Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-43/13-2/TW
z 11 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod określoną nazwą. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany zakupuje od dostawców z zewnątrz aromaty używane do produkcji wódek smakowych, np.: aromat cytrynowy, grejpfrutowy i inne. Aromaty te nabywane są z akcyzą zawartą w cenie aromatu, z tym że niektórzy dostawcy wyodrębniają wyraźnie kwotę podatku akcyzowego na fakturze, a inni nie. W każdym razie cena brutto płacona przez nabywcę zawiera podatek akcyzowy.

Aromat w toku produkcji wódek jest mieszany z alkoholem etylowym (czystym) i znajduje się w gotowym wyrobie alkoholowym (wódce smakowej). W momencie wydania wódki ze składu podatkowego (z magazynu produkcyjnego do dalszego obrotu) naliczana jest akcyza od całości wyrobu alkoholowego, w którym zawarty jest aromat już wcześniej opodatkowany akcyzą. Wobec tego podatek akcyzowy od aromatu faktycznie płacony jest dwa razy.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym podatek ten jest podatkiem jednofazowym (jednokrotnym) i jeżeli obowiązek podatkowy powstał w związku z wykonaniem jednej czynności (nabycie wyrobów akcyzowych), nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Zatem aromaty opodatkowane akcyzą przy ich nabyciu nie powinny być ponownie opodatkowane w wyrobie gotowym (wódce).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym w stosunku do alkoholu etylowego zawartego w aromatach stosowanych do produkcji napojów alkoholowych (wódek smakowych), od których zapłacono akcyzę w cenie zakupu obowiązek podatkowy powstaje ponownie w momencie wydania ze składu podatkowego wyrobu finalnego (wódki smakowej)?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany stan faktyczny prowadzi do wniosku, że w świetle zasady jednofazowości podatku akcyzowego, podatek akcyzowy zapłacony w cenie aromatu użytego do produkcji wódek smakowych, nie powinien być ponownie naliczany od wyrobu finalnego (wódki) w momencie wydania jej ze składu podatkowego do sprzedaży. Wynika to z zasady jednokrotności (jednofazowości) opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrażonej w art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym. Akcyza od aromatu zostaje bowiem określona w momencie sprzedaży (nabycia przez producenta wódek).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei w świetle pozycji 43 załącznika nr 1 do ustawy, wyroby akcyzowe to – bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy – alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabywa od dostawców z zewnątrz aromaty używane do produkcji wódek smakowych, np.: aromat cytrynowy, grejpfrutowy i inne. Aromaty te nabywane są z akcyzą zawartą w cenie aromatu. W toku produkcji wódek jest on mieszany z alkoholem etylowym (czystym) i znajduje się w gotowym wyrobie alkoholowym (wódce smakowej). W momencie wydania wódki ze składu podatkowego (z magazynu produkcyjnego do dalszego obrotu) naliczana jest akcyza od całości wyrobu alkoholowego, w którym zawarty jest aromat już wcześniej opodatkowany akcyzą.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Obowiązek podatkowy powstaje w trybie ogólnej zasady określonej w art. 10 ust. 1 ustawy. Przepis ten stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Wyjaśnić należy, następnie, że zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy, w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe, według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego.

Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, następuje:

1. z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy wobec podmiotu prowadzącego skład podatkowy, jeżeli powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5;
2. z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy (…).
   
   

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy, zarejestrowani odbiorcy, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, podmioty prowadzące składy podatkowe oraz podatnicy, o których mowa w art. 13 ust. 3, są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne, na rachunek właściwej izby celnej.

Wstępnych wpłat akcyzy za okresy dzienne, zwanych dalej „wpłatami dziennymi”, dokonuje się nie później niż 25. dnia po dniu, w którym powstał obowiązek podatkowy, a w przypadku podmiotu prowadzącego skład podatkowy - po dniu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy i powstało zobowiązanie podatkowe (art. 23 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 23 ust. 3 ustawy, wpłaty dzienne dokonane za miesiąc rozliczeniowy są uwzględniane w deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1 ustawy.

Wpłaty dzienne obniża się – jak stanowi art. 23 ust. 4 pkt 2 ustawy – o kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i obniżeń akcyzy. Wpłaty dzienne stanowią zaliczkę na akcyzę (art. 23 ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 6 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, do 25. dnia następnego miesiąca po miesięcznym okresie rozliczeniowym, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego informacje o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym, według ustalonego wzoru, zawierające dane, o których mowa w art. 53 ust. 5.

Przepisem, który reguluje kwestię obniżenia akcyzy jest przepis art. 21 ust. 8 ustawy. W świetle jego postanowień kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Art. 8 ust. 6 ustawy in fine zastrzega, że ustawy mogą stanowić inaczej w kwestii powstawania obowiązku podatkowego. Takim przepisem jest art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przewidujący opodatkowanie produkcji wyrobów akcyzowych.

Nie jest to jednak równoznaczne z naruszeniem zasady sformułowanej w art. 8 ust. 6 ustawy. W tym przypadku działa ona w ten sposób, iż podatnik ma prawo do zastosowania ww. obniżki akcyzy.

Zatem de facto Wnioskodawca nie płaci dwa razy podatku akcyzowego od zużytych do wyprodukowania np. wódek smakowych aromatów, gdyż obliczając należną akcyzę od „całego” wyrobu gotowego jednocześnie pomniejsza ją o akcyzę od zużytych do ich wyprodukowania wyrobów z zapłaconą akcyzą (aromatów).

Z kolei momentem, od którego Wnioskodawca może skorzystać z powyższego uprawnienia jest powstanie akcyzy należnej od wyprodukowanych napojów alkoholowych. Tak więc prawo do obniżenia należnej akcyzy jest ściśle powiązane z powstaniem zobowiązania podatkowego od wyprodukowanych napojów alkoholowych, do produkcji których zostały zużyte, jako składniki, wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą. Tym samym czynnikiem determinującym moment obniżenia należnej akcyzy jest dzień, w którym powstanie zobowiązanie podatkowe czyli akcyza należna od wyprodukowanych przez Wnioskodawcę napojów alkoholowych, zawierających w swoim składzie wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że uprawnienie do obniżenia akcyzy należnej od wyprodukowanych w składzie podatkowym wódek smakowych o akcyzę zapłaconą od aromatów cytrynowych, grejpfrutowych i innych zużytych jako składniki do produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego od gotowych wyrobów akcyzowych czyli od napojów alkoholowych wyprodukowanych przez Zainteresowanego, to jest z dniem zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w stosunku do ww. wyrobów gotowych (napojów alkoholowych).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.