INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 3 stycznia 2012 r.) dotyczącym udzielenia pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym w dniu 26 marca 2012 r – w zakresie skutków podatkowych wydzierżawiania ziemi rolniczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełniony w dniu 26 marca 2012 r. – w zakresie skutków podatkowych wydzierżawiania ziemi rolniczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest rolniczą Spółdzielnią produkcyjną w likwidacji (Spółdzielnia postawiona w stan likwidacji od 1 lipca 2010 r.).

Spółdzielnia płaci:

• podatek rolny od posiadanych gruntów;
• podatek leśny od lasów;
• podatek od nieruchomości od wszelkich posiadanych nieruchomości;
• podatek dochodowy od osób prawnych z tytułu świadczonych usług.

W czasie likwidacji Spółdzielnia wydzierżawiła ziemię na cele rolnicze rolnikom. W chwili obecnej Spółdzielnia rozpoczyna stopniowo sprzedaż ziemi rolnej dla rolników.

Spółdzielnia sprzedaje sprzęt rolniczy, który jest na stanie Spółdzielni (ciągniki, kombajny, pługi, przyczepy, roztrząsacze obornika, itp. sprzęt).

W dalszej kolejności Spółdzielnia będzie sprzedawać budynki razem z działkami związane z produkcją rolną i budynek biurowy. Działki są własnością, jak też i użytkowaniu wieczystym.

Budynki związane z produkcją rolną: Garaże maszyn rolniczych, stodoła obora działki pod tymi budynkami są własnością jak też jedna z prawem wieczystego użytkowania. Spółdzielnia podatek dochodowy od osób prawnych płaci w formie ryczałtowej.

W uzupełnieniu wniosku Spółdzielnia wskazała, iż prowadziła działalność rolniczą, a w tej chwili jest w likwidacji. Wyjaśniając zawarte we wniosku sformułowanie dotyczące opłacania podatku dochodowego od osób prawnych w formie ryczałtowej Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wpłaca zaliczki miesięczne na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej.

Ponadto wskazano, że wniosek dotyczy interpretacji art. 2 w powiązaniu z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do czynności wymienionych we wniosku.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymana kwota za dzierżawę ziemi podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych...
2. Czy uzyskany dochód ze sprzedaży ziemi na cele rolnicze podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych...
3. Czy sprzedaż sprzętu rolniczego, który jest na stanie Spółdzielni podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych...
4. Czy uzyskany dochód ze sprzedaży budynków wraz z działkami (prawem własności, bądź prawem użytkowania wieczystego) podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze w zakresie pozostałych pytań sprawa zostanie rozstrzygnięta odrębnie.

W zakresie pytania pierwszego Wnioskodawca wskazał, że to co podlega podatkowi rolnemu nie podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych, czyli dochód uzyskany z dzierżawy ziemi rolniczej na cele rolnicze nie podlega podatkowi od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zagadnienia w odniesieniu do pytania pierwszego uznaje się za nieprawidłowe.

Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych działalność rolniczą definiuje przepis art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), który stanowi, iż działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Z treści art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy wynika, że ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e.

Art. 2 ust. 3 cytowanej ustawy stanowi z kolei, iż działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Reasumując, w myśl definicji zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, działalnością rolniczą dla potrzeb tej ustawy, jest wszelka produkcja roślinna i zwierzęca (z zastrzeżeniem ust. 3) w stanie nieprzetworzonym, określonym tu jako naturalny, wykorzystująca materiał roślinny lub zwierzęcy pochodzący z własnych upraw, hodowli, chowu oraz wykorzystująca materiał roślinny i zwierzęcy nabyty od innych producentów. W przypadku nabycia przez podatnika roślin lub zwierząt od innych producentów, okresy ich przetrzymywania, w których następuje ich biologiczny wzrost (tzn. czas liczony od dnia nabycia do dnia zbycia) – nie mogą być krótsze niż określone w ww. art. 2 ust. 2 ustawy, by można uznać tą działalność za działalność rolniczą.

Ponieważ ustawodawca zdefiniował pojęcie działalności rolniczej, to tylko w granicach wyznaczonych zakresem owej definicji można mówić o przychodzie z tego tytułu.

Zakresu wyłączenia przedmiotowego określonego w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stosuje się natomiast do przychodów wynikających z działalności związanej z działalnością rolniczą lub produkcją rolniczą. Wyłączenie nie ma więc zastosowania do przychodów pochodzących, np. z działalności przetwórczej płodów rolnych, czy świadczenia usług związanych z działalnością rolniczą. Przychody z takich rodzajów działalności, jako przychody pochodzące z innej niż rolnicza działalności, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionej we wniosku sytuacji wynika, że Spółdzielnia wydzierżawia nieruchomości na cele rolnicze.

Biorąc zatem pod uwagę definicję działalności rolniczej zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która ma charakter wyczerpujący, stwierdzić należy, iż przychody osiągnięte z dzierżawy gruntów nie mieszczą się w kategorii przychodów z działalności rolniczej i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, fakt wydzierżawienia przez Spółdzielnię nieruchomości z przeznaczeniem na cele rolnicze nie jest czynnikiem, który mógłby wpłynąć na potraktowanie uzyskanych przychodów z tytułu dzierżawy jako przychodów z działalności rolniczej, podlegającej wyłączeniu na podstawie cyt. art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku w odniesieniu do pytania pierwszego należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do zakresu wniosku określonego przez Wnioskodawcę w jego uzupełnieniu, w szczególności do zinterpretowania art. 2 w powiązaniu z art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, należy zauważyć, iż art. 17 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy, nie znajduje zastosowania w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych z dzierżawy nieruchomości, przepis ten dotyczy bowiem kwestii związanych ze sprzedażą nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Powyższe nie oznacza jednak, iż Spółdzielnia nie będzie mogła korzystać z innych zwolnień określonych w art. 17 ww. ustawy, jednakże zakres wniosku nie daje podstaw do rozpatrywania sprawy we wskazanym kontekście.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.