Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-294/13-4/LK
z 24 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10.04.2013 r. (data wpływu 12.04.2013 r.) uzupełnionym w dniu 04.06.2013 r. (data wpływu 06.06.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28.05.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 03.06.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia towarów Wnioskodawcy z terytorium Polski na terytorium Niemiec za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.04.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia towarów Wnioskodawcy z terytorium Polski na terytorium Niemiec za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 04.06.2013 r., złożonym w dniu 04.06.2013 r. (data wpływu 06.06.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28.05.2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca [dalej: X. lub Spółka] jest spółką prawa niemieckiego, zarejestrowaną dla potrzeb podatku VAT na terytorium Niemiec. Spółka jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce. W ramach działalności wykonywanej na terytorium kraju, Spółka przemieszcza towary własne z Niemiec do magazynu w Polsce zlokalizowanego w S. Następnie towary te są dostarczane do kontrahentów na terytorium kraju (dostawa krajowa), bądź też przemieszczane w ramach własnego przedsiębiorstwa na terytorium Niemiec, a następnie dostarczane niemieckim kontrahentom Spółki.

Przy dokonywaniu przesunięcia towarów własnych z Polski do Niemiec Spółka wystawia faktury „pro forma”, na których jako dostawca wskazana jest Spółka X. z numerem VAT UE nadanym w Polsce, zaś jako nabywca występuje Spółka X. z numerem VAT UE nadanym w Niemczech. Na fakturze widnieje również kod kontrahenta końcowego, który złożył zamówienie. Spółka dysponuje potwierdzeniem przewoźnika, że towary zostały dostarczone na terytorium Niemiec. Transport jest organizowany przez X. lub na jej rzecz.

Jako podatnik VAT w Polsce Spółka w składanych deklaracjach VAT-7 i informacjach podsumowujących wykazuje następujące transakcje:

• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (przemieszczenie towarów własnych z Niemiec do magazynu w S);
  

• sprzedaż krajową opodatkowaną do końca marca 2013 r. na podstawie mechanizmu odwrotnego obciążenia, zaś od 1 kwietnia 2013 sprzedaż jest opodatkowana podatkiem VAT na zasadach ogólnych;
  dostawę wewnątrzwspólnotową z Polski na terytorium Niemiec (przemieszczenie towarów własnych).
  
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przemieszczenie przez Spółkę towarów należących do jej przedsiębiorstwa z magazynu zlokalizowanego w Polsce na terytorium Niemiec stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy: przemieszczenie przez Spółkę towarów należących do jej przedsiębiorstwa z magazynu zlokalizowanego w Polsce na terytorium Niemiec stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Ustawodawca doprecyzował to pojęcie w art. 13 ustawy o VAT. Stosownie do ust. 1 tego artykułu przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Przepis ten stosuje się jeżeli nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT).

Z art. 7 wynika natomiast, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Jednocześnie, ustawodawca wskazał, że za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 13 ust. 3 ustawy o VAT). W dalszej części artykułu ustawodawca wskazał szereg wyłączeń z zastosowania art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, które jednak nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Powyższy przepis rozszerza więc katalog czynności, które są uznawane za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów o czynności, które nie mają charakteru czynności dwustronnych (a więc co do zasady dokonywanych pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami). Są to natomiast czynności, które obejmują przemieszczenie własnych towarów w celu prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu w innym państwie członkowskim. Polska regulacja implementuje art. 17 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L nr 347, s. 1). Zgodnie z tym przepisem przemieszczenie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do innego państwa członkowskiego uznaje się za odpłatną dostawę towarów. Zaś „przemieszczenie do innego państwa członkowskiego” oznacza każdą wysyłkę lub transport rzeczowego majątku ruchomego przez podatnika lub na jego rzecz, do celów działalności jego przedsiębiorstwa, do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium państwa członkowskiego, w którym ten majątek się znajduje, jednakże na terytorium Wspólnoty. W przedstawionym stanie faktycznym, wszystkie przesłanki wskazane w przepisie krajowym (art. 13 ust. 3 ustawy o VAT) oraz legislacji unijnej (art. 17 Dyrektywy 2006/112) będą spełnione, bowiem:

