INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania kursu waluty dla celów obliczenia podatkowych różnic kursowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie rozpoznania dodatnich albo ujemnych różnic kursowych powstałych w wyniku spłaty zadłużenia w rachunku bankowym wyrażonego w walucie obcej oraz zastosowania kursu waluty dla celów obliczenia podatkowych różnic kursowych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), pismem z dnia 20 września 2013 r., nr IPTPB3/423-263/13-2/PM, (doręczonym w dniu 25 września 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia pod rygorem pozostawienia bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 4 października 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 2 października 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (dalej również jako: „Spółka”). Jedynym akcjonariuszem Wnioskodawcy jest spółka z siedzibą na X(dalej: „Akcjonariusz”).

Spółka jest stroną umowy X zawartej pomiędzy Spółką, spółkami z nią powiązanymi i niezależnym bankiem z siedzibą na Węgrzech. Zgodnie z tą umową: 1) nie występują faktyczne transfery środków pieniężnych między uczestnikami tego systemu, oraz 2) spółki nie są w nim wobec siebie dłużnikami i wierzycielami. Umowa ma więc charakter tzw. cash-poolingu wirtualnego.

Wnioskodawca posiada również rachunek bankowy, prowadzony w walucie obcej (EUR). Rachunek ten jest równocześnie rachunkiem przyporządkowanym do systemu cash poolingu (rachunek ten dalej jako: „X”). Spółka posiada znaczne zadłużenie na tym rachunku, które powstawało na bieżąco (wraz z używaniem go do regulowania zobowiązań Spółki), począwszy od 2009 r.

W przyszłości Akcjonariusz może udzielić Spółce pożyczki w walucie euro na spłatę jej zadłużenia w rachunku X. Planowane jest, że kwota pożyczki w euro zostanie przekazana przez Akcjonariusza bezpośrednio na rachunek X. W związku z tym zmniejszy się zadłużenie na rachunku X, a powstanie zadłużenie pożyczkowe od Akcjonariusza.

Spółka rozlicza różnice kursowe zgodnie z przepisem art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przedstawił następujące informacje.

Jak wskazał Wnioskodawca (dalej również „Spółka”) we wniosku o interpretację wskazane zadłużenie jest „zadłużeniem w rachunku bankowym”. Zgodnie z Umową X zadłużenie w rachunku bankowym (X) jest zadłużeniem z tytułu finansowania udzielonego Spółce przez Bank (jest długiem względem Banku). Oznacza to, że wierzycielem jest Bank, dłużnikiem zaś Spółka. Umowa X została podpisana w dniu 26 stycznia 2009 r. pomiędzy Bankiem (X.), Wnioskodawcą oraz spółkami powiązanymi z Wnioskodawcą (X, XX, XXX). Z kolei umowa na prowadzenie rachunku bieżącego, o którym mowa powyżej, została zawarta pomiędzy X. a Spółką w dniu 17 grudnia 2008 r. Jak wskazał Wnioskodawca, rachunek X prowadzony jest w walucie euro, w związku z czym zobowiązanie Wnioskodawcy z tytułu spłaty tego zobowiązania względem Banku wyrażone jest również w walucie euro. Zadłużenie na rachunku X powstawało na bieżąco w roku 2009, 2010, 2011, 2012 i 2013 w związku z faktem, że Spółka dokonywała przelewów z tego rachunku na swój rachunek bankowy prowadzony w EUR przez polski bank. Tym samym powstawało zadłużenie w rachunku X (wierzycielem był X). Kolejno środki przelane na rachunek bankowy w polskim banku były wykorzystywane na cele działalności bieżącej (regulowanie zobowiązań Spółki, w szczególności zobowiązań z tytułu zakupu towarów i usług). Przy czym fakt ten pozostaje bez znaczenia gdyż istniejące zobowiązanie, które będzie spłacone w wyniku zaciągnięcia odrębnej pożyczki jest zadłużeniem względem Banku X.

Wnioskodawca wyjaśnia, że co do zasady zadłużenie względem Banku powstające w bieżącym rachunku bankowym charakteryzuje się brakiem wyznaczonego terminu jego spłaty. Możliwe są wyjątki od tej sytuacji takie jak np. wypowiedzenie umowy rachunku bankowego, zmniejszenie limitu zadłużania się w rachunku bieżącym i związany z tym obowiązek spłaty zobowiązania względem Banku - przy czym przypadek taki nie ma (nie będzie miał) w przedmiotowym przypadku miejsca. Od zadłużenia takiego naliczane są odsetki aż do momentu, w którym zobowiązanie to nie zostanie spłacone. Taka sytuacja ma również miejsce w przypadku Wnioskodawcy, przez co należy uznać, że przedmiotowe zobowiązanie Wnioskodawcy nie ma (nie będzie miało) wyznaczonego terminu spłaty na dzień wpływu pożyczki. Rachunek, na którym powstało zadłużenie Wnioskodawcy, jak już wskazano we wniosku o wydanie interpretacji z dnia 4 lipca 2013 r., jest rachunkiem prowadzonym w walucie obcej (EUR). W związku z tym, powstające na tym rachunku zadłużenie również jest wyrażone w EUR. Konsekwentnie, spłata zadłużenia względem Banku następuje w EUR. Jeżeli chodzi o pożyczkę od akcjonariusza to została udzielona w EUR, stąd w przypadku braku innych późniejszych uzgodnień powinna zostać zwrócona w walucie EUR. Spółka wskazuje, że po udzieleniu pożyczki zostały podjęte dodatkowe działania w celu jej spłaty, których skutek podatkowy jest przedmiotem odrębnego wniosku o interpretację. Jak wskazała Spółka w odrębnym wniosku: „W przyszłości może nastąpić podwyższenie kapitałów własnych Wnioskodawcy przez emisję nowych akcji. W związku z tym podwyższeniem, zostanie podjęta uchwała walnego zgromadzenia zobowiązująca Akcjonariusza do pokrycia wkładu w podwyższonym kapitale Spółki w formie wkładu pieniężnego. Podwyższeniu w odpowiedniej proporcji będzie podlegał kapitał zakładowy i zapasowy. W konsekwencji, Akcjonariusz będzie zobowiązany wobec Spółki tytułem dokonania wpłaty na podwyższony kapitał, podczas gdy Spółka będzie zobowiązana wobec Akcjonariusza z tytułu pożyczek zaciągniętych w walucie euro. W takiej sytuacji możliwym jest, że Spółka i Akcjonariusz zawrą porozumienie o potrąceniu wzajemnych wierzytelności do wysokości wierzytelności niższej (wierzytelności Spółki o podwyższenie kapitału z wierzytelnością Akcjonariusza o zwrot pożyczek wskazanych powyżej)”. Jak wskazała dalej Spółka o odrębnym wniosku, spłata pożyczki zostanie dokonana poprzez potrącenie długu pożyczkowego w EUR z wierzytelnością o podwyższenie kapitału w PLN.

Skutki podatkowe tych działań nie mają jednak wpływu na odpowiedź na pytania zawarte w niniejszym wniosku o interpretacje, które dotyczą jedynie skutków podatkowych spłaty zadłużenia w rachunku X, a nie późniejszej „spłaty” pożyczki udzielonej przez akcjonariusza (co jest przedmiotem odrębnego wniosku o interpretacje).

