Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-433/13/AD
z 22 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2013 r. (data wpływu 9 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniach 24 czerwca i 10 lipca 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości niezabudowanych i zabudowanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 24 czerwca i 10 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości niezabudowanych i zabudowanych.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza sprzedać nieruchomość składającą się z działek niezabudowanych oraz z kilku działek zabudowanych parkingami, drogami dojazdowymi, budynkiem handlowym. Budynek nie jest obecnie wykorzystywany i najprawdopodobniej po dokonaniu transakcji zostanie rozebrany. Potencjalny nabywca posiada pozwolenie na budowę obiektu handlowo-usługowego, który powstanie na ww. działkach. Dla działek prowadzone są dwie księgi wieczyste. Budynek z drogami dojazdowymi został wybudowany w 1980 r. przez PSS Społem. Następnie na przedmiotowej nieruchomości w 1991 r. wybudowano parking. W marcu 2007 r. został zawarty przedwstępny akt notarialny pomiędzy PSS Społem, a potencjalnym nabywcą, zwanym w dalszej części „Kontrahentem”, na sprzedaż ww. nieruchomości. W umowie określono cenę sprzedaży. Na tę okoliczność została wystawiona zaliczkowa faktura VAT, na której działki niezabudowane zostały opodatkowane 22%, a do działek zabudowanych zastosowano zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Podstawę opodatkowania wyliczono następująco: zaliczka podzielona na metry całej nieruchomości, a następnie pomnożono przez metry działek niezabudowanych. W listopadzie 2007 r. PSS Społem wniosła niniejszą nieruchomość w ramach aportu przedsiębiorstwa do spółki B. P. Do przedmiotowej czynności zastosowano wyłączenie od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. W ciągu 5 lat nie było ponoszonych nakładów inwestycyjnych na modernizację, ani ulepszenie budynku oraz infrastruktury w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W marcu 2011 r. spółka B. P. otrzymała kolejną zaliczkę na poczet sprzedaży niniejszej nieruchomości. Na kolejnej fakturze zaliczkowej zastosowano zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy dla działek zabudowanych oraz zastosowano stawkę 23% dla działek niezabudowanych.

W listopadzie 2011 r. w wyniku podziału przez wydzielenie majątku spółki B. P. (w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH), m. in. ww. nieruchomość została przeniesiona na nowo zawiązaną spółkę B. P-I. Do przedmiotowej czynności zastosowano wyłączenie od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W maju 2012 r. spółka B. P-I. otrzymała kolejną zaliczkę na poczet sprzedaży nieruchomości. Na tę okoliczność została wystawiona zaliczkowa faktura VAT, na której działki niezabudowane zostały opodatkowane stawką 23%, do działek zabudowanych zastosowano zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. W grudniu 2012 r. spółka B. P-I. wniosła swoje przedsiębiorstwo w drodze aportu do Spółki (Wnioskodawcy), jako wkład niepieniężny na objęcie akcji. Zbycie przedsiębiorstwa nie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług (art. 6 pkt 1 ww. ustawy), co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

W ostatecznym akcie notarialnym przedmiotem sprzedaży będą działki zabudowane budynkami, placem, parkingami, drogami dojazdowymi oraz jedna działka niezabudowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy sprzedaż działek zabudowanych budynkiem handlowym, drogami dojazdowymi oraz parkingami na rzecz kupującego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy, czy podlega opodatkowaniu tym podatkiem na zasadach ogólnych, tj. według stawki 23%?
• Czy sprzedaż działek niezabudowanych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, tj. według stawki 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa sprzedaż dotycząca terenów zabudowanych budynkiem i budowlami będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z uwagi, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało spółkom prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie były ponoszone wydatki na ulepszenie. Spółka stwierdziła, że podstawowa wątpliwość jaka pojawiła się przy ostatecznej transakcji sprzedaży działek zabudowanych dotyczy faktu jej opodatkowania przy zastosowaniu stawki 23%, o której mowa w artykule 41 ust. 1 ustawy lub też uznania, iż dostawa ta korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wskazała, iż wątpliwość pojawia się ze względy na fakt, czy należy ww. grunty traktować jako niezabudowane z uwagi na okoliczność nie mającą wpływu na wartość nieruchomości – wartość obiektów przeznaczonych do rozbiórki, które w dniu transakcji będą na niej sytuowane, czy też uznać, że ma do czynienia z dostawą budynków i budowli wraz z przeniesieniem prawa własności gruntu. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wynika to z art. 29 ust. 5 ustawy. Zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Tak więc w sytuacji, gdy budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta z tego zwolnienia. Spółka, po powołaniu treści art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy stwierdziła, że ma do czynienia w części z dostawą budynków i budowli wraz z przeniesieniem prawa własności gruntu. W związku z tym, sprzedaż gruntów z budynkami i budowlami należy objąć stawką podatku właściwą dla dostawy budynków i budowli bez wyodrębniania wartości gruntu, co znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 sierpnia 2011 roku (I FSK 1232/10). Zdaniem Spółki, nie ma znaczenia intencja stron, która wskazuje, że Kontrahent był zainteresowany gruntem, a nie istniejącym w momencie transakcji budynkiem i budowlami, które do dnia dostawy nie będą poddane robotom rozbiórkowym. Wskazała, że budynek i budowle ze względu na stan techniczny, nie są obecnie wykorzystywane i nie prezentują dla Spółki żadnej wartości ekonomicznej, dopóki dany obiekt budowlany spełnia przesłanki do uznania go za budynek, czy też budowlę, teren na którym jest usytuowany, jest terenem zabudowanym. Dopiero jeśli na skutek prac rozbiórkowych przestanie on spełniać kryteria przewidziane dla budynku lub budowli, teren na którym taki obiekt uprzednio się znajdował, staje się gruntem niezabudowanym. Na powyższe bez wpływu pozostaje również okoliczność, iż wartość przeznaczonego do rozbiórki obiektu może być znikoma lub wręcz może być on pozbawiony wartości rynkowej. Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska organu jest wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 maja 2010 r., sygn. akt III/SA/Po l06/10.

