INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2012r. (data wpływu 5 marca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2012r. (data wpływu 23 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 maja 2012r. (data wpływu 23 maja 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (stan faktyczny):

Wnioskodawca – jako osoba fizyczna prowadzi działalność w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, wykonywania robót budowlanych wykończeniowych oraz transportu drogowego towarów. Jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym do podatku VAT od dnia 1 września 2011r. W roku 2011 uzyskał przychody wyłącznie z tytułu wykonywanych usług transportowych oraz nabył lokal mieszkalny o pow. użytkowej nie przekraczającej 150m², celem jego dalszej odsprzedaży. W roku 2011 i 2012 Wnioskodawca ponosił koszty z tytułu zakupu materiałów remontowo-budowlanych oraz usług zużywanych do modernizacji zakupionego lokalu mieszkalnego – nabytego w celu dalszej odsprzedaży. Transakcja nabycia ww. lokalu mieszkalnego była transakcją zwolnioną z podatku VAT. Nabyty lokal nie stanowi dla Wnioskodawcy środka trwałego, gdyż dla niego jest towarem, który po dokonaniu jego modernizacji (ulepszenia) zostanie zbyty. Wobec powyższego Wnioskodawca nie ustala wartości początkowej lokalu dla celów amortyzacji podatkowej.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 21 maja 2012r. wynika, że lokal mieszkalny, o którym mowa we wniosku, został nabyty dnia 16 września 2011r. w trybie przetargowym, jako lokal używany.

Nabycie lokalu zostało udokumentowane fakturą VAT z naliczoną stawką VAT zwolnioną.

Zakupu ww. lokalu mieszkalnego dokonano w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Pierwsze zasiedlenie lokalu mieszkalnego nastąpiło po wybudowaniu w latach siedemdziesiątych. Zakupiony lokal był obecnie nieużytkowany, bardzo zniszczony i wymagający ulepszenia.

W związku z zakupem ww. lokalu mieszkalnego dokonano ulepszenia, które przekroczyło 30% wartości zakupionego lokalu w dniu 16 września 2011r. Z uwagi na przekroczenie kwoty ulepszenia o 30% wartości początkowej zakupionego lokalu, zdaniem Wnioskodawcy posiada on prawo do odliczenia podatku naliczonego z poniesionych kosztów na ulepszenie ww. lokalu mieszkalnego.

Ulepszony lokal, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych. Został zakupiony w celu dalszej odsprzedaży, w celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, nie będzie stanowił środka trwałego.

Dla Wnioskodawcy wartość początkową obiektu stanowi cena nabycia ww. lokalu mieszkalnego.

Ww. lokal mieszkalny został sprzedany w dniu 26 kwietnia 2012r. z naliczeniem podatku VAT 8%, czyli nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego, po dokonanym ulepszeniu tego lokalu, jeśli wydatki na to ulepszenie przekroczą 30% ceny nabycia tego lokalu, będzie opodatkowana stawką 8%...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu mieszkalnego zakupionego w przedstawionym stanie faktycznym, po wykonaniu ulepszenia tego lokalu przekraczającego 30% wartości nabycia tego lokalu będzie opodatkowana stawką 8% w oparciu o przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a, art. 41 ust. 2, 12, 12a i 12b pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy określenie „wartość początkowa obiektu” użyte w art. 43 ust. 1 pkt 10a pkt b) ustawy o podatku VAT należy odnieść również do ceny nabycia lokalu zaklasyfikowanego jako towar, gdyż ratio legis tego przepisu przemawia za tym, aby objął on swym działaniem również sytuacje, gdy ulepszeniu ulega obiekt jako towar, nie tylko obiekt jako środek trwały.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów za wynagrodzeniem. W myśl tego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego), Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, wykonywania robót budowlanych wykończeniowych oraz transportu drogowego towarów. Jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym do podatku VAT od dnia 1 września 2011r. W dniu 16 września 2011r. Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny celem jego dalszej odsprzedaży. Zakupu ww. lokalu mieszkalnego dokonano w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem sprzedaż lokalu mieszkalnego zakupionego w celu odsprzedaży, należy uznać za dokonaną przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w rozumieniu cytowanego art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 2 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b ww. ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Ponadto, na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   • obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   • lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   – w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.
   
   

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Art. 2 pkt 12 ustawy o VAT zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ustawodawca zatem wyraźnie wskazał, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Jak wynika z cyt. wyżej art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Natomiast zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zaznacza się, że ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze, nie wskazują definicji „lokal mieszkalny”. W związku z tym, należy posiłkować się m.in. definicją lokalu mieszkalnego zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

W myśl art. 2 ust. ust. 2 powołanej ustawy o własności lokali, przez samodzielny lokal mieszkalny rozumie się wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych (…).

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2011r. nabył lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 150m², celem jego dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca w dniu 26 kwietnia 2012r. dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania czynności dostawy przedmiotowego lokalu mieszkalnego stawką podatku VAT w wysokości 8%.

W przedmiotowej sprawie koniecznym dla rozstrzygnięcia, czy dostawa ww. lokalu mieszkalnego stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z powiązania art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy przedmiotowa dostawa została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z przytoczonej wyżej ustawowej definicji „pierwszego zasiedlenia” wynika, że pod tym pojęciem należy rozumieć:

• oddanie do użytkowania,
• w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,
• pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.
  
  

Aby miało miejsce „pierwsze zasiedlenie” w rozumieniu powyższej normy prawnej, muszą zostać spełnione wszystkie przesłanki łącznie wymienione w przywołanym przepisie. Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części (lokali) przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość (lokal) nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę (użytkownika) do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, gdyż sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W dalszej kolejności zauważyć należy, iż z definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zakresu zwolnień określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a jak również z definicji pierwszego zasiedlenia wynika, że ustawodawca przepisy te odnosi do każdego towaru będącego budynkiem, lokalem, czy budowlą niezależnie od tego czy stanowią one u dostawcy towary handlowe, czy środki trwałe.

W związku z tym ulepszenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT odnosi się również do każdego lokalu, budynku, budowli, które są przedmiotem dostawy, niezależnie od tego czy w księgach rachunkowych zaksięgowano je jako towary handlowe czy środki trwałe.

Ustawodawca poprzez ww. przepisy wprowadził normę, iż dostawa nieruchomości budynkowych, lokalowych czy też budowli co do zasady korzysta ze zwolnienia i jedynie w określonych przypadkach dostawa nieruchomości stanowi czynność opodatkowaną (nie korzystającą ze zwolnienia). Adekwatnie do powyższego co do zasady wydatki związane z budową, przebudową, modernizacją czy też remontem nieruchomości nie będą związane z działalnością opodatkowaną, chyba że zaistnieją okoliczności które spowodują utratę lub rezygnację ze zwolnienia przy dostawie danej nieruchomości, a tym samym nabycie przez podatnika prawa do odliczenia takich wydatków związanych z tą nieruchomością.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) wynika, że Wnioskodawca w roku 2011 i 2012 ponosił koszty z tytułu zakupu materiałów remontowo-budowlanych oraz usług zużywanych do modernizacji zakupionego lokalu mieszkalnego. Nabyty lokal nie stanowi dla Wnioskodawcy środka trwałego, gdyż dla niego jest towarem, który po dokonaniu jego modernizacji (ulepszenia) zostanie zbyty (z uzupełnienia wniosku wynika, że sprzedaży lokalu dokonano w dniu 26 kwietnia 2012r.) Wobec powyższego Wnioskodawca nie ustala wartości początkowej lokalu dla celów amortyzacji podatkowej.

W związku z zakupem ww. lokalu mieszkalnego dokonano ulepszenia, które przekroczyło 30% wartości zakupionego lokalu. Wnioskodawca wyjaśnia, że dla niego wartość początkową obiektu stanowi cena nabycia ww. lokalu mieszkalnego. Z uwagi na przekroczenie kwoty ulepszenia o 30% wartości początkowej zakupionego lokalu, zdaniem Wnioskodawcy posiada on prawo do odliczenia podatku naliczonego z poniesionych kosztów na ulepszenie ww. lokalu mieszkalnego.

Ulepszony lokal, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych. Został zakupiony w celu dalszej odsprzedaży, w celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, nie będzie stanowił środka trwałego.

Ww. lokal mieszkalny został sprzedany w dniu 26 kwietnia 2012r. z naliczeniem podatku VAT 8%, czyli nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że poniesienie nakładów modernizacyjnych powyżej 30% wartości początkowej (ceny nabycia) lokalu mieszkalnego powoduje, że dostawa tego lokalu nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem było to pierwsze wydanie lokalu w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, które wystąpiło po dokonaniu przez Wnioskodawcę modernizacji przekraczającej 30% wartości początkowej lokalu. Zatem skoro sprzedaż tego lokalu nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia, dostawa nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tych przypadkach, w których nie znajduje zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bada się możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a. Przepis ten odnosi się do dostawy obiektów, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a równocześnie dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Pierwszy z ww. warunków jest spełniony co wynika wprost z wniosku, bowiem Wnioskodawca wskazał, że transakcja nabycia ww. lokalu mieszkalnego była transakcją zwolnioną z podatku VAT zatem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast należy się zastanowić, czy doszło do spełnienia drugiego warunku, a mianowicie czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z modernizacją, której wartość przekroczyła 30% wartości początkowej lokalu.

W odniesieniu do spełnienia drugiego warunku dotyczącego przysługującego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z modernizacją przedmiotowego lokalu, w oparciu o okoliczności sprawy przedstawione we wniosku należy uznać, że celem inwestycji było dokonanie modernizacji lokalu a następnie jego dalsza odsprzedaż. Nabyty lokal nie stanowił bowiem dla Wnioskodawcy środka trwałego, lecz towar przeznaczony do zbycia po modernizacji. Przyjąć zatem należy, jak wskazał Wnioskodawca w treści wniosku, że posiada on prawo do odliczenia podatku naliczonego z poniesionych kosztów na ulepszenie ww. lokalu mieszkalnego.

Tym samym, skoro Wnioskodawca poniósł nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej lokalu, z tytułu poniesienia których przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie został spełniony drugi warunek do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jednocześnie ulepszony lokal nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, zatem przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT w tej sytuacji nie znajduje zastosowania.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowego lokalu mieszkalnego zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy (tj. o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 150m²), na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. W uzupełnieniu wniosku wskazano bowiem, że sprzedaż wskazanego lokalu mieszkalnego nastąpiła w dniu 26 kwietnia 2012r.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.