Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-154/13-2/MS
z 12 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04.03.2013 r. (data wpływu 13.03.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek na podstawie zeznania złożonego przed zakończeniem roku podatkowego jest - nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu13.03.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek na podstawie zeznania złożonego przed zakończeniem roku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej „Spółka”) - jest. podmiotem działającym w branży deweloperskiej, prowadzącym działalność polegającą na budowie budynków w celu sprzedaży znajdujących się w nich lokali. Wnioskodawca rozważa możliwość złożenia zeznania CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w roku podatkowym 2013 r. w ostatnich dniach tego roku, tj. w końcu grudnia 2013 r. Zgodnie z przyjętym założeniem, Spółka będzie w tym czasie dysponować wszystkimi danymi niezbędnymi do prawidłowego sporządzenia togo zeznania i tylko dysponując takimi danymi dopuszcza możliwość złożenia zeznania w trakcie roku podatkowego. Jednocześnie Spółka zamierza skorzystać w 2014r. z możliwości wpłacania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej, w wysokości 1/12 kwoty podatku dochodowego wykazanego w zeznaniu rocznym, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, złożonym w roku poprzedzającym ten rok podatkowy tj. w roku 2013. Z uwagi na to, że zgodnie z przyjętym założeniem, w roku 2013 zostanie złożone zarówno zeznanie CIT-8 za rok 2012 (do końca marca 2013 r.) oraz za rok za 2013 (w dniu 31 grudnia 2013 r.), Spółka w zawiadomieniu o wyborze wpłacania w trakcie 2014r. zaliczek w formie uproszczonej zamierza wskazać, że będzie opłacać zaliczki w wysokości 1/12 podatku wykazanego w zeznaniu za rok 2013.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy złożenie zeznania CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w trakcie roku podatkowego będzie dopuszczalne?
2. Czy Spółka będzie uprawniona do wyboru wpłacania w trakcie kolejnego roku podatkowego zaliczek w formie uproszczonej w wysokości 1/12 podatku wykazanego w zeznaniu za poprzedni rok podatkowy, jeżeli zeznanie to złożono w trakcie tego poprzedniego roku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Złożenie zeznania CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w trakcie roku podatkowego będzie dopuszczalne.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 updop, „Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 uist. 1, art. 17 ust. I pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku”.

Przepis ten określa jedynie końcowy termin, w jakim powinno być złożone zeznanie o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym (koniec trzeciego miesiąca roku następnego). Natomiast brak jest w tym przepisie (lub innym) określenia początkowego terminu, od którego możliwe jest składanie tego zeznania. W świetle literalnego brzmienia przepisów updop należy zatem uznać za dopuszczalne i prawnie skuteczne złożenie zeznania za dany rok podatkowy w ostatnim dniu tego roku, ponieważ żaden przepis ustawy takiej możliwości nie wyłącza. W takim wypadku zeznanie to jest bezsprzecznie złożone w terminie zakreślonym w tym przepisie, tj. przed końcem trzeciego miesiąca roku następnego. Podatnik składający zeznanie za 2013 r. w ostatnich dniach tego roku ściśle wypełnia zatem dyspozycję art. 27 ust. 1 updop - zachowuje się zgodnie z nakazem zawartym w tym przepisie. Dlatego nie można kwestionować skuteczności złożonego przez niego zeznania.

Na powyższy wniosek nie ma przy tym wpływu, że zazwyczaj deklaracje podatkowe składane są po zakończeniu okresu sprawozdawczego, którego dotyczą. Łączy się to bowiem wyłącznie z kwestiami praktycznymi a nie prawnymi, tzn. potrzebą zgromadzenia odpowiednich, kompletnych danych odnośnie zdarzeń podlegających ewidencjonowaniu i sprawozdawczości. Jeżeli więc odpowiednie dane są kompletne pod koniec okresu sprawozdawczego, to nie ma przeszkód praktycznych (oraz prawnych) dla wykonania obowiązku złożenia deklaracji.

W sprawie Wnioskodawca zamierza skorzystać z takiej możliwości również tylko, o ile będzie dysponował pełnymi danymi dot. ujmowanych w deklaracji CIT-8 wartości. Będzie to możliwe z uwagi na specyfikę działalności Spółki (branża deweloperska). W takiej działalności szanse na zdarzenia nieoczekiwane, które powinny być ewidencjonowane w danym roku, a występują w sposób nieprzewidziany jest bliskie zeru.

