Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-919/12/ICz
z 12 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2012r. (data wpływu 6 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2012r. (data wpływu 6 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania czynności wykonywanych przez prezesa Spółki w ramach kontraktu menadżerskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania czynności wykonywanych przez prezesa Spółki w ramach kontraktu menadżerskiego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2012r. (data wpływu 6 grudnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 listopada 2012r. znak: IBPP2/443-919/12/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą, przedmiotem, której jest najem powierzchni magazynowo-biurowych. Z tytułu tej działalności prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i jest opodatkowany podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych wg skali podatkowej, a także z tytułu tej działalności jest podatnikiem VAT czynnym.

Dodatkowo jest powołany uchwałą Rady Nadzorczej i zatrudniony na umowę o pracę na stanowisku prezesa Zarządu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Z końcem roku 2012 ma zamiar rozwiązać umowę o pracę i od stycznia 2013 roku podpisać kontrakt menedżerski ze swoim byłym pracodawcą w ramach, którego będzie zarządzał Spółką z o.o. jako prezes Zarządu. W ramach umowy będzie sprawował zarząd operacyjny i strategiczny, przez prowadzenie interesów Spółki i jej reprezentację zgodnie z umową i przepisami K.s.h. i K.c.

W piśmie uzupełniającym z dnia 27 listopada 2012r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wskazał, iż kontrakt menedżerski będzie zawierać uregulowania co do warunków wykonywania umowy, wynagrodzenia. Kontrakt nie będzie zawierał uregulowań co do odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich.

Wnioskodawca przytoczył § 4 kontraktu menedżerskiego, z którego wynika, iż:

1. Zarządca jest zobowiązany sumiennie i starannie wykonywać obowiązki wynikające z przepisów Kodeksu spółek handlowych, Kodeksu cywilnego, Umowy Spółki i innych obowiązujących przepisów prawa.
   
2. W przypadku ustanowienia zarządu wieloosobowego. Zarządca będzie obowiązany współdziałać z innymi członkami Zarządu Spółki. Zarządca jest zobowiązany do współdziałania z organami Spółki na zasadach określonych w powołanych wyżej aktach, zmierzając do zachowania harmonijnej współpracy i osiągnięcia konsensusu w zgodzie z interesami Spółki.
   
3. Zarządca jako członek Zarządu Spółki odpowiada w szczególności za:
   1. prowadzenie działalności gospodarczej z najwyższą starannością uwzględniającą zawodowy charakter świadczonych przez niego usług, a także zasady etyki zawodowej oraz dbając o interesy Spółki;
   2. reprezentowanie Spółki, składanie i przyjmowanie oświadczeń woli, podpisywanie w jej imieniu na zasadach określonych we właściwych aktach, w tym także wszczynanie i prowadzenie spraw niezbędnych do obrony jej interesów;
   3. kierowanie i koordynowanie prac Zarządu Spółki/uczestnictwo w pracach Zarządu Spółki (w przypadku Zarządu wieloosobowego);
   4. kierowanie i nadzorowanie, a także bieżąca analiza działalności Spółki;
   5. bieżące sprawozdawczości zarządczej w formie ustalonej przez Spółkę;
   6. nadzór nad terminowym wykonywaniem zobowiązań Spółki;
   7. wykonywanie uchwał Zgromadzenia Wspólników;
   8. sporządzanie oraz przedstawianie wymaganych przez przepisy prawa sprawozdań;
   9. wypełnianie obowiązków wynikających z funkcji pracodawcy samodzielnie lub innymi członkami Zarządu, zgodnie z zasadami reprezentacji;
   10. rzetelne prowadzenie dokumentacji Spółki, w tym rejestru umów, porozumień, uchwał, protokołów z posiedzeń organów Spółki i ich archiwizowanie;
   11. identyfikacja, usuwanie zauważonych usterek i wadliwości w procesie, organizacji, porządku pracy, w organizacji stanowisk pracy, w funkcjonowaniu i działalności produkcyjnej/handlowej/usługowej/marketingowej i wszelkiej innej Spółki;
   12. kształtowanie u potencjalnych klientów i w mediach, pozytywnego wizerunku Spółki (public relations), jej dobrego imienia;
   13. protokolarne przekazanie, po rozwiązaniu umowy, spraw Spółki, ze szczególnym sprawozdaniem z wykonania umowy, dokumentów, korespondencji i wszelkich innych materiałów dotyczących jej działalności bez prawa do ich kopiowania i zapisu na jakichkolwiek nośnikach przekazu informacji, a także przekazanie środków finansowych, pomieszczeń i majątku Spółki;
   14. dokonywanie bieżącego przeglądu rynku krajowego/międzynarodowego w przedmiocie działalności Spółki, w tym jego struktury, w zakresie tendencji i prognoz rozwoju, konkurencji, segmentacji, motywów i preferencji klientów, obecnego i przewidywanego popytu;
   15. dokonywanie bieżącej oceny i charakterystyki oferowanych przez Spółkę na rynku, w porównaniu z przedsiębiorstwami konkurencyjnymi, wyrobów/produktów/usług i w związku z tym podejmowanie działań zwiększających ich atrakcyjność/ jakość/oryginalność/innowacyjność.
   
   

W ramach realizacji kontraktu Wnioskodawca nie będzie korzystał z majątku spółki. Wynagrodzenie ustalone jest w dwóch częściach: stałej miesięcznej oraz rocznej premii związanej z zyskiem netto jaki osiągnie spółka. Jako prezes spółki nie będzie miał innego wpływu na wysokość swojego wynagrodzenia.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich będzie ponosił zleceniodawca, przy czym odpowiedzialność subsydiarną wobec wierzycieli spółki Wnioskodawca może ponosić na podstawie art. 299 § 1 K.s.h., w związku z pełnieniem funkcji prezesa zarządu. Wnioskodawca nie posiada pracowników, którzy mieliby pomagać w realizacji kontraktu menedżerskiego. Całą pracę będzie wykonywał osobiście. Przedmiotem działalności spółki jest handel wyrobami hutniczymi. Przychody osiągane w ramach realizacji kontraktu menedżerskiego w przepisach podatku dochodowego od osób fizycznych są uregulowane w art. 10 ust. 1 pkt 2 - działalność wykonywana osobiście.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca świadcząc usługi, wykonując swoje obowiązki wynikające z kontraktu menedżerskiego powinien wystawiać fakturę VAT ze stawką podstawową tj. 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że wynagrodzenie osiągane z tytułu kontraktu menedżerskiego nie spełnia warunków do objęcia podatkiem VAT.

Uzasadniając powyższe wskazał, iż osoba która jest na kontrakcie mendżerskim, która jednocześnie pełni funkcję członka zarządu (jak to jest w przypadku jego osoby) nie jest podatnikiem VAT. Zgodnie z art. 10 Dyrektywy unijnej nr 112 warunek przewidujący, że działalność jest prowadzona samodzielnie, wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimkolwiek innymi więzami prawnym regulującymi warunki pracy, wynagrodzenia, odpowiedzialności. W naszym ustawodawstwie znajduje to odzwierciedlenie w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, który to nie uznaje za działalność gospodarczą czynności, z których przychód został wymieniony w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu ich wykonywania osoby te są związane ze zlecającym takimi więzami, które tworzą stosunek prawny pomiędzy nimi co do warunków ich wykonywania, wynagradzania i odpowiedzialności zlecającego w stosunku do osób trzecich.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał prawomocny wyrok NSA z dnia 23 sierpnia 2012r. sygn. akt I FSK 1645/2011, gdzie NSA wyraźnie rozróżnił menedżerów działających w warunkach czysto rynkowych od osób, które jednocześnie pełnią funkcję członków zarządu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest spełnienie wszystkich elementów wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Chodzi zatem o taki stosunek prawny między usługodawcą a usługobiorcą, który wskazuje cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. podporządkowanie usługodawcy co do warunków realizacji umówionych czynności, określenie wynagrodzenia, a dodatkowo z dokumentów dotyczących zawarcia umowy o wykonanie świadczenia powinna wynikać kwestia odpowiedzialności osoby zlecającej wobec osób trzecich. Tym samym, w sytuacji, gdy istnieje stosunek prawny, w ramach którego zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania zleceniobiorcy, wtedy nie jest to działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności, z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w drugim akapicie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”. W myśl tego artykułu działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznawanych za takie. Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

