Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-317/13/MM
z 12 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2013 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 18 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2008 r. Wnioskodawca, Jego matka i ojciec przeprowadzili się z Holandii do Polski i zamieszkali razem z rodzicami matki Wnioskodawcy, którymi z racji ich stanu zdrowia matka musi się opiekować. Matka Wnioskodawcy zajmowała się również Jego ojcem, który zmagał się z chorobę nowotworową. Ojciec Wnioskodawcy otrzymywał z Holandii stałą rentę inwalidzką, będącą źródłem ich utrzymania. Niestety w dniu 18 listopada 2011 r. ojciec Wnioskodawcy zmarł. Po jego śmierci okazało się, że nie otrzymają renty rodzinnej z ubezpieczenia społecznego, ponieważ nie ma ciągłości w opłatach na składki społeczne. Było to niezrozumiałe, tym bardziej, że instytucja wypłacająca ojcu rentę inwalidzką zapewniała, że – w związku z ww. rentą – nic się nie zmieni. Obecnie Wnioskodawca i Jego matka otrzymują jedynie świadczenie pieniężne wypłacane z Holenderskiego Funduszu Emerytalnego Metalu i Techniki (PMT). Są to wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym – branżowym programie emerytalnym. W Holandii uzyskali zwolnienie z podatków oraz nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia społecznego ani zdrowotnego. Holenderska instytucja zdrowotna CVZ (odpowiednik polskiego NFZ) odmówił im tych świadczeń motywując to tym, że płatność jaką otrzymują nie jest kwalifikowana jako emerytura w rozumieniu właściwego systemu traktatowego.

Wysokość świadczenia, jakie Wnioskodawca – syn osoby zmarłej – otrzymuje to 95,41 euro brutto miesięcznie.

Holenderski Fundusz Emerytalny Metalu i Techniki (PMT) przesyła świadczenia do polskiego banku, który wypełnia funkcję płatnika w stosunku do tego świadczenia. Ww. bank pobiera od wypłacanego świadczenia zaliczkę na podatek dochodowy, którą odprowadza do urzędu skarbowego oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne, którą odprowadza do ZUS.

Świadczenie, jakie Wnioskodawca otrzymuje w przeliczeniu na złotówki jest naprawdę niewielkie, gdyż po odliczeniach wynosi ok. 305 zł.

Wnioskodawca ma 13 lat, chodzi do VI klasy szkoły podstawowej, jest chory na astmę, jest dyslektykiem. Do szkoły dojeżdża codziennie 17 km.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przychód uzyskiwany z wypłat środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym – branżowym, tzn. Branżowym Funduszu Emerytalnym dla Branży Metalu i Techniki (PMT) w Holandii – podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych określonego w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w związku z powyższym przychód Wnioskodawcy mógłby być zwolniony z podatku dochodowego lub czy istnieje możliwość zmiany tego opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie z Pracowniczego Programu Emerytalnego właściwie jest tylko dodatkowym świadczeniem pieniężnym. Według Wnioskodawcy, zgodnie z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiującej pracownicze programy emerytalne w art. 21 ust. 33, która mówi o przepisach obowiązujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej – otrzymywane świadczenie powinno podlegać zwolnieniom z podatku dochodowego. Środki z PPE w zasadzie są tylko uzupełnieniem podstawowych rent czy emerytur. Wnioskodawca nie otrzymuje renty rodzinnej (holenderskie Arow), a otrzymywane środki z PPE (PMT) naprawdę nie są wysokie.

Wnioskodawca uważa, że gdyby otrzymywał rentę rodzinną, to ta rzeczywiście podlegałaby opodatkowaniu w kraju zamieszkania – obojętnie z jakiego kraju pochodzi. Niestety renty rodzinnej z SVB – odpowiednik polskiego ZUS – nie otrzymuje. Natomiast otrzymują jedynie świadczenia z Pracowniczego Programu Emerytalnego z Holandii. To świadczenie jest w zasadzie tylko uzupełnieniem rent czy emerytur zasadniczych (w Polsce I filar). Niestety z uwagi na brak ciągłości w opłatach na składki na ubezpieczenie społeczne – według holenderskiego ustawodawstwa – renta rodzinna nie może zostać wypłacona Wnioskodawcy, pomimo tego, że Jego ojca zapewniano, że jak wyprowadzi się do Polski , to nic się nie zmieni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w 2008 r. Wnioskodawca, Jego matka i ojciec przeprowadzili się z Holandii do Polski i zamieszkali razem z rodzicami matki Wnioskodawcy, którymi z racji ich stanu zdrowia matki musi się opiekować. Matka Wnioskodawcy zajmowała się również Jego ojcem, który zmagał się z chorobę nowotworową. Ojciec Wnioskodawcy otrzymywał z Holandii stałą rentę inwalidzką, będącą źródłem ich utrzymania. Niestety w dniu 18 listopada 2011 r. ojciec Wnioskodawcy zmarł. Po jego śmierci okazało się, że nie otrzymają renty rodzinnej z ubezpieczenia społecznego, ponieważ nie ma ciągłości w opłatach na składki społeczne. Było to niezrozumiałe, tym bardziej, że instytucja wypłacająca ojcu rentę inwalidzką zapewniała, że – w związku z ww. rentą – nic się nie zmieni. Obecnie Wnioskodawca i Jego matka otrzymują jedynie świadczenie pieniężne wypłacane z Holenderskiego Funduszu Emerytalnego Metalu i Techniki (PMT). Są to wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym – branżowym programie emerytalnym. W Holandii uzyskali zwolnienie z podatków oraz nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia społecznego ani zdrowotnego. Holenderska instytucja zdrowotna CVZ (odpowiednik polskiego NFZ) odmówił im tych świadczeń motywując to tym, że płatność jaką otrzymują nie jest kwalifikowana jako emerytura w rozumieniu właściwego systemu traktatowego.

Wysokość świadczenia, jakie Wnioskodawca – syn osoby zmarłej – otrzymuje to 95,41 euro brutto miesięcznie.

Holenderski Fundusz Emerytalny Metalu i Techniki (PMT) przesyła świadczenia do polskiego banku, który wypełnia funkcję płatnika w stosunku do tego świadczenia. Ww. bank pobiera od wypłacanego świadczenia zaliczkę na podatek dochodowy, którą odprowadza do urzędu skarbowego oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne, którą odprowadza do ZUS.

Świadczenie, jakie Wnioskodawca otrzymuje w przeliczeniu na złotówki jest naprawdę niewielkie, gdyż po odliczeniach wynosi ok. 305 zł.

Wnioskodawca ma 13 lat, chodzi do VI klasy szkoły podstawowej, jest chory na astmę, jest dyslektykiem. Do szkoły dojeżdża codziennie 17 km.

W myśl art. 18 ust. 1 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120) z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. konwencji dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, z zastrzeżeniem ust. 33.

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej (art. 21 ust. 33 ww. ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207 ze zm.) przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym wypłata następuje:

1. na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;
2. wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55 roku życia;
3. w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;
4. na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” dotyczyło świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego.

Mając na uwadze powyższe, w sytuacji gdy świadczenia są otrzymywane przez Wnioskodawcę – jako osobę uprawnioną po śmierci ojca (uczestnika) - z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Holandii podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie w przedmiotowej sprawie dodać należy, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.