Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-605/13-2/IG
z 19 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.06.2013 r. (data wpływu 3.07.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla rozpowszechnianego programu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3.07.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla rozpowszechnianego programu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. S.K.A. (zwana dalej „Spółką”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i rozpowszechnianiu programu telewizyjnego (zwane dalej „Programem”. Sygnał ten jest rozpowszechniany w sposób rozsiewczy, satelitarny kodowany na podstawie umów:

1. z Operatorami w zakresie rozprowadzania sygnałów programów telewizyjnych w sieci telewizji kablowej; z kolei Operator, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie nadawania sygnałów programów telewizyjnych w sieci kablowej (zwana dalej „Siecią”) rozprowadza program do abonentów Sieci. Operator jednocześnie posiada zgodę Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji na prowadzenie działalności w tym zakresie;
2. z Operatorami platform telewizji cyfrowej, nadawanej bezpośrednio do końcowych odbiorców drogą cyfrowego przekazu satelitarnego (w tym platform ADSL);
3. z Operatorami platform telewizji cyfrowej, nadawanej bezpośrednio do końcowych odbiorców drogą przewodową (różne systemy przesyłu przewodowego) oraz innych systemach analogowych, cyfrowych, High Definition (HD).
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług opodatkowane są usługi rozpowszechniania Programu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm. zwana dalej „ustawą z dnia 11 marca 2004 r.” lub „ustawą”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. l i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Na mocy art. 41 ust 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 23%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy z dnia 11 marca 2004 r., jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Do dnia 31 marca 2013 r. rozpowszechnianie Programu mieściło się w grupowaniu PKWiU 60.20.1 „Usługi związane z nadawaniem programów telewizyjnych” przez co, na podstawie poz. 168 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r., podlegały one opodatkowaniu stawką 8% jako usługi związane z nadawaniem programów ogólnodostępnych i abonamentowych.

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Zmiany wprowadzone nowelizacją dotyczyły m.in. ograniczenia zakresu zastosowania stawek obniżonych, w tym w zakresie usług radiowych i telewizyjnych.

W poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy wpisano jako nadal objęte stawką obniżoną - usługi, inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji, za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie - bez względu na symbol PKWiU. Powyższa pozycja objęła swoim zakresem również usługi wymienione dotąd w poz. 170, 171 i 172 w zakresie udostępniania programów radiowych i telewizyjnych realizowanych za pomocą sieci telekomunikacji ruchomej (poz. 170), za pomocą satelity (poz. 171) oraz za pomocą satelity - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej (poz. 172) w związku z czym pozycje te zostały uchylone.

Powyższa nowelizacja skutkuje uznaniem że od dnia 1 kwietnia 2013 r. jako objęte stawką obniżoną pozostały w zakresie usług radiowych i telewizyjnych usługi inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie (VOD) usług reklamowych i promocyjnych.

Zgodnie z powyższym, aby dana usługa mogła zostać przyporządkowana do poz. 169 załącznika nr 3 ustawy powinna spełniać następujące warunki:

1. nie posiadać charakteru usługi elektronicznej,
2. umożliwiać odbiór programów telewizyjnych i radiowych (za pomocą urządzeń odbiorczych),
3. nie może stanowić usługi polegającej na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie.
   
   

Jednocześnie kwalifikacja usługi w poz. 169 załącznika nr 3 jest niezależna od zaszeregowania jej do klasyfikacji PKWiU.

Zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1), tj. usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej których świadczenie ze względu na ich charakter jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Pozostałe przepisy art. 7 uściślają rozumienie pojęcia usług elektronicznych. W świetle powyższych regulacji usługi nadawania Programu w sposób rozsiewczy, naziemny lub satelitarny nie mogą zostać uznane za usługi elektroniczne.

Świadczone usługi mają umożliwiać odbiór programów telewizyjnych i radiowych (za pomocą urządzeń odbiorczych).

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym wyprodukowane programy są następnie rozpowszechniane w sieci telewizji kablowej, cyfrowej przewodowej lub satelitarnej za pośrednictwem określonych Operatorów umożliwiając tym samym odbiór Programu abonentom (dla prawidłowego odbioru ostateczni odbiorcy muszą posiadać odpowiednie odbiorniki tzw. dekodery). Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43 poz. 226 ze zm.) rozpowszechnianiem jest emisja programu drogą bezprzewodową lub przewodową do odbioru przez odbiorców. Pod pojęciem rozpowszechniania należy rozumieć emisję programu do równoczesnego powszechnego odbioru lub wprowadzenie programu do sieci kablowej dla określonej ilości osób. Rozprowadzenie sygnału Programu w sieci telewizji kablowej, który to Program z kolei Operator (prowadzący działalność gospodarczą w zakresie nadawania sygnałów programów telewizyjnych w sieci kablowej) rozprowadza program do abonentów sieci a w konsekwencji ma na celu umożliwienie odbioru Programu telewizyjnego przez finalnego odbiorcę.

Innymi słowy Spółka umożliwia odbiór za pomocą urządzeń odbiorczych, dostarcza bowiem sygnał do Operatorów tj. do ich urządzeń odbiorczych, a następnie Operator dostarcza Program do odbiorców indywidualnych poprzez tzw. dekodery.

Jeżeli idzie o ostatnią przesłankę (pkt 3) to zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym świadczone usługi nie polegają na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie (tzw. „Video on Demand”). Niezależnie zatem od przyjętej klasyfikacji (tj. bez względu na symbol klasyfikacji statystycznej), świadczone przez Spółkę usługi polegające na produkcji i rozpowszechnianiu (w sposób rozsiewczy, naziemny lub satelitarny) Programu, spełnia wszystkie przesłanki określone w poz. 169 załącznika nr 3, a w konsekwencji korzystają - zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy - z opodatkowania 8% stawką podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.