Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-512/13/LSz
z 17 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2013r. (data wpływu 7 czerwca 2013r.), uzupełnionym pismem dnia 4 września 2013r. (data wpływu 9 września 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy otrzymane dotacje stanowią obrót opodatkowany podatkiem VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy otrzymane dotacje stanowią obrót opodatkowany podatkiem VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 września 2013r. (data wpływu 9 września 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-512/13/LSz z dnia 26 sierpnia 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (opis stanu faktycznego przyjęto z uzupełnienia wniosku z dnia 4 września 2013r.):

Firma zajmuje się przewozem osób jako firma przewozowa. Busy na trasie K.-W. Bilety sprzedawane są jednorazowo przy każdym wejściu pasażera do busa. Sprzedaż „nabijana” jest na kasę fiskalną. Od pewnego czasu została wprowadzona sprzedaż biletów miesięcznych normalnych i ulgowych dla studentów, uczniów, nauczycieli i innych. Na podstawie umowy z Urzędem Marszałkowskim Województwa M. Dep. Transportu i Komunikacji firma otrzymuje dopłatę do tych biletów, co miesiąc na konto firmy, na podstawie zestawienia sporządzonego przez właściciela. Wnioskodawca nadmienia, iż przedmiotem umowy z Urzędem Marszałkowskim jest „dopłata do przewozów z tytułu stosowania obowiązujących ulg, zwanych dalej „dopłatami” zgodnie z postanowieniami art. 8a ustawy z dnia 20 czerwca 1992r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego”.

Miesięczny raport fiskalny zawiera cześć pierwszą - wyszczególnione pozycje sprzedaży według stawek i kwoty VAT. Natomiast w drugiej części raportu miesięcznego jest „miesięczny raport dopłat do biletów ulgowych”. Do sprzedaży w danym miesiącu księgowane są tylko kwoty z części pierwszej zarówno do podatku dochodowego jak i VAT. Miesięczny raport dopłat do biletów ulgowych nie jest zaliczany do sprzedaży. Firma otrzymuje zwrot na konto kwot wynikających z tych właśnie miesięcznych dopłat do biletów ulgowych z Urzędu Marszałkowskiego. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT czynnym od dnia 1 czerwca 2009r. Dopłaty otrzymywane na podstawie umowy zawartej z Urzędem Marszałkowskim stanowią dopłatę do ceny świadczonych przez Wnioskodawcę usług przewozowych. Dopłaty stanowią - student 51%, doktorant 51%, uczeń 49%. Otrzymana dotacja nie stanowi zapłaty za jakiekolwiek świadczenie usług wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Urzędu Marszałkowskiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dopłata powinna być zaliczona na przychód firmy i czy od tego przychodu powinien być policzony podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawiono w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 września 2013r.), zgodnie z art. 29 ust.1 ustawy o podatku VAT, przychody uzyskane z wpływów z Urzędu Marszałkowskiego nie powinny mieć wpływu na podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do zapisu art. 29 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 s. 1 ze zm.), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że firma Wnioskodawcy zajmuje się przewozem osób jako firma przewozowa. Firma Wnioskodawcy wprowadziła sprzedaż biletów miesięcznych normalnych i ulgowych dla studentów, uczniów, nauczycieli i innych osób.

Na podstawie umowy z Urzędem Marszałkowskim Wnioskodawca otrzymuje co miesiąc dopłatę do tych biletów. Firma otrzymuje na konto zwrot kwot wynikających z miesięcznych dopłat do biletów ulgowych z Urzędu Marszałkowskiego. Miesięczny raport dopłat do biletów ulgowych nie jest zaliczany do sprzedaży. Dopłaty otrzymywane na podstawie umowy zawartej z Urzędem Marszałkowskim stanowią dopłatę do ceny świadczonych przez Wnioskodawcę usług przewozowych. Dopłaty stanowią - student 51%, doktorant 51%, uczeń 49%. Otrzymana dotacja nie stanowi zapłaty za jakiekolwiek świadczenie usług wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Urzędu Marszałkowskiego.

W związku z powyższym mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że opisane w niniejszej sprawie dopłaty do biletów wypłacane Wnioskodawcy przez Urząd Marszałkowski pozostają w bezpośrednim związku ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami regularnego przewozu osób. Dopłaty te nie stanowią pokrycia ogólnych kosztów działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca sam podał, że dopłaty te są dopłatami do ceny świadczonych usług przewozowych. W konsekwencji uznać należy, że stanowią one dotację lub inną dopłatę o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że przychody uzyskane z wpływów z Urzędu Marszałkowskiego nie powinny mieć wpływu na podatek VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.