Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-323/12/AB
z 9 lipca 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-323/12/AB
Data
2012.07.09



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług

Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku


Słowa kluczowe
stawki podatku
świadczenie usług
usługi hotelarskie
usługi kompleksowe


Istota interpretacji
Stawka podatku VAT dla usługi hotelowej obejmującej nocleg ze śniadaniem oraz parking, wstęp na basen, siłownię, zajęcia fitness.



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2012r. (data wpływu 3 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2012r. (data wpływu 22 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, jest:

  • prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usługi hotelowej obejmującej nocleg ze śniadaniem,
  • nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usługi hotelowej obejmującej nocleg ze śniadaniem oraz parking, wstęp na basen siłownie, zajęcia fitness.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2012r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla usługi noclegowej obejmującej nocleg wraz ze śniadaniem oraz parking, wstęp na basen siłownie, zajęcia fitness.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 czerwca 2012r. (data wpływu 22 czerwca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 15 czerwca 2012r. znak IBPP2/443-323/12/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

  1. Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności zamierza świadczyć usługi hotelowe (pobyt standard) składające się z usługi wiodącej hotel i usługi pomocniczej – śniadanie.
  2. Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności zamierza świadczyć usługi hotelowe (pobyt sport) składające się z usługi wiodącej hotel i usługi pomocniczej – śniadanie, parking, wstęp na basen, siłownię, zajęcia fitness, co jest ściśle powiązane ze standardem hotelu.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano:

  • numer PKWiU dla usługi wiodącej – 55.10 – usługi hotelarskie i podobne usługi związane z zakwaterowaniem,
  • numer PKWIU dla usług pomocniczych – 93.13.10.0 – usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej,
  • numer PKWiU 52.21.24.0 – usługi parkingowe.

Usługa wiodącą jak i usługi pomocnicze sprzedawane są łącznie w ramach usługi hotelowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

  1. Czy usługa hotelowa (pobyt standard) jako usługa złożona, składająca się z usługi wiodącej hotel i usługi pomocniczej śniadanie, może być opodatkowane stawką podatku VAT wynoszącą 8%...
  2. Czy usługa hotelowa (pobyt sport) jako usługa złożona, składająca się z usługi wiodącej hotel i usługi pomocniczej – śniadanie, parking, wstęp na basen, siłownię, zajęcia fitness, może być opodatkowane stawką podatku VAT wynoszącą 8%...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa hotelowa składająca się z usługi wiodącej hotelu i usługi pomocniczej śniadanie, lub z usługi wiodącej hotelu i usługi pomocniczej (związanej ze standardem hotelu) śniadanie, parking, wstęp na basen, siłownię, zajęcia fitness znajdującej się na terenie hotelu to świadczenie złożone składające się z kilku czynności. Ww. usługa hotelowa jest świadczeniem kompleksowym nie dającym się w prosty sposób zaklasyfikować do danej kategorii, składa się bowiem z kilku pojedynczych świadczeń. Ze świadczeniem złożonym mamy do czynienia w sytuacji dostawy powiązanych ze sobą towarów lub usług (bądź też towarów wraz z usługą) w taki sposób, że stanowią one pewną nierozerwalną całość oferowaną kontrahentowi. W polskich przepisach podatkowych brak jest bezpośredniej podstawy prawnej, która wprost pozwalałaby na wyodrębnienie świadczeń złożonych i traktowanie ich jako takich na gruncie przepisów o VAT. Posiłkowo można posługiwać się definicją zawartą w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, podstawą opodatkowania jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

W przypadku wystąpienia świadczenia złożonego należy zastosować identyczne zasady opodatkowania dla całości wykonywanych czynności uznając że:

  • jedna z dokonywanych czynności (dostawa towarów lub świadczenie usług) stanowi czynność główną,
  • pozostałe czynności (dostawy towarów lub świadczenia usług) mają jedynie charakter pomocniczy względem czynności głównej.

