INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 24 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości w Danii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości w Danii.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - dalej jako „Podatnik" - posiada obywatelstwo duńskie. Z dniem 1 sierpnia 2012 r. zawarł ze spółką duńską z siedzibą w Danii kontrakt menadżerski na okres co najmniej 3 lat (tj. do 31 lipca 2015 r.) - dalej jako „kontrakt". Na jego podstawie zobowiązał się do pełnienia funkcji dyrektora (managing director) w spółce z siedzibą w Polsce (dalej jako „Spółka"). Miejscem pracy wskazanym w kontrakcie jest miasto w Polsce, tu też w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych obecnie osiadł i przebywa na co dzień Podatnik. W tym mieście również na co dzień mieszka w wynajmowanym domu.

Wynagrodzenie Podatnika określone w kontrakcie wyrażone jest w koronach duńskich przeliczonych w tejże umowie również na polskie złote. Wypłata następuje przez duńską spółkę w polskiej walucie na konto Podatnika w polskim banku. Przez wzgląd na powyższe Podatnik z dniem 1 sierpnia 2012 r. osiedlił się w Polsce i zamieszkuje na terenie Polski. Wystąpił z wnioskiem o nadanie NIP do polskich organów podatkowych - NIP został nadany. Uzyskał także numer PESEL oraz zaświadczenie o zameldowaniu w Polsce na pobyt czasowy.

Sporadycznie odwiedza Danię, gdzie posiada (na własność) nieruchomość, którą wystawił na sprzedaż. Jest tam jeszcze zameldowany, niemniej jednak jest to tylko status formalny - nie przebywa na stałe na terenie Danii. Formalny brak wymeldowania z duńskiej nieruchomości występuje wyłącznie z przyczyn uznania przez Podatnika, że jest to element bez żadnego znaczenia prawnego.

Podatnik samodzielnie opłaca od swojego wynagrodzenia - począwszy od 1 sierpnia 2012 r. - zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce. Złożył również zeznanie roczne za 2012 r., gdzie wykazał zarobki osiągnięte w Polsce od 1 sierpnia 2012 r. oraz rozliczył wynikający z tego tytułu podatek dochodowy. Obecnie jego centrum interesów życiowych (od 1 sierpnia 2012 r.) znajduje się w Polsce. W Polsce urządził wynajmowany dom - przywiózł swoje meble z Danii; zawiera nowe znajomości i zdobywa przyjaciół; organizuje swój wolny czas. Od 1 sierpnia 2012 r. w zasadzie nieprzerwanie przebywa w Polsce. Nie wie, czy po upływie 3 lat (tj. zakończeniu zawartego kontraktu) wróci do Danii, czy zostanie w Polsce - realnie rozważa możliwość dalszego (po zakończeniu kontraktu) zamieszkiwania na terenie RP.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Podatnik od dnia 1 sierpnia 2012 r. stał się polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) - dalej jako „updof"...
2. Czy Podatnik przy obliczaniu kwot przychodów w celu rozliczeń z podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązany jest do samodzielnego przeliczania kwot uzyskiwanego wynagrodzenia, o których mowa w kontrakcie na polskie złote...
3. Czy posiadanie czasowego miejsca zameldowania na terytorium Polski jest podstawą do określenia urzędu skarbowego właściwego do odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zaliczek na ten podatek w sytuacji, gdy miejsce zamieszkania (codziennego przebywania) Podatnika jest odmienne od jego miejsca czasowego zameldowania na terytorium Polski...
4. Czy sprzedaż nieruchomości położonej w Danii przez Podatnika, który jest jej właścicielem rodzi skutki podatkowe po Jego stronie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powoduje konieczność rozliczenia przychodu/dochodu uzyskanego z tytułu tej transakcji w Polsce...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie czwarte. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania czwartego - podlega po 1 sierpnia 2012 r. w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 updof- na potwierdzenie tego stanowiska został złożony wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w tym zakresie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 updof, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei w myśl art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust, 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r„ Nr 43, poz. 368 ze zm.) - dalej UPO, zyski, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Dlatego w przypadku osiągnięcia przez Podatnika przychodu ze sprzedaży majątku nieruchomego położonego w Danii, rozliczenie podatku dochodowego od tej transakcji nastąpi w Danii. Będzie to jednak miało co do zasady także wpływ na rozliczenia podatkowe w Polsce. Bowiem w myśl art. 22 ust. 1 lit b) UPO, w przypadku Polski podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10,11,12 lub 13 niniejszej Konwencji mogą być opodatkowane w Danii, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Danii. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Danii.

Na tej podstawie, co do zasady jeśli Podatnik będąc polskim rezydentem podatkowym - posiadając w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 updof- osiągnie przychód/dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości położonej w Danii, której jest właścicielem, rozliczy tą transakcję z podatku dochodowego w Danii, a następnie przy zastosowaniu regulacji art. 22 ust. 1 lit. b) UPO opodatkuje ją na terytorium RP, zgodnie z zasadami przewidzianymi dla uzyskania przychodów z tego rodzaju majątku w updof.

Należy jednak zauważyć, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 updof źródłami przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Tym samym, jeśli zbycie takiej nieruchomości następuje po okresie 5 lat, licząc w sposób przewidziany powyżej, przychód/ dochód z tej transakcji na gruncie updof w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Powoduje to, że w sytuacji, w której Podatnik będący polskim rezydentem podatkowym, posiadając nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce - art. 3 ust. 1 updof - zbywa nieruchomość położoną na terytorium Danii, niemniej jednak następuje to po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości, przychód z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.

Stąd też w przypadku sprzedaży przez Podatnika nieruchomości położonej na terytorium Danii, której jest właścicielem i uzyskania z tytułu tej transakcji przychodu, będzie on zobowiązany do rozliczenia tej kwoty z podatku dochodowego w Danii na zasadach określonych przez tamtejsze prawo, jak i w Polsce na zasadach przewidzianych w updof, z uwzględnieniem przepisów UPO. Jednocześnie, jeśli Podatnik zbywa nieruchomość położoną na terytorium Danii, niemniej jednak następuje to po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości, przychód z tego tytułu będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Danii na zasadach określonych przez tamtejsze prawo, natomiast w Polsce (uwzględniając przepisy UPO) na podstawie regulacji art. 10 ust. 1 pkt 8 updof nie będzie podlegał podatkowi dochodowemu od osób fizycznych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 konwencji z dnia 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 43, poz. 368 ze zm.) zyski, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W świetle powyższego, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce ze sprzedaży nieruchomości położonej w Danii podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Danii.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 22 ust. 1 pkt b) ww. umowy, zgodnie z którym jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji mogą być opodatkowane w Danii, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Danii. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Danii.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, sprzedaż nieruchomości lub ww. praw majątkowych, nie dokonywana w wykonaniu działalności gospodarczej jest źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości lub praw.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę mającego nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce nieruchomości położonej w Danii po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.