2013.08.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-464/13/AW
z 26 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 28 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy możliwe jest pominięcie sprzedaży niepodlegającej podatkowi od towarów i usług i odliczanie podatku VAT naliczonego od wszystkich faktur kosztowych według rocznej struktury sprzedaży uwzględniając tylko sprzedaż w stawkach 23%, 8%, zw. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy możliwe jest pominięcie sprzedaży niepodlegającej podatkowi od towarów i usług i odliczanie podatku VAT naliczonego od wszystkich faktur kosztowych według rocznej struktury sprzedaży uwzględniając tylko sprzedaż w stawkach 23%, 8%, zw.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Jest placówką oświatowo-wychowawczą, należącą do grupy placówek wychowania pozaszkolnego, równocześnie jest samorządową jednostką budżetową Gminy Miejskiej działającą na podstawie ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 979). Działalność Wnioskodawcy odbywa się na następujących obiektach:

przy Al. P.W.,
Ośrodek Sportowo-Rekreacyjny przy ul. W,
Baza Szkoleniowo-Wypoczynkowa w K.M.

Działalność statutowa Wnioskodawcy obejmuje zadania z zakresu rozwoju kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki wśród dzieci i młodzieży w szczególności:

prowadzenie działalności dydaktyczno wychowawczej z uczestnikami zajęć,
prowadzenie specjalistycznych ćwiczeń korekcyjnych z dziećmi i młodzieżą, u których stwierdzono wadę postawy ciała,
prowadzenie zajęć klasami, grupami zorganizowanymi na pływalniach, salach gimnastycznych i kortach tenisowych,
prowadzenie zajęć w sekcjach sportowych oraz grupach rekreacyjnych,
organizowanie kolonii, obozów, zimowisk, zielonych szkół i wycieczek szkolnych,
poradnictwo, szkolenia, kursy, warsztaty, seminaria i konferencje,
organizację otwartych imprez i akcji jak: zawody, konkursy, turnieje, badania profilaktyczne,
organizowanie wymiany doświadczeń i współpracę z pokrewnymi placówkami, instytucjami i organizacjami,
współpracę ze szkołami, uczelniami, placówkami kulturalnymi, sportowymi oraz jednostkami samorządu lokalnego i organami administracji państwowej,
współpracę z rodzicami w zakresie wychowania i profilaktyki.

W zakresie działalności publicznej, jednostki Wnioskodawcy (obiekty wskazane w poz. 1 i 2) wykonują większość założeń statutowych i są to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Czerpią natomiast przychody we własnym imieniu i na własny rachunek w czasie wolnym od zajęć statutowych z tytułu odpłatnego udostępniania obiektów sportowych na prowadzenie zajęć rekreacyjno-sportowych, najmu pomieszczeń użytkowych, najmu sali konferencyjnej oraz wynajmu ogrodzenia pod tablicę reklamową. Przychody te można zaliczyć do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, dla których Wnioskodawca wystawia faktury VAT stosując odpowiednio stawki podatku VAT 23%, 8% oraz stawkę zw. Nie można jednocześnie określić procentowego udziału sprzedaży opodatkowanej i niepodlegającej podatkowi VAT.

Obiektami powierzonymi Wnioskodawcy na prowadzenie działalności statutowej są w szczególności: sale gimnastyczne, kryta pływalnia, korty tenisowe, boisko sportowe oraz pomieszczenia biurowe, wykorzystywane do realizowania zadań statutowych i działań na własny rachunek. Wnioskodawca ponosi bieżące wydatki na utrzymanie obiektów sportowych i pomieszczeń administracyjnych, w tym na materiały podstawowe związane z utrzymaniem obiektów sportowych (środki czystości), media (woda, ścieki, prąd), usługi związane z funkcjonowaniem obiektu (porządkowe, wywóz odpadów, remontowe, przeglądy techniczne), inwestycje.

Ponoszone w tym zakresie wydatki są zasadniczo udokumentowane wystawianymi na Wnioskodawcę przez dostawców/wykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT. Faktury te obejmują całość poniesionych kosztów na utrzymanie ww. obiektów niemożliwych do rozdzielenia na poszczególne rodzaje działalności.

