Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-415/13/LSz
z 13 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2013r. (data wpływu 8 maja 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2013r. (data wpływu 23 lipca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozliczenia faktury korygującej w przypadku posiadania potwierdzenia jej odbioru – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2013r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozliczenia faktury korygującej w przypadku posiadania potwierdzenia jej odbioru.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 lipca 2013r. (data wpływu 23 lipca 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-415/13/LSz i Nr IBPBI/1/415-447/13/BK z dnia 12 lipca 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W lutym 2012 roku Wnioskodawca nabył maszynę do produkcji woreczków plastikowych i zawarł umowę najmu z przedsiębiorcą, który miał używać tej maszyny w procesie produkcji woreczków. Jednocześnie Wnioskodawca zobowiązał się - w celu rozwoju przedsięwzięcia - do nabycia dwóch kolejnych maszyn. Te maszyny zostały zakupione w maju 2012 roku i oddane temu samemu przedsiębiorcy w najem.

Kontrahent Wnioskodawcy miał płacić mu za najem maszyn czynsz w wysokości 3.000 złotych na miesiąc. Czynsz ten był dokumentowany fakturami VAT, wystawianymi co miesiąc i ujmowanymi w składanych przez Wnioskodawcę deklaracjach VAT-7, oraz w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym. Niestety żadna z wystawionych faktur za czynsz nie została przez kontrahenta Wnioskodawcy uregulowana.

Wnioskodawca współpracował z kontrahentem przez rok, starając się wspólnie osiągnąć zakładany początkowo cel przedsięwzięcia - czyli jego zyskowność. Niestety po roku stało się jasne, że założenia, które Wnioskodawca wraz z kontrahentem przyjęli na początku były błędne, przedsięwzięcie nie zaczęło przynosić spodziewanych zysków, a kontrahent Wnioskodawcy całkowicie utracił płynność finansową. Po weryfikacji pierwotnych obliczeń stało się też oczywistym, że czynsz w wysokości 3.000 zł na miesiąc był zbyt wysoki w stosunku do potencjału zarobkowego przedsięwzięcia.

Dlatego też Wnioskodawca wraz z kontrahentem zdecydowali o rozwiązaniu umowy najmu za porozumieniem stron, a jednocześnie - w treści porozumienia stron o rozwiązaniu umowy - Wnioskodawca udzielił znajdującemu się w trudnej sytuacji finansowej dzierżawcy rabatu na czynsz najmu za wszystkie miesiące obowiązywania umowy, w wysokości 2.900 zł za każdy miesiąc. Rabat został udokumentowany fakturą korygującą wystawioną i dostarczoną dzierżawcy w lutym 2013 roku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, indywidualnie i w formie spółki cywilnej.

Przedsięwzięcie dotyczące maszyn do produkcji woreczków foliowych było przez Wnioskodawcę prowadzone w ramach działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie.

Zakres pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy prowadzonej indywidualnie to:

• PKD 77.39.Z Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• PKD 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana.
  
  

Ponadto jako wspólnik spółki cywilnej Wnioskodawca prowadzi działalność pod PKD 66.22.Z - działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych oraz PKD 85.59.B - Usługi szkoleniowe.

Pozarolnicza działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest opodatkowana podatkiem liniowym.

Za rok 2012 Wnioskodawca prowadził ewidencję księgową - pełną księgowość, w roku 2013 Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów (fakt zmiany ewidencji został zgłoszony w Urzędzie Skarbowym w Ż.).

Wynajem maszyn do produkcji woreczków dokonywany był w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Wskazane we wniosku maszyny zostały przekazane kontrahentowi do używania na podstawie umowy dzierżawy.

W treści umowy nie ma wprost zapisu, że w przyszłości może kontrahentowi być udzielony rabat. Jest w umowie zapis, że umowa może być zmieniona w formie pisemnej (forma ta została zachowana przy udzielaniu rabatu).

W odpowiedzi na pytanie tut. organu jakimi przesłankami kierował się Wnioskodawca, kupując kolejne maszyny do produkcji woreczków, które następnie oddał w najem, w sytuacji, gdy, jak wynika z treści wniosku żadna z wystawionych faktur za czynsz nie została przez jego kontrahenta uregulowana Wnioskodawca odpowiedział, że z założenia przedsięwzięcie z udziałem maszyn do produkcji woreczków miało polegać na zakupie trzech maszyn, współpracujących ze sobą. Tylko taki układ miał zapewnić prawidłowe funkcjonowanie przedsięwzięcia i jego dochodowość. Brak zapłat za pierwsze faktury nie był dla Wnioskodawcy zatem niepokojący, bo Wnioskodawca spodziewał się, że zapłaty pojawią się po pełnym uruchomieniu przedsięwzięcia.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, od 6 lutego 2012r. Wnioskodawca składa deklaracje VAT-7 miesięcznie.

