Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-404/13-4/AWa
z 7 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) o sformułowanie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Umową z dnia 29 grudnia 2003 r., Rep A nr (…), Gmina Miejska X oddała Y w użytkowanie wieczyste na 99 lat m. in. niezabudowany grunt położony w (…), w granicach działki nr 855/47 o powierzchni 0,0987 ha. W umowie powyższej ustalono termin rozpoczęcia budowy (tj. wybudowania fundamentów) w ciągu trzech lat, a zakończenia budowy (tj. wybudowania budynku w stanie surowym zamkniętym) w ciągu pięciu lat od dnia 29 grudnia 2003 r. Opłata roczna za użytkowanie wieczyste została ustalona w kwocie 4.800 zł (co stanowi 3% wylicytowanej ceny gruntu), z terminem płatności do dnia 31 marca każdego roku z góry za dany rok. Budowy nie rozpoczęto w zakreślonym terminie.

Państwo Y umową z dnia 30 grudnia 2010 r. przenieśli prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki gruntu nr 855/47 o powierzchni 0,0987 ha na rzecz Z. Małżonkowie Z oświadczyli, że przedmiotowa nieruchomość będzie wykorzystywana przez Z w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W dniu 7 października 2010 r. Pan Z zwrócił się pisemnie z wnioskiem o oddanie w użytkowanie wieczyste części działki nr 855/50 przylegającej do działki nr 855/47, na poprawę warunków zagospodarowania posiadanej już nieruchomości (tj. dz. 855/47). Natomiast z dniem 22 października 2010 r. Pan Z poprosił o wstrzymanie procedury przygotowania do oddania w użytkowanie wieczyste części działki nr 855/50 do czasu podpisania umowy notarialnej z Państwem Y (co nastąpiło, jak już wyżej wskazano, w dniu 30 grudnia 2010 r.).

Decyzją nr (…) z dnia 28 lipca 2011 r. Prezydent Miasta (…) zatwierdził podział nieruchomości położonej w obrębie (…), oznaczonej numerem geodezyjnym 855/50 o powierzchni 0,2006 ha na działkę nr 855/251 o powierzchni 0,0118 ha i działkę nr 855/252 o powierzchni 0,1888 ha. Przedmiotowa decyzja stała się ostateczna z dniem 12 sierpnia 2011 r. W dniu 21 października 2011 r. umową notarialną Rep A nr (…), Państwo Z nabyli prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki nr 855/251 o powierzchni 0,0118 ha z przeznaczeniem na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, oświadczając jednocześnie, że przedmiotowa nieruchomość będzie wykorzystywana przez Z w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Opłata roczna za użytkowanie wieczyste działki 855/251 została ustalona w wysokości 572,64 złotych netto (co stanowi 3% wartości gruntu) powiększona o należny podatek VAT, z terminem płatności do dnia 31 marca każdego roku z góry za dany rok. Następnie działki nr 855/47 i 855/251 zostały połączone w działkę nr 935. Decyzją nr 19/2012 z dnia 3 lutego 2012 r. Prezydent Miasta (…) zatwierdził podział nieruchomości położonej w obrębie (…), oznaczonej numerem geodezyjnym 935 o powierzchni 0,1105 ha na działkę nr 935/1 o powierzchni 0,0350 ha, działkę nr 935/2 o powierzchni 0,0387 ha, działkę nr 935/3 o powierzchni 0,0368 ha.

Z uwagi na fakt, że nieruchomość gruntowa oznaczona numerem geodezyjnym 855/251 została oddana w użytkowanie wieczyste w dniu 21 października 2011 r., opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu została opodatkowana podatkiem VAT. Po połączeniu i ponownym podziale nieruchomości grunt stanowiący pierwotnie działkę nr 855/251 stanowi część każdej z nowo powstałych działek.

