nastąpi z dniem zużycia tych „dimerów” w składzie podatkowym. Jak bowiem stanowi art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym (…).

W tym miejscu tut. organ pragnie jednak zaznaczyć, że Wnioskodawca nieprawidłowo określa w całości energię elektryczna i ciepło w skojarzeniu jako wyrób akcyzowy, gdyż wyrobem akcyzowym, zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym, jest tylko energia elektryczna. Nie ma to jednak wpływu na fakt, że z chwilą zużycia „dimerów” w składzie podatkowym do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu następuje względem tych „dimerów” zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Stosownie do powyższego w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, w sytuacji rozpoznania obowiązku podatkowego związanego z produkcją „dimerów” w składzie podatkowym gdy zostanie przekroczony próg, o którym mowa w art. 87 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, jest także kwestia możliwości zastosowania zwolnienia z akcyzy z uwagi na wykorzystanie „dimerów” do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu jako wyrobów zwolnionych z akcyzy ze względu na ich przeznaczenie na podstawie § 10 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

W tym miejscu należy zatem zaznaczyć, iż z dniem 1 marca 2013r. ww. rozporządzenie zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 lutego 2013r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2013, poz. 212). Jednocześnie zauważa się, iż treść przepisu § 10 pkt 1 lit. a poprzednio obowiązującego rozporządzenia w sprawie zwolnień jest tożsama z treścią § 6 pkt 1 lit. a obecnie obowiązującego rozporządzenia.

W myśl § 6 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lutego 2013r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego zwalania się od akcyzy olej opałowy inny niż określony w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

W art. 90 ust. 1 pkt 1 określono, że oleje opałowe o kodach CN 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350OC lub których gęstość w temperaturze 15OC jest niższa niż 890 kilogramów /metr sześcienny.

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że „dimery” będą wyrobami energetycznymi, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 10 ustawy czyli wyrobami innymi niż wyroby klasyfikowane do CN 2710, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jednocześnie zgodnie z klasyfikacją wyrobów w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) - stosowanej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy dla celów poboru akcyzy – oleje opałowe to wyroby klasyfikowane do CN 2710 19 51 do 2710 19 69.

Tym samym zwolnieniem, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia są objęte inne oleje opałowe, niż określone w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy tj. oleje opałowe o kodach CN 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30% lub mniej objętościowo destyluje przy 350OC lub których gęstość w temperaturze 15OC jest równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny.

Powyższe oznacza zatem, że przedstawione „dimery” jako wyroby nie zaklasyfikowane do CN 2710 19 51 do 2710 19 69 nie mogą stanowić olejów opałowych innych niż określone w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż same nie są olejami opałowymi w rozumieniu ustawy. Wyroby te jako wyroby energetyczne klasyfikowane przez Wnioskodawcę jako „Pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN”, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym, stanowią bowiem pozostałe paliwa opałowe.

Stosownie do powyższego, ponieważ wyprodukowane przez Wnioskodawcę „dimery” nie mogą być zaliczone do olejów opałowych tylko do pozostałych paliw opałowych, w sprawie przedstawionej we wniosku, nie ma zastosowania § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, co oznacza, że w niniejszej sprawie „dimery” powstałe w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, w sytuacji przeznaczenia ich do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu nie mogą korzystać ze zwolnienia z akcyzy w oparciu o ww. przepis, gdyż jako paliwo opałowe nie stanowią olejów opałowych innych niż określone w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy dla których jedynie to zwolnienie ma zastosowanie.

Tym samym skoro, w przedmiotowej sprawie nie może być stosowane zwolnienie z akcyzy, na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, gdyż „dimery” wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu nie stanowią olejów opałowych innych niż określone w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, tylko są innymi paliwami opałowymi, rozpatrywanie pozostałych warunków w zakresie przedmiotowego zwolnienia z akcyzy jest bezprzedmiotowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

• prawidłowe w zakresie dotyczącym produkcji wyrobów energetycznych w postaci „dimerów” oraz zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym,
• nieprawidłowe zastosowania zwolnienia z akcyzy.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.