INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 12 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała inwestycję. Inwestycja jest współfinansowana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Działania 2.1 „Wzrost potencjału turystycznego”, Poddziałanie 2.1.6 „Infrastruktura kultury” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Umowa o dofinansowanie projektu została podpisana w dniu 21 października 2010 r. Bezpośrednim celem projektu było zwiększenie dostępu do nowoczesnej infrastruktury kulturalnej poprzez poprawę stanu technicznego obiektu instytucji kultury wraz z doposażeniem w nowoczesne techniki przekazu i ekspozycji.

W wyniku modernizacji w obiekcie powstały m.in.:

• sala kinowo-teatralna,
• sale prób dla zespołów muzycznych i teatralnych,
• sale ćwiczeń dla zespołów tanecznych,
• galeria, salka klubowa,
• pracownia plastyczna,
• pracownia komputerowa,
• pracownia fotograficzna,
• pomieszczenia socjalne i techniczne.

W ramach realizacji projektu zostały podpisane umowy na wykonanie usług min. w zakresie umieszczenia ogłoszeń w prasie, produkcji i emisji spotów reklamowych, ulotek, itd.

Gmina, na podstawie umowy zawartej w dniu 30 grudnia 2011 r., przekazała Centrum Kultury (gminnej jednostce kultury) w bezpłatne administrowanie nieruchomość zabudowaną budynkiem kina, celem prowadzenia działalności statutowej.

Jednym z załączników do wniosku o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego było złożenie oświadczenia o braku możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku od towarów i usług, który został zaliczony do kategorii wydatków kwalifikowalnych projektu. Zgodnie z aneksem z dnia 28 grudnia 2011 r. do umowy o dofinansowanie, Gmina zobowiązana jest do przedłożenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z właściwej izby skarbowej, stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku, uznanego w ww. projekcie za wydatek kwalifikowalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu w systemie podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania naliczonego przy realizacji inwestycji z powodu braku związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną w systemie podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zatem odliczyć można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu podano, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy tego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Do dnia 5 kwietnia 2011 r. obowiązywały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), w którym w rozdziale 9 i § 8 ust 3 i 4, powyższa kwestia była uregulowana w sposób tożsamy.

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. art. 8 ust. 1 powołanej ustawy wskazano, że przez świadczenie, że usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług nie podlegają opodatkowaniu, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Przepis art. 8 ust. 2 ustawy stanowi, iż za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 ww. artykułu).

W ust. 6 tego artykułu wskazano, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina zrealizowała inwestycję polegającą na modernizacja kina, współfinansowaną ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Bezpośrednim celem projektu było zwiększenie dostępu do nowoczesnej infrastruktury kulturalnej poprzez poprawę stanu technicznego obiektu instytucji kultury wraz z doposażeniem w nowoczesne techniki przekazu i ekspozycji.

W wyniku modernizacji w obiekcie powstały m.in.:

• sala kinowo-teatralna,
• sale prób dla zespołów muzycznych i teatralnych,
• sale ćwiczeń dla zespołów tanecznych,
• galeria, salka klubowa,
• pracownia plastyczna,
• pracownia komputerowa,
• pracownia fotograficzna,
• pomieszczenia socjalne i techniczne.

Gmina, na podstawie umowy zawartej w dniu 30 grudnia 2011 r., przekazała K. Centrum Kultury (gminnej jednostce kultury) w bezpłatne administrowanie nieruchomość zabudowaną budynkiem kina, celem prowadzenia działalności statutowej.

W świetle cytowanych przepisów ustawy o samorządzie gminnym, sprawy z zakresu kultury, w tym instytucji kultury, należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że przekazanie przez Gminę w nieodpłatne administrowanie obiektu instytucji kultury na rzecz K. Centrum Kultury (gminnej jednostki kultury) jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a tym samym niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec tego przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów usług nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż nieodpłatne świadczenie usług odbywać się będzie w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością.

Mając zatem na uwadze treść wskazanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowego projektu z uwagi na brak związku dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Ponadto nie przysługuje prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie stanowią środków wymienionych w przepisach powołanych wyżej rozporządzeń.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).