Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-353/13/MN
z 9 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 16 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności udostępniania danych meldunkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udostępniania danych meldunkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Art. 8 ust. 1 stanowi, że ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej. Organem wykonawczym gminy jest wójt - prezydent (art. 26 ust. 1 i 4). Wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy (art. 33 ust. 1). Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług, co określa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Urząd Miasta wykonuje zadania określone w ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, pobierając opłaty za udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL, ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych (art. 44h). Art. 44 ust. 1 stanowi, że podmiotem udostępniającym dane ze zbiorów meldunkowych oraz ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych jest organ gminy.

Przy czym, organ gminy wykonuje zadania określone w ustawie jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej (art. 52). Wysokość opłat za ww. dane jest ściśle określona w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie wysokości opłat za udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, ewidencji wydanych unieważnionych dowodów osobistych, zbioru PESEL, ogólnokrajowej ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych oraz sposobu wnoszenia tych opłat.

Opłaty za udostępnienie danych stanowią dochód budżetu państwa (art. 44h ust. 11).

Czynności związane z pobieraniem ww. opłat mają charakter publicznoprawny, ponieważ obowiązek pobierania opłat z tytułu świadczonych usług wynika z przepisów ustaw i rozporządzeń wykonawczych.

Z przepisów prawa dotyczących podatku VAT wynika, że czynności wykonywane przez przedmioty prawa publicznego w zakresie ich zadań publicznych podzielono na:

• wykonywane przez organy władzy publicznej i urzędy je obsługujące - niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT - wynika to z artykułu 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych,
• wykonywane przez jednostki samorządu terytorialnego - potraktowane jako usługi zwolnione od VAT - wynika to z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług .

Wobec niejasności interpretacji przepisów Urząd za czynności związane z pobieraniem opłat za udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL, ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych wystawia faktury VAT ze stawką podatku VAT zwolnioną (PKWiU 75).

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy ww. opłaty za udostępnienie danych meldunkowych, wynikające z ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych powinny podlegać w świetle obowiązujących przepisów opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Urzędu Miasta, pobierając opłaty za udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL, ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych wykonuje zadania publiczne, określone przepisami z zakresu administracji rządowej. W związku z tym Urząd Miasta powinno się traktować jako organ władzy publicznej, a nie jednostkę samorządu terytorialnego dla której są przewidziane odrębne przepisy. Różnica w przestrzeganiu przepisów prawa w tych dwóch przypadkach jest znacząca.

Urząd miasta jako organ władzy publicznej wykonujący zadania o charakterze publicznym, z wyłączeniem czynności z zakresu prawa cywilnego nie jest uznawany za podatnika VAT. Wobec tego ww. opłaty nie podlegają podatkowi VAT (art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług).

Natomiast Urząd Miasta traktowany jako jednostka samorządu terytorialnego wykonująca zadania publiczne nałożone odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, jest podatnikiem VAT, a wykonywane czynności powinny być zwolnione od podatku, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, co stanowi przepis § 13 ust. l pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarowi usług.

Reasumując ww. opłaty za udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL, ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych nie powinny podlegać podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Od wspomnianej zasady ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. I tak na podstawie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594) ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, a także z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów.

Stosownie do art. 11a ust. 1 ww. ustawy, organami gminy są:

1. rada gminy
2. wójt (burmistrz, prezydent).

W świetle art. 26 ust. 1 ww. ustawy, organem wykonawczym gminy jest wójt.

W miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Dotyczy to również miast, w których do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy prezydent miasta był organem wykonawczo-zarządzającym (art. 26 ust. 4 ustawy).

Jak stanowi art. 52 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.), organy gminy wykonują zadania określone w ustawie jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

W myśl art. 44h ust. 1 ww. ustawy, dane ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych udostępni:

1. organom administracji publicznej, sądom i prokuraturze;
2. Policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Służbie Celnej, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Biuru Ochrony Rządu, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Szefowi Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych i strażom gminnym (miejskim);
3. organom kontroli skarbowej i wywiadu skarbowego;
4. państwowym i komunalnym jednostkom organizacyjnym oraz innym podmiotom – w zakresie niezbędnym do realizacji zadań publicznych określonych w odrębnych przepisach;
5. Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi - w zakresie danych osób poszukiwanych.

Zgodnie z art. 44h ust. 2 ww. ustawy, dane, o których mowa w ust. 1, są udostępniane:

1. osobom i jednostkom organizacyjnym - jeżeli wykażą w tym interes prawny;
2. jednostkom organizacyjnym - jeżeli po ich wykorzystaniu w celach badawczych, statystycznych lub badania opinii publicznej dane te zostaną poddane takiej modyfikacji, która nie pozwoli na ustalenie tożsamości osób, których dane dotyczą;
3. innym osobom i podmiotom - jeżeli uwiarygodnią one interes faktyczny w otrzymaniu danych i za zgodą osób, których dane dotyczą.

W myśl art. 44i ust. 1 ww. ustawy, dane ze zbiorów meldunkowych oraz ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych udostępnia organ gminy.

Zgodnie z art. 44h ust. 9 pkt 2 ww. ustawy, udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych następuje dla podmiotów, o których mowa w ust. 2 - odpłatnie, po dołączeniu dowodu opłaty do wniosku o udostępnienie danych.

Opłaty pobrane za udostępnienie danych stanowią dochód budżetu państwa (art. 44h ust. 11 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 44h ust. 12 ww. ustawy Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1. wysokość oraz sposób uiszczania opłat za jednostkowe udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL, ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych oraz za udostępnianie danych za pomocą urządzeń teletransmisji danych, w drodze weryfikacji, o którym mowa w ust. 6,
2. sposób obliczania wysokości oraz sposób uiszczania opłaty za udostępnianie danych podmiotom, o których mowa w ust. 2 pkt 2

• uwzględniając, że wysokość opłat powinna być zróżnicowana w zależności od sposobu i zakresu udostępniania danych.

§ 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie wysokości opłat za udostępnianie danych ze zbiorów meldunkowych, ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych, zbioru PESEL, ogólnokrajowej ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych oraz sposobu wnoszenia tych opłat (Dz. U. Nr 207, poz. 1298) stanowi, że opłatę za udostępnienie danych zgromadzonych w zbiorze meldunkowym, ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych, zbiorze PESEL oraz ogólnokrajowej ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych ustala się w wysokości 31 zł w przypadku udostępnienia danych na wniosek złożony w formie pisemnej lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Z treści wniosku wynika, że Urząd Miasta wykonuje zadania określone w ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, pobierając opłaty za udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL, ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych. Wysokość opłat za ww. czynności jest ściśle określona w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie wysokości opłat za udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, ewidencji wydanych unieważnionych dowodów osobistych, zbioru PESEL, ogólnokrajowej ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych oraz sposobu wnoszenia tych opłat.

Wnioskodawca wskazuje, że jest to zadanie z zakresu administracji rządowej nałożone na podstawie odrębnych przepisów prawa.

Organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Wprawdzie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednak w analizowanym przypadku taka sytuacja nie występuje. Czynności, o których mowa, mają bowiem charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa.

W kontekście powyższego należy uznać, iż Urząd Miasta, działając jako urząd obsługujący Prezydenta Miasta (organ władzy publicznej) w zakresie wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zatem opłaty pobierane za ww. czynności, w wysokości określonej cyt. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 19 listopada 2008 r., nie są objęte podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.