INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012, poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27.05.2013r. (data wpływu 11.06.2013r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 30.08.2013r. (data doręczenia 02.09.2013r.) Nr IPPB3/423-465/13-2/MS1, IPPP2/443-562/13-2/IZ pismem z dnia 03.09.2013r. (data nadania przesyłki kurierskiej 05.09.2013r.; data wpływu 06.09.2013r.) - w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania przychodów ze sprzedaży towarów oraz świadczenia usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.06.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania przychodów ze sprzedaży towarów oraz świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność handlową, której przedmiotem są zarówno towary, jak i usługi. Jako towar jest sprzedawane oprogramowanie nagrane na nośnik CD wraz z dokumentacją użytkową, którego autorem jest Spółka. Usługi dotyczą wdrożenia tego oprogramowania, szkoleń odpłatnych, wsparcia technicznego posprzedażowego. Nabywcami towarów i usług oferowanych przez spółkę są osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Spółka dokumentuje sprzedaż fakturami. W związku ze nowelizacją ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 nr.54 poz. 535 z późn. zm.) Spółka ma wątpliwości jak prawidłowo ewidencjonować sprzedaż po 01-01-2014 r.

1. Zgodnie z art. 106i ustawy o podatku od towarów i usług faktury sprzedaży będzie można wystawiać do 15-go dnia miesiąca następującego po dokonaniu dostawy towaru lub wykonaniu usługi. Jednocześnie zgodnie z art. 19a ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Oznacza to, że jedna faktura będzie mogła dokumentować zdarzenia gospodarcze, dla których obowiązek podatkowy powstanie w różnych datach. Na przykład jedna faktura może dokumentować dostawę dokonaną 06-01-2014r. oraz świadczenie usługi wykonane 31-01-2014r. Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym przychód należy rozpoznać w momencie wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż w momencie wystawienia faktury lub uregulowania należności. Oznacza to, że tak wystawiona faktura będzie również dokumentować różne momenty powstania przychodu.
2. Zdarza się, że Spółka dokonuje sprzedaży sprzętu komputerowego lub oprogramowania firm trzecich na rzecz własnych pracowników. W takich wypadkach spółka wystawia fakturę w programie fakturującym i dodatkowo rejestruje tę sprzedaż na drukarce fiskalnej. Nabywca otrzymuje fakturę wystawioną w programie fakturującym zawierający m.in. pełne dane sprzedawcy i nabywcy, nazwę towaru, cenę jednostkową, ilość, udzielone rabaty, stawkę podatku VAT oraz wartość sprzedaży i kwotę podatku w podziale na stawki VAT. Natomiast paragon wydrukowany przez drukarkę fiskalną Spółka zachowuje w swoim archiwum wraz z drugim egzemplarzem faktury.
   
   

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (uzupełnienie wniosku z dnia 03.09.2013r.):

1. Czy w przypadku wystawienia jednej faktury dokumentującej dostawy towarów oraz świadczenie usług dokonane w różnych datach na rzecz jednego nabywcy zaewidencjonowanie przychodu w księgach rachunkowych na podstawie wystawionej faktury przyjmując, jako moment uzyskania przychodu ostatni dzień miesiąca, w którym dokonano dostawy lub wykonano usługę będzie zgodne z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym... Czy też konieczne będzie dokonanie tej ewidencji w taki sposób, aby przychód dotyczący każdej dostawy oraz wykonania usługi ujętej w tej fakturze był zaewidencjonowany w dacie jej dokonania...
2. Czy w opisanej sytuacji faktura nadal może stanowić dowód potwierdzający uzyskanie przychodu... Czy też przychód będzie należało dokumentować dowodem wewnętrznym, a faktura powinna być ujmowana wyłącznie w ewidencji VAT...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Spółka uważa, iż możliwe będzie zaewidencjonowanie przychodu w księgach rachunkowych na podstawie wystawionej faktury przyjmując, jako moment uzyskania przychodu ostatni dzień miesiąca, w którym dokonano dostawy lub wykonano usługi, o ile nie będzie to później niż w momencie wystawienia faktury lub uregulowania należności.
2. Spółka uważa, że nadal faktura będzie mogła stanowić dowód księgowy.
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 03.09.2013r. Spółka wskazała, że uważa, iż zaewidencjonowanie przychodu w księgach rachunkowych na podstawie wystawionej faktury przyjmując, jako moment uzyskania przychodu ostatni dzień miesiąca, w którym dokonano dostawy lub wykonano usługi, o ile nie będzie to później niż w momencie wystawienia faktury lub uregulowania należności będzie zgodne z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym.

Spółka uważa, że nadal faktura będzie mogła stanowić dowód potwierdzający uzyskanie przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 3 powołanej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponieważ art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy przychodów „związanych” z działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, iż odnosi się on do przychodów będących następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, związanych z nią bezpośrednio lub pośrednio.

O przychodzie z działalności gospodarczej można zatem mówić już w momencie powstania uprawnienia podatnika do uzyskania przysporzenia, niezależnie od jego faktycznego otrzymania. Przychodami należnymi w rozumieniu powołanego przepisu są bowiem te przychody, które wynikają ze źródła przychodów i stanowią kwoty, których wydania może żądać podatnik. Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego.

Natomiast moment zaliczenia uzyskanych przychodów określają przepisy art. 12 ust 3a, ust 3c, ust. 3d i ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności zajmuje się zarówno obrotem towarami, jak i świadczeniem usług. Jako towar jest sprzedawane oprogramowanie nagrane na nośnik CD wraz z dokumentacją użytkową, którego autorem jest Spółka. Usługi dotyczą wdrożenia tego oprogramowania, szkoleń odpłatnych, wsparcia technicznego posprzedażowego. W związku z nowelizacją ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Spółka po 01.01.2014r., stosownie do treści art. 106i i art. 19a powołanej ustawy, zamierza rozpoznawać przychód na podstawie faktur, które mogą obejmować kilka zdarzeń, co do których obowiązek podatkowy będzie powstawał w różnych momentach.

W tym miejscu należy podkreślić, iż faktura stanowi dowód księgowy będący podstawą ujmowania w księgach rachunkowych przychodu należnego oraz wskazuje na wielkość i wartość sprzedaży. Z faktury wynika wysokość uzyskanego przychodu, który Spółka powinna uwzględnić przy ustalaniu wyniku finansowego.

Reasumując, organ podatkowy zgadza się z Wnioskodawcą, że przychód podatkowy z tytułu obrotu towarami i świadczenia usług należy rozpoznać na podstawie wystawionej faktury przyjmując, jako moment uzyskania przychodu ostatni dzień miesiąca, w którym dokonano dostawy lub wykonano usługi, o ile nie będzie to później niż w momencie wystawienia faktury lub uregulowania należności zgodnie z treścią art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie zauważyć należy, iż w przedmiotowej interpretacji tutejszy organ nie dokonał interpretacji przepisów ustawy o rachunkowości. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony do merytorycznego rozpatrzenia, w ramach postępowania uregulowanego w rozdziale 1a ustawy Ordynacja podatkowa, zagadnień dotyczących ustawy o rachunkowości, tj. w przedmiotowej sprawie ewidencjonowania w księgach rachunkowych zdarzeń gospodarczych na podstawie dowodów księgowych w postaci faktur i dowodów wewnętrznych. W myśl bowiem art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez przepisy prawa podatkowego należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Stosownie do tej definicji, unormowania ustawy o rachunkowości nie stanowią przepisów prawa podatkowego, tym samym minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnienia do interpretowania tych przepisów w trybie wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.