Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-437/13/KJ
z 16 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2013r. (data wpływu 16 maja 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2013r. (data wpływu 9 lipca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku dla usług szkoleniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku dla usług szkoleniowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 lipca 2013r. (data wpływu 9 lipca 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 czerwca 2013r. znak: IBPP1/443-437/13/KJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług do którego nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe przewidziane w art. 113 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie tych szkoleń, ani nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, dlatego nie stosuje zwolnienia od podatku od towarów i usług na usługi szkoleniowe przeprowadzane w ramach prowadzonej działalności. Wnioskodawca zawarł umowę z Klientem (jednostką budżetową - Powiatem) na przeprowadzenie kursu „ ...” dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych, których organem założycielskim jest Klient-Powiat. Klient otrzymuje dotację z Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego na realizację projektu „...”. Dotacja wynosi minimum 70% wartości kosztów kwalifikowanych. W zawartej umowie nie określono, że szkolenie jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania. Wnioskodawca przeprowadził na zlecenie Klienta przedmiotowe szkolenie, za które wystawił fakturę VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

1.Świadczone przez niego usługi nie są usługami kształcenia zawodowego, gdyż nie dają one konkretnych uprawnień do wykonywania zawodu, a jedynie umożliwiają zdobycie dodatkowych umiejętności, niezwiązanych z kierunkiem w jakim kształcą się uczniowie.

2.Z informacji uzyskanych od zleceniodawcy (Powiatu) wynika, że środki na zapłatę za przeprowadzone szkolenie są środkami publicznymi i pochodzą z następujących źródeł:

• 85% - środki unii europejskiej,
• 2,25% - środki budżetu państwa,
• 12,75% - środki powiatu.

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę stanowi dla zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku zgodnego z planem realizacji projektu.

3.Uczestnicy szkolenia nie wnoszą żadnego wkładu własnego.

4.Szkolenia prowadzone są jako zajęcia dodatkowe – pozalekcyjne.

5.Przedmiotowe szkolenie nie jest związane z zawodem, w którym kształcą się uczniowie. Jest kursem uniwersalnym, którego ukończenie nie jest warunkowane posiadaniem pewnej bazy wiedzy (związanej z kierunkiem, w którym kształci się uczeń w szkole). Szkolenie to daje dodatkowe kwalifikacje, które uczeń może wykorzystać w przyszłości.

6.Zgodnie z informacją uzyskaną od zleceniodawcy (Powiatu) zakres kompetencji uzyskiwanych przez uczniów, będących uczestnikami szkolenia rozszerza ich wiedzę o praktyczne umiejętności, których uczeń nie otrzymuje w podstawowym procesie kształcenia.

7.Podczas przedmiotowego szkolenia uczniowie uczą się obsługi kamery filmowej oraz podstaw montażu materiału filmowego (montaż, udźwiękowienie, oprawa graficzna).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji opodatkowanie przedmiotowej usługi szkoleniowej podstawową stawką VAT 23% jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on beneficjentem środków unijnych, nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, środki niezbędne do przeprowadzenia przedmiotowego szkolenia nie pochodziły ze środków publicznych, a w zawartej umowie nie określono, że szkolenie jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania (art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r.), przedmiotowe szkolenie opodatkowano stosując podstawową stawkę VAT 23 %, zgodnie z pa. 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 oraz pkt 29 art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym,

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jak również nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo-rozwojową, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit a) i b) ustawy o podatku od towarów i usług, zatem Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a i b ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

W przypadku braku możliwości zastosowania ww. zwolnienia przeanalizować należy przepisy § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia wykonawczego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł z Powiatem umowę na przeprowadzenie kursu „ ...” dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych, których organem założycielskim jest Klient-Powiat. Szkolenia prowadzone są jako zajęcia dodatkowe – pozalekcyjne. Podczas przedmiotowego szkolenia uczniowie uczą się obsługi kamery filmowej oraz podstaw montażu materiału filmowego (montaż, udźwiękowienie, oprawa graficzna).

Wnioskodawca podał, iż świadczone przez niego usługi nie są usługami kształcenia zawodowego, gdyż nie dają one konkretnych uprawnień do wykonywania zawodu, a jedynie umożliwiają zdobycie dodatkowych umiejętności, niezwiązanych z kierunkiem w jakim kształcą się uczniowie. Szkolenie to nie jest związane z zawodem, w którym kształcą się uczniowie. Jest kursem uniwersalnym, którego ukończenie nie jest warunkowane posiadaniem pewnej bazy wiedzy (związanej z kierunkiem, w którym kształci się uczeń w szkole). Szkolenie to daje dodatkowe kwalifikacje, które uczeń może wykorzystać w przyszłości. Zgodnie z informacją uzyskaną od zleceniodawcy (Powiatu) zakres kompetencji uzyskiwanych przez uczniów, będących uczestnikami szkolenia rozszerza ich wiedzę o praktyczne umiejętności, których uczeń nie otrzymuje w podstawowym procesie kształcenia.

Jak wynika z powołanego rozporządzenia Rady Nr 282/2011 aby dane kształcenie stanowiło usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania musi stanowić nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem lub skutkować uzyskaniem lub uaktualnieniem wiedzy do celów zawodowych.

Jeżeli więc dane szkolenie tych warunków nie spełnia nie może być uznane za kształcenie lub przekwalifikowanie zawodowe.

W treści wniosku Wnioskodawca wprost wskazał, że przeprowadzone szkolenie nie stanowiło usług kształcenia zawodowego, gdyż nie daje konkretnych uprawnień do wykonywania zawodu, a jedynie umożliwia zdobycie dodatkowych umiejętności niezwiązanych z kierunkiem w jakim kształcą się uczniowie. Jest to kurs uniwersalny, którego ukończenie nie jest warunkowane posiadaniem pewnej bazy wiedzy związanej z kierunkiem, w którym kształcą się uczniowie.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż przedmiotowych usług nie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. W tej sytuacji bez znaczenia pozostaje fakt, czy spełnione są pozostałe przesłanki warunkujące zwolnienie wymienione w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

W tej sytuacji zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku tj. 23 %, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że przedmiotowe szkolenia opodatkowano stosując podstawową stawką VAT 23% należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak w tym miejscu zauważyć, że wynika to z faktu, iż w przedmiotowej sprawie nie znalazły zastosowania przepisy wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia wykonawczego warunkujące zwolnienie przedmiotowych szkoleń, a nie jak wskazał Wnioskodawca, że przedmiotowe szkolenie opodatkowano stosując podstawową stawkę VAT 23 %, zgodnie z pa. 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 oraz pkt 29 art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.