Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-571/13/KB
z 10 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 03 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 11 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu przeliczania przychodu wyrażonego w walucie obcej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu przeliczania przychodu wyrażonego w walucie obcej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi firmę transportową. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Stosuje tzw. metodę kasową rozliczania tego podatku. Od 01 stycznia 2013 r. jest „małym podatnikiem”. Podatek dochodowy rozlicza stosując tzw. metodę uproszczoną ewidencjonowania kosztów zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a podatek opłaca wg „stawki liniowej” 19%. W ramach działalności wykonuje usługi transportowe krajowe i międzynarodowe na terenie Unii Europejskiej m.in. na rzecz polskich kontrahentów mających siedzibę i prowadzących działalność na terenie Polski. Faktury wystawia zgodnie z § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), tj. nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem tego obowiązku. Faktury nie są też wystawiane przed dniem zakończenia usługi, czyli dniem rozładunku. Niektóre faktury wystawiane są i płatne w euro na podstawie zawartej z polskim kontrahentem umowy. Na fakturze widnieją dwie daty: data wystawienia oraz data sprzedaży, oznaczająca datę wykonania usługi. Za moment wykonania usługi Wnioskodawca przyjmuje dzień, w którym usługa została wykonana, czyli dzień, w którym towar został rozładowany. Nie ma innych ustaleń z kontrahentem określających, że dniem wykonania usługi jest inny dzień aniżeli dzień rozładunku. Termin płatności faktur wynosi 60 dni i nie są one regulowane przed terminem ich płatności. Ponadto na fakturach zamieszczone są kursy walut – jeden dla przeliczenia przychodu dla celów podatku dochodowego, drugi dla przeliczenia VAT- z wyszczególnioną w złotówkach kwotą VAT przeliczoną wg wskazanego kursu. Dla celów podatku dochodowego Wnioskodawca dokonuje przeliczenia na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, czyli dzień rozładunku, natomiast dla celów podatku VAT dokonuje przeliczenia podstawy i kwoty VAT na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanych przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Zatem na fakturze widnieją dwa różne kursy, ponieważ moment uzyskania przychodu jest inny, aniżeli moment wystawienia faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest zastosowanie różnych kursów walut dla przeliczenia przychodu w walucie obcej dla celów podatku dochodowego oraz dla celów podatku VAT, czy też kurs dla celów podatku dochodowego powinien być zgodny z kursem zastosowanym dla VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając kurs waluty w podatku dochodowym należy kierować się art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek VAT. Dla celów podatkowych przychody wyrażone w walucie obcej należy przeliczyć na złote polskie wg kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania przychodu, na co wskazuje art. 11a ust. 1 ww. ustawy. O dacie powstania przychodu informuje natomiast art. 14 ust. 1c. Jest to dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. W związku z tym, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru usług ciągłych, ani nie zostały zapłacone wcześniej, to Wnioskodawca do określania daty uzyskania przychodu uznaje to zdarzenie, które nastąpiło najwcześniej, tj. dzień wykonania usługi, czyli rozładunku towaru i przelicza przychód wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wykonania usługi, czyli rozładunku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, iż podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek od towarów i usług są dwoma odrębnymi podatkami, uregulowanymi w dwóch oddzielnych ustawach, co w konsekwencji może prowadzić do obowiązku stosowania odmiennych zasad przeliczania uzyskiwanych przez Wnioskodawcę przychodów w walutach obcych dla celów prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania w każdym z tych podatków. Zarówno bowiem ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), jak i ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) wraz z rozporządzeniami wykonawczymi wydanymi na podstawie delegacji zawartej w tej ustawie, zawierają zasady dotyczące przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych, które jednakże mogą być stosowane wyłącznie w zakresie podatku, który dana ustawa reguluje. Oznacza to, iż dla celów ustalenia prawidłowej wysokości przychodu, będącego podstawą do ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, wartości wyrażone w walucie obcej przelicza się na złotówki według zasad wynikających z ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast te same kwoty, dla celów podatku od towarów i usług, należy przeliczać na złotówki zgodnie z zasadami wskazanymi w ww. ustawie o podatku od towarów i usług (i jej aktach wykonawczych).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do art. 11a ust. 1 ww. ustawy, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Powyższe oznacza, iż dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskiwane przez podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą przychody wyrażone w walutach obcych należy przeliczać na złotówki po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania tego przychodu. Dla określenia prawidłowego kursu do przeliczenia ww. przychodów istotnym zatem jest ustalenie prawidłowego momentu uzyskania przychodu.

W myśl art. 14 ust. 1c. ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 14 ust. 1e ww. ustawy). Przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 14 ust. 1h ww. ustawy).

Natomiast w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty (art. 14 ust. 1i ww. ustawy).

Z cyt. przepisów wynika, iż w przypadku podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług, jeżeli usługi te nie są rozliczane w ustalonych przez strony okresach rozliczeniowych, za moment uzyskania przychodu należy co do zasady uznać dzień wykonania, bądź częściowego wykonania usługi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi transportowe. Za moment wykonania usługi przyjmuje dzień dokonania rozładunku towaru. Za świadczone usługi Wnioskodawca wystawia faktury VAT m.in. w walucie obcej z odroczonym terminem płatności wynoszącym 60 dni. Faktury te nie są wystawiane wcześniej niż wykonanie usługi (rozładunek towaru) a należności wynikające z tych faktur nie są regulowane w terminie wcześniejszym niż określony na fakturze.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym z tytułu świadczonych usług transportowych Wnioskodawca uzyskuje przychód w momencie wykonania usługi, czyli rozładunku towarów. W konsekwencji do przeliczenia przychodu uzyskanego z tytułu świadczonych usług, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, należy stosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, tj. z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wykonania usługi (rozładunku towaru) niezależnie od tego, według jakiego kursu wykazana na fakturze kwota (uzyskany przychód) będzie przeliczana dla celów opodatkowania podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.