Odbiorca faktury korygującej wystawionej w lutym 2013 roku dokonał jej odbioru osobiście, w dniu 27 lutego 2013 roku, podczas bezpośredniego spotkania. Fakt odbioru faktury, wraz z datą, został potwierdzony podpisem odbiorcy na kopii faktury korygującej.

Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie odbioru faktury korygującej natychmiast po jej wręczeniu odbiorcy w dniu 27 lutego 2013r. Dzierżawca maszyn był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w okresie objętym umową.

Faktura korygująca dokumentująca udzielony rabat obejmuje okres od lutego 2012 do stycznia 2013. Faktura korygująca zawiera:

• dane sprzedawcy i nabywcy (nazwy, adresy, numery NIP),
• numer faktury korygującej, jej datę wystawienia,
• numery i daty wystawienia faktur korygowanych,
• kwoty czynszu przed korektą, dla każdej faktury korygowanej (czyli za każdy miesiąc) osobno,
• sumę wszystkich czynszów przed korektą - netto, VAT, brutto,
• kwoty czynszu po korekcie, dla każdej faktury korygowanej (czyli za każdy miesiąc) osobno,
• sumę wszystkich czynszów po korekcie - netto, VAT, brutto,
• różnicę pomiędzy wartością wszystkich korygowanych faktur przed korektą i po korekcie - netto, VAT, brutto,
• wartość brutto do zwrotu,
• przyczyna korekty (udzielony rabat przez porozumienie z dnia 27 lutego 2013r.),
• pieczątki i podpisy sprzedawcy i nabywcy.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy rabat udzielony przez Wnioskodawcę dzierżawcy, udokumentowany fakturą korygującą, odebraną w miesiącu wystawienia przez dzierżawcę, może być podstawą do obniżenia podstawy należnego podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, rabat udzielony przez Wnioskodawcę dzierżawcy, udokumentowany fakturą korygującą, odebraną w miesiącu wystawienia przez dzierżawcę, może być podstawą do obniżenia podstawy należnego podatku VAT w miesiącu, w którym Wnioskodawca wystawił i dostarczył dzierżawcy fakturę korygującą, czyli w lutym 2013 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29 ust. 4b ustawy o VAT, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.
   
   

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy o VAT).

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i 4c ustawy o VAT jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podatku należnego – dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia.

Powołać w tym miejscu należy art. 86 ust. 10a ustawy o VAT, na mocy którego w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Z opisu sprawy wynika, że w lutym 2012 roku Wnioskodawca nabył maszynę do produkcji woreczków plastikowych i zawarł umowę dzierżawy z przedsiębiorcą, który miał używać tej maszyny w procesie produkcji woreczków oraz płacić Wnioskodawcy czynsz 3.000 zł miesięcznie za dzierżawę maszyny. Jednocześnie Wnioskodawca zobowiązał się - w celu rozwoju przedsięwzięcia - do nabycia dwóch kolejnych maszyn, które zostały zakupione w maju 2012 roku i oddane temu samemu przedsiębiorcy w dzierżawę. Czynsz był dokumentowany fakturami VAT, wystawianymi co miesiąc i ujmowanymi w składanych przez Wnioskodawcę deklaracjach VAT-7. Żadna z wystawionych faktur za czynsz nie została przez kontrahenta Wnioskodawcy uregulowana, gdyż przedsięwzięcie nie przynosiło spodziewanych zysków i kontrahent Wnioskodawcy całkowicie utracił płynność finansową. Po weryfikacji pierwotnych obliczeń okazało się, że czynsz (3.000 zł na miesiąc) był zbyt wysoki w stosunku do potencjału zarobkowego przedsięwzięcia. Wnioskodawca wraz z kontrahentem zdecydowali o rozwiązaniu umowy dzierżawy za porozumieniem stron. Wnioskodawca w treści porozumienia stron o rozwiązaniu umowy udzielił dzierżawcy rabatu na czynsz najmu za wszystkie miesiące obowiązywania umowy, w wysokości 2.900 zł za każdy miesiąc. Rabat został udokumentowany fakturą korygującą wystawioną i dostarczoną dzierżawcy w lutym 2013r. Dzierżawca maszyn był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w okresie objętym umową. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i dzierżawa maszyn do produkcji woreczków dokonywana była w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości czy rabat udzielony przez Wnioskodawcę dzierżawcy, udokumentowany fakturą korygującą, odebraną w miesiącu wystawienia przez dzierżawcę, może być podstawą do obniżenia podstawy należnego podatku VAT.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

W myśl art. 705 K.c. po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy.

Natomiast kwestia dopuszczalnych rabatów nie została uregulowana przepisami prawa podatkowego, a więc również przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1992) rabat – to zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie; skonto – to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową albo ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką; opust – to zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych); bonifikata – to zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę.

Rabat zatem należy rozumieć, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej do faktury pierwotnej.

Z opisu wniosku wynika, iż w przedmiotowej sprawie doszło do świadczenia usług (dzierżawa maszyn) w wyniku realizacji zawartej umowy. Usługi były dokumentowane fakturami VAT wystawianymi co miesiąc i ujmowanymi w składanych przez Wnioskodawcę deklaracjach VAT-7. Oznacza to, że wystawione przez Wnioskodawcę faktury dokumentowały rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, tj. odzwierciedlały faktycznie dokonane transakcje między podmiotami gospodarczymi. Jednak z uwagi na udzielenie rabatu uwzględnionego w treści umowy porozumienia stron o rozwiązaniu umowy Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą do faktur pierwotnych dotyczących czynszów dzierżawnych.

Wskazać należy, iż faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami. Celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

W § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), ustawodawca przewidział procedury korygowania faktur VAT określając przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Jak wynika z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6,
   
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
   

3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Na podstawie § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 3 i 4;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

W myśl § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy całości lub części należności, o której mowa w § 10 ust. 1.
   
   

Ponadto jak wynika z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Powyższy przepis umożliwia wystawienie faktury korygującej – w zależności od przypadku – zarówno dla jednej lub więcej dostaw (§ 13 ust. 2 rozporządzenia), bądź też do wszystkich dostaw dla jednego odbiorcy (§ 13 ust. 3 rozporządzenia). Przepis ten określa dane, jakie powinna zawierać faktura. Należy zauważyć, iż regulacja zawarta w § 13 rozporządzenia, przewiduje możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać. A zatem, podatnicy mogą wystawić fakturę korygującą do jednej, bądź wielu faktur sprzedaży lub też do wszystkich faktur wystawionych na rzecz jednego odbiorcy (kontrahenta) w danym okresie rozliczeniowym.

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Jednakże warunkiem dokonania korekty w formie przewidzianej § 13 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. jest, aby korekta za dany okres z tytułu udzielenia rabatu dotyczyła wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie.

Z opisu sprawy wynika, iż faktura korygująca dokumentująca udzielony rabat przez Wnioskodawcę obejmuje okres od lutego 2012r. do stycznia 2013r. Faktura korygująca zawiera:

• dane sprzedawcy i nabywcy (nazwy, adresy, numery NIP),
• numer faktury korygującej, jej datę wystawienia,
• numery i daty wystawienia faktur korygowanych,
• kwoty czynszu przed korektą, dla każdej faktury korygowanej (czyli za każdy miesiąc) osobno,
• sumę wszystkich czynszów przed korektą - netto, VAT, brutto,
• kwoty czynszu po korekcie, dla każdej faktury korygowanej (czyli za każdy miesiąc) osobno,
• sumę wszystkich czynszów po korekcie - netto, VAT, brutto,
• różnicę pomiędzy wartością wszystkich korygowanych faktur przed korektą i po korekcie - netto, VAT, brutto,
• wartość brutto do zwrotu,
• przyczynę korekty (udzielony rabat przez porozumienie z dnia 27 lutego 2013r.),
• pieczątki i podpisy sprzedawcy i nabywcy.
  
  

Z opisu wynika także, że wypłacony rabat, został udzielony w odniesieniu do całego okresu świadczenia usług dzierżawy przez kontrahenta.

Jednakże aby Wnioskodawca mógł dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego niezbędnym jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

Potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku u dostawcy.

Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy, nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony.

Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, w którym otrzyma potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę.

Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Potwierdzenie faktu otrzymania przez nabywcę towarów i usług faktury korygującej, może być dokonane w dowolnej formie, np. poprzez zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą - w formie listu poleconego - przesyłki zawierającej fakturę korygującą, może to być odrębne pisemne potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej, również w formie elektronicznej lub przesłana zwrotnie kopia podpisanej faktury korygującej. Zatem, żaden przepis nie określa specjalnej formy, w jakiej potwierdzenie odbioru faktury korygującej byłoby wymagane. Istotne jest, aby sprzedawca towarów lub usług dla celów rozliczenia podatku należnego od sprzedaży posiadał informację, z której jednoznacznie wynika, iż nabywca otrzymał fakturę korygującą sprzedaż.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokumentował świadczenie usług dzierżawy fakturami. W wyniku udzielenia rabatu Wnioskodawca wystawił w lutym 2013r. fakturę korygującą do faktur pierwotnych wystawianych od lutego 2012r. do stycznia 2013r. Faktura korygująca została wystawiona i dostarczona dzierżawcy w lutym 2013r. Odbiorca faktury korygującej dokonał jej odbioru osobiście w dniu 27 lutego 2013r. co zostało potwierdzone podpisem odbiorcy na kopii faktury korygującej. Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie odbioru faktury korygującej natychmiast po jej wręczeniu odbiorcy w dniu 27 lutego 2013r.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma prawo dokonać korekty podatku należnego na podstawie faktury korygującej dokumentującej udzielony rabat oraz dokonać rozliczenia skutków korekty faktury w deklaracji VAT – 7 za miesiąc luty 2013r., gdyż Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji za ten okres był w posiadaniu potwierdzenia odbioru przedmiotowej faktury korygującej, zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie stanu faktycznego przedstawionym we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.