Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-487/13/AW
z 23 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia składników materialnych i niematerialnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia składników materialnych i niematerialnych.

W złożonym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2011 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przeważającą część stanowi prowadzenie restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych. W latach 2011-2012 wykonywał Pan również działalność w zakresie wytwarzania biżuterii oraz doradztwa ekonomicznego. Dodatkowa działalność miała i ma charakter marginalny, a w zakresie wytwarzania biżuterii została wygaszona w 2013 r. Działalność w zakresie doradztwa będzie prowadzona (nie jest związana jednak z żadnymi składnikami materialnymi i niematerialnymi części przedsiębiorstwa związanej z barem). Zamierza Pan w przyszłości zbyć zespół składników majątkowych i niemajątkowych, jakim jest bar, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Bar został oddany do użytkowania w 2011 r. i zlokalizowany jest w centrum miasta w wynajmowanym lokalu - w pobliżu sklepów, w których może być zaopatrywany bez wykorzystania środków transportu. Główna część zaopatrzenia baru realizowana jest przez dostawców własnym transportem. Umowa najmu podpisana jest na czas oznaczony do 5 lipca 2016 r. i zostanie przejęta przez nabywcę. Na otwarcie baru poniósł Pan nakłady adaptacyjne, które zakwalifikował jako inwestycje w obcym środku trwałym, nakłady na wyposażenie, na know-how oraz wydatki na „zatowarowanie”. W 2012 r. został nabyty do działalności gospodarczej samochód osobowy. Powyższe wydatki zostały sfinansowane w części ze środków własnych, a w części z pożyczki z funduszu pożyczkowego. Ponadto wspomaga Pan bieżące finansowanie prowadzenia działalności kredytem obrotowym w rachunku bieżącym. Z uwagi na fakt, że bar jest niewielki, prowadzi go Pan we własnym zakresie (bez zatrudniania pracowników), wspomagając się usługami świadczonymi przez osoby fizyczne na podstawie umów zlecenia. Na dzień sprzedaży pożyczka, z której sfinansowano nakłady związane z oddaniem do użytkowania baru oraz kredyt w rachunku bieżącym zostaną przez Pana spłacone. Na nabywcę przejdzie zespół składników majątkowych i niemajątkowych, w szczególności kompletne wyposażenie, know-how prowadzenia baru, umowa najmu lokalu. Ze zorganizowanej części przedsiębiorstwa zmierza Pan wyłączyć samochód i pozostawić go w swojej działalności gospodarczej w zakresie doradztwa. W związku z tym, że podpisywane umowy zlecenia mają charakter krótkookresowy nie przejdą na nabywcę baru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż baru można potraktować jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, omawiana transakcja będzie sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa i nie będzie podlegała opodatkowaniu, zgodnie z „ art. 6 ust. 1” ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazał Pan, że ww. określony zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż odznacza się pełną odrębnością organizacyjną i finansową oraz może realizować samodzielnie powierzone mu zadania. Zbywany zespół składników posiada możliwość samodzielnego funkcjonowania i prowadzenia działań gospodarczych w obrocie gospodarczym. Ponadto bar jest na tyle niewielki, że może być prowadzony samodzielnie przez nabywcę, bez zatrudniania pracowników. Dodał Pan, że zamierza przed zawarciem umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa uregulować wszystkie zobowiązania związane ze sprzedawanymi składnikami majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odrębność finansowa wymaga posiadania rachunku bankowego, na który wpływają środki generowane przez danego rodzaju działalność gospodarczą oraz z którego regulowane są zobowiązania związane z tą działalnością. W ten sposób finansowe wyodrębnienie danego zespołu składników majątkowych wykracza poza wymiar ewidencyjny, co oznacza, że zapewniona jest faktyczna możliwość zarządzania danym zespołem składników majątkowych oraz przypisanymi do tego zespołu składników zasobami ludzkimi, a ewidencyjne wyodrębnienie kont ma wymiar nie tylko informacyjny.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w spawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że od 2011 r. wykonuje Pan działalność gospodarczą m.in. w zakresie prowadzenia baru. Ponadto wykonywana była działalność w zakresie wytwarzania biżuterii (wygaszona w 2013 r.) i doradztwa ekonomicznego, mająca charakter marginalny. Działalność w zakresie doradztwa będzie prowadzona, nie jest związana jednak z żadnymi składnikami materialnymi i niematerialnymi części przedsiębiorstwa związanej z barem. Zamierza Pan zbyć zespół składników majątkowych i niemajątkowych, jakim jest bar, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Bar został oddany do użytkowania w 2011 r. i zlokalizowany jest w centrum miasta w wynajmowanym lokalu - w pobliżu sklepów, w których może być zaopatrywany bez wykorzystania środków transportu. Zaopatrzenie baru realizowane jest przez dostawców własnym transportem. Umowa najmu podpisana jest na czas oznaczony do 5 lipca 2016 r. i zostanie przejęta przez nabywcę. Na otwarcie baru poniósł Pan nakłady adaptacyjne, które zakwalifikował jako inwestycje w obcym środku trwałym, nakłady na wyposażenie, na know-how oraz wydatki na „zatowarowanie”. W 2012 r. został nabyty do działalności gospodarczej samochód osobowy. Powyższe wydatki zostały sfinansowane w części ze środków własnych, a w części z pożyczki z funduszu pożyczkowego. Ponadto wspomaga Pan bieżące finansowanie prowadzenia działalności kredytem obrotowym w rachunku bieżącym. Z uwagi na fakt, że bar jest niewielki, prowadzi go Pan we własnym zakresie (bez zatrudniania pracowników), wspomagając się usługami świadczonymi przez osoby fizyczne na podstawie umów zlecenia. Na dzień sprzedaży pożyczka, z której sfinansowano nakłady związane z oddaniem do użytkowania baru oraz kredyt w rachunku bieżącym zostaną przez Pana spłacone. Na nabywcę przejdzie zespół składników majątkowych i niemajątkowych, w szczególności kompletne wyposażenie, know-how prowadzenia baru, umowa najmu lokalu. Ze zorganizowanej części przedsiębiorstwa zmierza Pan wyłączyć samochód i pozostawić go w swojej działalności gospodarczej w zakresie doradztwa. W związku z tym, że podpisywane umowy zlecenia mają charakter krótkookresowy nie przejdą na nabywcę baru.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że o ile w momencie zbycia – na co wskazuje treść wniosku – wyodrębniona część przedsiębiorstwa posiadać będzie cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, to będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a czynność jej zbycia, na podstawie art. 6 pkt 1 ww. ustawy, będzie wyłączona z opodatkowania tym podatkiem.

Wskazać należy, że wyłączenie opisanego we wniosku samochodu osobowego z mającego być przedmiotem sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych, nie stanowi przeszkody do uznania wydzielonej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e cyt. ustawy.

Jednocześnie zaznacza się, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.