Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-36/13-2/KK
z 30 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości szacunkowego ustalenia ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu od podatku akcyzowego – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek Spółki z o.o. o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości szacunkowego ustalenia ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu od podatku akcyzowego oraz potwierdzenia prawidłowości wskazanej przez Wnioskodawcę metody szacunkowej ustalającej ilości zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu bądź wskazania właściwej metody szacunku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym podatnikiem dla celów podatku akcyzowego. Spółka posiada koncesje na wytwarzanie energii elektrycznej oraz na wytwarzanie i przesył ciepła.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu w procesie technologicznym w sposób skojarzony energii elektrycznej oraz ciepła w postaci wody o wysokiej temperaturze, która jest przekazywana przede wszystkim do miejskiej sieci ciepłowniczej.

Spółka produkuje energię elektryczną, a także nabywa ją od podmiotów zewnętrznych (posiadających co najmniej jedną z następujących koncesji: na wywarzanie, dystrybucję, przesyłanie lub obrót energią). Spółka zużywa wyprodukowaną lub nabytą energię elektryczną do wyżej opisanego procesu produkcji energii i ciepła w skojarzeniu.

Produkcja energii elektrycznej oraz ciepła jest procesem o charakterze ciągłym i złożonym. W procesie tym uczestniczy wiele urządzeń, które zużywają energię elektryczną.

Na terenie elektrociepłowni zainstalowane są urządzenia pomiarowo - rozliczeniowe, na podstawie których jest określana ilość zużytej i sprzedanej energii elektrycznej. Jednakże co do zasady jeden układ pomiarowy wskazuje łączną wartość zużytej energii przez jedno, kilka lub więcej urządzeń.

Spółka zamierza korzystać ze zwolnienia z akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7 ustawy z dnia (Dz. U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11 ze zm.; dalej: „ustawa akcyzowa”). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Spółka przewiduje scenariusz, w którym energia elektryczna zużywana tylko przez niektóre urządzenia uczestniczące w produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w Spółce będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej. W konsekwencji, może powstać sytuacja, w której jeden układ pomiarowy będzie wskazywał łącznie ilość energii podlegającej zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej oraz ilość energii nie kwalifikującej się do zwolnienia z akcyzy. W takim przypadku, samo wskazanie układu pomiarowego będzie niewystarczające do ustalenia ilości energii elektrycznej zużywanej do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, która może korzystać ze zwolnienia z akcyzy. W celu ustalenia ilości energii elektrycznej zużywanej do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu podlegającej zwolnieniu z akcyzy, konieczne jest zastosowanie odpowiedniej metody szacowania ilości tej energii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka wnosi o potwierdzenie, czy w celu ustalenia ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej, będzie ona uprawniona do stosowania metody szacunkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Spółka stoi na stanowisku, że w celu ustalenia ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej, będzie ona uprawniona do stosowania metody szacunkowej.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy akcyzowej w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót.

Ponadto w świetle art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej należy przyjąć, że zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Podmiot, chcący skorzystać ze zwolnienia zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2013, poz. 213), jest obowiązany (i) do prowadzenia ewidencji pozwalającej na określenie ilości i sposobu wykorzystania energii na cele produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu oraz (ii) do przekazywania właściwemu naczelnikowi urzędu celnego oświadczeń o ilościach i sposobie wykorzystania energii elektrycznej.

Z powyższego wynika, że dla celów stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej, Spółka musi określać m.in. ilość energii zużywanej na cele produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Dodatkowo, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy akcyzowej podatnik (posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót) zużywający energię elektryczną jest obowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo - rozliczeniowych u podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych — na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika. Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy akcyzowej jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości m.in. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Mając na uwadze powyższe Spółka wskazuje, że energia zużywana w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu jest częścią ogółu energii elektrycznej, która jest zużywana przez Spółkę na potrzeby własne. W związku z tym Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości zużytej energii w procesie produkcji energii i ciepła w skojarzeniu, Wnioskodawca będzie miał prawo do określenia ilości szacunkowych zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy akcyzowej zarówno w odniesieniu do ogółu energii elektrycznej zużywanej na potrzeby własne (jeżeli będzie taka potrzeba) jak i do tej części tej energii, która jest zużywana w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Tak jak Spółka wskazywała w stanie faktycznym, w jej scenariuszu, energia elektryczna zużywana tylko przez niektóre urządzenia uczestniczące w produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w Spółce będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej. W konsekwencji, może powstać sytuacja, w której jeden układ pomiarowy będzie wskazywał łącznie ilość energii podlegającej zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej oraz ilość energii nie kwalifikującej się do zwolnienia z akcyzy. Brak będzie więc urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości energii podlegającej zwolnieniu z akcyzy, co wskazuje na konieczność stosowania metody szacunkowej.

