Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-373a/13/AP
z 11 lipca 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2013 r. (data wpływu 19 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczenia podatku należnego z tytułu nabycia od kontrahenta unijnego usług udzielenia licencji i usług reklamy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od tej transakcji – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 19 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczenia podatku należnego z tytułu nabycia od kontrahenta unijnego usług udzielenia licencji i usług reklamy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od tej transakcji.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Prowadzi Pan – jako osoba fizyczna - działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych. Jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Jest też zarejestrowany jako podatnik VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej popisał w 2011 r. umowę z firmą „S” z siedzibą w Amsterdamie, w ramach której uzyskał prawo do posługiwania się znakiem firmowym tej firmy, licencję do znaku firmowego oraz został zobowiązany do wnoszenia opłat licencyjnych w wysokości określonej niniejszą umową oraz opłat za reklamę. Ponoszone opłaty dokumentuje Pan, po otrzymaniu rachunku od firmy „S”, fakturami VAT oraz nalicza podatek należny od przedmiotowych opłat, który następnie odlicza od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy. Na Pana wniosek Biuro Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie potwierdziło, iż firma „S” jest zidentyfikowana jako podatnik od wartości dodanej na potrzeby transakcji wewnąrzwspólnotowych jako podmiot z państw Unii Europejskiej.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy nabycie od firmy „S” opłat licencyjnych oraz opłat za reklamę, ma Pan obowiązek uznać za nabycie usług na terenie Unii Europejskiej, od którego jest zobowiązany naliczać podatek należny, ewidencjonować w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług oraz odliczać od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy?


Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 28l pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponoszenie opłat licencyjnych oraz opłat za reklamę na rzecz firmy „S” powinno być uznane za nabywanie przez Pana, jako podatnika VAT czynnego, usług na terenie Unii Europejskiej. Stwierdził Pan, że ponosząc na rzecz firmy „S” opłaty licencyjne oraz opłaty za reklamę ma obowiązek uznać, że jest to nabycie usług na terenie Unii Europejskiej, od którego jest zobowiązany naliczać podatek należny oraz ewidencjonować w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług, który to podatek jest odliczany od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.


Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:


  1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
  2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.


Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:


  1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
  2. usługobiorcą jest:


  • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
  • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.


Do dnia 31 marca 2013 r. powyższy przepis posiadał brzmienie:

„Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.”

W myśl art. 17 ust. 1a ustawy, przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Do dnia 31 marca 2013 r. ww. przepis posiadał brzmienie:

„Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.”

Stosownie do postanowień zawartych w art. 17 ust. 2 powyższej ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Zgodnie z obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Według art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ustęp 2 pkt 4 lit. a) powyższego artykułu stanowi, że kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Zgodnie z treścią art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Ze złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych i jest podatnikiem VAT czynnym oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT UE. W ramach prowadzonej działalności podpisał w 2011 r. umowę z firmą „S” z siedzibą w Amsterdamie, w ramach której uzyskał prawo do posługiwania się znakiem firmowym tej firmy, licencję do znaku firmowego oraz został zobowiązany do wnoszenia opłat licencyjnych w wysokości określonej umową oraz opłat za reklamę. Ponoszone opłaty dokumentuje Pan fakturami VAT po otrzymaniu rachunku od firmy „S”. Biuro Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie potwierdziło, że firma „S” jest zidentyfikowana jako podatnik od wartości dodanej na potrzeby transakcji wewnąrzwspólnotowych.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż miejscem świadczenia i opodatkowania usług udzielenia licencji i usług reklamy, wykonywanych przez kontrahenta z Holandii, jest – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy - terytorium Polski. W świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, z tytułu nabycia przedmiotowych usług jest Pan podatnikiem, obowiązanym do ich ewidencjonowania oraz rozliczenia podatku należnego. Jednocześnie, stosownie do art. 86 ust. 1 i 2 ustawy, w zakresie, w jakim usługi te są związane z wykonywanymi przez Pana czynnościami opodatkowanymi, ma Pan prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Należy wyjaśnić, że pomimo, iż w stanowisku prawidłowo stwierdził Pan, że związku z nabyciem usług od firmy „S” jest obowiązany naliczać podatek należny oraz ma prawo podatek ten odliczać od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy, z uwagi na podanie błędnej podstawy prawnej, stanowisko odnoszące się do ww. kwestii należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż w odniesieniu do kwestii stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży napoju C., została wydana odrębna interpretacja nr ITPP2/443-373b/13/AP.



Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H.Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj