Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-587/13/AK
z 13 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z tytułu najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z tytułu najmu.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług sprzątania obiektów handlowych, opodatkowaną podatkiem liniowym wg stawki 19%. Posiada ciągniki oraz maszyny sprzątające, które do 30 listopada 2012 r. związane były z prowadzoną działalnością i były środkami trwałymi. Po tym dniu w związku ze znacznym ograniczeniem działalności gospodarczej, składniki majątku, które przestały być wykorzystywane na cele działalności gospodarczej zostały wycofane ze środków trwałych i obecnie stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy. W 2012 r. zawarł On jedną umowę najmu z jednym najemcą, w wyniku której wynajął jeden „zestaw” składający się obecnie z 43 szt. (wszystkie wycofane urządzenia). Umowa najmu została zawarta na czas określony na 3 lata. Po zakończeniu umowy możliwa jest dzierżawa na czas nieokreślony. Zgodnie z umową najmu, w każdym roku zostały określone cztery okresy rozliczeniowe. Rocznie Wnioskodawca wystawi cztery faktury zawierające jedną pozycję każda. Umowa nie przewiduje możliwości zmniejszenia składu zestawu. W umowie cena najmu określona jest za cały zestaw, a nie za poszczególne elementy zestawu. W przypadku ustania umowy najmu – Wnioskodawca dopuszcza możliwość wynajęcia wyłącznie całego zestawu urządzeń. Przed uzyskaniem pierwszego przychodu właściwy urząd skarbowy został zawiadomiony o rozpoczęciu wynajmu majątku prywatnego i wyborze formy opodatkowania – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Roczny przychód uzyskiwany z najmu nie przekroczy równowartości 150.000 EURO.

Pod pojęciem "zestaw" Wnioskodawca rozumie zbiór składników majątku, które wynajmuje jako całość na podstawie tej jednej umowy.

Umowa najmu nie została zawarta w ramach działalności gospodarczej. Została zawarta przez Wnioskodawcę – osobę fizyczną nie prowadzącą działalności w tym zakresie.

Wykonywane czynności najmu „zestawu” składników wymienione w opisie stanu faktycznego nie są działalnością usługową prowadzoną we własnym imieniu w celu zarobkowym w sposób zorganizowany i ciągły.

Najem składników majątku stanowi przychód z praw do posiadanego majątku nie jest zatem to usługa. Czynności są natomiast prowadzone we własnym imieniu. Za czynności najmu pobierany jest czynsz. Nie jest to działalność zorganizowana, gdyż Wnioskodawca nie poszukiwał najemcy, nie dawał ogłoszeń, umowa została zawarta na czas oznaczony, na trzy lata. Po upływie trzech lat umowa, jeżeli najemca wyrazi chęć kontynuacji najmu, zostanie zawarta osobna umowa. Wnioskodawca będzie zainteresowany kontynuacją najmu jedynie na dotychczasowych warunkach z tym konkretnym najemcą, nie jest zainteresowany innymi formami najmu. Tak zawarta umowa nie wymaga, żadnego działania w sposób zorganizowany. Jest to umowa „nieciągła”, gdyż została zawarta na czas oznaczony po upływie którego wygasa. Umowa może również wygasnąć w każdej chwili, gdy Wnioskodawca przestanie być właścicielem całości lub części zestawu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych wynajmu jednego „zestawu” składników majątku stawką 8,5 %?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym prywatny wynajem jednego zestawu składników majątku będzie stanowić przychód ze źródła określonego art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Stanowisko Wnioskodawca oparł na podstawie przepisów i wydanych interpretacji: ILPB1/415-1225/1, IPPB1/415115/12-2/EC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,


• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 tejże ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a tej ustawy).

Stosownie do treści art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie przez podatnika pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy. Podatnik składa je naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych w formie podatku liniowego. Przedmiotem działalności jest świadczenie usług sprzątania obiektów handlowych. Wnioskodawca posiada ciągniki oraz maszyny sprzątające, które do 30 listopada 2012 r. związane były z prowadzoną działalnością i były środkami trwałymi. Po tym dniu w związku ze znacznym ograniczeniem działalności gospodarczej, składniki majątku, które przestały być wykorzystywane na cele działalności gospodarczej zostały wycofane ze środków trwałych i obecnie stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy. Wnioskodawca po zakończeniu działalność, zamierza wynajmować „zestaw” składników majątku jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej. Wykonywane czynności najmu „zestawu” składników wymienione w opisie stanu faktycznego nie są działalnością usługową prowadzoną we własnym imieniu w celu zarobkowym w sposób zorganizowany i ciągły.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że jeżeli w istocie przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą a najem nie będzie wykonywany w sposób zorganizowany i ciągły, tj. w sposób właściwy dla działalności gospodarczej – najem „zestawu” składników majątku stanowić będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane z tego źródła mogą być opodatkowane – zgodnie z wolą podatnika – na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Opierając się na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Jednakże zaznaczyć należy, że wydając niniejszą interpretację tutejszy organ oparł się na zawartym we wniosku oświadczeniu, że wynajęty „zestaw” zawiera składniki majątku, które obecnie nie są wykorzystywane na cele działalności gospodarczej i stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy oraz, że najem nie jest wykorzystywany w sposób zorganizowany i ciągły.

Gdyby jednak – nawet pomimo wycofania składników majątku wchodzących w skład „zestawu” z ewidencji środków trwałych – najem prowadzony przez Wnioskodawcę spełniał przesłanki o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychody z tego tytułu należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Należy podkreślić, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę pozwalającą na jednoznaczne zakwalifikowanie uzyskiwanych przychodów z tytułu najmu.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.