Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-618/13/RS
z 20 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 16 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 16 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizuje projekt „O.” Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet VII Promocja Integracji Społecznej, Działanie 7.4 – Niepełnosprawni na rynku pracy, finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Ww. projekt jest realizowany przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy partnerskiej zawartej pomiędzy R. – liderem partnerstwa a Wnioskodawczynią – jako partnerem, w okresie od 1 marca 2013 r. do 31 maja 2014 r.

Zgodnie z § 4 pkt 2 zawartej umowy partnerskiej Wnioskodawczyni jest odpowiedzialna za realizację działań:

• zadanie 1 „W.”;
• zadanie 2 „W.”;
• zadanie 4 „P.”
• zadanie 7 „S.”.

Wnioskodawczyni realizuje cel projektu poprzez wykonywanie powierzonych zadań i ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłową realizację zadań.

R. pełni funkcję lidera partnerstwa odpowiedzialnego m.in. za reprezentowanie partnerów, monitorowanie i nadzorowanie prawidłowości działań przy realizacji zadań, zapewnieniu prawidłowości operacji finansowych, koordynację działań partnerstwa. Wnioskodawczyni jako partner wykonuje samodzielnie przyjęte na siebie zadania za które jest odpowiedzialna.

Celem projektu jest aktywizacja społeczna i zawodowa, zwiększenie samodzielności i aktywności życiowej poprzez m.in. prowadzenie warsztatów aktywności i kompetencji społecznych, warsztatów aktywnego poszukiwania pracy oraz poradnictwo psychologiczne.

Wszystkie płatności w związku z realizacją projektu są dokonywane za pośrednictwem wyodrębnionych rachunków bankowych, całość otrzymywanych środków pochodzi z dofinansowania Europejskiego Funduszu Społecznego, bez wkładu własnego, płatne w transzach na podstawie złożonego wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym dochody Wnioskodawczyni uzyskane przy realizacji projektu „O.” współfinansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego są wolne od podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako partner zawartej umowy partnerskiej na rzecz realizacji projektu „O” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego wraz z R. realizuje samodzielnie zadania wynikające z zawartej umowy.

W przedstawionym stanie faktycznym fundusze na realizację projektu pochodzą ze środków unijnych a Wnioskodawczyni bezpośrednio realizuje cel programu poprzez wykonywanie określonych zadań. Wnioskodawczyni uważa, że dochody uzyskane z tego tytułu są wolne od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

W świetle powyższego dochody podatników korzystają z przedmiotowego zwolnienia w sytuacji, gdy spełnione są łącznie dwie przesłanki, tj.:

• dochody te pochodzą ze środków bezzwrotnej pomocy od podmiotów wskazanych w ww. przepisie (przekazanie tych środków może być dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy),
• podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy.

Podkreślić należy, iż z przepisu tego wynika również przesłanka negatywna – nie podlegają zwolnieniu dochody osób, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizuje projekt „O.” Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet VII Promocja Integracji Społecznej, Działanie 7.4 – Niepełnosprawni na rynku pracy, finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Ww. projekt jest realizowany na podstawie umowy partnerskiej zawartej pomiędzy R. – liderem partnerstwa a Wnioskodawczynią – jako partnerem, w okresie od 1 marca 2013 r. do 31 maja 2014 r.

Zgodnie z § 4 pkt 2 zawartej umowy partnerskiej Wnioskodawczyni jest odpowiedzialna za realizację działań:

• zadanie 1 „W.”;
• zadanie 2 „W.”;
• zadanie 4 „P.”
• zadanie 7 „S.”.

Wnioskodawczyni realizuje cel projektu poprzez wykonywanie powierzonych zadań i ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłową realizację zadań.

R. pełni funkcję lidera partnerstwa odpowiedzialnego m.in. za reprezentowanie partnerów, monitorowanie i nadzorowanie prawidłowości działań przy realizacji zadań, zapewnieniu prawidłowości operacji finansowych, koordynację działań partnerstwa. Wnioskodawczyni jako partner wykonuje samodzielnie przyjęte na siebie zadania za które jest odpowiedzialna.

Celem projektu jest aktywizacja społeczna i zawodowa, zwiększenie samodzielności i aktywności życiowej poprzez m.in. prowadzenie warsztatów aktywności i kompetencji społecznych, warsztatów aktywnego poszukiwania pracy oraz poradnictwo psychologiczne.

Wszystkie płatności w związku z realizacją projektu są dokonywane za pośrednictwem wyodrębnionych rachunków bankowych, całość otrzymywanych środków pochodzi z dofinansowania Europejskiego Funduszu Społecznego, bez wkładu własnego, płatne w transzach na podstawie złożonego wniosku.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 – 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r. Program ten jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.).

