Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-291/13/RSz
z 2 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2013r. (data wpływu 2 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu liczenia terminu płatności na potrzeby zastosowania art. 89b ustawy, w sytuacji nieuregulowania zadłużenia zgodnie z umową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu liczenia terminu płatności na potrzeby zastosowania art. 89b.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w wynajmowanych powierzchniach. Wynajmujący (podmiot krajowy) wystawia na Spółkę – najemcę faktury VAT za: połączenia telefoniczne, dostarczenie energii, wynajem powierzchni biurowych, pomocniczych, miejsc parkingowych oraz ochronę mienia.

W związku z zaleganiem przez Spółkę z zapłatą faktur wystawionych w okresie 05/2012 – 09/2012, w miesiącu 10/2012 zawarta została przez Spółkę z wynajmującym „umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie”.

Terminy płatności wskazane pierwotnie w tychże fakturach upłynęły w okresie 05/2012 – 09/2012.

W umowie przewłaszczenia na zabezpieczenie postanowiono, iż Spółka dokonywać będzie spłat zaległych faktur w wysokościach i ratach zgodnie z załącznikiem do umowy przewłaszczenia. Zgodnie z tym załącznikiem spłata wierzytelności głównej będzie następować w miesięcznych ratach w okresie 02/2013 – 01/2014.

Spółka – w związku z otrzymaniem faktur VAT, o których mowa powyżej – dokonywała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tychże faktur, z odpowiednim zastosowaniem przepisów art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r. w związku z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Spółka winna liczyć 150-ty dzień od dnia upływu terminu płatności określonego pierwotnie na fakturze (czyli od terminu płatności upływającego odpowiednio w miesiącach 05/2012 – 09/2012), czy też terminem płatności, od jakiego należy liczyć owe 150 dni jest termin płatności uzgodniony na nowo w umowie przewłaszczenia na zabezpieczenie zawartej w miesiącu 10/2012, przypadający odpowiednio w okresie 02/2013 – 01/2014?

A zatem, czy dla zastosowania art. 89b wiążące są pierwotnie ustalone terminy płatności w poszczególnych fakturach, czy też – w przypadku zawarcia późniejszego porozumienia – nowo wyznaczone terminy płatności?

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby stosowania art. 89b, termin 150 dni winien być liczony począwszy od upływu terminu płatności faktury określonego w zawartej w miesiącu 10/2012 umowie przewłaszczenia.

Punktem wyjścia są więc terminy płatności upływające w okresie 02/2013 – 01/2014, a nie terminy płatności wyznaczone pierwotnie na fakturach (upływające w okresie 05/2012 – 09/2012). Aby art. 89b miał w ogóle zastosowanie, ów 150-ty dzień musi upływać po 31 grudnia 2012r.

W związku z powyższym, Spółka będzie obowiązana do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności faktury określonego w umowie przewłaszczenia na zabezpieczenie, w sytuacji nieuregulowania zadłużenia zgodnie z umową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012r., poz. 1342), do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w świetle ust. 2 ww. artykułu, przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012r.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Natomiast, w myśl art. 89b ust. 1a ww. ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2 ustawy).

Zatem, w przypadku nieuregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, bez względu na fakt czy wierzyciel skorzystał z ulgi na złe długi, czy też nie.

Nowelizacja art. 89b ustawy o VAT dokonana ustawą z dnia 16 listopada 2012r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. poz. 1342), co do zasady, nie zmieniła regulacji w tej kwestii, dokonała jedynie zmian w przesłankach obligujących do dokonania korekty.

Z powołanych przepisów wynika, iż zasady stosowania tzw. „ulgi na złe długi”, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., mają zastosowanie do wierzytelności, które powstaną od dnia 1 stycznia 2013r. oraz do wierzytelności powstałych przed tą datą, których nieściągalność została uprawdopodobniona w 2013r., tj. w 2013r. upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu ich płatności.

Stosowanie znowelizowanych przepisów do wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona w 2013r., czyli w 2013r. upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu ich płatności oznacza, że dłużnik będzie obowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym ten 150. dzień upłynął.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w związku z zaleganiem przez Wnioskodawcę z zapłatą faktur wystawionych w okresie 05/2012 – 09/2012, w miesiącu październiku 2012r. zawarta została przez Spółkę z wynajmującym „umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie”. Terminy płatności wskazane pierwotnie w tychże fakturach upłynęły w okresie 05/2012 – 09/2012. W umowie przewłaszczenia na zabezpieczenie postanowiono, iż Spółka dokonywać będzie spłat zaległych faktur w wysokościach i ratach zgodnie z załącznikiem do umowy przewłaszczenia. Zgodnie z tym załącznikiem spłata wierzytelności głównej będzie następować w miesięcznych ratach w okresie 02/2013 – 01/2014. Spółka – w związku z otrzymaniem faktur VAT, o których mowa powyżej – dokonywała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tychże faktur, z odpowiednim zastosowaniem przepisów art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT.

Umowa o przewłaszczenie na zabezpieczenie należy do umów nienazwanych, czyli bezpośrednio nieuregulowanych w ustawie. Jej zawieranie jest dopuszczalne w ramach przewidzianej w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zasady swobody umów w obrocie cywilnym. Zgodnie z powołanym przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Do przedmiotowo istotnych elementów konstruujących umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie należy zamieszczenie w jej treści zastrzeżenia o zwrotnym przeniesieniu własności na przewłaszczającego przez wierzyciela, w razie spłaty długu.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika to z opisu sprawy przedstawionego we wniosku, w zawartej w październiku 2012r. umowie przewłaszczenia na zabezpieczenie strony postanawiając, iż Wnioskodawca (dłużnik) dokonywać będzie spłat zaległych faktur w wysokościach i miesięcznych ratach zgodnie z załącznikiem do umowy przewłaszczenia, tym samym ustaliły nowe terminy płatności dla należności wynikających z tych faktur.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy w miesiącu październiku 2012r. zawarta została przez Wnioskodawcę z wynajmującym „umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie”, w której postanowiono, iż Wnioskodawca dokonywać będzie spłat zaległych faktur w wysokościach i miesięcznych ratach, zgodnie z załącznikiem do umowy przewłaszczenia, to wówczas w sytuacji nieuregulowania zadłużenia Wnioskodawca winien ustalić ów 150-ty dzień począwszy od upływu terminu płatności określonego w umowie przewłaszczenia zawartej w miesiącu październiku 2012r. W związku z powyższym, jeżeli zatem ten 150. dzień upłynie w okresie 02/2013 – 01/2014, to w poszczególnych deklaracjach za te miesiące wystąpi obowiązek dokonania korekty, i wówczas w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 89b ustawy o VAT.

Dodatkowo wskazać należy, że przepisy podatkowe nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych, porozumień), ani nie mają wpływu na ich treść, w tym ustalenia dotyczące terminów płatności. Zgodnie z zasadą swobody umów, to strony umowy rozstrzygają m.in. zasady rozliczeń z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych.

Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęte w nich ustalenia, w tym zasady ustalania terminów płatności, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów. Z art. 14h Ordynacji podatkowej wynika bowiem, iż powołany przepis nie ma zastosowania w postępowaniu w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.