INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 23 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 09 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu otrzymanego odszkodowania (wynagrodzenia) za ustanowienie służebności przesyłu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu otrzymanego odszkodowania (wynagrodzenia) za ustanowienie służebności przesyłu.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 01 lipca 2013 r. znak: IBPB II/1/415-480/12/BD wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 09 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z żoną jest właścicielem nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,17 ha na prawach wspólności ustawowej.

Na przedmiotowej nieruchomości gruntowej, oznaczonej w wypisie z rejestru gruntów jako grunty rolne, przebiega linia gazowa wysokiego ciśnienia Zakładu Gazowniczego.

W dniu 25 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną wystąpił do właścicieli gazociągu o ustanowienie służebności przesyłu.

W 2011 r. rzeczoznawca majątkowy powołany przez Spółkę, określił operatem szacunkowym ekwiwalent (odszkodowanie) z tytułu ograniczenia względem Wnioskodawcy i jego żony prawa własności na rzecz przedsiębiorcy.

W lipcu 2012 r. wspólnie z żoną Wnioskodawca podpisał porozumienie w sprawie warunków ustanowienia służebności przesyłu. Dnia 19 września 2012 r. nastąpiło podpisanie aktu notarialnego w wyżej wymienionej sprawie. W zapisach aktu Zakład Gazowniczy zobowiązał się wypłacić Wnioskodawcy wraz z żoną, jako współwłaścicielom nieruchomości, jednorazowe odszkodowanie (wynagrodzenie) z tytułu ustanowienia służebności w kwocie 19.855 zł (2 razy po 9.927,50 zł). W marcu 2013 r. Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymał PIT-8C od Zakładu Gazowniczego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z zapisem w akcie notarialnym powyższa służebność przesyłu ustanowiona została za jednorazowym wynagrodzeniem. Wynagrodzenie stanowi równowartość utraty wartości nieruchomości będącej przedmiotem umowy. Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, że działka przez którą przechodzi linia gazowa wysokiego ciśnienia przebiega przez grunty orne na nieruchomości Wnioskodawcy, za którą opłaca on podatek rolny w ramach podatku od nieruchomości – nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie z tytuły ustanowienia służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust.1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych taka ulga przysługuje.

Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska powołał wyroki sądów administracyjnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tejże ustawy, źródłami przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności” świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, a zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł są takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,17 ha na prawach wspólności ustawowej. Na przedmiotowej nieruchomości gruntowej, oznaczonej w wypisie z rejestru gruntów jako grunty rolne, przebiega linia gazowa wysokiego ciśnienia Zakładu Gazowniczego Sp. z o.o. W dniu 25 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną wystąpił do właścicieli gazociągu o ustanowienie służebności przesyłu. W 2011 r. rzeczoznawca majątkowy powołany przez Spółkę, określił operatem szacunkowym ekwiwalent (odszkodowanie) z tytułu ograniczenia względem Wnioskodawcy prawa własności na rzecz przedsiębiorcy. W lipcu 2012 r. Wnioskodawca podpisał porozumienie w sprawie warunków ustanowienia służebności przesyłu. Dnia 19 września 2012 r. nastąpiło podpisanie aktu notarialnego w wyżej wymienionej sprawie. W zapisach aktu Zakład Gazowniczy zobowiązał się wypłacić Wnioskodawcy, jako współwłaścicielowi nieruchomości, jednorazowe odszkodowanie (wynagrodzenie) z tytułu ustanowienia służebności w kwocie 19.855 zł - z czego na Wnioskodawcę przypadła kwota w wysokości 9.927,50 zł. W marcu 2013 r. Wnioskodawca otrzymał PIT-8C od Zakładu Gazowego. Zgodnie z zapisem w akcie notarialnym powyższa służebność przesyłu ustanowiona została za jednorazowym wynagrodzeniem. Wynagrodzenie stanowi równowartość utraty wartości nieruchomości będącej przedmiotem umowy, a działka przez którą przechodzi linia gazowa wysokiego ciśnienia nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

-w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Należy podkreślić, iż przy stosowaniu wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na uwadze przepis art. 84 Konstytucji RP, dotyczący zasady powszechności opodatkowania. Z zasady tej wywieść można regułę, iż wszelkie przepisy dotyczące zwolnień i ulg podatkowych, stanowiące odstępstwo od tej zasady, wymagają ścisłej ich interpretacji, wykluczając jednocześnie jakąkolwiek interpretację rozszerzającą.

Jak z przywołanego przepisu wynika, zwolnione z opodatkowania są odszkodowania wypłacone z tytułów enumeratywnie wymienionych posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

W omawianej sytuacji, zgodnie z zapisem w akcie notarialnym powyższa służebność przesyłu ustanowiona została za jednorazowym wynagrodzeniem, a przedmiotowa nieruchomość (działka), przez którą przechodzi linia gazowa wysokiego ciśnienia – jak zaznaczył Wnioskodawca - nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego. Zatem już z tych względów otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie nie korzysta ze zwolnienia.

Odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy. Odszkodowanie nie jest tożsame z pojęciem wynagrodzenia. Skoro zatem umowa (akt notarialny) między stronami dotyczy m.in. wysokości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu – co w przedstawionym stanie faktycznym ma właśnie miejsce #8722; to nie ma żadnych podstaw prawnych aby to wynagrodzenie, na które umówiły się obie strony, i które jest należnością za korzystanie w określony sposób z nieruchomości traktować jako odszkodowanie.

Niezależnie od powyższego omawiany przepis mówi o służebności gruntowej a nie służebności przesyłu, o której mowa we wniosku.

Służebność gruntowa uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). Stanowi on, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie natomiast z art. 3051 Kodeksu cywilnego nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Z kolei, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 3052 § 2 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 3054 Kodeksu cywilnego do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Powyższe wskazuje, iż służebność przesyłu nie jest tożsama ze służebnością gruntową. Obie służebności są odrębnie uregulowane przepisami Kodeksu cywilnego. Każda z nich jest odrębnym ograniczonym prawem rzeczowym. Wskazuje na to również układ przestrzenny Kodeksu cywilnego, tj. dział III Księgi drugiej. K.c. został podzielony na trzy rozdziały: Rozdział I. Służebności gruntowe; Rozdział II. Służebności osobiste; Rozdział III. Służebności przesyłu.

Ponadto, nawet gdyby uznać, że służebność przesyłu jest tożsama z służebnością gruntową, jeszcze raz należy podkreślić, że aby omawiane zwolnienie mogło być zastosowane służebność ma być ustanowiona na nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. Działka, przez którą gazociąg biegnie nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż wynagrodzenie w związku z ustanowieniem służebności przesyłu nie stanowi tytułu uprawniającego do zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie wskazanego przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowe świadczenie stanowi dla Wnioskodawczy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinno zostać wykazane w zeznaniu podatkowym, które należało złożyć we właściwym urzędzie skarbowym, w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku podatkowego, w którym otrzymano ww. świadczenie. Przedmiotowe świadczenie stanowi – w kontekście uregulowań przywołanego art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przysporzenie majątkowe. Wnioskodawca otrzymał bowiem określoną kwotę pieniężną. Jako, że świadczenie to nie zostało wykazane w katalogu zwolnień winno zostać opodatkowane. To oznacza, że Spółka prawidłowo wykazała je w informacji PIT-8C jako przychód podlegający opodatkowaniu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy aby uzyskać interpretację w swojej indywidualnej sprawie wina wystąpić z odrębnym wnioskiem.

W związku z dołączonym do wniosku plikiem dokumentów należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Sądów Administracyjnych stwierdza się, iż orzeczenia Sądu nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Zatem nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.