2013.08.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-270/13/BP
z 30 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2013r. (data wpływu 11 czerwca 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania przedsiębiorstwa oraz obowiązku korekty podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania przedsiębiorstwa oraz obowiązku korekty podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (X i Y) prowadzą działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej pod nazwą ... w zakresie produkcji reklam, banerów reklamowych. Jest czynnym podatnikiem VAT wykonującym wyłącznie czynności opodatkowane: podatek dochodowy rozlicza każdy ze wspólników na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Wspólnicy są małżeństwem i łączy ich wspólność ustawowa.

Wspólnicy zamierzają zlikwidować Spółkę cywilną, a całe przedsiębiorstwo Spółki przed jej likwidacją przekazać do jednoosobowej działalności wspólnika. Jeden ze wspólników (Y - małżonek) dokona rejestracji jednoosobowej działalności przed faktycznym przekazaniem przedsiębiorstwa Spółki cywilnej. Nabywca przedsiębiorstwa ma zamiar kontynuować jego prowadzenie w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Podatek dochodowy będzie rozliczał na zasadach ogólnych wg skali podatkowej a wykonywane czynności będą służyć tylko sprzedaży opodatkowanej VAT.

Majątek Spółki cywilnej stanowi:

Nieruchomość - budynek produkcyjny wraz z placem parkingowym wprowadzony na stan środków trwałych Spółki w 1997r. po wykonaniu wcześniejszych prac modernizacyjnych, wynoszących ponad 30% wartości początkowej budynku. Podatnik korzystał z obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach na zakup nieruchomości, jak i w fakturach dokumentujących nakłady.
Nieruchomość - grunt wraz z budynkiem do rozbiórki. Zakup nieruchomości udokumentowano fakturą VAT, podatek VAT podatnik odliczył. Na zakupionym gruncie podatnik w ramach działalności gospodarczej planuje budowę restauracji.
Ruchomości stanowiące środki trwałe Spółki cywilnej (drukarki wielkoformatowe, plotery, zestawy komputerowe, środki transportu), oraz wyposażenie.

Środki trwałe nie są jeszcze w pełni zamortyzowane.

Przedmiotem nieodpłatnego przekazania będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Stanowi ono zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości i ruchomości, prawa wynikające z zawartych umów, wierzytelności i zobowiązania, zezwolenia, tajemnice przedsiębiorstwa, pracownicy, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo jako przedmiot przekazania stanowi całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, ze stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przez nabywcę kontynuującego działalność o niezmienionym profilu.

Przekazanie przedsiębiorstwa ma nastąpić przed dniem likwidacji Spółki cywilnej i dokonane będzie w formie protokołu zawierającego szczegółową specyfikację poszczególnych składników majątku tego przedsiębiorstwa w ujęciu ilościowym i wartościowym, m.in. towarów handlowych (z podaniem cen nabycia), wyposażenia ( z podaniem wartości początkowej), środków trwałych (z podaniem wartości początkowej i wysokości odpisów amortyzacyjnych). W protokole ujmie się również wartość należności i wszelkich zobowiązań (ze szczegółowym podaniem nazw dłużników i wierzycieli). Przekazane zostaną wszelkie prawa i zobowiązania wynikające z zawartych umów o świadczenie usług, pracownicy, dokumentacja księgowa. Oprócz w/w protokołu nie będzie sporządzana żadna inna umowa, ponieważ małżonkowie pozostają we wspólności ustawowej a tylko organizacyjnie przyporządkuje się przedsiębiorstwo jednemu z małżonków. W przytoczonej sprawie nie jest prowadzona kontrola podatkowa, nie toczy się postępowanie podatkowe, ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja przekazania całego przedsiębiorstwa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy w związku z samą transakcją po stronie Zbywcy przedsiębiorstwa powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego zawartego w fakturach otrzymanych z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, o który wcześniej został obniżony podatek należny ?

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa Spółki cywilnej nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT jak również - z racji samej transakcji - dokonania korekty podatku naliczonego (przez Wnioskodawcę przekazującego przedsiębiorstwo) określonego w fakturach otrzymanych z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, o który wcześniej został obniżony podatek należny. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu
art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie nieodpłatnego przekazania małżonkowi.

Autonomiczność przepisów podatkowych wyklucza możliwość takiej interpretacji przepisów, które zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej. Wyłączone spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Nie ma przy tym znaczenia forma zbycia, jeżeli ma za przedmiot przedsiębiorstwo.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: nazwę przedsiębiorstwa, własność nieruchomości lub ruchomości, prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości, prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, środki pieniężne, koncesje, licencje, zezwolenia, patenty, majątkowe prawa autorskie, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przekazywane przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia stanowi całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki niematerialne i materialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że stanowią zespół, a nie zbiór pewnych elementów. Co istotne, w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazane przedsiębiorstwo mogło służyć kontynuowaniu działalności gospodarczej.

Planowane jest przekazanie całego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551Kodeksu cywilnego. Zatem czynność nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551Kodeksu cywilnego pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. tj. nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Obowiązek natomiast korygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, wyposażenia, środków trwałych i nieruchomości wykorzystywanych przez Spółkę cywilną do wykonywania czynności opodatkowanych, które będą następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa, reguluje bezpośrednio art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w art. 91 ust. 1-8 jest dokonywana przez Nabywcę przedsiębiorstwa lub Nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przepis powyższy nie przewiduje konieczności korekty podatku naliczonego w związku z samą tylko transakcją zbycia przedsiębiorstwa. Obowiązek ten powstaje tylko w przypadkach określonych w art. 91 ust. 1-8 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Według art. 6 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do:

transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu). Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie darowizny.

