Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-322/13/PK
z 27 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2013r. (data wpływu 3 czerwca 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia czy doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz opodatkowania tej dostawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia czy doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz opodatkowanie tej dostawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania części do produkcji silników samochodowych, w szczególności tłoków (dalej jako „Części”).

Przedmiot działalności Spółki, zapisany w umowie spółki oraz ujawniony w Rejestrze Przedsiębiorców obejmuje m.in.:

• Produkcję pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 2007 - 29.32.Z);
• Produkcja silników i turbin, z wyłączeniem silników lotniczych, samochodowych i motocyklowych (PKD 2007-28.11.Z);
• Odlewnictwo żeliwa (PKD 2007 - 24.51 .Z);
• Odlewnictwo metali lekkich (PKD 2007 - 24.53.Z);
• Odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 2007 -24.54.B);
• Obróbkę mechaniczną elementów metalowych (PKD 2007 - 25.62.Z);
• Sprzedaż hurtową części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 2007-45.31 .Z);
• Sprzedaż detaliczną części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykl (PKD 2007 - 45.32.Z).
  
  

Spółka zarejestrowana jest jako czynny podatnik VAT UE. W ramach prowadzonej działalności w szczególności dostarcza Części na rzecz swoich odbiorców będących zarejestrowanym podatnikami VAT w różnych państwach Unii Europejskiej.

W 2013r. Spółka planuje dostarczać Części (dalej jako „Dostawy”) na rzecz odbiorców zarejestrowanych dla potrzeb VAT we Włoszech (dalej jako „Odbiorcy”). W związku ze znaczącą odległością pomiędzy zakładem produkcyjnym Spółki, a siedzibami Odbiorców, konieczne okazało się czasowe magazynowanie Części na terytorium Włoch. W związku z tym, Spółka zawarła z podmiotem M.R. Transport S.r.l. (dalej jako „MR”), prowadzącym magazyn, umowę na mocy której podmiot ten będzie przechowywać Części oraz wydawać je Odbiorcom. Dostawa Części odbywać się będzie z magazynu Spółki w Polsce do magazynu prowadzonego przez MR na terytorium Włoch (dalej jako „Magazyn HUB”). MR będzie zobowiązany jedynie do magazynowania Części w odpowiednich warunkach, przekazywania ich Odbiorcom wskazanym przez Spółkę, ewentualnie dostarczania ich Odbiorcom we wskazane miejsce oraz przekazywania Spółce informacji o odbiorze Części. Podmiotami, które będą odbierać Części z Magazynu HUB będą Odbiorcy. Odbiorcy będą dokonywać zapłaty za otrzymane Części na rzecz Spółki.

W związku z wymogami prawa włoskiego, Spółka dla potrzeb realizacji Dostaw w powyższym scenariuszu, została zarejestrowana dla potrzeb VAT we Włoszech, jako podatnik uprawniony do rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych (tj. Spółka nie korzysta z wyłączeń od uznania transakcji dostaw Części do Magazynu HUB za nabycie wewnątrzwspólnotowe). Z prawnego punktu widzenia, Spółka w pierwszym etapie będzie dostarczać Części do magazynu prowadzonego na terytorium Włoch (tj. Magazynu HUB) przez podmiot włoski zajmujący się profesjonalnie świadczeniem usług magazynowych (tj. M.R.) ze swojego magazynu ulokowanego w Polsce. Następnie Spółka będzie sprzedawać Części na rzecz Odbiorców.

Rozpoznanie oraz dokumentacja powyższych czynności dla potrzeb podatkowych odbywać się będzie w następujący sposób. W momencie wysyłki Części z magazynu w Polsce do Magazynu HUB Spółka wystawi polską fakturę VAT dokumentującą przemieszczenie Części do Magazynu HUB, traktowaną jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 roku nr 177 poz. 1054 ze zm., dalej jako „UPTU”) opodatkowaną stawka 0% VAT. Jednocześnie, jako zarejestrowany podatnik podatku VAT we Włoszech, Spółka rozpozna wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i rozliczy należny w związku z tym włoski podatek VAT, zgodnie z przepisami włoskimi. W momencie wydania Części z Magazynu HUB Odbiorcom, Spółka wystawi włoską fakturę VAT. Przejście własności i prawa do rozporządzania Częściami jak właściciel na rzecz Odbiorców, będzie następować na podstawie umów zawartych przez Spółkę z Odbiorcami.