Działalność deweloperska wiąże się bowiem z dokonywaniem zaplanowanych transakcji. Dotyczy to zarówno transakcji sprzedaży lokali, które co do zasady wymagają sporządzenia aktu notarialnego, jak i transakcji zakupowych związanych z budową i utrzymaniem budynków, z reguły realizowanych w rozliczeniu etapowym lub okresowym. Inaczej zatem niż ma to miejsce np. w przypadku przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie handlu detalicznego. Spółka jest w stanie przewidzieć wszystkie transakcje, jakie mają być przez nią dokonane w grudniu 2013 r. Zatem w ostatnich dniach tego Spółka będzie miała niezbędne informacje o wartościach, które powinna wykazać w deklaracji podatkowej. W tych okolicznościach ryzyko nieuwzględnienia przez Spółkę w zeznaniu składanym pod koniec 2013r. zdarzeń mających wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego za ten rok jest w istocie minimalne. Należy przy tym zaznaczyć, że teoretycznie ryzyko konieczności złożenia korekty zeznania CIT-8 istnieje w każdej sytuacji, bez względu na to, w jakim terminie zeznanie jest składane - dotyczy ono również zeznania składanego np. w ostatnim dniu terminu zakreślonego w art. 27 ust. 1 updop. Jednakże okoliczność ta w żadnym wypadku nie wpływa na ocenę skuteczności prawnej pierwotnie złożonego zeznania.

Z powyższych względów należy uznać, ze potencjalne (znikome) ryzyko konieczności złożenia korekty zeznania rocznego, które istnieje w przypadku złożenia zeznania za rok 2013 jeszcze przed jego końcem, nie stanowi okoliczności przemawiającej przeciwko dopuszczalności złożenia ww. zeznania w tym terminie, jako że istniałoby ono również w przypadku składania tego zeznania w 2014 r.

Uwzględniając powyższe i mając na względzie funkcję, jaką pełni zeznanie roczne CIT-8 (dostarczenie organowi podatkowemu informacji o wysokości dochodu i zobowiązania podatkowego), należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy podatnik jest w stanie udzielić rzetelniej informacji w tym zakresie jeszcze przed końcem roku podatkowego, to wobec braku wyraźnego zakazu w przepisach updop, nie ma przesłanek pozwalających na zakwestionowanie skuteczności złożenia zeznania w tym terminie. Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia zatem za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, że złożenie przez Spółkę zeznania CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych przed końcem roku podatkowego, którego dotyczy.

Ad 2.

Spółka będzie uprawniona do wyboru wpłacania w trakcie kolejnego roku podatkowego zaliczek w formie uproszczonej w wysokości 1/12 podatku wykazanego w zeznaniu za poprzedni rok podatkowy, jeżeli zeznanie to złożono w trakcie tego poprzedniego roku.

Zgodnie z art. 25 ust. 6 updop, „Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roba podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.”

Literalnie brzmienie tego przepisu przemawia za uznaniem, że w przypadku złożenia zeznania CIT-8 za 2013 r., jeszcze przed końcem tego roku, w pełni dopuszczalny jest wybór wpłacania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy w 2014 r. w uproszczonej w formie, w wysokości 1/12 podatku wykazanego w tym zeznaniu. W takim wypadku zeznanie ze rok 2013 bezspornie jest „zeznaniem, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy” w rozumieniu art. 25 ust. 6 updop. W związku z tym możliwy jest wybór wpłacania zaliczek w roku 2014 w wysokości 1/1 2 podatku wynikającego z tego zeznania.

Nie stanowi tu przeszkody fakt, że w takiej sytuacji w 2013 r. składane byłyby dwa zeznania CIT-8: za lata 2012 i 2013. Wprawdzie art. 25 updop nie zawiera wyraźnej regulacji na wypadek wystąpienia takiej sytuacji, jednakże nie stanowi to samo w sobie podstawy do przyjmowania, że nie może orna wystąpić — tym bardziej, że przepisem regulującym zasady składania zeznania rocznego jest art. 27, a nie art. 25 updop. Przepisy updop nie regulują wyraźnie zasad wyboru wpłacania zaliczek za 2014 rok w formie uproszczonej w przypadku, gdy w roku poprzednim zostały złożone zeznania CIT-8 za dwa lata podatkowe. Naszym zdaniem w takim wypadku nie można zakwestionować prawa podatnika do wyboru opłacania zaliczek w wysokości 1/12 podatku wynikającego z zeznania za rok późniejszy (tu 2013 r.).