Środki, które Wnioskodawca otrzyma (otrzymał) w ramach pożyczki od swojego Akcjonariusza w walucie euro, jak już było wskazywane we wniosku o wydanie interpretacji, będą przeznaczone na pokrycie zadłużenia względem Banku w rachunku X przyporządkowanym do systemu cash pooling (określone jest to również w umowie pożyczki). Natomiast zadłużenie na rachunku X powstawało na bieżąco w roku 2009, 2010, 2011, 2012 i 2013 w związku z faktem, że Spółka dokonywała przelewów z tego rachunku, na swój rachunek bankowy prowadzony w EUR przez polski bank. Tym samym powstawało zadłużenie w rachunku X (wierzycielem był X). Kolejno środki przelane na rachunek bankowy w polskim banku były wykorzystywane na cele działalności bieżącej (regulowanie zobowiązań Spółki, w szczególności zobowiązań z tytułu zakupu towarów i usług). Przy czym fakt ten pozostaje bez znaczenia, gdyż istniejące zobowiązanie, które będzie spłacone w wyniku zaciągnięcia odrębnej pożyczki jest zadłużeniem względem Banku X.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka powinna rozpoznać poprzez ujęcie w przychodach podatkowych (dodatnie różnice kursowe) albo w kosztach podatkowych (ujemne różnice kursowe), różnice kursowe powstałe w wyniku spłaty zadłużenia w rachunku bankowym (X) wyrażonego w walucie obcej (EUR) w drodze zaciągnięcia od udziałowca odrębnej pożyczki w walucie obcej (EUR)...
2. Jaki kurs Spółka powinna zastosować dla celów obliczenia wartości różnic kursowych powstałych w wyniku spłaty zadłużenia w rachunku bankowym (X) wyrażonego w walucie obcej (EUR) w drodze zaciągnięcia od udziałowca odrębnej pożyczki w walucie obcej (EUR)...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 (stan faktyczny). Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów obliczenia wartości różnic kursowych powstałych w wyniku spłaty zadłużenia na rachunku X Spółka powinna:

1. dla zadłużenia powstałego przed 1 stycznia 2012 r. zastosować kurs faktycznie zastosowany w odniesieniu do powstania zadłużenia, oraz w odniesieniu do zapłaty kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty (wpływu pożyczki od Akcjonariusza na rachunek);
2. dla zadłużenia powstałego od 1 stycznia 2012 r. zastosować kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zadłużenia się w rachunku X oraz w odniesieniu do zapłaty kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty zadłużenia (wpływu pożyczki od Akcjonariusza na rachunek).
   
   

W wyniku dokonania spłaty zadłużenia w EUR na rachunku X Spółki poprzez wpłacenie na to konto przez Akcjonariusza określonej kwoty w EUR, zrealizują się różnice kursowe, o których mowa w przepisie art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm.) - dalej CIT.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o CIT obowiązującego w latach 2007-2011: „Jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.”

Wersja tego przepisu obowiązująca od l stycznia 2012 r. brzmi: „Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.”

Zgodnie z wersją przepisu obowiązującą w latach 2007-2011, pierwszeństwo stosowania, co do zasady, ma kurs faktycznie zastosowany, przez który należy rozumieć kurs użyty w celu dokonania przewalutowania lub do wyceny danego zdarzenia gospodarczego (np. wpływu pożyczki w euro na konto walutowe prowadzone w polskim banku - kursem faktycznie zastosowanym będzie kurs sprzedaży EUR stosowany przez ten bank w dniu wpływu pożyczki na konto). Takie stanowisko było powszechnie potwierdzane na gruncie interpretacji indywidualnych wydawanych w okresie obowiązywania tej wersji przepisu.

Dodatkowo, zgodnie z art. 15a ust. 5 ustawy o CIT: „Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut Ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.”

W celu obliczenia powstających różnic kursowych, należy porównać dwa kursy mające zastosowanie do danej sytuacji podatnika, tj.:

• pierwszy, z daty zdarzenia pierwotnego związanego z powstaniem różnic kursowych (np. z daty powstania zadłużenia), oraz

• drugi, związany ze zdarzeniem powodującym zrealizowanie się różnicy kursowej (np. spłata zadłużenia).
  
  

Aby ustalić te kursy, należy w pierwszej kolejności zidentyfikować dni, w których miały miejsce zdarzenia powodujące powstanie różnic kursowych. Jest to niezbędne również w celu ustalenia prawidłowej wersji art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, który należy stosować odnośnie do tych zdarzeń (tj. albo wersję z lat 2007-2011, albo wersję obowiązującą od 1 stycznia 2012 r.).

