Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-488/13/KT
z 20 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na nabycie usług koniecznych do prawidłowego wykonywania zarządu nieruchomością podlegającą egzekucji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na nabycie usług koniecznych do prawidłowego wykonywania zarządu nieruchomością podlegającą egzekucji.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 23 listopada 2011 r., Spółce powierzony został zarząd nieruchomością położoną w miejscowości K. przy ul. R., dla której prowadzona jest księga wieczysta. Zgodnie z art. 185 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) zarządzanie nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu w szczególności:

1. zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości;
2. zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości;
3. zapewnienie właściwej gospodarki energetycznej w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego;
4. bieżące administrowanie nieruchomością;
5. utrzymanie nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem;
6. uzasadnione inwestowanie w nieruchomość.

W ramach czynności, jakie podejmuje Spółka, jako zarządca, mieszczą się w szczególności czynności zwykłego zarządu, takie jak załatwianie bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją nieruchomości i utrzymywanie jej w niepogorszonym stanie (Spółka ponosi w związku z tym wydatki), pobieranie od najemcy czynszu w imieniu właściciela nieruchomości (dłużnika) oraz cykliczne przekazywanie sądowi stosownego rozliczenia wpływów i wydatków związanych z obsługą nieruchomości. Po ustaniu zarządu sądowego, które nastąpi w dacie uprawomocnienia się postanowienia sądu przysądzającego własność nieruchomości jej nowemu nabywcy, nadwyżka wpływów nad wydatkami zostanie przekazana do depozytu sądowego, aby w drodze zatwierdzonego przez sąd planu podziału zostać rozdysponowaną pomiędzy wierzycieli w celu pokrycia długów dłużnika - właściciela nieruchomości. Nadwyżka ta powinna zostać dołączona do ceny, która będzie uzyskana za nieruchomość. Jeżeli egzekucja ulegnie umorzeniu, nadwyżkę tę otrzyma dłużnik. Spółka uzyska natomiast zwrot poniesionych w związku z zarządem kosztów oraz wynagrodzenie za sprawowanie zarządu przyznane przez sąd. Wypłata wynagrodzenia i zwrot kosztów odbywać się będzie poprzez potrącenie ich z sumy dochodów osiągniętych z nieruchomości i wpłaconych przez najemcę na konto bankowe Spółki (zarządcy). Do tego czasu, dochody z nieruchomości w części pokrywają wydatki bezpośrednio związane z nieruchomością (np. ubezpieczenie, monitoring), podczas gdy zasadnicza ich część oczekuje na rozliczenie (poprzez zasądzenie przez sąd wynagrodzenia dla zarządcy i zwrotu kosztów; pozostała wartość dochodów z nieruchomości będzie podlegała przekazaniu do depozytu sądowego). Spółka, w związku z objęciem zarządu nad nieruchomością położoną w miejscowości K. (sama posiadając siedzibę w miejscowości G.) postanowiła powierzyć innemu podmiotowi (administratorowi), profesjonalnie świadczącemu usługi zarządzania nieruchomościami, zarząd nad ww. nieruchomością. Zawarła umowę, w ramach której administrator zobowiązał się do wykonywania następujących czynności:

• zawierania i wypowiadania w imieniu zarządcy umów najmu i dzierżawy lokali znajdujących się na nieruchomości, po uprzednich konsultacjach i uzyskaniu pisemnej zgody zarządcy,
• rozliczania najemców z wpłacanych czynszów i opłat związanych z eksploatacją nieruchomości,
• dochodzenia wszelkich odszkodowań związanych z nieruchomością,
• prowadzenia rejestru lokali i najemców,
• prowadzenia dla każdego lokalu teczki, zawierającej wszelkie dokumenty dotyczące tego lokalu, w szczególności umowy, korespondencję i protokoły zdawczo-odbiorcze,
• zawierania w imieniu zarządcy umów na dostarczanie do nieruchomości mediów i innych umów związanych z administracją nieruchomości,
• sporządzania i archiwizowania dokumentacji związanej z zarządem nieruchomością,
• sporządzania sprawozdań, o których mowa w art. 937 Kodeksu postępowania cywilnego w terminach wskazanych przez sąd.

Administrator zobowiązał się do podejmowania decyzji i dokonywania czynności mających na celu zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości oraz zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości, w tym bieżącego administrowania nią, jak również czynności zmierzających do utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym, zgodnie z jej przeznaczeniem oraz do uzasadnionego inwestowania w nieruchomość.

Poza wydatkami na wynagrodzenie administratora, Spółka ponosi w szczególności następujące koszty pośrednio związane z zarządem nieruchomością:

• wynagrodzenie pracownika zajmującego się sprawami dotyczącymi nieruchomości (niepracującego bezpośrednio w tej nieruchomości, tylko w siedzibie zarządcy),
• wynagrodzenie członka zarządu odpowiedzialnego między innymi za zarząd nieruchomością,
• koszty delegacji służbowych związanych z zarządem nieruchomością,
• koszty porad podatkowoprawnych związanych z zarządem nieruchomością,
• wydatki ogólne (prowizje bankowe, prowadzenie ksiąg, wynajem powierzchni biurowej, opłaty pocztowe).