1. dochodzi do przemieszczenia towarów własnych przez Spółkę,
   
2. towary są przemieszczone z Polski do Niemiec,
   
3. przemieszczenie jest dokonane przez X. lub na jej rzecz,
   
4. w chwili przemieszczenia towary należą do X.,
   
5. towary były nabyte przez X. (w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów),
   
6. przemieszczone towary mają służyć działalności gospodarczej X. prowadzonej na terytorium Niemiec,
   
7. X. jest zarejestrowana dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Niemiec.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 1 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub osobę trzecią — miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Powyższe oznacza zatem, że w przypadku przemieszczenia własnych towarów z Polski do Niemiec, które następnie są dostarczane do finalnych odbiorców, miejscem dokonania tej dostawy będzie terytorium Polski, a sama dostawa powinna być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o VAT. Powyższe stanowisko prezentują również organy podatkowe (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 września 2011 r. nr IBPP3/443-733/11/DG, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 grudnia 2010 r. nr IPPP3/443-924/10-2/MPe).

Reasumując, przemieszczenie towarów własnych Spółki z terytorium Polski na terytorium Niemiec stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Art. 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (…).

Art. 5 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r., o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 poz. 35) stanowi, że w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy zmienianej w art. 1, niekorzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 tej ustawy.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Natomiast jak stanowi art. 13 ust. 3 ustawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis ten rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju członkowskiego, w którym mają one posłużyć wykonywanej tam przez podatnika działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że dla uznania za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w ramach przemieszczenia towarów, o którym mowa w ww. art. 13 ust. 3 ustawy, kluczowe znaczenie ma przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które mają służyć działalności gospodarczej podatnika wykonywanej na terytorium państwa, do którego towary zostają przemieszczone.

Przy czym należy zaznaczyć, iż przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika że Wnioskodawca jest spółką prawa niemieckiego, zarejestrowaną dla potrzeb podatku VAT na terytorium Niemiec. Spółka jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce.

W ramach działalności wykonywanej na terytorium kraju, Spółka przemieszcza towary własne z Niemiec do magazynu w Polsce zlokalizowanego w S. Następnie towary te są dostarczane do kontrahentów na terytorium kraju (dostawa krajowa), bądź też przemieszczane w ramach własnego przedsiębiorstwa na terytorium Niemiec, a następnie dostarczane niemieckim kontrahentom Spółki. Przy dokonywaniu przesunięcia towarów własnych z Polski do Niemiec Spółka wystawia faktury „pro forma”, na których jako dostawca wskazana jest Spółka X. z numerem VAT UE nadanym w Polsce, zaś jako nabywca występuje Spółka X. z numerem VAT UE nadanym w Niemczech.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia związana z przemieszczeniem towarów z terytorium kraju na terytorium Niemiec tj. czy przemieszczenie przez Spółkę towarów należących do jej przedsiębiorstwa z magazynu zlokalizowanego w Polsce na terytorium Niemiec stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, iż przedstawiona przez Spółkę powyżej transakcja przemieszczenia towarów z terytorium kraju na terytorium Niemiec stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy bowiem jak wskazano powyżej następuje przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium kraju członkowskiego Unii Europejskiej tj. Niemiec, a przemieszczane towary będą służyły działalności gospodarczej Wnioskodawcy na terytorium Niemiec, ponadto w następstwie przemieszczenia własnych towarów Spółki z magazynu położonego w Polsce na terytorium Niemiec, Wnioskodawca będzie dokonywał lokalnych dostaw towarów na rynku niemieckim. Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych zarówno na terytorium kraju jak i w Niemczech.

Zatem, w przedmiotowej sprawie wystąpi przemieszczenie towarów na własną rzecz przez Wnioskodawcę (podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy) z terytorium kraju na terytorium niemiec, dla celów prowadzonej tam działalności gospodarczej, tym samym spełnione będą przesłanki wskazane w art. 13 ust. 3 ustawy do uznania przedmiotowej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecia – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Powyższe oznacza, iż w przypadku przemieszczenia własnych towarów z terytorium kraju na terytorium Niemiec w wyniku, którego następuje dostawa towarów kontrahentowi z Niemiec, miejscem dokonania tej dostawy jest miejsce rozpoczęcia transportu towarów tj. terytorium Polski, z którego Wnioskodawca przemieścił własne towary na terytorium Niemiec..

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.