Wobec powyższego należy uznać, że na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego:

• w odniesieniu do powstawania zadłużenia na rachunku X zastosowanie będzie miała wersja przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o CIT obowiązująca w latach 2007-2011 r. (dla zadłużenia powstałego przed 1 stycznia 2012 r.) oraz wersja obowiązująca od 1 stycznia 2012 r. (dla zadłużenia powstającego począwszy od tej daty).

• w odniesieniu do spłaty tego zadłużenia, zastosowanie będzie miała wersja tego przepisu obowiązująca od dnia 1 stycznia 2012 r. (w związku z jego spłatą po dniu 1 stycznia 2012 r.).
  
  

Wycena zadłużenia powstałego przed 1 stycznia 2012 r.

W stanie prawym obowiązującym do 31 grudnia 2011 r. zostało przyjęte, że „kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny w celu ustalania różnic kursowych. W sensie technicznym faktycznie zastosowany kurs waluty oznacza miarę wartości pieniądza krajowego w stosunku do waluty obcej. Faktycznie zastosowany kurs waluty nie musi być wyłącznie kursem pieniężnej wymiany, a użycie go przy takich kategoriach podatkowych, jak: otrzymanie przychodu, uiszczenie zapłaty, wpływ i wypływ waluty, czy też wycena kredytu (pożyczki) świadczy, iż jest to kurs faktycznie zastosowany do wyceny określonych wartości kształtujących różnice kursowe. Z wykładni celowościowej wynika, iż przy podatkowej metodzie ustalania różnic kursowych w ramach faktycznie zastosowanego kursu walut uwzględniane mogą być różne kursy walutowe zastosowane przez podatnika, tym np. bankowe, kantorowe i indywidualne wynikające z umowy. Jeżeli operacje walutowe są dokonywane przez rachunek bankowy, uzasadnione jest stosowanie kursów bankowych. Kursy bankowe są bowiem realne i mają rzeczywisty charakter: po tych kursach bank dokonałby wymiany waluty obcej, gdyby podatnik nie korzystał z własnego rachunku, spełniają zatem przesłanki faktycznie zastosowanego kursu walut. Dopiero, gdy nie jest możliwe użycie kursu faktycznie zastosowanego (np. w sytuacji, gdy podatnik korzysta z usług banku zagranicznego, który nie ogłasza kursu waluty w stosunku do złotego) - stosuje się kurs średni NBP, o którym mowa w art. 15a ust. 4 ustawy o CIT (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 lutego 2012 r., sygn. IPPB5/423-1108/11-2/IŚ)

Stąd jak podnoszą organy podatkowe:

• w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. IPPB5/423-772/12-3/IŚ: „Zatem, jeśli po 1 stycznia 2012 r. Spółka będzie ustalała na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 5 i art. 15a ust. 3 pkt 5 updop różnice kursowe z tytułu spłaty Istniejących Pożyczek (spłata/zapłata w sposób przedstawiony w tzw. Opcji 1, Opcji 2 i Opcji 3) - wówczas Spółka ustali różnice kursowe pomiędzy:
  • wartością Istniejących Pożyczek zaewidencjonowaną na dzień ich wpływu wg kursu faktycznie zastosowanego w rozumieniu przepisów updop w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. (co do zasady przy operacjach za pośrednictwem rachunku bankowego będzie to stosowny kurs bankowy, z reguły kurs kupna z dnia wpływu pożyczki), a
  • wartością spłaty/zapłaty Istniejących pożyczek przeliczoną na podstawie art. 15a ust. 4 updop znowelizowanym brzmieniu po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty (w różnej formie - art. 15a ust. 7 updop).”