W piśmie z dnia 24 lipca 2013 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca poinformował, że wniosek Gminy (…) z dnia 29 kwietnia 2013 r. dotyczy tylko jednego pytania (a nie 3 sformułowanych w złożonym wniosku), a przedstawione zdarzenie stanowi jeden zaistniały stan faktyczny (a nie 2). Uiszczona w dniu 7 maja 2013 r. opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wiąże się z zagadnieniem: „Jak określić podstawę opodatkowania podatkiem VAT, jeżeli operat szacunkowy sporządzony w celu oddania w użytkowanie wieczyste działki gruntu nr 855/251, uwzględniał wycenę tylko tego gruntu, a działka 855/251 została następnie połączona z działką 855/47 i ponownie podzielona?” i została wniesiona w przepisanej prawem wysokości odpowiadającej jednemu zaistniałemu stanowi faktycznemu. W związku z powyższym, Gmina nie ma potrzeby dokonywać dodatkowej wpłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 24 lipca 2013 r.).

Jak określić podstawę opodatkowania podatkiem VAT, jeżeli operat szacunkowy sporządzony w celu oddania w użytkowanie wieczyste działki gruntu nr 855/251, uwzględniał wycenę tylko tego gruntu, a działka 855/251 została następnie połączona z działką 855/47 i ponownie podzielona?

Zdaniem Wnioskodawcy – sformułowanym w piśmie z dnia 24 lipca 2013 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku – w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym podstawą opodatkowania podatkiem VAT będzie wartość działki numer 855/251 (przed połączeniem i ponownym podziałem) określona przez biegłego w operacie szacunkowym sporządzonym w celu oddania przedmiotowego gruntu w użytkowanie wieczyste na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej.

Gmina ustali wysokość opłaty rocznej proporcjonalnie do powierzchni gruntu, który został oddany w użytkowanie wieczyste po dniu 1 maja 2004 r. i w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, Gmina przyjmie, że do powierzchni nowo powstałej działki nr 935/1 wlicza się 28 m² gruntu stanowiącego poprzednio działkę 855/251, oddanego w użytkowanie wieczyste po dniu 1 maja 2004 r., do powierzchni działki nr 935/2 wlicza się 36 m² gruntu stanowiącego poprzednio działkę 855/251, a do powierzchni działki nr 935/3 wlicza się 54 m² gruntu stanowiącego poprzednio działkę 855/251.

Zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 5 sierpnia 2011 r., wartość rynkowa działki nr 855/251 o powierzchni 118 m² została określona na 19.087,68 zł, przyjęto 19.088 zł. Opłata roczna za użytkowanie wieczyste działki 855/251 została ustalona w wysokości 572,64 złotych netto, co stanowi 3% wartości gruntu.

Podstawą opodatkowania podatkiem VAT w stawce 23% opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego działki nr 935/1 będzie kwota 135,88 zł. Podstawą opodatkowania podatkiem VAT, w stawce 23%, opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego działki nr 935/2 będzie kwota 174,70 zł. Podstawą opodatkowania podatkiem VAT w stawce 23% opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego działki nr 935/3 będzie kwota 262,05 zł. Opłata roczna za 28 m² gruntu wraz z podatkiem VAT w stawce 23% przy zastosowaniu 3% stawki opłaty rocznej, zgodnie z art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), wyniesie 167,13 zł. Opłata roczna za 36 m² gruntu wraz z podatkiem VAT w stawce 23% przy zastosowaniu 3% stawki opłaty rocznej, zgodnie z art. 72 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wyniesie 214,88 zł. Opłata roczna za 54 m² gruntu wraz z podatkiem VAT w stawce 23% przy zastosowaniu 3% stawki opłaty rocznej, zgodnie z art. 72 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami), wyniesie 322,32 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jak również oddanie gruntu w użytkowanie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Z zawartych tam regulacji wynika, iż użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. W świetle art. 233 Kodeksu cywilnego, użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. W myśl natomiast art. 238 Kodeksu cywilnego, wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W świetle powołanego przepisu art. 7 ustawy, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Stosownie do art. 71 ust. 1-4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Pierwszą opłatę za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej można rozłożyć na oprocentowane raty. W sprawach tych stosuje się odpowiednio przepis art. 70 ust. 2-4 ww. ustawy. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Z powyższych przepisów wywnioskować należy, iż w przypadku użytkowania wieczystego, właścicielem gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jednakże jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jako, że do uznania za dostawę dla potrzeb podatku od towarów i usług wystarczające jest władanie towarem jak właściciel, a nie bycie właścicielem w sensie prawnym, dlatego też oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, co potwierdza art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy. W związku z tym, podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, która zostaje wykonana jednorazowo (w całości), a kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za sukcesywne wykonywanie tej czynności w kolejnych okresach (której dotyczą opłaty).

