INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 16.04.2013 r. (data wpływu 22.04.2013 r.) oraz w piśmie z dnia 28.06.2013 r. (data nadania 28.06.2013 r., data wpływu 01.07.2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 18.06.2013 r. Nr IPPB4/415-266/13-2/JK2 (data nadania 19.06.2013 r., data doręczenia 24.06.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego na terytorium Polski – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce oraz opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego na terytorium Polski.

Z uwagi na braki formalne, pismami Nr IPPB4/415-266/13-2/JK2 z dnia 18.06.2013 r. (data nadania 19.06.2013 r., data doręczenia 24.06.2013 r.), tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz dokonanie dodatkowej opłaty od wniosku i doręczenie kserokopii dowodu uiszczenia opłaty.

Pismem z dnia 28.06.2013 r. (data nadania 28.06.2013 r. data wpływu 01.07.2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące stany faktyczne.

W dniu 01 marca 2012 r. Wnioskodawca, będący obywatelem Indii został zatrudniony na stanowisku pracownika naukowego na okres 18 miesięcy. W roku kalendarzowym 2012 Wnioskodawca przebywał w Polsce około 300 dni, zaś w roku 2013, biorąc pod uwagę pozostały okres zatrudnienia, będzie przebywał około 250 dni. Bezpośrednio przed przybyciem do Polski Wnioskodawca zamieszkiwał w Indiach, gdzie posiada centrum swoich interesów życiowych i stałe miejsce zamieszkania. W Indiach zamieszkuje rodzina Wnioskodawcy (rodzice, siostry i bracia), z którą Wnioskodawca utrzymuje ścisły kontakt (przykładowo Wnioskodawca przebywał w tym celu w Indiach w okresie od 27.08.2012 r. do 08.09.2012 r. oraz przebywa także w kwietniu 2013 r.), a także przyjaciele i znajomi. Z Indiami Wnioskodawca wiąże także swoją przyszłość osobistą i zawodową. W okresie przebywania w Polsce Wnioskodawca wynajmuje mieszkanie pod adresem:... Z tytułu umowy o pracę Wnioskodawcy wypłacane jest w Polsce wynagrodzenie, od którego Instytut pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Projekt, przy którym został zatrudniony Wnioskodawca jest finansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach 7 Programu Ramowego: NanOtechnology, Biomaterials and aLternative Energy Source for ERA Integration, (dalej-. „Projekt”).

Wnioskodawca podlega w Indiach opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów (przychodów), co zostało potwierdzone certyfikatem rezydencji wydanym przez właściwe organy podatkowe w Indii. Zgodnie z treścią tego certyfikatu jest on ważny od 01 stycznia 2012 r. Dodatkowo Wnioskodawca był w Indiach wykładowcą uniwersyteckim w okresie do 16.06.2004 r. do 03.05.2005 r., co również zostało udokumentowane certyfikatem wydanym przez Uczelnię indyjską, na której był zatrudniony.