W akapicie pierwszym, artykuł 9 ust. 1 ww. Dyrektywy określa osobę, która może stać się podatnikiem, jako każdą osobę, która samodzielnie, prowadzi w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Artykuł 10 Dyrektywy wyjaśnia znaczenie terminu "samodzielnie" użytego w art. 9 ust. 1. Stwierdza on, że warunek określony w art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy stwierdza, że działalność gospodarcza prowadzona „samodzielnie” wyklucza pracowników i inne osoby z podatku VAT, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący relacje między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

W celu określenia granic pojęcia „działalności gospodarczej” i „podatnika” należy przypomnieć art. 9 ust. 2 i 12 ust. 1 Dyrektywy.

Artykuł 9 ust. 2 stwierdza, że oprócz osób, o których mowa w ustępie 1, każda osoba, która w sporadycznych przypadkach, dostarcza nowy środek transportu (...) jest uznawana się za podatnika. Przy czym, artykuł 12 ust. 1 stanowi, że „państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto, okazjonalnie, zawiera transakcje związane z działalnością, o której mowa w drugim akapicie artykułu 9 ust. 1, w szczególności (…)”.

Dyrektywa VAT zapewnia bardzo szeroki zakres działalności gospodarczej, obejmujący wszystkie etapy produkcji, dystrybucji i dostarczania towarów i usług. To, że działalność gospodarcza, która ma być traktowana jako taka, nie jest działalnością wykonywaną okazjonalnie, nie oznacza to, że działalność ta, aby mieścić się w zakresie podatku VAT, musi osiągnąć pewną liczbę operacji lub osiągnąć określony poziomu dochodu. Decydującym elementem jest wola lub zamiar osoby dokonującej czynności, aby brać udział w produkcji, dystrybucji lub dostarczaniu dóbr lub usług. Elementem definiującym działalność gospodarczą na gruncie przepisów Dyrektywy jest to, że osoba, w celu wykonywania swoich działań, wykorzystuje zasoby ludzkie lub rzeczowe w taki sam sposób, jak są one wykorzystywane przez producenta, handlowca lub osoby świadczące usługi. Działalność gospodarcza w rozumieniu dyrektywy w sprawie VAT będzie miała miejsce, gdy zaistnieje zamiar wykorzystania i zorganizowania środków w celu wzięcia udziału w produkcji, dystrybucji towarów lub świadczeniu usług.

Dlatego też, gdy osoba, która jest już zaangażowana w prowadzenie działalności gospodarczej objętej zakresem VAT jest częścią zarządu spółki ze względu na jej wiedzę w zakresie niektórych przedmiotów (np. prawnik, ekonomista, inżynier, architekt itp.), usługi świadczone w charakterze członka Zarządu należy uznać za działalność gospodarczą, a świadczone usługi będą z kolei objęte zakresem podatku VAT. Jednakże, jeśli osoby, które już prowadzą działalność gospodarczą w zakresie podatku VAT, są członkami zarządu tylko dlatego, że są właścicielem akcji spółki, a nie z powodu ich wiedzy, ich działalność jako członków zarządu nie będzie objęta zakresem podatku VAT, ponieważ odbywa się to w sporadycznych przypadkach. Zasada ta ma zastosowanie, jeżeli osoby te nie zmobilizują zasobów ludzkich lub rzeczowych do przeprowadzenia tej czynności.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż za podatnika jest uważana osoba, która wykonuje swoją działalność w swoim imieniu i na swoją rzecz jako przedsiębiorca, działający w warunkach niepewności, np. co do popytu, konkurencji, a także ostatecznego rezultatu finansowego. Innymi słowy, czynnikiem wyróżniającym samodzielną działalność gospodarczą od osobistej działalności jest element ryzyka ekonomicznego, tzn. przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich własnym majątkiem za prowadzone sprawy swojego przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca z końcem roku 2012 ma zamiar rozwiązać umowę o pracę i od stycznia 2013 roku podpisać kontrakt menedżerski ze swoim byłym pracodawcą w ramach, którego będzie zarządzał Spółką z o.o. jako prezes Zarządu. W ramach umowy będzie sprawował zarząd operacyjny i strategiczny, przez prowadzenie interesów Spółki i jej reprezentację zgodnie z umową i przepisami K.s.h. i K.c. Kontrakt menedżerski będzie zawierać uregulowania co do warunków wykonywania umowy, wynagrodzenia. Kontrakt nie będzie zawierał uregulowań co do odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich.

Wnioskodawca przytoczył § 4 kontraktu menedżerskiego, z którego wynika, iż Zarządca jest m.in. zobowiązany sumiennie i starannie wykonywać obowiązki wynikające z przepisów Kodeksu spółek handlowych, Kodeksu cywilnego, Umowy Spółki i innych obowiązujących przepisów prawa. Zarządca jako członek Zarządu Spółki odpowiada w szczególności za prowadzenie działalności gospodarczej z najwyższą starannością uwzględniającą zawodowy charakter świadczonych przez niego usług, a także zasady etyki zawodowej oraz dbając o interesy Spółki. Reprezentowanie Spółki, składanie i przyjmowanie oświadczeń woli, podpisywanie w jej imieniu na zasadach określonych we właściwych aktach, w tym także wszczynanie i prowadzenie spraw niezbędnych do obrony jej interesów. Nadzór nad terminowym wykonywaniem zobowiązań Spółki. Wykonywanie uchwał Zgromadzenia Wspólników. Wypełnianie obowiązków wynikających z funkcji pracodawcy samodzielnie lub innymi członkami Zarządu, zgodnie z zasadami reprezentacji. Rzetelne prowadzenie dokumentacji Spółki, w tym rejestru umów, porozumień, uchwał, protokołów z posiedzeń organów Spółki i ich archiwizowanie. Kształtowanie u potencjalnych klientów i w mediach, pozytywnego wizerunku Spółki, jej dobrego imienia.

Wynagrodzenie ustalone jest w dwóch częściach: stałej miesięcznej oraz rocznej premii związanej z zyskiem netto jaki osiągnie spółka. Odpowiedzialność wobec osób trzecich będzie ponosił zleceniodawca, przy czym odpowiedzialność subsydiarną wobec wierzycieli spółki może ponosić na podstawie art. 299 § 1 K.s.h., w związku z pełnieniem funkcji prezesa zarządu. Przychody osiągane w ramach realizacji kontraktu menedżerskiego w przepisach podatku dochodowego od osób fizycznych są uregulowane w art. 10 ust. 1 pkt 2 - działalność wykonywana osobiście.

W ramach realizacji kontraktu Wnioskodawca nie będzie korzystał z majątku Spółki. Wnioskodawca nie posiada pracowników, którzy mieliby pomagać w realizacji kontraktu menadżerskiego. Całą pracę będzie wykorzystywał osobiście. Natomiast Wnioskodawca prowadzi działalności gospodarczą w zakresie powierzchni magazynowo-biurowych. Zaś Zleceniodawca handel wyrobami hutniczymi.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem występują przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, co oznacza, że zostały spełnione kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających tej ustawie. Odpowiedzialność wobec osób trzecich nie wynika co prawda w zapisów kontraktu menedżerskiego, jednakże wypływa z treści umowy ubezpieczenia, która stanowi integralną część kontraktu menedżerskiego. Z treści tej umowy wynika, że odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi Spółka.

Ponadto w świetle powołanych powyżej przepisów Dyrektywy Wnioskodawcy jako członka zarządu Spółki nie można uznać za podatnika podatku VAT prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą, bowiem świadcząc usługi zarządzania nie wykorzystuje profesjonalnej wiedzy z dziedzin charakterystycznych dla wykonywania wolnych zawodów (np. prawnik, ekonomista, inżynier, architekt, lekarz itp.). Ponadto wykonując te czynności nie mobilizuje zasobów ludzkich do ich przeprowadzenia. Fakt, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatkiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą poza działalnością Spółki nie ma większego znaczenia na tle całokształtu okoliczności sprawy.

Wobec tego Wnioskodawca jako Członek Zarządu Spółki z tytułu posiadanego kontraktu menedżerskiego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.