Okoliczność, że z oddaniem do użytkowania wieczystego wiążą się opłaty roczne, nie oznacza, że oddawanie do użytkowania wieczystego trwa przez cały okres na jaki zostało ustanowione i w którym wnoszone są opłaty (por. uchwała NSA z dnia 8 stycznia 2007 r., sygn. akt I FPS 1/06).

Zobowiązanym do opodatkowania w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest właściciel, tj. Skarb Państwa lub też jednostka samorządu terytorialnego.

W przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu, o czym stanowi art. 19 ust. 16b ustawy.

Powyższy przepis jest odstępstwem od ogólnej zasady powstania obowiązku podatkowego określonej w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina Miejska zamierza oddać w użytkowanie wieczyste działki gruntu o nr: 935/1, 935/2 oraz 935/3, które powstały w wyniku połączenia i ponownego podzielenia działek:

• nr 855/47 o powierzchni 0,0987 ha, która to została oddana do użytkowania wieczystego w roku 2003,
• nr 855/251 o powierzchni 0,0118 ha, która to została oddana do użytkowania wieczystego w roku 2011.
  
  

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT, w przypadku, gdy operat szacunkowy sporządzony w celu oddania w użytkowanie wieczyste działki gruntu nr 855/251, uwzględniał wycenę tylko tego gruntu, a działka 855/251 została następnie połączona z działką 855/47 i ponownie podzielona.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż każde ustanowienie prawa użytkowania wieczystego na gruncie podatku od towarów i usług stanowi dostawę towarów, podobnie jak dostawa (sprzedaż) działki. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, iż na rzecz użytkownika ustanowiono wcześniej ww. prawo w innym zakresie, jak i fakt, że okres użytkowania jest ustalony zgodnie z okresem ustalonym dla pierwotnego nabycia. Należy bowiem zauważyć, że przepisy w zakresie podatku VAT uznają daną transakcję za dostawę towarów, gdy są spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie jest to transakcja odpłatna oraz w wyniku tej transakcji dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel.

Niewątpliwie w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z transakcją odpłatną, jak też niewątpliwie dochodzi do przekazania kontrahentowi prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel. Ponadto, należy zauważyć, że prawo do dysponowania jak właściciel prawem użytkowania wieczystego gruntu kontrahent uzyskuje w różnych terminach, co jednoznacznie wskazuje, iż na gruncie ustawy o podatku VAT mamy do czynienia z odrębnymi dostawami.

Należy zauważyć, iż do dnia 30 kwietnia 2004 r. czynność ustanowienia prawa użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dopiero z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zmieniła się zarówno definicja towaru, jak i zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tym samym, opłaty dotyczące czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie mogą być objęte podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie nowej regulacji prawnej, tj. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

A zatem mając na uwadze wyżej przedstawiony opis sprawy i obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, że opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., tj. w przedmiotowej sprawie z dniem 29 grudnia 2003 r. dla działki nr 855/47, gdy taka czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie powinny być powiększone o taki podatek.