Ponadto, należy wskazać, że każda Dostawa Części z magazynu Spółki w Polsce do Magazynu HUB, będzie udokumentowana dla celów rozliczenia WDT na zasadach określonych w art. 42 UPTU, w szczególności poprzez: (i) wystawienie specyfikacji wywożonego ładunku określającej rodzaj towarów i ich ilość (delivery note), (ii) wystawienie przez przewoźnika, będącego niezależnym podmiotem odpowiedzialnym za wywóz Części z terytorium kraju, dokumentu przewozowego, tj. listu przewozowego CRM, na którym to dokumencie upoważniony pracownik MR potwierdzi podpisem przyjęcie Części do Magazynu HUB w dacie ich dostarczenia do magazynu. Podpis pracownika MR może zostać również złożony na ww. dokumencie delivery note.

W przyszłości Spółka rozważa również możliwość prowadzenia sprzedaży Części na rynku włoskim, przy wykorzystaniu znajdujących się tam magazynów konsygnacyjnych. Wykorzystywanie magazynów konsygnacyjnych poprzedzone będzie wyrejestrowaniem Spółki jako podatnika VAT we Włoszech.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy Spółka może potraktować przemieszczenie Części do Magazynu HUB jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej jako „WDT”) w rozumieniu art. 13 ust. 3 UPTU oraz opodatkować ją stawką 0 % zgodnie z art. 42 ust. 1 UPTU?

Wnioskodawca swoje stanowisko na temat określenia natury dokonywanych transakcji w ramach Dostawy na gruncie UPTU Spółka opiera na definicji WDT zawartej w art. 13 UPTU. Zgodnie z art. 13 ust. 1 UPTU, WDT stanowi „wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...)”. Wyłączenia i warunki stosowania powyższego przepisu określone są w ust. 2-8 art. 13 UPTU. Art. 13 ust. 3 UPTU stanowi, że za WDT uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Należy więc wskazać, że aby uznać Dostawę za WDT polegające na przemieszczeniu przez podatnika lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa musi ona spełnić następujące przesłanki określone w art. 13 ust. 3 UPTU:

1. towary przemieszczane należą do przedsiębiorstwa podatnika;
2. towary zostały przez podatnika i w ramach prowadzonego przezeń przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów;
3. towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Warto również wskazać, że obok ww. przesłanek dodatkowy warunek, dotyczący możliwości zaliczenia transakcji do WDT, w postaci rejestracji jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 15 UPTU, wprowadza art. 13 ust. 6 UPTU.

W ocenie Wnioskodawcy, Dostawa dokonywana przez Spółkę spełnia wszystkie przesłanki określone w art. 13 ust. 3 UPTU, wymagane do uznania jej za WDT: (i) Spółka jest właścicielem Części od momentu ich wytworzenia do momentu ich zbycia Odbiorcom; (ii) Części są wytwarzane w zakładzie produkcyjnym Spółki; (iii) Dostawa niewątpliwie służy działalności gospodarczej Spółki, gdyż Części przemieszczone do Magazynu HUB zostaną zbyte na rzecz Odbiorców. Spółka nie tylko bowiem produkuje Części, ale również samodzielnie znajduje dla nich nabywców (Odbiorców) oraz następnie zbywa je na ich rzecz. W tym miejscu należy przypomnieć, że przedmiot działalności Spółki obejmuje również sprzedaż hurtową części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli oraz sprzedaż detaliczną części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Stosowanie opisanej w stanie faktycznym struktury zaopatrywania Odbiorców jest podyktowane przesłankami ekonomicznymi umożliwiającymi łatwiejszy dostęp do klientów na rynku włoskim, mającymi na celu maksymalizację zysków osiąganych przez Spółkę. W ocenie Wnioskodawcy, do realizowanych przez niego Dostaw nie znajdzie zastosowania żadne z wyłączeń w zakresie WDT określonych w art. 13 ust. 4 UPTU.