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 552 K.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, aby można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej pod nazwą Pracownia Artystyczna „Z” w zakresie produkcji reklam, banerów reklamowych, jest czynnym podatnikiem VAT wykonującym wyłącznie czynności opodatkowane. Wspólnicy Spółki są małżeństwem i łączy ich wspólność ustawowa.

Majątek Spółki cywilnej stanowi:

Nieruchomość - budynek produkcyjny wraz z placem parkingowym wprowadzony na stan środków trwałych Spółki w 1997r. po wykonaniu wcześniejszych prac modernizacyjnych, wynoszących ponad 30% wartości początkowej budynku. Podatnik korzystał z obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach na zakup nieruchomości, jak i w fakturach dokumentujących nakłady.
Nieruchomość - grunt wraz z budynkiem do rozbiórki. Zakup nieruchomości udokumentowano fakturą VAT, podatek VAT podatnik odliczył. Na zakupionym gruncie podatnik w ramach działalności gospodarczej planuje budowę restauracji.
Ruchomości stanowiące środki trwałe Spółki cywilnej (drukarki wielkoformatowe, plotery, zestawy komputerowe, środki transportu), oraz wyposażenie.

Przedmiotem nieodpłatnego przekazania będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Przekazanie przedsiębiorstwa ma nastąpić przed dniem likwidacji Spółki cywilnej i dokonane będzie w formie protokołu zawierającego szczegółową specyfikację poszczególnych składników majątku tego przedsiębiorstwa w ujęciu ilościowym i wartościowym, m.in. towarów handlowych (z podaniem cen nabycia), wyposażenia (z podaniem wartości początkowej), środków trwałych (z podaniem wartości początkowej i wysokości odpisów amortyzacyjnych). W protokole ujmie się również wartość należności i wszelkich zobowiązań (ze szczegółowym podaniem nazw dłużników i wierzycieli). Przekazane zostaną wszelkie prawa i zobowiązania wynikające z zawartych umów o świadczenie usług, pracownicy, dokumentacja księgowa. Oprócz w/w protokołu nie będzie sporządzana żadna inna umowa, ponieważ małżonkowie pozostają we wspólności ustawowej a tylko organizacyjnie przyporządkuje się przedsiębiorstwo jednemu z małżonków.

Sporną kwestią może się wydawać czynność przekazania przedsiębiorstwa między małżonkami pozostającymi we wspólności ustawowej.

Istotnym jest w tym miejscu powołanie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), zgodnie z którym przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Również definicja przedsiębiorcy została zawarta w Kodeksie cywilnym w art. 43¹ w myśl której przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33¹ § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Mając na uwadze omawianą zależność zauważyć należy, że Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 czerwca 2008r. sygn. akt I UK 389/07 stwierdził „Jeżeli zatem działalność gospodarcza prowadzi jeden z małżonków, to tylko on jest przedsiębiorcą w rozumieniu obowiązujących przepisów, niezależnie od istniejącego między małżonkami ustroju majątkowego” oraz „Prowadzeniu działalności gospodarczej służy przedsiębiorstwo, które w sensie przedmiotowym oznacza (art. 55¹ k.c.) zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Przedsiębiorstwo stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej, w którym decydującą rolę odgrywają więzi funkcjonalne i organizacyjne łączące poszczególne i różnorodne zarazem składniki w jednolitą całość. W czynniku organizacji, który wiąże poszczególne elementy składające się na przedsiębiorstwo, postrzega się istotę zjawiska gospodarczo-prawnego, jakim jest przedsiębiorstwo. Czynnik ten indywidualizuje przedsiębiorstwo, łącząc w niepowtarzalny sposób różnorodne elementy wchodzące w jego skład. Dzięki elementowi organizacji przedsiębiorstwo alienuje się (wyodrębnia) od osoby przedsiębiorcy oraz od majątku przedsiębiorstwa. Majątek ten bowiem stanowi tylko materialną podstawę organizacji. Z tego też powodu okoliczność, że majątek przedsiębiorstwa jest majątkiem wspólnym prowadzącego działalność gospodarczą i jego małżonka nie oznacza, iż w skład majątku wspólnego wchodzi to szczególne dobro prawne, jakim jest przedsiębiorstwo.(…)”.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność nieodpłatnego przekazania w formie darowizny całego swojego przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego przez Wnioskodawcę (spółkę cywilną) na rzecz Nabywcy tj. jednego ze wspólników spółki cywilnej, który we własnym zakresie będzie prowadzić działalność gospodarczą – będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż przekazanie przedsiębiorstwa na rzecz jednego ze wspólników spółki cywilnej, który prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą, zgodnie z art. 6 ust. l ustawy o VAT nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnośnie korekty podatku naliczonego, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

–z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

W myśl zaś art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2–10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2–6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 cyt. ustawy, przepisy ust. 1 - 6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie zaś z art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1–8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak więc wynika z ww. przepisów darowizna przedsiębiorstwa – spełniającego wymogi art. 551 Kodeksu cywilnego – wyłączona jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem oraz nie wiąże się ona dla darczyńcy z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że o ile faktycznie przedmiotem darowizny będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, wówczas czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, a darczyńca nie będzie zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania przedsiębiorstwa oraz obowiązku korekty podatku VAT przez Darczyńcę, natomiast w zakresie obowiązku korekty podatku VAT przez Nabywcę przedsiębiorstwa oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin