Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-660/13/AŚ
z 9 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2013r. (data wpływu do tut. organu 3 czerwca 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2013r. (data wpływu 7 sierpnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dobrowolnych wpłat gotówkowych stanowiących wsparcie finansowe Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2013r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 sierpnia 2013r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dobrowolnych wpłat gotówkowych stanowiących wsparcie finansowe Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2013r. ukształtował się następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Fundacją. Zasięgiem swojego działania obejmuje ona teren całej Polski. Zakładana organizacja działa na podstawie i zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1984r. o fundacjach. Głównymi celami jakie Fundacja realizuje są:

1. Wspieranie upowszechnianie turystyki i krajoznastwa,
2. Działalność na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijanie kontaktów i współpracy między społeczeństwami,
3. Promocja Rzeczpospolitej Polskiej za granicą,
4. Podtrzymywanie i upowszechnianie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej.
   
   

Wnioskodawca realizuje powyższe zadania poprzez:

1. Promowanie wydarzeń kulturalnych w Polsce,
2. Prowadzenie działalności edukacyjnej w terenie,
3. Popularyzację polskich i lokalnych zwyczajów,
4. Rozpowrzechnianie wiedzy o Polskim dziedzictwie narodowym, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc znajdujących się na międzynarodowej liście UNESCO,
5. Wspieranie turystyki aktywnej,
6. Propagowanie polskiej kultury za granicą.
   
   

Wszystkie wyżej wymienione sposoby są aktywnie wykorzystywane podczas regularnych zajęć edukacyjnych w terenie. Takie zajęcia mają charakter około trzygodzinnego spaceru z edukatorem. Do spaceru podczas jego trwania może się przyłączyć każdy chętny. Ten czas jest wykorzystany na krótkie wykłady o historii i zwyczajach, zarówno lokalnych jak i ogólnopolskich. Istotną częścią zajęć jest także interakcja z edukatorem, dzięki której każdy uczestnik może dowiedzieć się o lokalnych wydarzeniach kulturalnych. Zajęcia są skierowane głównie do gości z zagranicy dlatego większość spotkań będzie prowadzonych w języku angielskim, aczkolwiek mieszkańcy Polski także są bardzo mile widziani. Po zajęciach edukator przedstawia cel jakiemu przyświeca projekt tych zajęć, oraz całej fundacji. Informuje on także o możliwości wsparcia dobrowolną darowizną działalności statutowej Fundacji.

Otrzymane darowizny nie mają żadnego wpływu na cenę usługi ani towaru ani nie będą stanowiły dopłat do cen towarów lub świadczonych usług.

Wpłaty gotówkowe będą stanowiły dofinansowanie przeznaczone na pokrycie kosztów statutowych działalności Fundacji. „Spacery edukacyjne” są nieodpłatne dla uczestników i nie zobowiązują się oni do jakichkolwiek świadczeń na rzecz fundacji w zamian za uczestnictwo w „spacerach edukacyjnych”. W przypadku otrzymania od uczestnika spaceru edukacyjnego darowizny na wsparcie celów fundacji, nie występuje bezpośredni związek pomiędzy otrzymaną darowizną a konkretnie świadczoną usługą, czyli zorganizowanym spacerem edukacyjnym. Wsparcie Fundacji jest dobrowolne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 sierpnia 2013r.):

Czy wsparcie Wnioskodawcy podczas „spacerów edukacyjnych” poprzez wnoszenie wpłat gotówkowych stanowić będzie obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy :

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy wsparcie Fundacji poprzez wnoszenie podczas „spacerów edukacyjnych” wpłat gotówkowych nie będzie stanowiło obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z art. 29 ust. l ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. A zatem podstawą oceny występowania opodatkowania podatkiem VAT dotacji, subwencji i innych dopłat (np. darowizn), jest stwierdzenie, że zwiększają one podstawę do opodatkowania wyłącznie wtedy gdy darowizna dotyczy dofinansowania konkretnego produktu lub usługi. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania od uczestnika spaceru edukacyjnego darowizny na wsparcie celów Fundacji, nie występuje bezpośredni związek pomiędzy otrzymaną darowizną a konkretnie świadczoną usługą, czyli zorganizowanym spacerem edukacyjnym. Zwłaszcza, iż wsparcie Fundacji jest dobrowolne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z wyżej wyrażoną zasadą podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Na podstawie przepisu art. 2 pkt 22 ustawy VAT ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Prawo podatkowe nie daje definicji legalnej pojęcia rzecz. W tej sytuacji uprawniony jest zabieg interpretacyjny polegający na odwołaniu się do definicji rzeczy wynikającej z prawa cywilnego. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami są wyłącznie przedmioty materialne. Doktryna prawa cywilnego podkreśla, że rzeczy to materialne części przyrody, które w sposób naturalny lub sztuczny daje się wyodrębnić w stosunkach społeczno gospodarczych, tj. te rzeczy, które posiadają przymiot samoistności. Nie ma żadnej wątpliwości, że pieniądz nie spełnia powyższych przesłanek, gdyż nie jest materialną częścią przyrody.

Pieniądz, jako środek płatniczy, nie jest towarem w znaczeniu tej ustawowej definicji. Tym samym darowizny pieniężne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieszczą się zakresie czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego w treści wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca działa na podstawie i zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1984r. o fundacjach.

Wnioskodawca realizuje powyższe zadania poprzez:

1. Promowanie wydarzeń kulturalnych w Polsce,
2. Prowadzenie działalności edukacyjnej w terenie,
3. Popularyzację polskich i lokalnych zwyczajów,
4. Rozpowrzechnianie wiedzy o Polskim dziedzictwie narodowym, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc znajdujących się na międzynarodowej liście UNESCO,
5. Wspieranie turystyki aktywnej,
6. Propagowanie polskiej kultury za granicą.
   
   

Wszystkie wyżej wymienione sposoby są aktywnie wykorzystywane podczas regularnych zajęć edukacyjnych w terenie. Takie zajęcia mają charakter około trzygodzinnego spaceru z edukatorem. Do spaceru podczas jego trwania może się przyłączyć każdy chętny. Ten czas jest wykorzystany na krótkie wykłady o historii i zwyczajach, zarówno lokalnych jak i ogólnopolskich. Istotną częścią zajęć jest także interakcja z edukatorem, dzięki której każdy uczestnik może dowiedzieć się o lokalnych wydarzeniach kulturalnych. Zajęcia są skierowane głównie do gości z zagranicy dlatego większość spotkań będzie prowadzonych w języku angielskim, aczkolwiek mieszkańcy Polski także są bardzo mile widziani. Po zajęciach edukator przedstawia cel jakiemu przyświeca projekt tych zajęć, oraz całej Fundacji. Informuje on także o możliwości wsparcia dobrowolną darowizną działalności statutowej Fundacji.

Otrzymane darowizny nie mają żadnego wpływu na cenę usługi ani towaru ani nie będą stanowiły dopłat do cen towarów lub świadczonych usług. Wpłaty gotówkowe będą stanowiły dofinansowanie przeznaczone na pokrycie kosztów statutowych działalności Fundacji. „Spacery edukacyjne” są nieodpłatne dla uczestników i nie zobowiązują się oni do jakichkolwiek świadczeń na rzecz Fundacji w zamian za uczestnictwo w „spacerach edukacyjnych”. W przypadku otrzymania od uczestnika spaceru edukacyjnego darowizny na wsparcie celów Fundacji, nie występuje bezpośredni związek pomiędzy otrzymaną darowizną a konkretnie świadczoną usługą, czyli zorganizowanym spacerem edukacyjnym. Wsparcie Fundacji jest dobrowolne.

Mając na uwadze regulacje prawne wynikające z zacytowanych przepisów oraz opis stanu faktycznego przedstawiony w treści wniosku, stwierdzić należy, że dobrowolne darowizny pieniężne, nie stanowiące warunku wykonania usługi, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieszczą się zakresie czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wsparcie Fundacji poprzez wnoszenie podczas „spacerów edukacyjnych” wpłat gotówkowych nie będzie stanowiło obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono przy założeniu, iż faktycznie przekazane na rzecz Wnioskodawcy wpłaty pieniężne wnoszone podczas „spacerów edukacyjnych” są dobrowolne oraz uczestnicy nie są do nich zobowiązani.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, a w szczególności uzależnienia od ww. wpłat pieniężnych zakresu i sposobu wykonania usługi, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.