Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-100/13/ASz
z 27 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 04 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) jest spółką kapitałową prawa polskiego. W związku z obecnie przewidywaną restrukturyzacją, Spółka planuje zaciągnąć pożyczkę pieniężną od innej spółki z grupy – Sp. z o.o. Sp. k. (Pożyczkodawca).

Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest:

• zarządzanie prawami do znaków towarowych, będących własnością Spółki („Znaki Towarowe”);
• budowanie wartości i rozpoznawalności Znaków Towarowych;
• badanie i monitorowanie rynku oraz opinii publicznej;
• odpłatne udzielanie (licencjonowanie) praw do korzystania ze Znaków Towarowych.
  
  

W związku z ww. działalnością oraz planowanymi przez Pożyczkodawcę transakcjami, Pożyczkodawca będzie dysponował znacznymi nadwyżkami finansowymi, które przeznaczy na udzielenie pożyczek, celem osiągnięcia zysku w postaci odsetek od udzielonych pożyczek. W związku z tym zmieniona zostanie umowa spółki Pożyczkodawcy celem odzwierciedlenia planowanej działalności finansowej, tj. Pożyczkodawca obejmie zakresem swojej działalności również pośrednictwo finansowe (PKD: pozostałe formy udzielania kredytów - 64.92. Z; pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych - 64.99. Z).

Zarówno Pożyczkobiorca, jak i Pożyczkodawca są i będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Spółka zaznacza również, że nie jest wykluczone, że na moment opisanego zdarzenia przyszłego Pożyczkodawca będzie działał w formie innej spółki handlowej niż spółka komandytowa, co jednak nie powinno mieć znaczenia dla skutków opisanej transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielanie na rzecz Wnioskodawcy przez Pożyczkodawcę pożyczek będzie czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wobec czego, zgodnie z treścią art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynność ta nie będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym na Spółce (jako pożyczkobiorcy) nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych?

W ocenie Spółki, udzielanie na jej rzecz przez Pożyczkodawcę pożyczek będzie czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wobec czego zgodnie z treścią art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynność ta nie będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym na Spółce (jako pożyczkobiorcy) nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, że co do zasady, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. umowy pożyczki.

Niemniej jednak w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym tej ustawy jest wyłączona z opodatkowania. Stosownie bowiem do postanowienia art. 2 pkt 4 tej ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług albo jest z tego podatku zwolniona (z określonymi wyłączeniami wskazanymi w ustawie, które jednak nie dotyczą umowy pożyczki).

Tym samym ustalenie, czy przedmiotowe umowy pożyczek podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wymaga najpierw rozstrzygnięcia czy przynajmniej jedna ze stron z tytułu udzielenia tej pożyczki jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług albo jest z tego podatku zwolniona.

Mając zatem na uwadze, że:

• Pożyczkodawca będzie w związku z udzielonymi na rzecz Spółki pożyczkami występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług,
• pożyczki, które mają być udzielane Spółce stanowić będą czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług,

to na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych na Spółce nie będzie ciążyć obowiązek w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w odniesieniu do tych pożyczek, bowiem jedna ze stron (Pożyczkodawca) tych umów pożyczek będzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tego tytułu.

Powyższe rozumowanie potwierdzają, zdaniem Wnioskodawcy, interpretacje wydane m.in. przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lutego 2013 r. znak: IPPB2/436-588/12-4/AF,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 stycznia 2012 r. znak: ITPB2/436-167/11/MK,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 listopada 2011 r. znak: ILPB2/436-174/11-5/MK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 stycznia 2012 r. znak: IPPB2/436-431/11-4/AF.
  
  

Organ nadmienia, iż z uwagi na zakres niniejszej interpretacji powyżej przywołał tylko tę część stanowiska, która odnosi się wyłącznie do zagadnienia z zakresu podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w przedmiocie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. W pozostałym zakresie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie Kodeks cywilny.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek stanowisko Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

W interpretacji indywidualnej z dnia 25 czerwca 2013 r. znak: … dotyczącej podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej w … stwierdził, iż przedmiotowa pożyczka jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

A zatem, skoro umowa pożyczki jest objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, to pomimo, że korzysta ze zwolnienia z tego podatku, jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.