Wnioskodawca nie jest w stanie przypisać ponoszonych wydatków do poszczególnych czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających VAT. Podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Odliczenie VAT naliczonego od faktur kosztowych ma miejsce jedynie w sytuacji, gdy można w 100% przyporządkować dany koszt do sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy możliwe jest pominięcie sprzedaży niepodlegającej podatkowi od towarów i usług i odliczanie podatku VAT naliczonego od wszystkich faktur kosztowych według rocznej struktury sprzedaży uwzględniając tylko sprzedaż w stawkach 23%, 8%, zw.?

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność samorządowej jednostki budżetowej charakteryzuje się specyficznym podziałem na część związaną z realizacją zadań publicznych, która nie podlega opodatkowaniu VAT i część stanowiącą działalność dochodową podlegającą VAT.

Obydwa rodzaje działalności prowadzone są na tych samych obiektach, dlatego niemożliwe jest wyodrębnienie kosztów związanych z poszczególnym rodzajem działalności.

Niemożliwe jest też procentowe określenie udziału sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu i opodatkowanej, co wynika z braku kwot po stronie przychodu w części pokazującej realizację zadań publicznych.

W sytuacji opisanej powyżej Wnioskodawca stwierdza, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT nie wpływają na zakres odliczenia podatku naliczonego, dlatego podatek naliczony podlega odliczeniu wg rocznej struktury sprzedaży. W uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawca powołał się na Uchwałę NSA I FPS 9/10 z 24 października 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

–z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl natomiast art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy o VAT.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ww. ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy o VAT, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Jak stanowi art. art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%,
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Ponadto należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

Tut. Organ zauważa również, iż w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i ust. 2 ustawy, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 ustawy. Bowiem, zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 ustawy sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia” należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku VAT, to przy obliczaniu proporcji pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym ustawy. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi, nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku” należy zatem rozumieć jako „czynności zwolnione od podatku” oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z wniosku wynika, że działalność statutowa Wnioskodawcy – będącego podatnikiem VAT –obejmuje zadania z zakresu rozwoju kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki wśród dzieci i młodzieży.

W zakresie działalności publicznej, jednostki Wnioskodawcy wykonują większość założeń statutowych i są to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Czerpią natomiast przychody we własnym imieniu i na własny rachunek w czasie wolnym od zajęć statutowych z tytułu odpłatnego udostępniania obiektów sportowych na prowadzenie zajęć rekreacyjno-sportowych, najmu pomieszczeń użytkowych, najmu sali konferencyjnej oraz wynajmu ogrodzenia pod tablicę reklamową. Przychody te można zaliczyć do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, dla których Wnioskodawca wystawia faktury VAT stosując odpowiednio stawki podatku VAT 23%, 8% oraz stawkę zw. Nie można jednocześnie określić procentowego udziału sprzedaży opodatkowanej i niepodlegającej podatkowi VAT.

Jak wynika z powyższych przepisów czynności pozostające poza zakresem działania ustawy o podatku od towarów i usług, nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że w celu prawidłowego rozliczenia podatku naliczonego, w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, należy posłużyć się współczynnikiem proporcji sprzedaży – w myśl art. 90 ust. 3 ustawy.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r. sygn. I FPS 9/10, gdzie Sąd wskazał: „(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy”.

Zatem podatnik obniża kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, według proporcji, o której mowa w przepisie art. 90 ust. 3 ustawy, pomijając sprzedaż niepodlegającą opodatkowaniu, uwzględniając jedynie stosunek sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT do sprzedaży ogółem, tj. opodatkowanej i zwolnionej. Tak ustalona proporcja będzie podstawą do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych wydatków mających związek z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując Wnioskodawca – ponosząc wydatki związane jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, zwolnionymi od tego podatku oraz niepodlegającymi opodatkowaniu VAT, w przypadku braku obiektywnej możliwości bezpośredniego przyporządkowania kwot podatku VAT wynikających z dokonywanych zakupów do jednego z ww. obszarów działalności – winien rozliczać podatek VAT naliczony, wynikający z ponoszonych wydatków, przy zastosowaniu tzw. współczynnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy. Wnioskodawca, dokonując odliczenia podatku naliczonego w oparciu o wyliczony na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy współczynnik struktury sprzedaży, nie jest przy tym zobowiązany do uwzględniania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejszą interpretacje wydano przy założeniu, ze przedmiotem odliczenia nie są wydatki na nabycie (w tym nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów) lub wytworzenie nieruchomości stanowiącej majątek przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych. W takim bowiem przypadku zastosowanie znalazłby art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

Ponadto tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin