Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-536/13/AJ
z 4 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), uzupełnionym dnia 16 sierpnia 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „XXX” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. złożono wniosek uzupełniony w dniu 16 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „XXX”.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wyłącznie praktyka lekarska specjalistyczna – PKWiU 85.12.12, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi – PKWiU 70.20.12. Z tytułu wynajmu lokalu użytkowego osiągnęła Pani obrót wynoszący:

• w 2008 r. – 0 zł
• w 2009 r. – 0 zł,
• w 2010 r. – 17.650 zł (do końca września 2010 r. – 5.550 zł).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w wersji obowiązującej do dnia 31 grudnia 2010 r. specjalistyczna praktyka lekarska wg PKD 86.22.Z korzysta ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 – w wersji obowiązującej do dnia 31 grudnia 2010 r.- wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi wg PKD 68.20.Z, wobec nieprzekroczenia obrotów 100.000 zł korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

Wobec powyższego podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższa interpretacja jest Pani potrzebna do rozliczenia wniosku dofinansowanie projektu pn. „XXX”, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi priorytetowej 1 – „Przedsiębiorczość”, działanie 1.1 – „Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, poddziałanie 1.1.9 – „inne inwestycje w przedsiębiorstwa”, Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013.

Do dnia złożenia wniosku nie zarejestrowała się Pani jako podatnik czynny w ramach prowadzonej działalności.

Inwestycja została zakończona w 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy wobec zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. dotyczącego usług praktyki lekarskiej, nie ma Pani prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy?
• Czy wobec zwolnienia podmiotowego (usługi wynajmu nieruchomości własnych) od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., nie ma Pani prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt zwolnienia podmiotowo-przedmiotowego od podatku od towarów i usług, nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 96 ust. 6 ustawy – obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który zaistniał w 2010 r, zatem została wydana w oparciu o stan prawny wówczas obowiązujący

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W przedmiotowym załączniku w poz. 9 wskazano usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2) – PKWiU ex 85.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) postanowiono, iż kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Do wartości sprzedaży o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że nie jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi Pani działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług w ramach prowadzonej specjalistycznej praktyki lekarskiej (PKWiU 85.12.12) oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi (PKWiU 70.20.12). Obrót z tytułu wynajmu za lata 2008 i 2009 nie wystąpił, natomiast do końca września 2010 r. obrót wynosił 5.550,00 zł. W 2010 r. zakończyła Pani realizację projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, polegającego na budowie kliniki.

Mając powyższe na uwadze oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że w 2010 r. nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ nie była Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, że limit wartości sprzedaży opodatkowanej nie przekroczył wartości określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 i art. 113 ust. 1 (w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.) ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ w tym zakresie nie przedstawiono własnego stanowiska i nie zadano pytania, a fakt ten przyjęto jako element stanu faktycznego.

Końcowa wskazać należy, że organ wydający interpretację indywidualną, nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Panią klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Tak więc to podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. Zatem tut. organ podatkowy nie dokonywał oceny poprawności przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznych, w związku z czym, niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-561 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.