Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-274/13-2/IR
z 14 października 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wykładni art. 15b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wykładni art. 15b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji m.in. części do maszyn rolniczych. W związku ze swoją działalnością, Spółka zawiera liczne umowy handlowe z przedsiębiorcami w zakresie dostawy towarów (m.in. surowców, komponentów, części, energii), a także usług wykorzystywanych przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej. Najczęściej, płatność za nabywane towary i usługi następuje przelewem bankowym na podstawie otrzymanej przez Spółkę faktury kontrahenta. Obecnie, faktury otrzymywane od dostawców przewidują terminy płatności zarówno krótsze lub równe 60 dni od zdarzenia określonego w umowie z kontrahentem (np. dnia wystawienia faktury lub dnia otrzymania faktury przez Spółkę), jak też terminy płatności dłuższe niż 60 dni.

Spółka planuje zmienić zasady ustalania terminów płatności dla wybranych kontrahentów, dla których obowiązują obecnie terminy płatności dłuższe niż 60 dni. Po zmianie, terminy płatności będą wyznaczane na określoną liczbę dni, w zależności od sytuacji rynkowej, zarówno niższą niż 60 dni, jak i równą 60 dni - licząc od dnia określonego w umowie lub pisemnym porozumieniu z danym kontrahentem, np. od:

  • dnia sprzedaży,
  • dnia wystawienia faktury przez kontrahenta,
  • dnia otrzymania faktury przez Spółkę,
  • końca miesiąca, w którym wystawiono lub doręczono Spółce fakturę kontrahenta,
  • końca kwartału kalendarzowego, w którym wystawiono lub doręczono Spółce fakturę kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, określone przez Spółkę terminy płatności wynoszące maksymalnie 60 dni od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie określone w umowie zawartej lub pisemnym porozumieniu zawartym przez Wnioskodawcę z kontrahentem, należy uznać za terminy płatności 60 dni lub krótsze według brzmienia w art. 15b ust. 2 ustawy o CIT i w konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów z upływem 90 dni od daty zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób określania terminów płatności opisany w podanym zdarzeniu przyszłym, w szczególności ustalanie terminów do 60 dni licząc od zdarzeń określonych w umowie między Wnioskodawcą a kontrahentem spowoduje, że mechanizm zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów określony w art. 15b ust. 2 ustawy o CIT nie będzie miał zastosowania. Na mocy art. 15b ust. 2 ustawy CIT należy zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z faktur zakupu w terminie 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni. Art. 15b ust. 2 ustawy o CIT stanowi bowiem, że „jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie”.

Według Wnioskodawcy mając na uwadze treść art. 15b należy stwierdzić, że przepis ten uzależnia termin zmniejszenia (korekty) kosztów podatkowych od terminu płatności (wyrażonego w dniach) określonego w fakturze lub w umowie. Ustawodawca nie reguluje w żaden sposób znaczenia pojęcia termin płatności, przede wszystkim jednak nie określa od jakiego zdarzenia należy liczyć okres 60 dni, o którym mowa w powyższym przepisie.

O terminie płatności, w szczególności, z jakim zdarzeniem prawnym należy wiązać rozpoczęcie i bieg terminu, decydują strony transakcji. Zgodnie bowiem z zasadą swobody stron, uregulowaną w art. 3531 Kodeksu cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, a więc mogą także swobodnie określić termin płatności oraz zdarzenie, od którego należy liczyć bieg tego terminu. Przykładowo, w świetle przepisów cywilnoprawnych bieg terminu może rozpoczynać wezwanie do zapłaty, co potwierdza treść art. 455 Kodeksu cywilnego, który brzmi następująco: jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe potwierdza więc możliwość ustalenia dowolnego zdarzenia, od którego należy liczyć określoną liczbę dni terminu płatności na potrzeby art. 15 ust. 2 ustawy o CIT. W szczególności zaś w opisanym zdarzeniu przyszłym, termin 60 dni lub mniej biegnący od:

  • dnia sprzedaży,
  • dnia wystawienia faktury przez kontrahenta,
  • dnia otrzymania faktury przez Spółkę,
  • końca miesiąca, w którym wystawiono lub doręczono Spółce fakturę kontrahenta,
  • końca kwartału kalendarzowego, w którym wystawiono lub doręczono Spółce fakturę kontrahenta

oznacza, że Spółka nie ma obowiązku zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów z upływem 90 dni od daty zaliczenia danej kwoty do kosztów uzyskania przychodów.

