INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 31 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł ze spółką S. umowę o świadczenie usług wsparcia działalności Biura Likwidacji Szkód. Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy, jej przedmiotem jest powierzenie Wnioskodawcy wykonywania czynności związanych z likwidacją szkód majątkowych, osobowych i komunikacyjnych, obsługą infolinii Biura Likwidacji Szkód i czynności administracyjnych. W § 1 ust. 2 umowy wskazano, że spółka S. zleca Wnioskodawcy prowadzenie korespondencji z klientami oraz pośrednikami, a w szczególności:

1. wysyłanie pism związanych z procesem likwidacji szkód,
2. wysyłanie wiadomości w formie e-mail i/lub sms dotyczących likwidowanych szkód,
3. obsługę kancelaryjną korespondencji przesyłanej przez klientów i pośredników spółki S.

Ponadto, zgodnie z § 1 ust. 3 umowy, spółka S. powierza Wnioskodawcy prowadzenie baz danych (powierzonych do przetwarzania zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa), w tym:

1. rejestrację zgłoszonych szkód,
2. przedwindykacyjny monitoring salda należności i zobowiązań z tytułu opłacenia składek ubezpieczeniowych prowadzony w ramach czynności likwidacyjnych.

Szczegółowy zakres czynności faktycznych wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji umowy jest na bieżąco dostosowywany do aktualnych potrzeb spółki S. i uzgadniany między stronami. Zlecone Wnioskodawcy czynności są wykonywane przez jej pracowników, a ich zakres obejmuje:

• wykonywanie w pełnym zakresie czynności likwidatorów, czyli osób bezpośrednio zajmujących się procedurą likwidacji szkody zgłoszonej do spółki S. przez podmiot uprawniony (na mocy umowy ubezpieczenia lub - w przypadku ubezpieczeń OC - z mocy ustawy), takich jak np. gromadzenie dokumentacji niezbędnej do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za szkodę i jej zakresu, wyliczanie wysokości szkody, itp.,
• obsługę infolinii „likwidacyjnej" prowadzonej przez spółkę S. to jest odbieranie zgłoszeń szkód poprzez infolinię, informowanie klientów ubezpieczyciela o aktualnym stanie postępowania likwidacyjnego itp. (zarówno drogą telefoniczną jak również poprzez mailing),
• rejestrację zgłoszonych ubezpieczycielowi szkód w stosownych bazach danych zakładu ubezpieczeń oraz przetwarzanie niezbędnych danych z tym związanych,
• wstępną weryfikację zasadności zgłoszonej szkody poprzez zbadanie trwania ochrony ubezpieczeniowej i opłacenia przez klienta składki ubezpieczeniowej,
• prowadzenie korespondencji, w imieniu i na rachunek ubezpieczyciela, związanej z likwidacją szkody, zarówno z klientami zakładu ubezpieczeń, jak też podmiotami trzecimi (np. informowanie o sposobie załatwienia zgłoszenia szkody, przyznaniu lub odmowie przyznania odszkodowania, wzywanie do przedłożenia dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, korespondencja z rzeczoznawcami dokonującymi wyceny szkody czy lekarzami orzecznikami weryfikującymi zakres obrażeń ciała i rozstroju zdrowia poszkodowanych itp.),

• zlecanie lub zatwierdzanie (w oparciu o odrębne pełnomocnictwa) dokonywania wypłaty odszkodowań (wypłaty realizowane są przez ubezpieczyciela),
• rozpatrywanie odwołań klientów od decyzji ubezpieczyciela.

W stosunku do osób trzecich, pracownicy Wnioskodawcy wykonujący opisane wyżej czynności występują w imieniu i na rzecz ubezpieczyciela. Z tytułu wykonywania opisanych wyżej usług, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie stanowiące iloczyn roboczogodzin pracy oraz określonej w umowie stawki godzinowej. Do tak ustalonego wynagrodzenia Wnioskodawca dolicza podatek od towarów i usług w stawce podstawowej (od 1 stycznia 2011 r. - 23%).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach umowy są zwolnione od podatku od towarów i usług, jako usługi pomocnicze do usług ubezpieczeniowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi stanowią usługi pomocnicze do usług ubezpieczeniowych, w rozumieniu art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym są zwolnione od podatku.