Art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich, rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Na podstawie art. 5 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b.

Środki europejskie, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, stanowią dochód budżetu państwa (art. 111 pkt 16 ustawy o finansach publicznych).

Przy czym wydatkami budżetu państwa, w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 powyższej ustawy, są wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich, które na podstawie art. 186 cyt. ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3. dotacje celowe dla beneficjentów;
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.

Zgodnie z art. 187 ww. ustawy za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów.

Na podstawie art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności (…).

Natomiast na podstawie art. 200 ust. 1 powyższej ustawy obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów. Minister Finansów przedstawia do zaopiniowania ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego oraz ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa projekt umowy, o której mowa w ust. 1 (art. 200 ust. 2 ustawy o finansach publicznych).

Z analizy ww. przepisów wynika zatem, że źródłem finansowania dochodów przedstawionych we wniosku są wyłącznie publiczne środki krajowe.

Tym samym nie jest możliwe uznanie, iż opisane we wniosku dochody Wnioskodawczyni, korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie zostało spełnione kryterium pochodzenia (finansowania) przedmiotowych dochodów ze środków bezzwrotnej pomocy w rozumieniu lit. a) tego przepisu.

Ponadto art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga, by podatnik realizował cel programu bezpośrednio, przy czym należy zwrócić uwagę na drugą część tego przepisu stanowiącą, że „zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.” Tak więc, z owego zwolnienia nie mogą korzystać pracownicy podmiotu bezpośrednio realizującego cele programu, a także osoby, którym podmiot bezpośrednio realizujący cele programu zlecił wykonanie określonych czynności, np. w oparciu o umowę o dzieło, zlecenia.

O tym, kto bezpośrednio realizuje cel programu decyduje nie tylko sama okoliczność wykonywania przez określony podmiot zadań przewidzianych w programie, ale również to, że możliwość wykonywania tych zadań, właśnie przez taki podmiot, została w tym programie przewidziana, a ponadto, że podmiot, który wykonuje przewidziane programem zadania, czyni to jakoby pierwotnie, ponieważ podstawa do jego umocowania i wypłacania mu środków finansowych wynika bezpośrednio z treści programu, a nie jedynie z woli stron umowy w oderwaniu od jego treści.

Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy jest osoba, która wykonując czynności z tym programem związane, otrzymała na ten cel środki od podmiotu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc jest bezpośrednim beneficjentem tychże środków. Może to być zatem jedynie taki podmiot, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację konkretnego programu i który ponosi pełną odpowiedzialność za jego prawidłowe wykonanie.

Realizowanie projektów w partnerstwie reguluje art. 28a ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.).

W myśl art. 28a ust. 2 i 3 ustawy, projekt partnerski jest realizowany na podstawie decyzji lub umowy o dofinansowanie zawartej z beneficjentem działającym w imieniu i na rzecz partnerów w zakresie określonym porozumieniem lub umową partnerską.

W przypadku projektów partnerskich, porozumienie lub umowa partnerska określa w szczególności zadania partnerów, zasady wspólnego zarządzania projektem oraz sposób przekazywania przez beneficjenta środków finansowych na pokrycie niezbędnych kosztów ponoszonych przez partnerów na realizację zadań w ramach projektu.

Z powołanych regulacji wynika, że beneficjentem jest lider projektu, który podpisuje umowę o dofinansowanie projektu i który działa w imieniu i na rzecz partnerów. Warunki realizowania projektu partnerskiego są natomiast określone w porozumieniu lub umowie partnerskiej o charakterze cywilnoprawnym. Takie porozumienie lub umowa precyzuje w szczególności zadania partnerów, zasady wspólnego zarządzania projektem oraz sposób przekazywania przez lidera (beneficjenta) środków finansowych na pokrycie niezbędnych wydatków ponoszonych przez partnera na realizację zadań w ramach projektu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest partnerem w projekcie realizowanym wraz z liderem partnerstwa, będącym beneficjentem pomocy. Zatem stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni otrzymująca środki w ramach umowy partnerstwa uczestniczy wprawdzie w realizacji projektu wykonując przydzielone Jej zadania w związku ze wskazanym we wniosku programem, jednakże nie jest to bezpośrednia realizacja celu programu, o której mowa w omawianym zwolnieniu.

Tym samym w sytuacji przedstawionej we wniosku nie została również spełniona druga przesłanka wynikająca z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze okoliczności faktyczne przedstawione we wniosku oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy zatem stwierdzić, że dochód uzyskiwany przez Wnioskodawczynię w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, bowiem nie zostały spełnione przesłanki wynikające z tego przepisu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.