Spółka wskazuje, że stanowisko Jej potwierdza interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego wydana dnia 28 maja 2013 r., nr ITPB3/423-136c/13/PS przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w sprawie dotyczącej analogicznego zdarzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w związku ze swoją działalnością. Spółka zawiera liczne umowy handlowe z przedsiębiorcami w zakresie dostawy towarów (m.in. surowców, komponentów, części, energii), a także usług wykorzystywanych przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej. Obecnie, faktury otrzymywane od dostawców przewidują terminy płatności zarówno krótsze lub równe 60 dni od zdarzenia określonego w umowie z kontrahentem (np. dnia wystawienia faktury lub dnia otrzymania faktury przez Spółkę), jak też terminy płatności dłuższe niż 60 dni. Spółka planuje zmienić zasady ustalania terminów płatności dla wybranych kontrahentów, dla których obowiązują obecnie terminy płatności dłuższe niż 60 dni. Po zmianie, terminy płatności będą wyznaczane na określoną liczbę dni, w zależności od sytuacji rynkowej, zarówno niższą niż 60 dni, jak i równą 60 dni - licząc od dnia określonego w umowie lub pisemnym porozumieniu z danym kontrahentem, np. od dnia sprzedaży, dnia wystawienia faktury przez kontrahenta, dnia otrzymania faktury przez Spółkę, końca miesiąca, w którym wystawiono lub doręczono Spółce fakturę kontrahenta, końca kwartału kalendarzowego, w którym wystawiono lub doręczono Spółce fakturę kontrahenta.

Mocą art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342) ustawodawca z dniem 1 stycznia 2013 r. wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulacje zmierzające do likwidacji tzw. „zatorów płatniczych” (art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W myśl art. 15b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

Zgodnie z art. 15b ust. 2 tej ustawy, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach (art. 15b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jak więc wynika z powyższych uregulowań zmniejszenie (korekta) kosztów podatkowych jest uzależnione od terminu płatności i braku zapłaty w odpowiednim, wskazanym w przepisach, terminie.

Zatem, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu podatnik będzie zobowiązany do dokonania zmniejszenia tych kosztów, jeżeli nie ureguluje kwoty zobowiązania w ciągu 30 dni od daty upływu terminu jego płatności. Natomiast, w sytuacji ustalenia przez strony terminu płatności dłuższego niż 60 dni, podatnik będzie zobowiązany do dokonania zmniejszenia kosztów podatkowych o kwotę wynikającą z faktury lub innego dokumentu z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli w tym terminie kwota ta nie zostanie uregulowana.

Zaznaczenia wymaga, że przepis art. 15b uzależnia termin dokonania zmniejszenia (korekty) kosztów podatkowych od terminu płatności określonego w fakturze bądź umowie i to strony ustalają ten termin w ramach stosunku cywilnoprawnego.

Przepisy podatkowe nie ingerują bowiem w ustalenia pomiędzy stronami, co do określenia terminu płatności (sposobu jego liczenia) i nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych), ani nie mają wpływu na ich treść, w tym ustalenia dotyczące terminów płatności. Zgodnie z zasadą swobody umów, to strony umowy rozstrzygają między innymi zasady rozliczeń z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że swoboda zawierania umów to jedna z fundamentalnych zasad prawa. Zasada ta zapisana jest w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), który stanowi, że strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego,

Ważne jest, aby termin był wskazany w sposób konkretny. W przeciwnym razie znajdzie zastosowanie art. 455 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony, ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania (tj. po wykonaniu całości świadczeń określonych w umowie).

Dodać należy, że aktem prawnym wskazującym na termin płatności jest ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 403). W akcie tym w art. 5 wskazano, że jeżeli strony transakcji handlowej (…), przewidziały w umowie termin zapłaty dłuższy niż 30 dni, wierzyciel może żądać odsetek ustawowych po upływie 30 dni, liczonych od dnia spełnienia swojego świadczenia i doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, do dnia zapłaty, ale nie dłużej niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego.

Biorąc to pod uwagę, z cytowanej wyżej ustawy nie wynika, że 30 dniowy termin zapłaty jest bezwzględnie obowiązujący w relacjach pomiędzy stronami stosunku prawnego.

Zatem odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy, w świetle którego zdarzenie, od którego liczony jest okres 60 dni, o którym mowa w art. 15b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może być dowolnym zdarzeniem uzgodnionym przez dostawcę i odbiorcę, uznać należy co do zasady za prawidłowe.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe tut. Organ stoi na stanowisku, że terminy płatności wynoszące maksymalnie 60 dni od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie określone w umowie lub pisemnym porozumieniu zawartym przez Wnioskodawcę z kontrahentem, należy uznać za terminy płatności 60 dni lub krótsze według brzmienia w art. 15b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył w takim przypadku obowiązek zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów z upływem 90 dni od daty zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o ile należność zostanie w tym terminie uregulowana.

Końcowo podkreślić należy, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w zasady ustalania terminów płatności, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej.

Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów. Z art. 14h Ordynacji podatkowej wynika bowiem, iż powołany przepis nie ma zastosowania w postępowaniu w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj