INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2013 r. (data wpływu 21 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury VAT na żądanie klienta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury VAT na żądanie klienta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą pod firmą „E.” („Biuro”). Biuro jest licencjonowanym biurem podróży, które organizuje wycieczki w Polsce głównie dla obcokrajowców. Biuro podróży posiada agenta w Wielkiej Brytanii będącego niezależnym przedsiębiorcą, który pozyskuje klientów m.in. dla Biura, działając w imieniu i na rzecz Biura Podróży („Agent”). W większości klientami pozyskanymi przez Agenta są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Zapłata za zakupione przez brytyjskich klientów usługi turystyczne odbywa się z wykorzystaniem systemu płatności kartami kredytowymi i debetowymi on-line: SagePay. Po autoryzacji płatności SagePay dokonuje przelewu środków na rachunek bankowy Agenta.

Agent nie pobiera w imieniu Biura od klientów wpłat gotówkowych. Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej transakcji wpłata za pośrednictwem systemu SagePay, na rachunek bankowy Agenta dotyczy.

Sposób realizacji płatności za pośrednictwem Agenta zakłada, że najpierw poprzez system SagePay klient wpłaca pieniądze na rachunek bankowy Agenta, a potem pieniądze te będą przelewane na rachunek bankowy Biura. Obydwie zapłaty będą w całości wykonane za pośrednictwem banku. Biuro podróży wystawia Agentowi miesięczne zestawienie, pomniejszone o należną prowizję Agenta, na podstawie którego Agent przelewa środki z tytułu wpłat klientów na rachunek bankowy Biura w Polsce. Rozliczenia pomiędzy Biurem a Agentem odbywają wyłącznie przez bank w obcej walucie.

Podatniczka nie rozpoczęła ewidencjonowania usług turystycznych za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Biuro jest zobowiązane wystawiać fakturę VAT marża lub fakturę VAT wyłącznie na żądanie klienta, w przypadku sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, Biuro jest zobowiązane wystawiać fakturę VAT marża lub fakturę VAT wyłącznie na żądanie klienta, jeżeli faktura ta dotyczy sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 6 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 ustawy o VAT.

Natomiast z art. 106 ust. 4 ustawy o VAT wynika, ze podatnicy, o których mowa w ust. 1-3 art. 106 ustawy o VAT, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W art. 119 ustawy o VAT dotyczącym szczególnych procedur przy świadczeniu usług turystyki znajduje się regulacja, na podstawie której podatnik świadczący usługę turystyczną w wystawionych przez siebie fakturach nie wykazuje kwot podatku (ust. 10 art. 119 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że niezależnie od sposobu wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż usług turystycznych opodatkowanych w systemie VAT marża lub sprzedaż innych usług przez Biuro opodatkowanych na zasadach ogólnych, w zakresie obowiązku wystawiania tych faktur na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej znajdzie zastosowanie przepis art. 106 ust. 4 ustawy o VAT.

Zatem Biuro będzie zobowiązane wystawić fakturę VAT marża lub fakturę VAT dokumentującą sprzedaż usług turystycznych bądź innych usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wyłącznie na żądanie tych osób.

Słuszność powyższego wniosku potwierdza m. in. interpretacja prawa podatkowego wydana przez Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu z dnia 9 marca 2006 r. (sygn. ZP/443-459/1/05).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższego można wywieść, iż obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Przepisy art. 119 ustawy o VAT, wprowadzają szczególny sposób opodatkowania usług turystyki, polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących te usługi.

Stosownie do brzmienia art. 119 ust. 10 ustawy, podatnik, o którym mowa w ust. 3, w wystawionych przez siebie fakturach nie wykazuje kwot podatku.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.).

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia, faktura powinna zawierać dodatkowo w przypadku świadczenia usług turystyki, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy kwota marży - wyrazy "procedura marży dla biur podróży".

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w formie biura podróży. Biuro jest licencjonowanym biurem podróży, które organizuje wycieczki w Polsce głównie dla obcokrajowców. Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości w kwestii ciążącego na niej obowiązku wystawienia faktur VAT bądź faktur VAT marża w sytuacji, gdy nabywca będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej zażąda wystawienia takiego dokumentu.

Uwzględniając okoliczność, iż Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży usług turystycznych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy nabywca danej usługi zażąda wystawienia faktury VAT, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do wystawienia na jego rzecz takiego dokumentu. Obowiązek ten wynika wprost z brzmienia art. 106 ust. 4 ustawy o VAT. Oznacza to, iż sprzedaż usług turystycznych opodatkowanych w systemie VAT marża lub sprzedaż innych usług przez Biuro opodatkowanych na zasadach ogólnych, w zakresie obowiązku wystawiania tych faktur na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej znajdzie zastosowanie przepis art. 106 ust. 4 ustawy o VAT.

Zatem Biuro będzie zobowiązane wystawić fakturę VAT marża dokumentującą sprzedaż usług turystycznych lub faktury VAT dokumentującej sprzedaż innych usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wyłącznie na żądanie tych osób.

Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga w kwestii obowiązku wystawienia faktury VAT na żądanie klienta. W odniesieniu do obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku rozpoczęcia sprzedaży usług turystycznych, za które odpłatność będzie dokonywana w formie gotówkowej oraz prawa do korzystania ze zwolnienia z obowiązku rejestracji sprzedaży usług turystycznych za pomocą kasy rejestrującej w przypadku gdy należność za wyświadczoną usługę przekazywana będzie za pośrednictwem Agenta na rachunek bankowy Biura – zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.