Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-277/13/LG
z 10 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2013r. (data wpływu 14 czerwca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia części Spółki tzw. „X” oraz konieczności dokonania korekty podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia części Spółki tzw. „X” oraz konieczności dokonania korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w … (zwany dalej „Wnioskodawcą” lub „Spółką dzieloną”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

• produkcji i sprzedaży prefabrykatów betonowych w zakładzie w …,
  
• obrotu towarowego w branży systemów prefabrykowanych nawierzchni drogowo - torowych,
  
• zarządzania nieruchomościami do niej należącymi.
  
  

Spółka dzielona posiada następujące zasoby:

1. Kompletny zespół produkcyjno-handlowy obejmujący m.in.:
   • Grupę pracowników produkcji (robotników i pracowników dozoru);
   • Grupę pracowników handlowych i logistycznych;
   • Narzędzia i wyposażenie techniczne pomocnicze;
   • Samochody osobowe;
   • Infrastrukturę biurową do zarządzania produkcją (komputery, oprogramowanie, biblioteki technologiczne itp.);
   • Infrastrukturę biurową do zarządzania sprzedażą i logistyką (komputery, oprogramowanie, bazy danych itp.);
   • Zasoby magazynowe materiałów do produkcji oraz zasoby magazynowe wyrobów gotowych i towarów handlowych. Zespół ten ma zawarte umowy (i ciągle zawiera kolejne) z dostawcami materiałów do produkcji oraz z odbiorcami wyrobów własnych i towarów handlowych. Z tego tytułu, a także z tytułu zatrudnienia pracowników Zespół ten posiada powiązane z jego działaniami należności i zobowiązania.
2. Kompletny zespół nieruchomości i urządzeń fabrycznych, przystosowany do produkcji prefabrykatów betonowych, zarządzany w wyodrębnionym w strukturze organizacyjnej firmy dziale pod nazwą „X”, obejmujący:
   • Grunty w wieczystym użytkowaniu,
   • Budynki i obiekty inżynierii wraz z ogrzewaniem, wentylacją itp. wyposażeniem;
   • Suwnice, dźwigi, przenośniki, wózki transportowe;
   • Urządzenia i wyposażenie produkcyjne;
   • Urządzenia i wyposażenie warsztatowe podstawowe;
   • Infrastrukturę biurową (komputer, oprogramowanie itp.) oraz pracownika administracyjnego do administrowania tym Zespołem.
   
   

Zespół ten jest administrowany oddzielnie w zakresie obsługi ewidencyjnej, urzędowo-prawnej, nadzoru technicznego, zapewnienia dostaw mediów, ochrony mienia itp. funkcji administracyjnych. Ponadto zespół ten jest wyodrębniony - posiada oddzielne konta - w księgach rachunkowych Spółki dzielonej.

Z tytułu zawartych umów o charakterze administracyjnym oraz zatrudnienia personelu Zespół ten posiada powiązane z jego działaniami zobowiązania.

Zdarzenie przyszłe - projekt podziału spółki

Spółka dzielona zamierza dokonać podziału zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych poprzez przeniesienie części majątku Spółki dzielonej w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa zajmującej się zarządzaniem nieruchomościami oraz maszyn i urządzeń, funkcjonujący jako dział pod nazwą „X” opisany p. b). powyżej na Istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną, zwaną dalej „Spółką przejmującą", przy pozostawieniu w Spółce dzielonej działalności produkcyjnej i handlowej wymienionej w p.a) powyżej.

Wskutek podziału Spółka przejmująca wstąpi w wyżej opisane prawa i obowiązki (w tym zobowiązania) związane z funkcjonowaniem Działu X, wynikające z zawartych już umów. Przenoszony dział „X” jest tak zorganizowany, iż po dokonaniu przeniesienia wystarczy zawarcie umowy dzierżawy z najmującym podmiotem gospodarczym. Spółka dzielona nadal będzie prowadzić działalność produkcyjną i handlową, z tym że Zespół nieruchomości, maszyn i urządzeń będzie użytkowała na podstawie umowy dzierżawy zawartej ze Spółką przejmującą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy tak zamierzone wydzielenie części majątku z obecnie funkcjonującej Spółki dzielonej będzie stanowiło wydzielenie zorganizowanej część przedsiębiorstwa w świetle przepisów art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT (Dz. U. z 2011r. nr 177, poz. 1054 ze zm.)?
2. Czy przedstawiony powyżej podział Spółki dzielonej będzie podlegał podatkowi VAT i czy będzie rodzić obowiązek korekty odliczonego wcześniej podatku VAT naliczonego, w tym podatku naliczonego przy zakupie środków trwałych i obrotowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno składniki majątkowe wydzielane do Spółki przejmującej jak i pozostawiane w Spółce dzielonej stanowią tzw. zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa znajduje się w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku do towarów i usług. W zakresie pojęcia samego przedsiębiorstwa przepisy podatkowe odsyłają do przepisów kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 55 ze zn. 1 kc przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Nadto przepis art. 55 ze zn. 2 kc przewiduje możliwość wyłączenia niektórych składników majątkowych przy przenoszeniu przedsiębiorstwa. (Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.). Dopuszczalne jest zatem przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zespół składników wydzielanych do Spółki przejmującej (zespół "X") w ramach podziału stanowi organizacyjnie i finansowo odrębną całość, zdolną do prowadzenia w pełni już od dnia podziału działalności w zakresie zarządzania i wydzierżawiania nieruchomości oraz maszyn.

W ramach wydzielanej części przedsiębiorstwa na Spółkę przejmującą zostaną przeniesione nieruchomości oraz część ruchomości przypisanych w planie podziału Spółce przejmującej wraz z odpowiednią istniejącą infrastrukturą tj. personelem, ogółem stosunków prawnych powstałych w związku z wykorzystaniem tych składników majątku oraz wszystkimi zobowiązaniami dotyczącymi.

W Spółce dzielonej pozostaną natomiast między innymi zasoby ludzkie (pracownicy, usługodawcy) posiadające odpowiednią wiedzę i doświadczenie w zakresie działalności produkcyjnej, stany magazynowe oraz bazy danych, w tym klientela, umowy oraz wierzytelności.

Na płaszczyźnie finansowej, Spółka dzielona i Spółka przejmująca będzie w posiadaniu dokumentacji księgowej i będą miały pełną możliwość uzyskiwania przychodów w związku z prowadzoną działalnością. Spółki te poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych będą miały możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów do zorganizowanej części przedsiębiorstwa zajmującej się odpowiednio produkcją oraz zarządzaniem i wydzierżawianiem nieruchomości oraz maszyn.

Podkreślić w tym miejscu należy, że wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa może nastąpić nie tylko na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze, ale może również wynikać z innych okoliczności i mieć charakter faktyczny (tak np. J. Marciniuk, red.. Podatek dochodowy od osób prawnych. Wydawnictwo CH. Beck, Warszawa 2009, s. 71-72).

Opisane zespoły składników charakteryzują się wyodrębnieniem personalnym (odpowiedzialność konkretnych pracowników za tę część działalności) oraz odrębnością realizowanych celów i zadań.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność związana z zarządzaniem i wydzierżawieniem nieruchomościami oraz maszyn będzie odznaczała się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Tak wyodrębniona funkcjonalnie część przedsiębiorstwa będzie w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku. Przedmiotowa zorganizowana część przedsiębiorstwa umożliwi realizację określonych zadań gospodarczych, tj. obrót nieruchomościami, maszynami, wynajem etc. Wydzielenie przedmiotowych składników majątku do Spółki przejmującej wraz ze wszystkimi umowami oraz zobowiązaniami pozwoli zarówno na prowadzenie tej części działalności w ramach nowego podmiotu jak i kontynuację działalności podstawowej w ramach Spółki dzielonej.

W stanowiskach zajmowanych przez Ministra Finansów odnaleźć można stwierdzenia, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa odnosi się również do tak wyodrębnionych zespołów składników majątkowych oraz zobowiązań, które wykonują określone funkcje na rzecz podatnika w ramach którego istnieją, jeżeli w oparciu o taki zespół składników majątkowych i zobowiązań możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej (np, interpretacje Indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 grudnia 2010r. nr IPPB5/423-621/10-3/MB, z 25 listopada 2010r. nr IPPB5/423-553/10-4/DG, z 18 listopada 2010r. nr IPPB5/423-550/10-4/DG i wielu innych). Zatem okoliczność, że obecnie przedmiotowe nieruchomości oraz maszyny wykorzystywane są przez Wnioskodawcę, nie wyłącza możliwości po pierwsze korzystania odpłatnego z tych przedmiotów przez inne podmioty oraz po drugie, uznania, że taki zespół składników majątkowych jest w stanie funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo.

Zatem Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zamierzone wydzielenie części majątku z obecnie funkcjonującej Spółki dzielonej będzie stanowiło wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w świetle przepisów art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT (Dz. U. z 2011r. nr 177, poz. l054 ze zm.).

Podobny stan faktyczny został uznany w interpretacji indywidualnej z dnia 03 stycznia 2013r. IPTPB3/423-366/12-2/IR za spełniający kryteria dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa zarówno dla spółki dzielonej jak i części wydzielanej.

Podział przez wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w zakresie zarządzania i wydzierżawiania nieruchomości oraz maszyn, przy pozostawieniu w Spółce dzielonej działalności produkcyjnej, wraz z jednoczesnym zagwarantowaniem korzystania Spółce dzielonej z niezbędnych nieruchomości oraz maszyn na podstawie umowy dzierżawy, nie będzie podlegał podatkowi VAT i nie będzie rodzić obowiązku korekty odliczonego wcześniej podatku VAT naliczonego, w tym podatku naliczonego przy zakupie środków trwałych i obrotowych. Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pod pojęciem zbycia rozumiane są wszelkie czynności, skutkiem których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamiana, darowizna czy wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki. Zatem czynność prawną w postaci podziału przez wydzielenie należy kwalifikować jako zbycie w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przedmiotem zapytania jest wyłączenie od opodatkowania transakcji przeniesienia części Spółki tzw. „X” do nowopowstałej spółki oraz konieczność korekty podatku naliczonego w związku z dokonaniem tej czynności.

Jednakże aby ustalić czy w związku z planowanym przeniesieniem „X’ do innej Spółki wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT od tej transakcji ustalić należy czy ta część Spółki spełnia wymogi określone w art. 2 pkt 27e ustawy, tj. czy można ja uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ww. przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT natomiast stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

W ocenie tut. organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.)

W myśl tej regulacji prawa unijnego, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Należy zauważyć, iż prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego „całości lub części majątku”.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines (publ.: "Przegląd Podatkowy" 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, iż niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, iż pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie tut. organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z opisem sprawy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży prefabrykatów betonowych, obrotu towarowego w branży systemów prefabrykowanych nawierzchni drogowo – torowych oraz zarządzania nieruchomościami do niego należącymi. Wnioskodawca posiada kompletny zespół produkcyjno-handlowy oraz kompletny zespół nieruchomości i urządzeń fabrycznych, przystosowany do produkcji prefabrykatów betonowych, zarządzany w wyodrębnionym w strukturze organizacyjnej firmy dziale pod nazwą „X”. Wnioskodawca zamierza dokonać podziału Spółki poprzez przeniesienie części majątku zajmującej się zarządzaniem nieruchomości oraz maszyn i urządzeń funkcjonujący jako tzw. „X” do nowopowstałej spółki prawa handlowego. Część spółki mająca być przedmiotem przeniesienia jest administrowana oddzielnie w zakresie obsługi ewidencyjnej, urzędowo-prawnej, nadzoru technicznego, zapewnienia dostaw mediów, ochrony mienia itp. funkcji administracyjnych. Ponadto jest wyodrębniona - posiada oddzielne konta – w księgach rachunkowych Spółki. Ponadto z tytułu zawartych umów o charakterze administracyjnym oraz zatrudnienia personelu przedmiotowa cześć Spółki posiada powiązane z jej działaniami zobowiązania.

Wskutek podziału Spółka przejmująca wstąpi w wyżej opisane prawa i obowiązki (w tym zobowiązania) związane z funkcjonowaniem Działu X, wynikające z zawartych już umów. Przenoszony dział „X” jest tak zorganizowany, iż po dokonaniu przeniesienia wystarczy zawarcie umowy dzierżawy z najmującym podmiotem gospodarczym. Spółka dzielona nadal będzie prowadzić działalność produkcyjną i handlową, z tym że Zespół nieruchomości, maszyn i urządzeń będzie użytkowała na podstawie umowy dzierżawy zawartej ze Spółką przejmującą.

Z wniosku wynika, że „X” po przeniesieniu do nowej Spółki będzie w stanie samodzielnie funkcjonować a przejęty majątek w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie wykorzystywany w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w ramach zawartych umów najmu.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis sprawy do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno kompletny zespół produkcyjno – handlowy jak i „X”, które będą realizowały określone zadania gospodarcze będzie można uznać za zorganizowane części przedsiębiorstwa, gdyż jak przedstawił Wnioskodawca będą odznaczały się odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przeniesienie części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w postaci tzw. „X” do spółki prawa handlowego stanowić będzie aport i czynność ta będzie wyłączona spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii wyłączenia z zakresu opodatkowania części Spółki – „X” do spółki prawa handlowego uznaje się za prawidłowe.

Kwestią pozostającą do rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest konieczność dokonania przez Wnioskodawcę (zbywającego zorganizowaną część przedsiębiorstwa) korekty podatku naliczonego (odliczonego) od dokonywanych zakupów towarów i usług.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

–z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 - 6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto, korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączone spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, nie zobowiązuje Wnioskodawcy do dokonania jakiejkolwiek korekty podatku naliczonego w związku z dokonaniem ww. czynności.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w części braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego należy uznać za prawidłowe.

Reasumując, całościowo oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać je za prawidłowe.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od czynności cywilnoprawnych oraz ustawy ordynacja podatkowa zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.