Po pierwsze nie jest możliwe przyjęcie, że w takim wypadku w ogóle nie jest możliwe opłacanie zaliczek w formie uproszczonej — z art. 25 ust. 6 updop wynika jednoznacznie, że w przypadku gdy w poprzednim roku podatkowym było złożone zeznanie, w którym został wykazany podatek, dopuszczalny jest wybór takiej formy wpłacania zaliczek. Przepis ten wyraźnie wskazuje jedyną sytuację, w której wybór tej formy nie jest możliwy: ma to miejsce, gdy ani w roku poprzedzającym ani dwa lata wcześniej nie złożono zeznania wykazującego należny podatek. W każdej innej sytuacji, a więc również, w analizowanym stanie faktycznym, wybór tej formy jest dopuszczalny.

Po drugie, brak jest również podstaw do uznania, że w analizowanym przypadku podatnik decydując się na wpłacanie zaliczek w formie uproszczonej, mógłby wybrać jedynie zaliczki w wysokości l/12 podatku wynikającego z zeznania za 2012 r., a za 2013 r. już nie. Ponownie należy podkreślić, że zarówno jedno, jak i drugie zeznanie byłoby „zeznaniem, o którym mowa w art. 27 list. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy” w rozumieniu art. 25 ust. 6 udop. Przepis ten nie daje zatem podstaw do preferowania w jakikolwiek sposób zeznania za rok 2012 w stosunku do zeznania za 2013 r. Przeciwnie, więcej argumentów przemawia za ustaleniem wysokości uproszczonych zaliczek jako 1/12 kwoty podatku wynikającego z zeznania za rok 2013. Analiza treści art. 25 ust. 6 updop wskazuje na to, że preferowane przez ustawodawcę jest przyjęcie za podstawę ustalenia wysokości uproszczonych zaliczek podatku z zeznania za rok podatkowy najbliższy do roku, w którym mają być wpłacane te zaliczki. Przepis ten w pierwszej kolejności odwołuje się do zeznania składanego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy, a dopiero w sytuacji, gdy w zeznaniu tym nie wykazano podatku należnego, dopuszcza ustalenie wysokości zaliczek na podstawie zeznania składanego dwa lata wcześniej.

Zasadnie można zatem przyjąć, że odwołanie się przez ustawodawcę w art. 25 ust. 6 updop do zeznania składanego w roku poprzedzającym rok podatkowy służyło ustaleniu wysokości zaliczek uproszczonych w oparciu o podatek za rok najbliższy do bieżącego. Uzasadnione jest to założeniem, że racjonalnie można oczekiwać, iż wyniki finansowe, a co za tym idzie, podatek należny za bieżący rok, powinny być bliższe raczej wynikom z lat bezpośrednio poprzedzający ten rok niż wynikom osiągniętym w bardziej odległej przeszłości. Z tego punktu widzenia zdecydowanie bardziej uzasadnione byłoby ustalenie wysokości zaliczek uproszczonych za 2014r. w oparciu o podatek wykazany w zeznaniu za rok 2013 (gdy jest to możliwe) a nie za rok 2012. Przemawia to zatem za dopuszczeniem wyboru opłacania przez podatnika zaliczek za 2014 r. w wysokości 1/12 podatku wykazanego w zeznaniu za 2013 r.

Z powyższego wynika, że wybór opłacania zaliczek za rok 2014 r. w wysokości 1/12 kwoty podatku wykazanego w zeznaniu za 2013 r., złożonym przed końcem tego roku, nie budzi zastrzeżeń z punktu widzenia wykładni celowościowej.

Reasumując, wybór opłacania zaliczek za rok 2014 r., w wysokości 1/12 kwoty podatku wykazanego w zeznaniu za 2013 r., złożonym przed końcem tego roku jest dopuszczalny w świetle wykładni językowej art. 25 ust. 6 updop, a zarazem nie budzi zastrzeżeń z punktu widzenia wykładni celowościowej. Przemawia to za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, iż Spółka będzie uprawniona do wyboru wpłacania w trakcie 2014 r., zaliczek w formie uproszczonej w wysokości 1/12 podatku wykazanego w zeznaniu za rok 2013, złożonym przed końcem 2013 r.

Na tle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej - updop), podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym (podkr. organu) - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Rokiem podatkowym- zgodnie z art. 8 ust.1 updop, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy (podkr. organu), chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Podobnie rok podatkowy określony został w art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Zgodnie z jego brzmieniem, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Nie budzi wątpliwości, że za rok kalendarzowy uznaje się okres pomiędzy 1 stycznia a 31 grudnia danego roku.