Wykładania przepisów wykluczająca możliwość stosowania w scenariuszu Spółki do określenia ilości energii elektrycznej kwalifikującej się do zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej metody szacunkowej prowadziłaby do stanu niezgodnego z prawem. Wówczas ustawodawca dopuszczałby możliwość szacunkowego określenia ilości energii zużytej globalnie u podatnika, a wyłączałby taką możliwość w odniesieniu do określania tej części energii, która jest zużywana do celów produkcyjnych.

Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z przytaczanymi przepisami akcyzowymi, w przypadku energii elektrycznej zużywanej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu określenie ilości zużytej energii na potrzeby produkcyjne (w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie), może być dokonane na podstawie metody szacunkowej. Zdaniem Spółki od tak określonej ilości energii będzie uprawniona do stosowania zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej.

Powyższe stanowisko znalazło poparcie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 30 kwietnia 2010 r. (I SA/Go 135/10) i w konsekwencji w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 listopada 2010 r. (ILPP3/443-133/09/10-S/TW), w której organ zgodził się ze stanowiskiem przedstawionym przez wnioskodawcę.

W powyższym wyroku Sąd uznał: „W ocenie Sądu na tle istniejącej regulacji należy przychylić się do poglądu wyrażonego przez skarżącą, że art. 30 ust. 6 i 7 ustawy oraz § 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień „nie narzucają” podmiotom korzystającym z tych zwolnień metody określenia podstawy, tj. ilości energii elektrycznej, od której może być stosowane zwolnienie. Zgodzić się trzeba też z twierdzeniem, że metoda przyjęta przez podmiot korzystający ze zwolnienia przewidzianego w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy o podatku akcyzowym powinna zapewniać wykazanie ilości energii zużywanej do celów podlegających zwolnieniu (...)”.

Błędem Interpretacyjnym organu było zatem przypisanie skarżącej, jako podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia obowiązku obliczania ilości zużytej energii do celów zwolnionych tylko jednym z dwóch dopuszczalnych sposobów: za pomocą urządzeń pomiarowych albo metodą współczynnikową (w przypadku braku takich urządzeń). Rację ma też skarżąca twierdząc, że w świetle postanowień dyrektywy energetycznej taka interpretacja wprowadza warunek nieproporcjonalny do oczekiwanego rezultatu, który nie odpowiada przesłance prostego stosowania zwolnienia. Należy ponadto zauważyć, że tym bardziej brak było podstaw do przyjęcia w interpretacji tak rygorystycznego stanowiska w odniesieniu do zwolnienia z opodatkowania energii elektrycznej wykorzystanej do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu (...).

Podsumowując, zdaniem Spółki, w jej scenariuszu, w którym energia elektryczna zużywana tylko przez niektóre urządzenia uczestniczące w produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w Spółce będzie podlegała zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej. Spółka będzie mogła ustalać ilość energii podlegającej zwolnieniu stosując metodę szacunkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępnie należy wskazać, że Wnioskodawca w części E.1 poz. 49 formularza ORD-IN zaznaczył jako przedmiot wniosku zaistniały stan faktyczny. Jednak z uwagi na okoliczności opisu sprawy, zakres zadanego pytania oraz przedstawione własne stanowisko, tut. Organ uznał, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą” wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 9 ust. 1. ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust 2 ustawy).

Przepis ustęp 3 ww. artykułu mówi, jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 30 ust. 7 ustawy zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Zgodnie z powyższym unormowaniem zwolnienie dotyczy zużycia energii elektrycznej w ww. procesie. Podkreślić przy tym należy, że we wskazanym unormowaniu nie przewidziano możliwości zwolnienia od akcyzy zużycia energii elektrycznej do podtrzymania produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Zgodnie z definicją procesu produkcji zawartą w Słowniku języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA, procesem produkcji jest szereg następujących po sobie czynności, powiązanych ze sobą funkcjonalnie, z których każda w sposób istotny wpływa na wytworzenie produktu finalnego.

Interpretując art. 30 ust. 7 ustawy, zgodnie z jego literalnym brzmieniem, stwierdzić należy, iż zwrot „w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu” rozumieć należy jako zużycie energii elektrycznej wyłącznie do czynności, które odnoszą się do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. Stąd też każde inne zużycie energii elektrycznej niż „do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu” nie jest objęte zakresem zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie.

Mając na uwadze art. 91 ust. 1 i 2 ustawy, podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5 ustawy, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika. Podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej jest obowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.

Stosownie do ust. 3 ww. artykułu, ewidencja, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1. wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;
2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.
   
   

Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 7, to w myśl art. 91 ust 4, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Ewidencja, o której mowa w art. 91 ust. 1 i ust. 2, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona (art. 91 ust 5 i 6 ustawy).

Zgodnie z § 2 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 08 lutego 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku (Dz. U. z 2013, poz. 213) zwanego dalej rozporządzeniem zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i ust. 7 ma zastosowanie pod warunkiem, że podmiot zużywający energię elektryczną:

1. prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu wykorzystania tej energii;
2. przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie zwolnionej energii, oświadczenie o ilościach i sposobie wykorzystania zwolnionej energii elektrycznej.
3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno zawierać co najmniej:
   • nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego NIP;
   • ilość zużytej energii elektrycznej;
   • cel, na który została zużyta energia elektryczna;
   • datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie.
   
   
   

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że Spółka posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej oraz na wytwarzanie i przesył ciepła. Działalność Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu w procesie technologicznym w sposób skojarzony energii elektrycznej oraz ciepła w postaci wody o wysokiej temperaturze, którą przekazuje przede wszystkim miejskiej sieci ciepłowniczej. Produkcja energii elektrycznej oraz ciepła jest procesem o charakterze ciągłym i złożonym. Wnioskodawca podaje, iż na terenie elektrociepłowni zainstalowane są urządzenia pomiarowo-rozliczeniowe, na podstawie których jest określana ilość zużytej i sprzedanej energii elektrycznej. Spółka zamierza korzystać ze zwolnienia z akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7 ustawy. Spółka przewiduje scenariusz, w którym energia elektryczna zużywana tylko przez niektóre urządzenia uczestniczące w produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w Spółce będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej. W konsekwencji, może powstać sytuacja, w której jeden układ pomiarowy będzie wskazywał łącznie ilość energii podlegającej zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy akcyzowej oraz ilość energii nie kwalifikującej się do zwolnienia z akcyzy. W takim przypadku, samo wskazanie układu pomiarowego będzie niewystarczające do ustalenia ilości energii elektrycznej zużywanej do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, która może korzystać ze zwolnienia z akcyzy.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, czy w celu ustalenia ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy, spółka będzie uprawniona do stosowania metody szacunkowej.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca chcąc zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 7 ustawy, musi spełnić warunki określone w § 2 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia, a zużycie energii elektrycznej musi bezpośrednio dotyczyć procesu produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy, w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu z akcyzy, Spółka, o ile spełni warunki zwolnienia wynikające z ww. przywołanych przepisów, w celu ustalenia ilości zużytej energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu od akcyzy będzie miała możliwość określenia tej ilości zużycia energii elektrycznej metodą szacunkową.

Wyliczenie ilości szacunkowych, o których mowa w art. 91 ust. 4 ustawy może odbywać się za pomocą sprawdzonych metod szacowania ilości tej energii, odzwierciedlających rzeczywiste zużycie tej energii.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego zdarzenia, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku akcyzowym w zakresie możliwości szacunkowego ustalenia ilości energii elektrycznej podlegającej zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7 ustawy. Natomiast w zakresie potwierdzenia prawidłowości wskazanej przez Wnioskodawcę metody szacunkowej ustalającej ilości zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu bądź wskazania właściwej metody szacunku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Powoływanie się przez Wnioskodawcę na orzecznictwo sądowe nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując orzecznictwa sądowego jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż powołane przez Zainteresowanego wyroki sądowe są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.