Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-571/13/MZa
z 22 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 24 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniach 02 i 08 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży garażu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek, przesłany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bytomiu za pismem z dnia 21 maja 2013 r. Znak: PP-1/412-162/13/W, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży garażu.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 25 czerwca 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-571/13/MZa wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 02 i 08 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 02 lutego 1998 r. wnioskodawca spisał umowę dzierżawy terenu, który pozostaje w posiadaniu kopalni, pod garaż samochodowy pomiędzy wnioskodawcą (jako dzierżawcą) a kopalnią, którą reprezentowali Dyrektor oraz Zastępca Dyrektora. Wnioskodawca zaznaczył, że w § 2 tej umowy napisane jest, że dzierżawca (czyli wnioskodawca) oświadcza, że na przedmiotowej działce wybudował z własnych środków garaż murowany według wskazań lokalizacyjnych kopalni. Wnioskodawca dodał także, że garaż wybudowany był zgodnie z projektem budowlanym i wydanym zezwoleniem na budowę zespołu garaży w tym także i wnioskodawcy. Wnioskodawca nadmienił, że środki ze sprzedaży ww. garażu przeznaczył na cele budowlane, mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, w przypadku sprzedaży własnościowego garażu (umowa kupno-sprzedaż) w 2012 r., dochód z tej transakcji powinien zostać ujęty w rozliczeniu PIT za 2012 r.?

Zdaniem wnioskodawcy, dochód ze sprzedaży tego garażu nie powinien być ujęty w rozliczeniu podatkowym PIT za 2012 r., ponieważ wnioskodawca zapłacił już podatek kupując materiały budowlane na budowę garażu. W związku z tym wnioskodawca uważa, że ponosiłby opodatkowanie po raz drugi, skoro na przykład w przy sprzedaży używanego samochodu podatek płaci kupujący a nie sprzedający.

Na podstawie uzyskanych informacji w urzędach skarbowych wnioskodawca uznał, że jeżeli garaż jest wybudowany na dzierżawionym terenie (bez księgi wieczystej) i minęło 5 lat, to nie trzeba wykazywać dochodu w rozliczeniu rocznym. Jednakże w jednym urzędzie skarbowym wnioskodawca został poinformowany, że dochód ze sprzedaży tego garażu należy wykazać w zeznaniu powołując się na przykład sprzedaży garażu w spółdzielni mieszkaniowej, które mają swoje wewnętrzne przepisy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Na wstępie Organ wyjaśnia, że w zakresie w jakim złożony wniosek o interpretację dotyczył skutków podatkowych sprzedaży garażu jakie wystąpić mogą u małżonka wnioskodawcy tut. Organ w dniu 19 lipca 2013 r. wydał postanowienie Znak: IBPBII/2/415-572/13/MZa o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony);
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, pod dzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, pod dzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c);
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy,
   
   -jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
   
9. inne źródła.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 02 lutego 1998 r. między kopalnią a wnioskodawcą została spisana umowa dzierżawy terenu należącego do kopalni, na którym wnioskodawca z własnych środków wybudował garaż. Następnie wnioskodawca w 2012 r. garaż ten sprzedał.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości w myśl zasady wyrażonej w art. 48 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tą zasadą wszystko, co jest trwale związane z gruntem stanowi jego część składową i nie może być odrębnym przedmiotem obrotu prawnego. Nieruchomości budynkowe stanowią natomiast budynki trwale z gruntem związane, które na podstawie przepisów szczególnych są odrębnym od gruntu przedmiotem własności. Przepisy szczególne określają przy tym relację tego prawa, do prawa do nieruchomości, na której budynek został wzniesiony. Ze względu na treść art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego, odrębną własność mogą stanowić budynki wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gminy przez wieczystego użytkownika.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w wyniku zawartej przez wnioskodawcę umowy sprzedaży nie nastąpiło przeniesienie na rzecz nabywcy własności garażu, gdyż wnioskodawcy takie prawo nie przysługiwało, bowiem jak sam napisał, teren, na którym został wybudowany garaż pozostawał w posiadaniu kopalni a wnioskodawca był jedynie jego dzierżawcą. Wnioskodawca nie był właścicielem ani wieczystym użytkownikiem gruntu, lecz wyłącznie osobą, która poniosła nakłady na budowę garażu na gruncie należącym do kopalni. W tej sytuacji nie doszło zatem do odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz do sprzedaży nakładów poniesionych na budowę garażu na cudzym gruncie. W związku z tym, dokonaną przez wnioskodawcę transakcję sprzedaży należy zakwalifikować jako sprzedaż prawa majątkowego określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte powyżej wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala na zaliczenie do tej kategorii wszystkich innych przychodów z praw majątkowych, w tym także z odpłatnego zbycia praw majątkowych jakimi są nakłady poniesione na budowę garażu na cudzym gruncie.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega dochód uzyskany z przedmiotowej sprzedaży garażu, tj. kwota stanowiąca różnicę pomiędzy ceną uzyskaną ze sprzedaży, a kosztami uzyskania przychodu, poniesionymi w celu jego uzyskania, a więc udokumentowanymi wydatkami poniesionymi na budowę tego garażu.

Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych określonych w art. 27 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 45 ust. 1 powołanej ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. W tym samym terminie należy wpłacić należny z tego tytułu podatek (art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez wnioskodawcę z tytułu sprzedaży przedmiotowego garażu – jako przychód z odpłatnego zbycia praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 tejże ustawy. W konsekwencji, na wnioskodawcy ciążył obowiązek rozliczenia przychodu z tej transakcji sprzedaży i złożenia zeznania o wysokości osiągniętego w 2012 r. dochodu (przychodu), składanym właściwemu urzędowi skarbowemu w terminie do 30 kwietnia 2013 r. na formularzu PIT-36.

Jednocześnie wskazać należy, iż dla niniejszego rozstrzygnięcia bez znaczenia pozostaje fakt, że środki uzyskane ze sprzedaży ww. garażu wnioskodawca przeznaczył na cele budowlane, mieszkaniowe. W odniesieniu bowiem do opodatkowania przychodów (dochodów) osiągniętych ze sprzedaży praw majątkowych – takich jak odpłatne zbycie nakładów poniesionych na budowę garażu na cudzym gruncie – które nie zostały wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy – inaczej niż w przypadku opodatkowania przychodów osiągniętych ze zbycia praw majątkowych wymienionych w tymże przepisie i ze zbycia nieruchomości – brak jest przepisów konstytuujących ulgi i zwolnienia z tytułu przeznaczenia środków uzyskanych ze sprzedaży praw majątkowych na cele mieszkaniowe.

Wyjaśnić również należy, że obowiązek zapłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym. Jednakże zbycie praw majątkowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a obowiązek z tego tytułu spoczywa na uzyskującym przychód czyli na zbywającym. Nie ma więc mowy o podwójnym opodatkowaniu wnioskodawcy z tytułu zawartej umowy sprzedaży.

Stanowisko wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.