Spółka, jako zarządca dokonuje również wydatków bezpośrednio związanych z nieruchomością, m. in. na ubezpieczenie nieruchomości, założenie systemu alarmowego, na monitoring nieruchomości.

Kontrahenci Spółki, świadczący usługi konieczne do prawidłowego wykonywania zarządu nieruchomością, wystawiają faktury na nią, jako nabywcę.

W dniu 25 czerwca 2012 r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w związku z niniejszą sprawą, w wyniku czego otrzymała trzy interpretacje: nr ITPP1/443-765/12/DM z dnia 4 września 2012 r. oraz nr ITPB3/423-341a/12/AM i ITPB3/423-341b/l2/AM z 25 września 2012 r. W interpretacjach tych Jej stanowisko zostało uznane za prawidłowe (w interpretacjach z 25 września organ odstąpił w związku z tym od wyrażenia własnego stanowiska). W zakresie podatku od towarów i usług z interpretacji wynika w szczególności, że Spółka ma obowiązek obliczania podatku należnego od czynszów otrzymanych z tytułu najmu nieruchomości oraz wystawiania faktur VAT, a przy tym dysponuje prawem do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków w zakresie, w jakim wiążą się one z czynnościami opodatkowanymi. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu czynności wykonywanych przez nią, jako sądowego zarządcę nieruchomości na rzecz właściciela tej nieruchomości. Przyznane Jej przez sąd wynagrodzenie z tytułu zarządu nieruchomością, powinna dokumentować fakturą VAT wystawioną na rzecz właściciela ww. nieruchomości.

Następnie złożyła kolejny wniosek, podyktowany koniecznością wyjaśnienia zagadnień, które nie zostały objęte poprzednim wnioskiem, w szczególności dotyczących momentów powstania obowiązków podatkowych oraz skutków podatkowych zasądzenia postanowieniem sądu - obok wynagrodzenia - zwrotu kosztów, czego wcześniej Spółka nie przewidziała.

W odpowiedzi na pytania dotyczące podatku od towarów i usług, otrzymała interpretacje z 25 kwietnia 2013 r. nr ITPPl/443-97a/13/IK oraz ITPPl/443-97b/l3/IK, a ponadto postanowienie z tego samego dnia o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia odpowiedzi na pytanie: „Na kogo powinni wystawiać faktury kontrahenci świadczący usługi konieczne do prawidłowego wykonywania zarządu Nieruchomością (stanowiące wydatki bezpośrednio związane z Nieruchomością)?”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy - skoro kontrahenci Spółki, świadczący usługi konieczne do prawidłowego wykonywania zarządu nieruchomością, wystawiają faktury na nią, jako nabywcę - jest uprawniona do odliczania od własnego podatku należnego kwot podatku naliczonego, wykazanych w tych fakturach?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dysponuje prawem do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków na nabycie usług koniecznych do prawidłowego wykonywania zarządu nieruchomością egzekucyjną, bowiem wiążą się one, jako takie z czynnościami opodatkowanymi (najmem tejże nieruchomości). Skoro zatem usługodawcy wystawiają faktury z tytułu wykonanych przez siebie usług związanych z prawidłowym zarządem nieruchomością, wskazując Spółkę jako ich nabywcę, to całość podatku zawartego w tychże fakturach podlega odliczeniu od podatku należnego Spółki.

Odwołując się do treści udzielonej Spółce interpretacji z dnia 4 września 2012 r., przychody z najmu nieruchomości w całości powinny być fakturowane przez nią, jako jej zarządcę, gdyż - mimo że usługa najmu następuje na rzecz dłużnika - podatnikiem z tego tytułu jest Spółka, działa bowiem (jako zarządca) we własnym imieniu wobec osób trzecich, nie będąc przy tym przedstawicielem współwłaścicieli (działa bowiem w imieniu własnym na podstawie umocowania sądowego). Powołując treść art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.) stwierdziła, że Dyrektywa uzależnia zasady opodatkowania usług świadczonych przez podmioty trzecie od tego, czy podmiot świadczący występuje w imieniu własnym. Zatem w przypadku, gdy podmiot świadczy usługi w imieniu własnym, należy uznać go w tym zakresie za podatnika podatku od towarów i usług. Z powyższego Spółka wywiodła, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu czynności wykonywanych przez nią jako sądowego zarządcę nieruchomości i tym samym ciąży na niej obowiązek obliczania podatku należnego od czynszów otrzymanych z tytułu najmu nieruchomości egzekucyjnej oraz wystawiania faktur VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

Dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „nieruchomość mieszkalna”. W tym zakresie należy powołać się na definicję zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Budynki mieszkalne wg PKOB, to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, natomiast w przypadkach gdy proporcja powierzchni wykorzystywanej na cele mieszkalne jest mniejsza, budynek klasyfikowany jest jako niemieszkalny (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku, gdy usługi zarządzania nieruchomościami dotyczą budynków sklasyfikowanych według PKOB, jako budynki inne niż mieszkalne, w których zarówno cała powierzchnia użytkowa jest wykorzystywana do celów niemieszkalnych, jak i co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów innych niż mieszkalne, usługi te podlegają opodatkowaniu wg stawki podstawowej w wysokości 23%.