Jak zaznaczył Wnioskodawca, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych. Ustawa o działalności ubezpieczeniowej precyzuje zasady wykonywania czynności ubezpieczeniowych, dokonując ich podziału na tzw. czynności sensu stricto oraz sensu largo. Do pierwszego rodzaju można zaliczyć takie czynności, które mogą być wykonywane wyłącznie przez zakłady ubezpieczeń lub na ich zlecenie, lecz w imieniu i na rachunek zakładu ubezpieczeń (czynności sensu stricto) oraz czynności, które mogą być wykonywane nie tylko przez zakłady ubezpieczeń, lecz także przez inne podmioty nieposiadające statusu zakładu ubezpieczeń i dopiero ich wykonywanie przez ubezpieczycieli nadaje im walor czynność ubezpieczeniowych (czynności ubezpieczeniowe sensu largo). Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi, o których mowa w ust. 1, są:

1. zawieranie umów ubezpieczenia, umów gwarancji ubezpieczeniowych lub zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, a także wykonywanie tych umów;
2. zawieranie umów reasekuracji lub zlecanie ich zawierania brokerom reasekuracyjnym w rozumieniu ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, a także wykonywanie tych umów, w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych (reasekuracja bierna);
3. składanie oświadczeń woli w sprawach roszczeń o odszkodowania lub inne świadczenia należne z tytułu umów ubezpieczenia i umów reasekuracji,
4. ustalanie składek i prowizji należnych z tytułu zawieranych umów, o których mowa wyżej;
5. ustanawianie w drodze czynności cywilnoprawnych zabezpieczeń rzeczowych lub osobistych, jeżeli są one bezpośrednio związane z zawieraniem tych umów.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi są również:

1. ocena ryzyka w ubezpieczeniach osobowych i ubezpieczeniach majątkowych oraz w umowach gwarancji ubezpieczeniowych;
2. wypłacanie odszkodowań i innych świadczeń;
3. przejmowanie i zbywanie przedmiotów i praw nabytych przez zakład ubezpieczeń w związku z wykonywaniem umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej;
4. prowadzenie kontroli przestrzegania przez ubezpieczających lub ubezpieczonych, zastrzeżonych w umowie lub w ogólnych warunkach ubezpieczeń, obowiązków i zasad bezpieczeństwa odnoszących się do przedmiotów objętych ochroną ubezpieczeniową;
5. prowadzenie postępowań regresowych oraz postępowań windykacyjnych związanych z wykonywaniem:
   
   
   1. umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych,;
   2. umów reasekuracji w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych;
      
      
6. lokowanie środków zakładu ubezpieczeń,
7. wykonywanie innych czynności określonych w przepisach innych ustaw.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi są także następujące czynności, jeżeli są wykonywane przez zakład ubezpieczeń:

1. ustalanie przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych;
2. ustalanie wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań oraz innych świadczeń należnych uprawnionym z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych;
3. ustalanie wartości przedmiotu ubezpieczenia;
4. czynności zapobiegania powstawaniu albo zmniejszeniu skutków wypadków ubezpieczeniowych lub finansowanie tych działań z funduszu prewencyjnego.

Wreszcie, zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, zakład ubezpieczeń może zlecać wykonanie czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 1-6 oraz ust. 5, innym podmiotom. Czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 1-6 oraz ust. 5, wykonywane przez te podmioty są traktowane jak czynności ubezpieczeniowe, w zakresie, w jakim są wykonywane w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Postępowanie likwidacyjne stanowi element składowy działalności ubezpieczeniowej i zostało szczegółowo wyjaśnione w art. 16 ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Postępowanie likwidacyjne jest terminem używanym dla określenia czynności ubezpieczyciela zmierzających do ustalenia odpowiedzialności z tytułu umowy ubezpieczenia. Ustawa o działalności ubezpieczeniowej definiuje te czynności jako postępowanie dotyczące ustalenia stanu faktycznego zdarzenia, zasadności zgłoszonych roszczeń i wysokości świadczenia. W zakresie postępowania likwidacyjnego, na zakład ubezpieczeń zostały nałożone określone obowiązki informacyjne.