• w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 lutego 2012 r., sygn. IPPB5/423-1108/11-2/IŚ: „Podsumowując powyższe należy więc stwierdzić, że w świetle przepisów art. 15a updop w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2011 r. w przypadku zaistnienia zdarzeń gospodarczych wyrażonych w walucie obcej, w związku z którymi Spółka jest zobowiązana do ustalenia różnic kursowych dla celów podatkowych zastosowanie znaleźć powinien każdorazowo kurs faktycznie stosowany, który tożsamy jest z kursem jaki hipotetycznie byłby w takiej sytuacji użyty (czyli kursem, po którym podatnik wycenia transakcje wyrażone w walutach obcych). Z uwagi na fakt, że operacje walutowe Spółki dokonywane są poprzez bankowy rachunek walutowy - to w sytuacjach przedstawionych w rozpatrywanej sprawie do dnia 31 grudnia 2011 r. Spółka winna dla celów ustalenia podatkowych różnic kursowych stosować kurs faktycznie zastosowany, tj. odpowiedni kurs ogłaszany przez bank, z usług którego Spółka korzysta - a nie kurs średni NBP, jak błędnie uważa Spółka”.
  
  

Wycena zadłużenia powstałego od 1 stycznia 2012 r.

Powyższe zasady nie znajdą zastosowania do zadłużenia powstałego począwszy od 1 stycznia 2012 r. Wskazana zmiana regulacji art. 15a ust. 4 ustawy o CIT zobowiązuje bowiem w analizowanym przypadku do uwzględniania zarówno do wyceny na moment udzielenia jak i do spłaty pożyczek właściwych średnich kursów NBP.

Jak wskazują organy podatkowe: „Mając na uwadze wyżej powołane uzasadnienie Komisji do projektu Nowelizacji Ustawy, w szczególności zakładany cel zmiany ww. przepisu należy stwierdzić, że jeśli nie występuje operacja sprzedaży lub kupna waluty lub nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania z zastosowaniem faktycznego kursu, wynikającego z charakteru operacji (gdyż np. wpływ lub wypływ należności czy zobowiązania dokonywany jest na rachunek walutowy bez zastosowania przez bank konkretnego i przeliczeniowego kursu walutowego) - jak ma to miejsce w stanie faktycznym rozpatrywanej sprawy - wówczas dla celów ustalenia podatkowych różnic kursowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r., zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Wnioskodawca zauważa, że w przedstawionym stanie faktycznym uregulowanie należności czy zapłata zobowiązań z tytułu przedstawionych transakcji walutowych dokonuje się poprzez bankowy rachunek walutowy Spółki (prowadzony w walucie obcej), ustalenie i uwzględnienie kursu faktycznego jest niemożliwe, a nawet niezasadne, ponieważ nie dochodzi do faktycznej wymiany pieniężnej środków z zastosowaniem rzeczywistego kursu walutowego (przewalutowania środków z waluty obcej na walutę polską lub odwrotnie), w świetle brzmienia znowelizowanego przepisu art. 15a ust. 4 updop (nadanego na mocy art. 2 pkt 3 Nowelizacji Ustawy), dla celów ustalenia podatkowych różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 oraz ust. 3 updop, począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r. znajdzie odpowiednio zastosowanie: kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków w walucie obcej (w tym otrzymania należności) na ten rachunek walutowy; kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypływu środków w walucie obcej (w tym zapłaty zobowiązań) z tego rachunku walutowego” (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 lutego 2012 r., sygn. IPPB5/423-1108/11-2/IŚ).

W świetle powyższego, dla celów obliczenia wartości różnic kursowych powstałych w wyniku spłaty zadłużenia na X Spółka powinna:

1. dla zadłużenia powstałego przed 1 stycznia 2012 r. zastosować kurs faktycznie zastosowany w odniesieniu do powstania zadłużenia, oraz w odniesieniu do zapłaty kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty (wpływu pożyczki od Akcjonariusza na rachunek);
2. dla zadłużenia powstałego od 1 stycznia 2012 r. zastosować kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zadłużenia się w rachunku X oraz w odniesieniu do zapłaty kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty zadłużenia (wpływu pożyczki od Akcjonariusza na rachunek).
   
   

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2013 r. pozostaje niezmienne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.