Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-177/13/BP
z 13 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013r. (data wpływu 17 kwietnia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zakład Produkcyjno – Handlowy „X” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi swą działalność w zakresie:

• 15.33.A – przetwórstwo owoców i warzyw
• 15.33.B – działalność usługowa związana z przetwórstwem i konserwowaniem warzyw
• 15.32.Z – produkcja soków z owoców i warzyw
  
  

Do celów produkcyjnych zakład zużywa węgiel energetyczny (CN 2701).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wyżej wymieniony zakres prowadzonej działalności gospodarczej upoważnia do zwolnienia z akcyzy na wyroby węglowe przeznaczone na cele energetyczne w oparciu o art. 31a ust. 2 pkt 6.

Zdaniem Wnioskodawcy, przetwórstwo owoców i warzyw polegające na konserwowaniu i pasteryzacji, może zostać zaliczone do działalności wymienionej w art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym, co do której ma zastosowanie zwolnienie z podatku akcyzowego na wyroby węglowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy; przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika nr 1 pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex – dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu. Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi swą działalność w zakresie przetwórstwa owoców i warzyw, działalności usługowej związanej z przetwórstwem i konserwowaniem warzyw oraz produkcją soków z owoców i warzyw. Do celów produkcyjnych zakład zużywa węgiel energetyczny (CN 2701).

Zasadą jest, iż obrót wyrobami węglowymi przeznaczonymi do celów opałowych objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy).

Jednocześnie w myśl art. 31a ust. 2 zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
   
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
   
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 149, poz. 887);
   
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
   
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
   
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
   
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. U. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
   
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
   
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Powyższe przepisy umożliwiają zwolnienia od podatku zużycia wyrobów węglowych m.in. w pracach rolniczych i ogrodniczych. Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej tych pojęć.

Z Małego słownika j. polskiego, wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999 str. 789 wynika, iż rolniczy to odnoszący się do rolnictwa; związany z rolnictwem, zajmujący się rolnictwem. Rolnictwo to uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich. Praca - str. 699 ww. słownika - to działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych (…).

Natomiast ogrodniczy to odnoszący się do ogrodnictwa lub ogrodnika, stosowany w ogrodnictwie. Ogrodnictwo zaś, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego, to uprawa warzyw, drzew owocowych i roślin ozdobnych; dział rolnictwa obejmujący warzywnictwo, sadownictwo.

Prace rolnicze oraz ogrodnicze to zatem działalność związana z uprawą i hodowlą roślin, roślin ozdobnych, uprawą warzyw, drzew owocowych, chowem i hodowlą zwierząt gospodarskich a także sadownictwo oraz warzywnictwo.

Z analizy pojęć prac rolniczych i ogrodniczych wynika, iż zwolnienie uregulowane w art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy, ma charakter przedmiotowy i odwołuje się jedynie do celowej działalności z zakresu uprawy i hodowli roślin oraz chowu i hodowli zwierząt gospodarskich oraz działalności polegającej na uprawie i hodowli warzyw, uprawie i uszlachetnianiu drzew i krzewów oraz uprawie roślin ozdobnych.

A contrario działalność, która nie jest związana z wskazanymi powyżej pracami (nie zmierza do wytworzenia ww. dóbr) nie może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Skoro – jak wskazał Wnioskodawca – prowadzi on działalność w zakresie przetwórstwa owoców i warzyw, usługową związaną z przetwórstwem i konserwowaniem warzyw oraz produkcją soków z owoców i warzyw, to wykonuje on inną działalność niż działalność rolniczą lub ogrodniczą uprzywilejowaną zwolnieniem od podatku (przetwórstwo, działalność usługowa czy produkcja soków z owoców i warzyw bowiem nie mieści się w zdefiniowanym powyżej zakresie prac rolniczych, ogrodniczych).

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie jest podmiotem uprawnionym do korzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy. Węgiel zużywany przez Wnioskodawcę do czynności przedstawionych we wniosku nie może bowiem korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, gdyż jest zużywany do prac innych niż wymienione w art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.