W ocenie Wnioskodawcy, przytoczone wyżej uregulowania zawarte w ustawie o działalności ubezpieczeniowej dotyczące tych usług ubezpieczeniowych, które mogą być zlecane innym podmiotom, odpowiadają zakresowi usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Jednocześnie, wykonywane czynności stanowią element usługi ubezpieczeniowej świadczonej przez zakład ubezpieczeń, przy czym element ten stanowi odrębną całość niezbędną i właściwą do świadczenia usługi ubezpieczeniowej. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają na celu pomoc zakładowi ubezpieczeń w ustaleniu, czy doszło do zdarzenia oraz jaka jest wysokość szkody. Są nierozerwalnie związane z likwidacją szkód prowadzoną przez spółkę S. Jednocześnie, są to czynności właściwe i niezbędne do prawidłowego wykonania usługi ubezpieczeniowej przez zakład ubezpieczeń - gdyż niemożliwe jest przeprowadzenie likwidacji szkody bez prowadzenia w tym zakresie korespondencji (w tym również przy użyciu środków komunikacji elektronicznej) z klientami oraz pośrednikami ubezpieczeniowymi (w zależności od sytuacji, udział takiego pośrednika w procedurze likwidacji szkody może być niezbędny). Również prowadzenie stosownych baz danych i przetwarzanie danych w nich zawartych jest elementem niezbędnym dla prawidłowej likwidacji szkody przez zakład ubezpieczeń - gdyż wiąże się z takimi kwestiami jak np. prawidłowa rejestracja zgłoszonej szkody (co z kolei warunkuje np. zachowanie przez zakład ubezpieczeń ustawowych terminów rozpatrzenia roszczeń). W ramach przedmiotowej umowy, Wnioskodawca deleguje swoich pracowników, którzy wykonują wszelkie czynności w zakresie procesu likwidacji szkód, w taki sam sposób i w takim samym trybie, w jakim są one wykonywane przez pracowników zakładu ubezpieczeń zajmujących się likwidacją szkód. Z punktu widzenia klientów zakładu ubezpieczeń, czynności wykonywane przez pracowników Wnioskodawcy niczym się nie różnią od czynności wykonywanych bezpośrednio przez zakład ubezpieczeń - są zresztą wykonywane w imieniu i na rachunek zakładu ubezpieczeń.

Mając powyższe na względzie, w ocenie Wnioskodawcy zasadne jest stwierdzenie, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę są usługami pomocniczymi do usług ubezpieczeniowych, w rozumieniu art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011r. (IPPP1/443-23/11-4/AW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. W odniesieniu do usług ubezpieczeniowych oraz usług stanowiących ich element zasadnicze znaczenie ma dodanie do art. 43 ustawy punktu 37 oraz ust. 13, regulujących zwolnienia od podatku w tym zakresie.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 06. 347. 1 ze zm.).

Przy określaniu zakresu zwolnień od podatku usług ubezpieczeniowych, uwzględniony został m.in. przepis art. 135 ust. 1 lit. a ww. Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zgodnie z ust. 13 ww. artykułu, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam w sobie stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Stosownie do treści ust. 14 tegoż artykułu, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usługi pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Na podstawie ust. 15 wskazanego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Należy zaznaczyć, że terminy używane do określenia zwolnień od podatku, przewidziane w Dyrektywie 2006 /112/WE, muszą być ściśle interpretowane, jako że stanowią wyjątki od ogólnej zasady, która mówi, że podatek od wartości dodanej pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Doktryna aktów wyjaśnionych zakłada uwzględnianie przez sądy krajowe, a także organy podatkowe, wcześniejszych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jeżeli dane wątpliwości prawne w ramach określonego zagadnienia zostały już wyjaśnione. Innymi słowy ustalenia zawarte w orzeczeniach, dotyczące opisanych zwolnień, zawierają wyjaśnienia niezależnych pojęć prawa wspólnotowego. Ich celem jest uniknięcie rozbieżności w stosowaniu sytemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych krajach Unii Europejskiej. W związku z powyższym tut. organ wydając interpretację indywidualną w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. ustalił zakres przedmiotowych zwolnień z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego, a także orzecznictwa sądów.

Dyrektywa 2006/112/WE nie zawiera definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Jednakże Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, iż istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu to, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zwierania umowy w zamian za uprzednio uzgodnioną wpłatę składki (sprawa Card Protection Plan C-349/96 oraz Skandia C-240/99).

Trybunał orzekł, że wyrażenie „transakcje ubezpieczeniowe” nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje również zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem i w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochroną, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przejmuje na siebie ryzyko objęte ubezpieczeniem. Jednakże w akapicie 41 sprawy Skandia Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych istotna jest tożsamość osoby, której świadczy się usługę. Stąd też transakcja ubezpieczeniowa pociąga za sobą istnienie umowy pomiędzy dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka.

