Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-707/13/AD
z 22 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 18 lipca 2013 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna. Przedsiębiorstwo zajmuje się sprzedażą i zakupem pojazdów mechanicznych, części zamiennych oraz usługami serwisowymi. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i rozlicza się miesięcznie. Zamierza dokonać sprzedaży działek zabudowanych budynkiem na rzecz spółki, która jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa transakcja ma być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ustawy. Podstawą przeniesienia własności będzie akt notarialny oraz faktura. Pan i żona wpisani są jako współwłaściciele na prawach wspólności ustawowej w księgach wieczystych prowadzonych dla przedmiotowych działek. Nieruchomości nabyte zostały w 2007 i 2008 r. do majątku wspólnego małżonków, a ponadto na cele prowadzonej przez Pana firmy i są składnikiem majątku stanowiącym środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości.

Nabył Pan wraz z żoną prawo użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego jedną z przedmiotowych działek oraz własność budynku warsztatu, stanowiącego odrębną nieruchomość, od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, prawa powyższe nie wchodziły w skład aktywów trwałych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, wobec czego sprzedający z tytułu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego i własności budynku warsztatu nie był podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Prawo użytkowania wieczystego gruntu tej działki przekształcono w prawo własności na podstawie decyzji z dnia 28 lutego 2012 r. Prawo własności drugiej z przedmiotowych działek nabył Pan wraz z żoną od gminy, a sprzedaż tej niezabudowanej nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ustawy. Budynek położony pierwotnie na pierwszej z działek przebudowano, rozbudowano oraz zmieniono sposób jego użytkowania na podstawie decyzji z dnia 12 grudnia 2008 r. oraz oddano do użytkowania na podstawie decyzji z dnia 23 grudnia 2009 r., w ten sposób położony jest on obecnie na dwóch przedmiotowych działkach, a jego wartość w wyniku przeprowadzonych prac wzrosła pięciokrotnie. W stosunku do wydatków poniesionych na ulepszenie przedmiotowego budynku miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ nakłady związane były z działalnością opodatkowaną. Powyższa nieruchomość, od dnia oddania do użytkowania decyzją z dnia 23 grudnia 2009 r., nie była oddana do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku, w tym na podstawie umowy najmu czy dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości może być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść przepisów art. 2 pkt 14, art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości tym podatkiem jest prawidłowe, ponieważ została ona nabyta na cele prowadzonej działalności gospodarczej (żona jest osobą współpracującą), a składnik majątku związany z tą działalnością stanowi środek trwały w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości. W związku z powyższym nie zachodzą przesłanki wynikające z art. 43 ustawy. Ponownie wskazał Pan, że budynek nabyty na podstawie umowy sprzedaży z dnia 14 grudnia 2007 r., został rozbudowany i przebudowany, co znacznie zwiększyło jego wartość. W stosunku do wydatków poniesionych na ulepszenie przedmiotowego budynku, obniżane były kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, ponadto nieruchomość ta od dnia oddania do użytkowania budynku, na podstawie decyzji wydanej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego do dnia dzisiejszego, nie została oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, iż co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. W sytuacji zatem, gdy dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że planuje Pan dokonać zbycia działek zabudowanych budynkiem na rzecz spółki, która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pan i żona wpisani są jako współwłaściciele na prawach wspólności ustawowej w księgach wieczystych prowadzonych dla przedmiotowych działek.

Nieruchomości nabyte zostały w 2007 i 2008 r. do majątku wspólnego małżonków, a ponadto na cele prowadzonej przez Pana firmy. Nabył Pan wraz z żoną prawo użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego jedną z przedmiotowych działek oraz własność budynku warsztatu, stanowiącego odrębną nieruchomość od osoby fizycznej. Prawo użytkowania wieczystego gruntu tej działki przekształcono w prawo własności na podstawie decyzji z dnia 28 lutego 2012 r. Prawo własności drugiej z przedmiotowych działek nabył Pan wraz z żoną od gminy, a sprzedaż tej niezabudowanej nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ustawy. Budynek położony pierwotnie na pierwszej z działek przebudowano, rozbudowano oraz zmieniono sposób jego użytkowania, na podstawie decyzji z dnia 12 grudnia 2008 r. oraz oddano do użytkowania na podstawie decyzji z dnia 23 grudnia 2009 r. Posadowiony jest obecnie na dwóch przedmiotowych działkach, a jego wartość w wyniku przeprowadzonych prac wzrosła pięciokrotnie. W stosunku do wydatków poniesionych na ulepszenie przedmiotowego budynku miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ nakłady związane były z działalnością opodatkowaną. Powyższa nieruchomość, od dnia oddania od użytkowania decyzją z dnia 23 grudnia 2009 r., nie była oddana do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku, w tym na podstawie umowy najmu czy dzierżawy.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że transakcja zbycia przedmiotowego budynku nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Do momentu upływu okresu, o którym mowa w art. 43 ust. 7a ustawy (tj. grudnia 2014 r.) podstawą do zwolnienia tej dostawy nie będzie także art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ w związku z rozbudową tego budynku poniósł Pan wydatki na jego ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, przekraczające 30% jego wartości początkowej.

Tym samym przedmiotowa dostawa podlegać będzie opodatkowaniu 23% stawką podatku, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego - przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy – zbycie gruntu, na którym jest posadowiony budynek, będzie podlegało opodatkowaniu 23% stawką podatku.

Jednocześnie wskazać należy, że mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan, jako współwłaściciel zbywanej nieruchomości, zaznacza się, iż niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.