W odniesieniu do pytania drugiego Spółka wyraziła stanowisko, że dostawa działek niezabudowanych opodatkowana będzie podstawową, 23% stawką podatku. Sprzedaż ta nie będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż wymienione działki, jak wynika w wypisu rejestru gruntów stanowią zurbanizowany teren niezabudowany. Z planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego uchwałą Rady Miasta z dnia 24 lipca 2008 r., wynika przeznaczenie:

1. podstawowe: obiekty handlowe o pow. sprzedaży powyżej 2.000 m², usługi, biura,
2. dopuszczalne: zieleń urządzona, obiekty małej architektury, drogi wewnętrzne, parkingi naziemne i podziemne, przejścia podziemne z usługami handlowymi, obiekty infrastruktury technicznej.

Wskazała, że żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wykonawczych nie wskazują, ani nie odsyłają do innych aktów prawnych w zakresie ustalenia definicji gruntu czy nieruchomości. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego „grunt”, to między innymi wierzchnia warstwa ziemi nadająca się pod uprawę, powierzchnia ziemi, obszar własności ziemskiej. W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 64 poz. 16 ze zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Podkreśliła, iż przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym przez nieruchomości należy rozumieć część powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków. Pojęcie gruntu należy jednak interpretować w kontekście przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Spółka wskazała, że z tej perspektywy towarem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług może być grunt rozumiany jako nieruchomość mogąca być przedmiotem obrotu. Stwierdziła, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług istnieje przesunięcie akcentów z prawnych na ekonomiczne aspekty transakcji, stąd też przedmiotem obrotu może być każda nieruchomość, do której sprzedający przenosi prawo do rozporządzania jak właściciel. W przypadku gruntu przedmiotem obrotu może być wydzielona działka lub udział w niej. Zatem, co do zasady, w przypadku dostawy wyodrębnionych ewidencyjnie działek, objętych jedną księgą wieczystą, dostawę tę na gruncie przepisów podatkowych należy rozpatrywać odrębnie, bez względu na status gruntu objętego jedną księgą wieczystą. Stwierdziła, że poszczególne działki winny być traktowane jako odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wskazała, że decydujące znaczenie z punktu widzenia każdej nieruchomości ma na gruncie ustawy o podatku od towarów usług kryterium fizyczne, tj. wydzielona samodzielnie nieruchomość. Mając na uwadze powyższe podniosła, że każda z działek wchodząca w skład jednej nieruchomości (objętej jedną księgą wieczystą) stanowi odrębną jednostkę gruntu, która stanowi odrębny towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazała, że przedstawione stanowisko zostało zaaprobowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 czerwca 2008 sygn. ILPP2/443-286/08-2/KZ, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 czerwca 2008 r. sygn. IBPP3/443-229-08/KO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. W sytuacji zatem, gdy dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że dostawa budynku handlowego i budowli, o których mowa we wniosku, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż dopiero w momencie dokonania sprzedaży będzie miało miejsce oddanie ich do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy (nie były przedmiotem najmu). Dostawa ta jednak korzystać będzie – jak słusznie Spółka wskazała - ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ nie przysługiwało Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Wobec powyższego – przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy – również zbycie gruntu, na którym są posadowione ww. obiekty będzie podlegać zwolnieniu od podatku.

Z kolei sprzedaż działki niezabudowanej podlegać będzie opodatkowaniu 23% stawką podatku, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, ponieważ z planu zagospodarowania przestrzennego wynika przeznaczenie podstawowe: obiekty handlowe, usługi biura oraz dopuszczalne: zieleń urządzona, obiekty małej architektury, drogi wewnętrzne, parkingi naziemne i podziemne, przejścia podziemne z usługami handlowymi, obiekty infrastruktury technicznej.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto kwestie dotyczące sposobu opodatkowania zbycia budynku handlowego, parkingów i dróg dojazdowych oraz jednej działki niezabudowanej, natomiast nie ustosunkowano się do sposobu opodatkowania dostawy ewentualnych budynków i placu, ponieważ nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska i nie postawiono pytania. Nie odniesiono się także do stanowiska dotyczącego sposobu opodatkowania ewentualnych innych działek niezabudowanych, gdyż przedmiotem sprzedaży – jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – będzie jedna działka niezabudowana.

Końcowo wskazać należy, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że obiekty budowlane, o których mowa we wniosku, będą stanowić, na dzień sprzedaży, budynek lub budowle w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.