Natomiast opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste po dniu 30 kwietnia 2004 r., tj. w przedmiotowej sprawie z dniem 21 października 2011 r. dla działki 855/251 podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

Z uwagi na fakt, że oddanie w użytkowanie wieczyste nowo powstałych działek stanowi w części działka, w stosunku do której czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a w części działka, w stosunku do której oddanie w użytkowanie wieczyste opodatkowaniu podlega, wyłączenie bądź opodatkowanie nie może być rozszerzone na całą nieruchomość, w skład której wchodzą ww. grunty lecz winno być przyporządkowane jedynie do konkretnej części gruntu, która podlega temu wyłączeniu lub opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odniesieniu do powyższego należy podkreślić, iż sama czynność dzielenia lub scalania działek ewidencyjnych pozostaje bez wpływu na przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Istotne jest bowiem dokonanie dostawy towaru w postaci gruntu, a więc przeniesienie prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel, które daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Zatem, zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”, lecz jako własność ekonomiczną. Tym samym, jako że ustanowienie prawa użytkowania wieczystego działki nr 855/251 nastąpiło w dniu 21 października 2011 r., to czynność ta – jak wskazano wyżej – podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i ewentualne późniejsze zmiany powierzchni określonych działek nie skutkują analogicznymi zmianami w zakresie opodatkowania oddanego w użytkowanie wieczyste gruntu.

Należy zauważyć, iż sama działka nr 855/251 – będąca przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług – nadal istnieje, zmianie uległo jedynie jej oznaczenie (numery) działek.

Zatem, dla potrzeb podatku od towarów i usług przedmiotem opodatkowania będzie kwota należna z tytułu opłat wynikających z oddania gruntu w dniu 21 października 2011 r. w użytkowanie wieczyste, tj. działki nr 855/251.

W świetle powyższego, właściwym jest dokonanie rozdzielenia powierzchni działki nr 855/251 odpowiednio na części obecnie wyznaczonych działek, tj. 935/1, 935/2 oraz 935/3, a w konsekwencji proporcjonalne doliczanie podatku od towarów i usług do opłat z tytułu użytkowania wieczystego dla nowych współużytkowników wieczystych.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przywołane uregulowania – podstawę opodatkowania w przedmiotowej sytuacji należy określić zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, tj. jako kwotę należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o kwotę należnego podatku, przy czym podziału tej podstawy na przypadającą na sprzedaż opodatkowaną Wnioskodawca powinien dokonać w oparciu o metodę w maksymalnym stopniu odzwierciedlającą stan faktyczny. W rezultacie, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy dotyczące sposobu obliczania podstawy opodatkowania według kryterium powierzchniowego – odwołującego się do sposobu określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT, w przypadku, gdy operat szacunkowy sporządzony w celu oddania w użytkowanie wieczyste działki gruntu nr 855/251, uwzględniał wycenę tylko tego gruntu, a działka 855/251 została następnie połączona z działką 855/47 i ponownie podzielona, w przypadku, gdy metoda ta odzwierciedla rzeczywisty udział sprzedaży opodatkowanej w całej kwocie należnej z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.

Reasumując, stwierdzić należy, że podstawa opodatkowania powinna obejmować obrót, tj. kwotę należną z tytułu opłat wynikających z oddania gruntu w użytkowanie wieczyste w dniu 21 października 2011 r. (działki nr 855/251 – przed połączeniem i ponownym podziałem), pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Następnie należy dokonać podziału powierzchni ww. działki odpowiednio na części obecnie wyznaczonych działek, tj. nr: 935/1, 935/2 oraz 935/3, a w konsekwencji proporcjonalnie doliczyć kwoty podatku od towarów i usług do opłat z tytułu użytkowania wieczystego dla nowych współużytkowników wieczystych.

Podkreślenia wymaga również fakt, że tylko oddający grunt w użytkowanie wieczyste (dostawca towarów, sprzedawca) jest w stanie określić, co dokładnie jest wkalkulowane w kwotę należną od nabywcy. Podstawa opodatkowania wynikać powinna wyłącznie z umowy zawartej pomiędzy kontrahentami.

Dodatkowo należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w przedstawionym stanie faktycznym i stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawidłowości dokonanych przez Gminę technicznych obliczeń w kwestii dotyczącej ustalenia podstawy opodatkowania w przedmiotowym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.