Instytut zatrudniający pracownika jest jednostką organizacyjną Polskiej Akademii Nauk posiadającą osobowość prawną. Przedmiotem działania Instytutu jest prowadzenie badań naukowych w dziedzinie chemii fizycznej i dyscyplin pokrewnych oraz upowszechnianie wyników tych badań, a do jego zadań należą w szczególności: prowadzenie prac badawczych w dziedzinie chemii fizycznej dyscyplin pokrewnych, prowadzenie prac rozwojowych i wdrażanie wyników tych badań do gospodarki, wspieranie osób rozpoczynających karierę naukową, kształcenie pracowników naukowych i specjalistów o szczególnych kwalifikacjach w zakresie nauk chemicznych i fizycznych na różnych poziomach, współpraca z uczelniami, instytutami badawczymi i towarzystwami naukowymi, w szczególności w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych, współpraca ze środowiskiem społeczno – gospodarczym w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w celu ich wdrożenia, rozwijanie międzynarodowej współpracy naukowej przez tworzenie konsorcjów naukowych i prowadzenie projektów badawczych wspólnie z partnerami zagranicznymi, upowszechnianie wiedzy w zakresie działalności Instytutu oraz wykonywanie innych zadań wynikających z obowiązujących przepisów oraz zleconych przez władze Polskiej Akademii Nauk. Zadania te Instytut realizuje poprzez: prowadzenie badań naukowych, publikowanie wyników prac badawczych, nadawanie stopni naukowych zgodnie z posiadanymi uprawnieniami, prowadzenie działalności z zakresu kształcenia, zwłaszcza doktorskim i podoktorskim — przy czym w procesie kształcenia w zakresie studiów wyższych Instytut współpracuje z wyższymi uczelniami; ochronę własnych oryginalnych i rozwiązań naukowo— technicznych w kraju i za granicą; współpracę z krajowymi i zagranicznymi instytucjami naukowymi; opracowywanie ekspertyz i udzielanie opinii w zakresie problematyki naukowej instytutu; organizowanie zebrań naukowych (konferencje, zjazdy, sympozja naukowe, inne) współdziałanie z instytucjami upowszechniania wiedzy w dziedzinach wskazanych powyżej oraz organizacje obsługi potrzeb bibliotecznych oraz dokumentacyjno-informacyjnych w zakresie swojej działalności naukowej.

Pismem z dnia 28.06.2013 r. (data wpływu 01.07.2013 r.) pełnomocnik Wnioskodawcy wyjaśnił, iż Wnioskodawca posiada w Indiach rodzinę, tj. żonę, dziecko oraz rodziców, w związku z czym stałe ognisko domowe Wnioskodawcy znajduje się, także w odniesieniu do roku 2012 oraz roku 2013 w Indiach. Wnioskodawca nie ma/miał powiązań osobistych z Polską w okresie objętym wnioskiem. Jedynym łącznikiem Wnioskodawcy z Polską jest/była praca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca podlega w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu...
2. Czy wynagrodzenie Wnioskodawcy wypłacane przez Instytut podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z czym Instytut niesłusznie pobiera zaliczki na poczet tego podatku...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego na terytorium Polski (pyt. Nr 2). Natomiast wniosek dotyczący obowiązku podatkowego w Polsce (pyt. Nr 1) zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2.

Stosownie do art. 3 ust. 2b ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 31 ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy, zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1 a, wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 — 32 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu.
   
   

Przy czym zapisy te stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 29 ust. 2 Ustawy).

Odnosząc się do opodatkowania w Polsce wynagrodzenia wypłacanego w Polsce Wnioskodawca z tytułu wykonywania przez niego pracy na rzecz Instytutu, wskazać należy zapisy art. 22 umowy, stosownie do których: „Profesor lub nauczyciel, który ma lub miał miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw bezpośrednio przed przybyciem do drugiego Umawiającego się Państwa w celu nauczania lub prowadzenia prac badawczych lub w obu celach, na uniwersytecie, w szkole wyższej, szkole bądź innej uznanej placówce w tym drugim Umawiającym się Państwie, będzie zwolniony od opodatkowania w tym drugim Państwie z tytułu wynagrodzenia za takie nauczanie albo prowadzenie prac badawczych przez okres nie przekraczający 2 lat od daty jego przybycia do tego drugiego Państwa.”

Zdaniem Wnioskodawcy dla zaistnienia opisanego zwolnienia konieczne jest łączne zaistnienie następujących okoliczności:

• osoba fizyczna musi być nauczycielem bądź posiadać tytuł profesora,
• osoba fizyczna chcąc skorzystać ze zwolnienia w Polsce musiała posiadać miejsce zamieszkania w Indiach bezpośrednio przed przybyciem do Polski,
• celem jej przybycia musi być nauczanie lub prowadzenie prac badawczych na uniwersytecie, w szkole wyższej, szkole bądź innej uznanej placówce w Polsce,
• okres prowadzenia prac badawczych bądź nauczania wykonywanego przez osobę fizyczną nie może przekroczyć 2 lat licząc od daty przybycia.
  
  

Odnosząc się do powyższych warunków należy wskazać, iż:

1. pracownik przybył do Polski celem prowadzenia prac badawczych w Instytucie (spełnienie przesłanki Nr 2),
2. bezpośrednio przed przybyciem do Polski pracownik posiadał miejsce zamieszkania w Indiach (spełnienie przesłanki Nr 3),
3. planowany okres zatrudnienia spełni przesłankę maksymalnego dopuszczalnego Umową okresu (spełnieni przesłanki Nr 5),
4. pracownik może być potraktowany jako nauczyciel w rozumieniu Umowy, co jest uzasadnione udokumentowanym faktem, pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji wykładowcy uniwersyteckiego (spełnienie przesłanki Nr 1).
5. dodatkowo zdaniem Wnioskodawcy Instytut będący jednostką organizacyjną Polskiej Akademii Nauk posiadającą osobowość prawną jest także „inną uznaną placówką” w rozumieniu zapisów Umowy (spełnienie przesłanki Nr 3).
   
   

Na spełnienie tego warunku wskazują opisane w stanie faktycznym cele i zasady działania Instytutu. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż podobnie jak w przypadku uniwersytetów, szkół bądź szkół wyższych zdaniem Instytutu jest kształcenie. Ponadto wskazać można, iż zadania Instytutu związane z prowadzeniem prac badawczych i rozwojowych pokrywaja się w tym zakresie m.in. z zadaniami uczelni (szkół wyższych) przewidzianymi w art. 12 ustawy z dnia 17 lipca 2005 r. o szkolnictwie wyższym, gdzie wskazana jako podstawowe zadania uczelni:

1. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych,
2. kształcenie i promowanie kadr naukowych, czy
3. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych.
   
   

Końcowo Wnioskodawca wskazał, iż Instytut posiada uprawnienia do nadawania stopni naukowych, a więc uprawnienie właściwe uczelniom akademickim w rozumieniu ustawy o szkolnictwie wyższym.

Tak określone zadania oraz sposoby ich realizacji uzasadniają zdaniem Wnioskodawcy prawidłowość stanowiska, w myśl którego Instytut może być traktowany jako „inna uznana placówka” w rozumieniu przepisu art. 22 Umowy.

Powyższe oznacza, iż w opisanym stanie faktycznym zostały spełnione przesłanki art. 22 Umowy a przewidziane tam zwolnienie będzie mogło być zastosowane.

Dodatkowo warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest zdaniem Wnioskodawcy uczynienie zadość wymogom wskazanym w art. 29 ust. 2 Ustawy zgodnie, z którymi zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niedobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Wnioskodawca posiada stosowny certyfikat i przedstawi go Instytutowi.

Reasumując, powyższe oznacza, iż w przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy przez Instytut jest zwolnione z opodatkowania w Polsce. Od momentu przedstawienia Instytutowi certyfikatu rezydencji wskazanego w stanie faktycznym Instytut nie powinien pobierać od wypłaconego wnioskodawcy wynagrodzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Podatek pobrany przez Instytut od dnia 01 marca 2012 r. stanowi nadpłatę Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej, w związku z czym wnioskodawca może zwrócić się do Urzędu skarbowego właściwego dla płatnika, (a zgodnie z par. 5 ust. 2 pkt 2 lit. a) Rozporządzenia z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych właściwym również dla Wnioskodawcy) z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

Jednocześnie wynagrodzenia wypłacane ewentualnie pracownikowi po upływie 2 letniego okresu, o którym mówi art. 22 Umowy będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest rezydentem Indii i tam ma stałe miejsce zamieszkania, a zatem jest osobą, która nie ma w Polsce miejsca zamieszkania dla celów podatkowych.