Powyższa analiza przepisów podatkowych wskazuje, że opisana przez Spółkę w stanie faktycznym Dostawa wypełnia definicję WDT zawartą w UPTU. Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 4 listopada 2011r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPP3/443-876/11/DG) oraz w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 2 listopada 2012r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP4/443-324/12-4/ISN).

Odnosząc się do stosowania właściwej stawki podatku, należy wskazać, że zgodnie z art. 42 ust. 1 UPTU WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, po warunkiem, że: (i) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów; (ii) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrz wspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Art. 42 ust. 3 UPTU odpowiednio precyzuje, że dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju: (i) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi); (ii) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku. Na podstawie natomiast art. 42 ust. 11 UPTU, w przypadku gdy wskazane powyżej dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 UPTU, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności: (i) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie; (ii) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu; (iii) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania; (iv) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Mając na uwadze powyższe wymagania, od których spełnienia jest uzależnione opodatkowanie Dostaw stawką podatku 0%, należy uznać je za spełnione. Tak jak zostało to przedstawione w stanie faktycznym, Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT we Włoszech posiadającym dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, którego będzie używać na fakturach potwierdzających Dostawy, rozliczając wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Dokumentacja dla celów rozliczenia WDT na zasadach określonych w art. 42 UPTU polegać będzie na wystawieniu przez Spółkę dokumentu delivery note, tj. specyfikacji wywożonego ładunku określającej rodzaj towarów i ich ilość. W związku natomiast z faktem, że Części będące przedmiotem Dostaw do Magazynu HUB wywożone będą za pośrednictwem przewoźników, Wnioskodawca posiadać będzie dokumenty przewozowe - list przewozowy CRM, na którym dokonanie dostaw do Magazynu HUB będzie potwierdzone podpisem pracownika MR w dacie dostarczenia do magazynu. Podpis pracownika MR może być również uzyskany w dacie dostarczenia Części do Magazynu HUB na ww. dokumencie delivery note.

Zdaniem Spółki posiadanie przez nią ww. dokumentacji przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, potwierdzi wystarczająco w świetle art. 42 ust. 3 i ust. 11 UPTU fakt wywiezienia Części z terytorium Polski i dostarczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, co uprawni Wnioskodawcę do stosowania stawki 0% w odniesieniu do Dostaw, jako WDT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Art. 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Ww. przepis rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanej tam przez podatnika działalności gospodarczej.

Przy czym należy zauważyć, iż przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy, co nie będzie miało zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Art. 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (…).

Zatem w opisanej sytuacji gdy Wnioskodawca będący podatnikiem jako podatnik VAT UE dokonuje przemieszczenia własnych towarów z Polski do innego państwa członkowskiego w celu ich późniejszej sprzedaży, należy uznać, że przemieszczenie to stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Odnosząc się natomiast do kwestii dokumentów umożliwiających zastosowanie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki 0% wskazać należy, że godnie z art. 42 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się za spełnione również wówczas, gdy nie są spełnione wymagania w zakresie:

1. nabywcy - w przypadkach, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 i 4;
2. dokonującego dostawy - w przypadku, o którym mowa w art. 16.
   
   

Stosownie do art. 42 ust. 3 ww. ustawy o VAT, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski.

Zgodnie z art. 42 ust. 14 ustawy, przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie powinno gwarantować podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia, których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

W związku z powyższym, ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Z opisu sprawy wynika, że przemieszczenie towaru do magazynu dokumentowane będzie dokumentem przewozowym z potwierdzeniem przyjęcia Części do magazynu i specyfikacją wysyłki. Ponadto Wnioskodawca wystawi polską fakturę VAT dokumentującą przemieszczenie Części do magazynu.

Zatem, posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty, potwierdzają fakt, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, w konsekwencji Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% z tytułu przedmiotowej transakcji.

Podsumowując, w sposób będący przedmiotem wniosku przemieszczenie własnych towarów z Polski do magazynu na terytorium Włoch stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a dokumenty posiadane przez Wnioskodawcę uprawniają go do opodatkowania tej dostawy stawką 0%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, iż w pozostałych zagadnieniach objętych wniesionym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.