Podkreślić należy, że ww. zasada ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy przedmiotem umowy zarządzania są nieruchomości (budynki) – jako całość, a nie poszczególne lokale.

Z treści wniosku wynika, że prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 23 listopada 2011 r., Spółce powierzony został zarząd nieruchomością położoną w miejscowości K. przy ul. R., dla której prowadzona jest księga wieczysta. W ramach czynności, jakie podejmuje Spółka, jako zarządca, mieszczą się w szczególności czynności zwykłego zarządu, takie jak załatwianie bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją nieruchomości i utrzymywanie jej w niepogorszonym stanie (Spółka ponosi w związku z tym wydatki), pobieranie od najemcy czynszu w imieniu właściciela nieruchomości (dłużnika) oraz cykliczne przekazywanie sądowi stosownego rozliczenia wpływów i wydatków związanych z obsługą nieruchomości. Spółka, w związku z objęciem zarządu nad nieruchomością położoną w miejscowości K. (sama posiadając siedzibę w miejscowości G.) postanowiła powierzyć innemu podmiotowi (administratorowi), profesjonalnie świadczącemu usługi zarządzania nieruchomościami, zarząd nad ww. nieruchomością. Zawarła umowę, w ramach której administrator zobowiązał się do podejmowania decyzji i dokonywania czynności mających na celu zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości oraz zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości, w tym bieżącego administrowania nią, jak również czynności zmierzających do utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym, zgodnie z jej przeznaczeniem oraz do uzasadnionego inwestowania w nieruchomość.

Poza wydatkami na wynagrodzenie administratora, Spółka ponosi w szczególności następujące koszty pośrednio związane z zarządem nieruchomością:

• wynagrodzenie pracownika zajmującego się sprawami dotyczącymi nieruchomości (niepracującego bezpośrednio w tej nieruchomości, tylko w siedzibie zarządcy),
• wynagrodzenie członka zarządu odpowiedzialnego między innymi za zarząd nieruchomością,
• koszty delegacji służbowych związanych z zarządem nieruchomością,
• koszty porad podatkowoprawnych związanych z zarządem nieruchomością,
• wydatki ogólne (prowizje bankowe, prowadzenie ksiąg, wynajem powierzchni biurowej, opłaty pocztowe).

Spółka, jako zarządca dokonuje również wydatków bezpośrednio związanych z nieruchomością, m. in. na ubezpieczenie, założenie systemu alarmowego oraz monitoring.

Kontrahenci Spółki, świadczący usługi konieczne do prawidłowego wykonywania zarządu nieruchomością, wystawiają faktury na nią, jako nabywcę.

W dniu 25 czerwca 2012 r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w związku z niniejszą sprawą i otrzymała m. in. interpretację nr ITPP1/443-765/12/DM z dnia 4 września 2012 r. z której wynika w szczególności, że ma obowiązek obliczania podatku należnego od czynszów otrzymanych z tytułu najmu nieruchomości oraz wystawiania faktur VAT, a przy tym dysponuje prawem do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków w zakresie, w jakim wiążą się one z czynnościami opodatkowanymi. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu czynności wykonywanych przez nią, jako sądowego zarządcę nieruchomości na rzecz właściciela tej nieruchomości. Następnie złożyła kolejny wniosek, podyktowany koniecznością wyjaśnienia zagadnień, które nie zostały objęte poprzednim wnioskiem, w szczególności dotyczących momentów powstania obowiązków podatkowych oraz skutków podatkowych zasądzenia postanowieniem sądu - obok wynagrodzenia - zwrotu kosztów. W związku z powyższym otrzymała m. in. interpretacje z dnia 25 kwietnia 2013 r. nr ITPP1/443-97a/13/IK oraz ITPP1/443-97b/13/IK.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że - skoro powołana wyżej interpretacja indywidualna nr ITPP1/443-765/12/DM rozstrzyga, że Spółka ma obowiązek obliczania podatku należnego od czynszów otrzymanych z tytułu najmu nieruchomości, o której mowa we wniosku oraz wystawiania faktur VAT - przysługuje Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług koniecznych do prawidłowego wykonywania zarządu nieruchomością egzekucyjną na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w zakresie, w jakim zakupy te wykorzystywane są do wykonywania przez nią czynności opodatkowanych, o ile nie występują ograniczenia wynikające z art. 88 tej ustawy.

Końcowo informuje się, że w niniejszej interpretacji tut. organ nie odnosił się do kwestii, czy Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu czynności wykonywanych przez nią, jako zarządcę sądowego ww. nieruchomości, ponieważ została ona rozstrzygnięta we wskazanej wyżej interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2012 r. nr ITPP1/443-765/12/DM.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.