Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-422/13-6/KW
z 3 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 28 maja 2013 r.) uzupełnionym pismami z dnia 1 sierpnia 2013 r. (według daty wpływu) oraz 21 sierpnia 2013 r. (data wpływu 23 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem samochodu osobowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem samochodu osobowego oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 1 sierpnia 2013 r. oraz 21 sierpnia 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, o podpis, brakującą opłatę oraz poprzez przeformułowanie pytania oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą dnia 25.01.2010 r. na podstawie dokonanego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Miasta, Wydział Spraw Społecznych i Ewidencji Działalności Gospodarczej, Zainteresowany zawiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego o prowadzonej księdze przychodów i rozchodów oraz o wprowadzeniu posiadanego samochodu na stan środków trwałych. Wartość na podstawie rachunku wydanego przez …: cena bez podatku VAT 29.745,90; podatek VAT 22% 6.544,10; do zapłaty 36.290,00.

Odpisy amortyzacyjne 36.290/60 m-cy = 604,83;

wartość zamortyzowanego samochodu w 2010 r. wynosiła 6.750,68.

W dniu 04.01.2011 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym w … deklarację VAT-7. W dniu 05.01.2011 r. Zainteresowany otrzymał potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Wartość amortyzowanego środka trwałego na początku 2011 r. wynosiła 36.290,00 – 6.750,68 = 29.539,32, co stanowiło odpowiednio: cena netto 24.015,71; VAT 5.523,61. Stając się podatnikiem VAT Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego wynoszącego 60% x 5.523,61 = 3.314,17. Natomiast pozostała do zamortyzowania wartość 24.015,71 stanowi 491,72 amortyzacji miesięcznej (24.015,71/48,84 = 491,72).

W latach 2011-2012 Zainteresowany mylnie dokonywał odliczeń amortyzacyjnych. Odpowiednio w 2011 – 5.907,84; 2012 – 4.726,32; łącznie amortyzacja 10.634,16. Stosownie do amortyzacji miesięcznej, wynoszącej 491,72, Wnioskodawca powinien dokonać odpisów amortyzacyjnych: 24 x 491,72 = 11.801,28.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku z dnia 1 sierpnia 2013 r. Zainteresowany wskazał, że:

1. został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w styczniu 2011 r.;
2. w 2013 r. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;
3. faktura (rachunek uproszczony) nr … z dnia 21.07.1999 r.; sprzedawca: …; nabywca …;
4. fakturę (rachunek uproszczony) otrzymał 21.07.1999 r.;
5. samochód zakupiony dla celów osobistych;
6. samochód przeznaczony w momencie zakupu dla celów osobistych;
7. od dnia 26.07.1999 r. (ubezpieczenie godz. 1200) samochód był wykorzystywany do celów prywatnych. Od dnia 26.01.2010 r. został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej;
8. w okresie od 26.01.2010 r. do dnia zarejestrowania jako podatnik VAT czynny samochód wykorzystywany dla celów zwolnionych z opodatkowania;
9. od momentu rejestracji jako podatnik VAT czynny do dnia złożenia wniosku samochód służy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;
10. w przypadku wykorzystywania ww. samochodu zarówno do czynności opodatkowanych i zwolnionych bądź niepodlegających opodatkowaniu, Zainteresowany nie ma możliwości odrębnego przyporządkowania kwot;
11. przedmiotowy samochód wprowadzony do ewidencji środków trwałych – styczeń 2010 r.;
12. stanowi samochód osobowy;
13. samochód, o którym mowa we wniosku nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.;
14. z tytułu podatku od towarów i usług Wnioskodawca rozlicza się kwartalnie.
    
    

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca doprecyzował jednoznacznie, że nabycie przedmiotowego samochodu osobowego nastąpiło na podstawie rachunku uproszczonego nr … z dnia 21.07.1999 r. Ponadto Zainteresowany wskazał, że:

• odpisy amortyzacyjne to 36.290,00/60 m-cy = 604,83;
  

• wartość zamortyzowanego samochodu w 2010 r. 11 m-cy x 604,83 = 6653,13;
  

• pozostało do zamortyzowania 29.636,87.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy niezamortyzowana wartość 29.636,87 stanowi odpowiednio:

• cena bez podatku VAT – 24.292,52
  

• podatek VAT – 5.344,35.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 21 sierpnia 2013 r.).

Czy jako podatnik VAT od stycznia 2011 r. Wnioskodawca może odliczyć kwotę podatku naliczonego wynoszącą 5.344,35 x 0,60 = 3206,61, nierozliczoną w latach ubiegłych? (zadane w treści wniosku ORD-IN jako pytanie pierwsze)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 21 sierpnia 2013 r.), będąc podatnikiem VAT od stycznia 2011 r. przysługuje mu prawo odliczenia podatku naliczonego będącego częścią wartości niezamortyzowanej wynoszącej 3.206,61 zł. Wartość do amortyzacji w 2010 r. – 32.900,00; zamortyzowane w 2010 r. – 6.653,13. Do amortyzacji w latach następnych 24.626,87, w której to kwocie podatek VAT stanowi 5.344,35. Do odliczenia jako podatek naliczony 60%, stanowiący kwotę 3.206,61.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przepisy art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy wskazują na terminy, w jakich podatnik może z tego uprawnienia skorzystać. I tak, zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 pkt 1 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Podatnik ma prawo do skorzystania z prawa do odliczenia w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m. in. w art. 88 ww. ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 (tj. czynności podlegającej opodatkowaniu) złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego” (ust. 4 cyt. przepisu). Rejestracja następuje poprzez złożenie w urzędzie skarbowym druku VAT-R, a z chwilą uzyskania statusu „podatnika VAT czynnego” podmiot zyskuje prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Z powyższych uregulowań wynika, że podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, jednakże uprawnienie to może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie, będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego od momentu skorzystania z tego prawa. Jak wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy zdarzeniem uprawniającym do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, natomiast ewentualne późniejsze rozliczenie tego podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do odliczenia.

Zatem należy stwierdzić, iż ustawa o podatku od towarów i usług wiąże uprawnienie podatnika do odliczenia podatku naliczonego z otrzymaniem faktury dokumentującej nabycie towarów lub usług. O uznaniu faktury (bądź dokumentu celnego) za podstawę odliczenia podatku naliczonego stanowi cytowany art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, zaś okres, w którym powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tj. okres, w którym podatnik otrzymał tę fakturę (albo dokument celny) – wskazuje art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozpoczął działalność gospodarczą dnia 25.01.2010 r. na podstawie dokonanego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Miasta, Wydział Spraw Społecznych i Ewidencji Działalności Gospodarczej. Zainteresowany zawiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego o prowadzonej księdze przychodów i rozchodów oraz o wprowadzeniu posiadanego samochodu na stan środków trwałych. Wartość ww. samochodu na podstawie rachunku to: cena bez podatku VAT 29.745,90; podatek VAT 22% 6.544,10; do zapłaty 36.290,00. W dniu 05.01.2011 r. Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Stając się podatnikiem VAT Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. samochodu. Rachunek uproszczony dokumentujący nabycie samochodu wystawiony na Wnioskodawcę, Zainteresowany otrzymał 21.07.1999 r. Ww. samochód został zakupiony i przeznaczony w momencie zakupu do celów osobistych. Od dnia 26.07.1999 r. samochód był wykorzystywany do celów prywatnych. Od dnia 26.01.2010 r. został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. W okresie od 26.01.2010 r. do dnia zarejestrowania jako podatnik VAT czynny samochód wykorzystywany był przez Wnioskodawcę dla celów zwolnionych z opodatkowania. Natomiast od momentu rejestracji jako podatnik VAT czynny do dnia złożenia wniosku samochód służy Zainteresowanemu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy samochód wprowadzony został do ewidencji środków trwałych w styczniu 2010 r. Ww. samochód stanowi samochód osobowy i nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.

Odnosząc się do powyższego należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę, iż zakup przez Wnioskodawcę przedmiotowego samochodu osobowego został udokumentowany rachunkiem uproszczonym wystawionym i otrzymanym w 1999 r.

Z kolei kwestie dotyczące podatku od towarów i usług w roku 1999 były uregulowane przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.) oraz m.in. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 154, poz. 1024, z późn. zm.).

Stosownie do art. 19 ust. 1 powołanej wyżej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Zgodnie z art. 19 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach stwierdzających nabycie towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 15 ust. 2, a w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego.

Według ust. 3 pkt 1 powołanego art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1, następuje nie wcześniej niż w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, i nie później niż w rozliczeniu za miesiąc następny, z zastrzeżeniem pkt 2-4.

W myśl § 54 ust. 1 powołanego rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, faktury, faktury korygujące, rachunki uproszczone i rachunki korygujące dotyczące rachunków uproszczonych wystawiane są co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Natomiast według § 54 ust. 3 ww. rozporządzenia podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego stanowią wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących albo ich duplikaty, o których mowa w § 55.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz okoliczność, iż zdarzeniem uprawniającym do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego jest moment otrzymania faktury lub dokumentu celnego, to należy stwierdzić, iż skoro zakup samochodu osobowego został udokumentowany rachunkiem uproszczonym, to w świetle obowiązujących przepisów w roku otrzymania tego dokumentu tj. w roku 1999, Wnioskodawca nie nabył prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie przedmiotowego rachunku, stosownie do art. 19 ust. 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, w związku § 54 ust. 3 ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Skoro Wnioskodawca nie nabył prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. rachunku uproszczonego, to nawet w przypadku późniejszej rejestracji Zainteresowanego jako podatnika VAT czynnego i wykorzystywania przedmiotowego samochodu osobowego do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, niezasadne jest dalsze badanie ewentualnego skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem ww. samochodu.

Reasumując, w okolicznościach przedmiotowej sprawy, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem samochodu osobowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono, przyjmując jako element stanu faktycznego informację, że dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu są wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem samochodu osobowego. Natomiast kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zostały załatwione odrębnym rozstrzygnięciem.

W związku z tym, że złożony wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy jednego zaistniałego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług, podlega on – stosownie do art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej – opłacie w wysokości 40 zł. Wnioskodawca dokonał wpłaty w wysokości 80 zł. Zatem, kwota 40 zł stanowiąca nadpłatę, zgodnie z 14f § 2a Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona Zainteresowanemu na adres wskazany we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.