Tak więc, biorąc pod uwagę zarówno przepis art. 27 ust.1 updop ustanawiający zasadę, że zeznaniem podatkowym za rok podatkowy obejmuje się dochody osiągnięte w roku podatkowym, jak i definicję roku podatkowego zrównującego go, co do zasady, z rokiem kalendarzowym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że zeznanie za dany rok podatkowy można złożyć zanim on jeszcze upłynął – jak chce Spółka – za rok 2013 w „ostatnich dniach”, „pod koniec” tego roku. To, że ustawodawca wprost określił końcowy termin na złożenie zeznania tj. do końca trzeciego miesiąca roku następnego, nie oznacza, że nie istnieje termin „początkowy”. Wynika on bowiem wyraźnie z analizowanego art. 27 ust. 1 updop, w którym mowa jest o zeznaniu za rok podatkowy, czyli za okres od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku.. Skoro więc w „ostatnich dniach”, „pod koniec” roku 2013 okres ten jeszcze nie minie, Spółka nie może w tym czasie złożyć zeznania za rok podatkowy 2013. Przy czym bez znaczenia pozostają argumenty użyte we wniosku, że przed zakończeniem roku, z uwagi na specyfikę działalności Spółki (branża deweloperska), „szanse na zdarzenia nieoczekiwane, które powinny być ewidencjonowane w danym roku, a występują w sposób nieprzewidziany jest bliskie zeru” a także „potencjalne (znikome) ryzyko konieczności złożenia korekty zeznania”. Idąc tokiem rozumowania Spółki za dopuszczalne należałoby także uznać złożenie zeznania za dany rok np. w pierwszym miesiącu tego roku, bo podatnik już wie, że więcej zdarzeń gospodarczych w danym roku nie wystąpi. Nie można także zapominać o innych konsekwencjach złożenia zeznania, jak chociażby 3-miesięczny termin do zwrotu ewentualnej nadpłaty wynikającej z zeznania, który w podanym przykładzie upływałby już np. w kwietniu roku podatkowego, który nadal trwałby do 31 grudnia.

W związku z powyższym bezprzedmiotowe stają się dalsze rozważania i dywagacje na temat przedstawiony w kolejnym pytaniu wniosku, a dotyczące pojawiającego się problemu, które zeznanie ma „wybrać” podatnik, w celu wyliczenia zaliczki na podatek dochodowy w roku 2014, ustalonej w sposób uproszczony jako 1/12 podatku wynikającego z zeznania złożonego w poprzednim roku podatkowym, albowiem w poprzednim roku będą złożone dwa zeznania: za rok 2012 i za rok 2013. W ocenie organu właśnie ten pojawiający się w pytaniu nr 2 problem stanowi dodatkowe wzmocnienie stanowiska organu w zakresie pytania nr 1, iż zeznania za dany rok podatkowy nie można złożyć przed jego zakończeniem. Jak stanowi art. 25 ust. 6 updop, podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie. W przepisie tym mowa jest o zeznaniu - a nie zeznaniach - złożonym w roku poprzedzającym rok, w którym mogą być wpłacane zaliczki w formie uproszczonej (ewentualnie poprzedzającym ten rok o dwa lata). Gdyby istniała możliwość złożenia w jednym roku podatkowym dwóch zeznań- za rok bieżący i poprzedni- kwestię, które zeznanie ma być podstawą do ustalenia uproszczonych zaliczek, ustawodawca musiałby unormować w przepisie art. 25 ust. 6 updop, a nie pozostawiałby do dowolnego wyboru podatnikowi, który tak jak w przedmiotowej sprawie, stawałby przed dylematem czy bardziej „odpowiednie” jest wzięcie pod uwagę zeznania za „rok najbliższy do bieżącego” czy może jednak zeznania złożonego za rok wcześniejszy.

Reasumując, Spółka nie może złożyć zeznania podatkowego za rok 2013 w trakcie roku podatkowego (przed jego zakończeniem). W związku z tym, aby skorzystać z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w roku 2014, może przyjąć 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu za rok 2012, złożonym w roku 2013 lub - jeżeli w tym zeznaniu nie wykazała podatku należnego - 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku 2012 za rok 2011. Jeżeli również w tym roku nie wykazała podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r. , poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.