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Jak dowodzi powyżej użyte sformułowanie „w szczególności” definicja dochodów (przychodów) uważanych za osiągane na terenie Rzeczypospolitej Polskiej ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby zaliczyć do nich również inne przychody nie wymienione wprost w tym przepisie.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z treści wniosku wynika, iż w dniu 01 marca 2012 r. Wnioskodawca, będący obywatelem Indii został zatrudniony na stanowisku pracownika naukowego na okres 18 miesięcy. W roku kalendarzowym 2012 Wnioskodawca przebywał w Polsce około 300 dni, zaś w roku 2013, będzie przebywał około 250 dni. Wnioskodawca przybył do Polski celem prowadzenia prac badawczych w Instytucie. Bezpośrednio przed przybyciem do Polski Wnioskodawca zamieszkiwał w Indiach, gdzie posiada centrum swoich interesów życiowych i stałe miejsce zamieszkania. Z tytułu umowy o pracę Wnioskodawcy wypłacane jest w Polsce wynagrodzenie, od którego pracodawca Wnioskodawcy pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji Indii ważny od 01 stycznia 2012 r. Wnioskodawca był w Indiach wykładowcą uniwersyteckim w okresie do 16.06.2004 r. do 03.05.2005 r., Instytut zatrudniający pracownika jest jednostką organizacyjną Polskiej Akademii Nauk posiadającą osobowość prawną. Przedmiotem działania Instytutu jest m.in. prowadzenie badań naukowych w dziedzinie chemii fizycznej i dyscyplin pokrewnych oraz upowszechnianie wyników tych badań.

W myśl art. 22 ust. 1 umowy z dnia 21 czerwca 1989 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1990 r. Nr 8, poz. 46), profesor lub nauczyciel, który ma lub miał miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw bezpośrednio przed przybyciem do drugiego Umawiającego się Państwa w celu nauczenia lub prowadzenia prac badawczych lub w obu celach, na uniwersytecie, w szkole wyższej, szkole bądź innej placówce w tym drugim Umawiającym się Państwie będzie zwolniony od opodatkowania w tym drugim Państwie z tytułu wynagrodzenia za takie nauczanie albo prowadzenie prac badawczych przez okres nieprzekraczający 2 lat od daty jego przybycia do tego Państwa.

Na podstawie art. 22 ust. 2 ww. umowy, niniejszego artykułu nie stosuje się do dochodów z tytułu prac badawczych, jeżeli takie prace są podejmowane nie w interesie publicznym, ale głównie dla prywatnej korzyści określonej osoby lub określonych osób.

W świetle powołanego postanowienia umowy możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania jest zatem uzależniona m.in. od długości trwania pobytu danej osoby. Okres ten bowiem nie może przekroczyć dwóch lat, licząc od daty pierwszego przyjazdu w tym celu.

Przy tym, okres zwolnienia powinien być liczony na zasadzie sumowania poszczególnych okresów, w których dana osoba przebywa w tym państwie w celu nauczania lub prowadzenia prac badawczych. Nie podlegają więc sumowaniu te okresy pobytu, które nie miały związku z wykonywaniem tego rodzaju usług. Nie chodzi tu jednak o krótkie okresy nie przerywające ciągłości pracy, np. wyjazd na wakacje i ponowny powrót po ich upływie do tej samej pracy.

Natomiast w momencie przekroczenia okresu dwóch lat państwo miejsca wykonywania tego rodzaju usług (Polska) ma prawo do opodatkowania dochodu uzyskanego w trakcie całego pobytu (a zatem od początku okresu przebywania na terytorium tego państwa).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca, który ma miejsce zamieszkania w Indiach i uzyskuje wynagrodzenie za prowadzenie prac badawczych i Jego pobyt nie przekroczy dwóch lat od daty Jego przybycia do Polski w tym celu (jak wynika z treści wniosku zgodnie umową okres zatrudnienia określono na 18 miesięcy, w roku kalendarzowym 2012 Wnioskodawca przebywał w Polsce około 300 dni, zaś w 2013 będzie przebywał około 250 dni), to Jego wynagrodzenie będzie zwolnione z opodatkowania. W konsekwencji pracodawca Wnioskodawcy nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Natomiast w momencie przekroczenia okresu dwóch lat opodatkowaniu w Polsce będzie podlegał dochód uzyskany w trakcie całego pobytu (a zatem od początku okresu przebywania na terytorium tego państwa w celu prowadzenia prac badawczych). Tym samym podatek od wpłaconego wynagrodzenia powinien zostać naliczony „wstecz”, tzn. od momentu przybycia Wnioskodawcy do Polski w celu prowadzenia prac badawczych.