Wskazać należy, iż Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach wielokrotnie podkreślił, że aby usługi pomocnicze mogły zostać uznane na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej za zwolnione usługi finansowe, muszą one stanowić:

i) odróżniającą się całość,

ii) być specyficzne dla transakcji zwolnionych

iii) mieć podstawowe znaczenie dla ich realizacji (i.a. sprawy C-2/95 Sparekassernes Datacenter przeciwko Skatteministeriet oraz C-235/00 Commisioners of Customs Excise przeciwko CSC Financial Services Lid.).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł ze spółką S. umowę o świadczenie usług wsparcia działalności Biura Likwidacji Szkód. Reguluje ona powierzenie Wnioskodawcy wykonywania czynności związanych z likwidacją szkód majątkowych, osobowych i komunikacyjnych, obsługą infolinii i czynności administracyjnych. Umowa wskazuje, że spółka S. zleca Wnioskodawcy prowadzenie korespondencji z klientami oraz pośrednikami, a w szczególności: wysyłanie pism związanych z procesem likwidacji szkód, wysyłanie wiadomości w formie e-mail i/lub sms dotyczących likwidowanych szkód, obsługę kancelaryjną korespondencji przesyłanej przez klientów i pośredników spółki S.

Ponadto spółka S. powierza Wnioskodawcy prowadzenie baz danych (powierzonych do przetwarzania zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa), w tym: rejestrację zgłoszonych szkód, przedwindykacyjny monitoring salda należności i zobowiązań z tytułu opłacenia składek ubezpieczeniowych prowadzony w ramach czynności likwidacyjnych.

Szczegółowy zakres czynności faktycznych wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji umowy jest na bieżąco dostosowywany do aktualnych potrzeb spółki S. i uzgadniany między stronami. Zlecone Wnioskodawcy czynności są wykonywane przez jej pracowników, a ich zakres obejmuje:

• wykonywanie w pełnym zakresie czynności likwidatorów, czyli osób bezpośrednio zajmujących się procedurą likwidacji szkody zgłoszonej do spółki S. przez podmiot uprawniony (na mocy umowy ubezpieczenia lub - w przypadku ubezpieczeń OC - z mocy ustawy), takich jak np. gromadzenie dokumentacji niezbędnej do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za szkodę i jej zakresu, wyliczanie wysokości szkody, itp.,
• obsługę infolinii „likwidacyjnej" prowadzonej przez spółkę S. to jest odbieranie zgłoszeń szkód poprzez infolinię, informowanie klientów ubezpieczyciela o aktualnym stanie postępowania likwidacyjnego itp. (zarówno drogą telefoniczną jak również poprzez mailing),
• rejestrację zgłoszonych ubezpieczycielowi szkód w stosownych bazach danych zakładu ubezpieczeń oraz przetwarzanie niezbędnych danych z tym związanych,
• wstępną weryfikację zasadności zgłoszonej szkody poprzez zbadanie trwania ochrony ubezpieczeniowej i opłacenia przez klienta składki ubezpieczeniowej,
• prowadzenie korespondencji, w imieniu i na rachunek ubezpieczyciela, związanej z likwidacją szkody, zarówno z klientami zakładu ubezpieczeń, jak też podmiotami trzecimi (np. informowanie o sposobie załatwienia zgłoszenia szkody, przyznaniu lub odmowie przyznania odszkodowania, wzywanie do przedłożenia dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, korespondencja z rzeczoznawcami dokonującymi wyceny szkody czy lekarzami orzecznikami weryfikującymi zakres obrażeń ciała i rozstroju zdrowia poszkodowanych itp.),

• zlecanie lub zatwierdzanie (w oparciu o odrębne pełnomocnictwa) dokonywania wypłaty odszkodowań (wypłaty realizowane są przez ubezpieczyciela),
• rozpatrywanie odwołań klientów od decyzji ubezpieczyciela.

Analiza stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że świadczone przez Spółkę usługi, mimo, że stanowią odrębną całość, to jednak nie są charakterystyczne dla podstawowej usługi ubezpieczeniowej. Wymienione czynności mają jedynie charakter administracyjno-techniczny, który nie jest właściwy i niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 13, lecz podlegają opodatkowaniu stawką podstawową tj. 23%,

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.