INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2013 r. (data wpływu 13.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych rozwiązania spółki komandytowej (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych:

• likwidacji spółki komandytowej (pytanie nr 1),
• rozwiązania spółki komandytowej (pytanie nr 2),
• wygaśnięcia zobowiązania pożyczkowego w wyniku konfuzji (pytanie nr 3).
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność w branży restauracyjnej.

Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki komandytowej i będzie posiadał wobec niej zobowiązanie z tytułu pożyczki.

W przyszłości, wspólnicy spółki komandytowej, mogą podjąć decyzję o zakończeniu jej działalności poprzez:

• likwidację, lub
• rozwiązanie spółki komandytowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.

Rozwiązanie spółki komandytowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego może nastąpić w konsekwencji podjęcia jednomyślnej uchwały wspólników spółki komandytowej w sprawie zakończenia jej działalności. Powyższe będzie możliwe ze względu na fakt, iż umowa spółki komandytowej będzie przewidywała dwa tryby ustania bytu prawnego spółki komandytowej - likwidację oraz rozwiązanie spółki komandytowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Umowa spółki komandytowej będzie przewidywała, iż w przypadku rozwiązania spółki w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników i zawarcia porozumienia w sprawie zakończenia działalności spółki nie przeprowadza się likwidacji.

W przypadku zakończenia działalności spółki komandytowej (w drodze likwidacji, czy też jej rozwiązania) wspólnicy spółki komandytowej ustalą pomiędzy sobą w szczególności zasady podziału majątku spółki komandytowej, w tym środków pieniężnych oraz innych składników majątku.

W momencie rozpoczęcia procesu likwidacji lub rozwiązania spółki komandytowej będzie ona wierzycielem Wnioskodawcy z tytułu udzielonej pożyczki, z kolei zaś Wnioskodawca będzie zobowiązany z tytułu tej samej umowy pożyczki.

W związku z likwidacją lub rozwiązaniem spółki komandytowej, Wnioskodawca otrzyma przypadającą na Niego, uzgodnioną część majątku spółki komandytowej. W szczególności, na rzecz Wnioskodawcy zostanie przekazana wierzytelność pożyczkowa spółki komandytowej wobec Wnioskodawcy. Zgodnie z zasadami prawa cywilnego, w rezultacie dojdzie do tzw. konfuzji wierzytelności i zobowiązania po stronie Wnioskodawcy, czyli wygaśnięcia zobowiązania pożyczkowego z uwagi na tożsamość wierzyciela i zobowiązanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, iż:

1. otrzymanie środków pieniężnych, jak i innych składników majątku spółki komandytowej przez Wnioskodawcę w ramach likwidacji spółki komandytowej nie będzie skutkowało uzyskaniem przez Wnioskodawcę przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
2. otrzymanie środków pieniężnych, jak i innych składników majątku spółki komandytowej przez Wnioskodawcę w ramach rozwiązania spółki komandytowej nie będzie skutkowało uzyskaniem przez Wnioskodawcę przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
3. wygaśnięcie zobowiązania pożyczkowego Wnioskodawcy w wyniku konfuzji, na skutek otrzymania wierzytelności pożyczkowej przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją, bądź rozwiązaniem spółki komandytowej nie doprowadzi do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytań nr 1 i 3 został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi wydanymi w dniu 19 lipca 2013 r. nr ILPB4/423-163/13-2/MC i nr ILPB4/423-163/13-4/MC.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie środków pieniężnych, jak i innych składników majątku spółki komandytowej przez Wnioskodawcę w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Rozwiązanie spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 58 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej: KSH), rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Natomiast, jak wskazuje art. 67 § 1 KSH, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba, że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Mając na uwadze powyższe, co potwierdza również doktryna, przepis art. 67 § 1 KSH ma charakter dyspozytywny, bowiem wspólnicy mogą znieść jego zastosowanie poprzez uzgodnienie innego sposobu zakończenia działalności spółki jawnej. Tym samym, likwidacja spółki jawnej nie jest obligatoryjna, gdyż zakończenie jej działalności może się odbyć bez jej przeprowadzenia np. w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników o rozwiązaniu spółki jawnej.

Powyższe przepisy stanowią o rozwiązaniu spółki jawnej, jednakże, na podstawie art. 103 KSH mają również zastosowanie do spółki komandytowej.

Mając na uwadze powyższe, wspólnicy spółki komandytowej postanowią o zakończeniu jej działalności poprzez rozwiązanie spółki komandytowej bez jej likwidacji.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w Jego ocenie, zarówno likwidacja, jak i rozwiązanie spółki komandytowej bez likwidacji podejmowane są z tych samych przyczyn i dla osiągnięcia tego samego skutku w postaci zaprzestania działalności spółki oraz ustania jej bytu prawnego. Różnice występujące jedynie w kwestiach formalnych przeprowadzenia procesu likwidacji, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinny mieć wpływu na ocenę instytucji rozwiązania spółki komandytowej, jako procedury prowadzącej do zaprzestania działalności spółki komandytowej i ustania jej bytu prawnego.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 12 ust. 4 pkt 3a) lit. a) oraz art. 12 ust. 4 pkt 3b), powinny mieć również zastosowanie do sytuacji rozwiązania spółki komandytowej, bez przeprowadzenia jej likwidacji.

Tym samym, w ocenie Spółki:

• środki pieniężne otrzymane w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej, jak i
• wartość pozostałego majątku otrzymanego w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej,

nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu na moment ich otrzymania przez Wnioskodawcę, jako wspólnika spółki komandytowej.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż prezentowane powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, wydanych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidującej jednak tożsame zasady braku opodatkowania zarówno środków pieniężnych, jak i innych środków majątku otrzymanego przez wspólnika na moment rozwiązania spółki osobowej bez jej likwidacji. Przykładowo, pogląd taki zaprezentował:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w interpretacji indywidualnej z dnia 5 czerwca 2012 r. sygn. IPTPB1/415-233/12-4/MD, potwierdzając prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, iż: „otrzymanie przez Niego środków pieniężnych z tytułu rozwiązania N Spółki osobowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego będzie neutralne w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i wartość uzyskanych środków pieniężnych nie będzie stanowić przychodu podatkowego”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w interpretacji indywidualnej z dnia 5 czerwca 2012 r. sygn. IPTPB1/415-233/12-5/MD, potwierdzając prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, iż: „otrzymanie składników majątkowych z rozwiązania N Spółki osobowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego nie stanowiło przychodu”.
  
  

Wnioskodawca pragnie również wskazać, iż tutejszy Organ podatkowy, w interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz Spółki w dniu 29 marca 2013 r. sygn. ILPB4/423-450/12-5/ŁM potwierdził prawidłowość powyżej prezentowanego stanowiska w zakresie skutków podatkowych rozwiązania spółki jawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.