Podkreślić należy, że w sytuacji gdy nie są spełnione warunki określone w art. 22 ww. umowy, a Wnioskodawca wykonuje prace badawcze na podstawie umowy o pracę, to jego dochód uzyskany w Polsce z tego tytułu należy opodatkować w świetle postanowień art. 16 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Indiami, regulującego opodatkowanie dochodów z pracy najemnej.

Stosownie do art. 16 ust. 1 umowy polsko-indyjskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 17, 18, 19, 20, 21 i 22 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni odpowiednio "poprzedniego roku" lub "roku dochodowego"; i
2. wynagrodzenia są wypłacane przez osobę lub w imieniu osoby, która nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 umowy, wynagrodzenia pracownika mającego miejsce zamieszkania w Indiach, podlegają opodatkowaniu tylko w Indiach, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Polski.

Natomiast art. 16 ust. 2 Konwencji, określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracownika podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Indiach, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule wyjątki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 umowy, czyli w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Indiach) oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Polsce).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca przebywa/będzie przebywał w Polsce przez okres przekraczający 183 dni odpowiednio w „poprzednim roku” lub „roku podatkowym”, zatem warunek określony w art. 16 ust. 2 lit. a) Umowy nie zostanie spełniony. W konsekwencji więc, wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej w Polsce przez Wnioskodawcę podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z art. 16 ust. 1 Konwencji, czyli zarówno w Indiach, jak i w Polsce.

W Polsce płatnik będzie zobowiązany obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconego wynagrodzenia Wnioskodawcy.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Indiach, należy zastosować określoną metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wyjaśnić, co następuje:

W Polsce opodatkowaniu podlega dochód z tytułu pracy tu wykonywanej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

1. z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 (w tym z umowy zlecenia) oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
2. z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
5. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20 % przychodu.
   
   

Natomiast stosownie do art. 29 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zatem z powyższego wynika, iż zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji w przypadku przychodów wskazanych w art. 29 ust. 1 ww. ustawy.

W przedmiotowej sprawie wypłacane jest Wnioskodawcy wynagrodzenie ze stosunku pracy (art. 12 ust. 1 ustawy), zatem nie jest to przychód wymieniony w art. 29 ust. 1 ww. ustawy, tym samym art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych w niniejszej sprawie nie ma zastosowania. W konsekwencji zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 22 umowy polsko-indyjskiej nie jest uzależnione od warunku udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania Wnioskodawcy, tj. certyfikatem rezydencji.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać, za nieprawidłowe, gdyż zwolnienie wynikające z art. 22 umowy polsko-indyjskiej będzie przysługiwało Wnioskodawcy gdy Jego pobyt nie przekroczy dwóch lat od daty Jego przybycia do Polski w celu prowadzenia prac badawczych, bez względu na fakt udokumentowania przez Niego dla celów podatkowych miejsca zamieszkania certyfikatem rezydencji i w tym okresie płatnik nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż wynagrodzenia, które byłyby Mu ewentualnie wypłacane po upływie 2 letniego okresu, o którym mowa w art. 22 umowy będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, bowiem w momencie przekroczenia okresu dwóch lat opodatkowaniu w Polsce będzie podlegał dochód uzyskany w trakcie całego pobytu (a zatem od początku okresu przebywania na terytorium tego państwa w celu prowadzenia prac badawczych), co oznacza, iż podatek od wpłaconego wynagrodzenia powinien zostać naliczony „wstecz”, tzn. od momentu przybycia Wnioskodawcy do Polski w celu prowadzenia prac badawczych.

Podkreślić należy, iż tut. Organ podatkowy dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w zakresie objętym zadanymi przez Niego pytaniami. W związku z tym nie dokonano oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy odnośnie złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 r. , poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.