W przypadku świadczenia złożonego z podstawy opodatkowania czynności głównej, nie wyodrębnia się wartości czynności pomocniczych, co ma wpływ na:

  1. uznanie całości czynności za jedną, dostawę lub usługę,
  2. zastosowania jednej stawki VAT (właściwej dla czynności głównej),
  3. zastosowania zwolnienia z VAT do całości wykonywanych czynności,
  4. zastosowanie identycznych zasad ustalania podstawy opodatkowania oraz obowiązku podatkowego.

Na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 26 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, art. 78 stanowi że do podstawy opodatkowania wlicza się podatki, cła, opłaty i inne należności z wyjątkiem samego VAT oraz koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawce lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Wskazane wyliczenie kosztów jest katalogiem otwartym, co oznacza że w praktyce Dyrektywa dopuszcza wliczenie do podstawy opodatkowania również innych kosztów związanych ze świadczeniem usług lub dostawą towarów.

Przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej nie regulują wprost kwestii opodatkowania sprzedaży składającej się z kilku odrębnych czynności wykonywanych łącznie przez sprzedawcę na rzecz nabywcy.

Pewnych wskazówek dotyczących świadczeń złożonych dostarcza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którymi, jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Zgodnie z orzecznictwem ETS. co do zasady, każda transakcja powinna być dla celów VAT uznawana za odrębną i niezależną transakcję, lecz z drugiej strony, transakcja składająca się z jednego świadczenia w aspekcie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, gdyż pogarszałoby to funkcjonalność systemu VAT, tak więc w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem odpowiednio prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są niezależne. Jest tak na przykład, gdy w ramach nawet czysto obiektywnej analizy stwierdza się, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, oraz że jedno lub więcej świadczeń stanowi jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego. W szczególności świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy.

Podstawowym kryterium uznania danego świadczenia za świadczenie pomocnicze – w świetle tego orzecznictwa – ma jego funkcjonalny (ekonomiczny) związek ze świadczeniem głównym, a nie aspekty prawne. Podobnie jest w przypadku jeśli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i ust. 144 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług zatytułowanym "Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (8% w okresie od 1 stycznia 2011r. – 31 grudnia 2013r.),

  • w poz. 163 znalazły się usługi związane z zakwaterowaniem.


  1. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa hotelowa (pobyt standard) jako usługa złożona, składająca się z usługi wiodącej hotel i usługi pomocniczej – śniadanie, będzie korzystała z preferencyjnej 8% stawki podatku VAT zgodnie z poz. 163 załącznika Nr 3 do ustawy VAT.
  2. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa hotelowa jako usługa złożona, składająca się z usługi wiodącej hotel i usługi pomocniczej (związanej ze standardem hotelu) śniadanie, parking, wstęp na basen, siłownię, zajęcia fitness, będzie korzystała z preferencyjnej 8% stawki podatku VAT zgodnie z poz. 163 załącznika Nr 3 do ustawy VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

  • prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usługi hotelowej obejmujacej nocleg ze śniadaniem,
  • nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usługi hotelowej obejmującej nocleg ze śniadaniem oraz parking, wstęp na basen siłownie, zajęcia fitness.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 5a ww. ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

  • stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
  • stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Pod pozycją 163 załącznika Nr 3 do ustawy wymienione zostały „Usługi związane z zakwaterowaniem” – symbol PKWiU 55.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi hotelowe (pobyt standard) składające się z usługi wiodącej hotel i usługi pomocniczej – śniadanie oraz składające się z usługi wiodącej hotel i usługi pomocniczej – śniadanie, parking, wstęp na basen, siłownię, zajęcia fitness, co jest ściśle powiązane ze standardem hotelu.

Ponadto Wnioskodawca ww. usługi sklasyfikował wg PKWiU dla usługi wiodącej – 55.10 – usługi hotelarskie i podobne usługi związane z zakwaterowaniem, a dla usług pomocniczych – 93.13.10.0 – usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, natomiast usługi parkingowe PKWiU 52.21.24.0. Usługa wiodącą jak i usługi pomocnicze sprzedawane są łącznie w ramach usługi hotelowej.

W przedmiotowej sprawie ustalenia wymaga, czy opisane we wniosku usługi sprzedawane przez Wnioskodawcę łącznie w ramach usługi hotelowej mogą być opodatkowane 8% stawką podatku VAT.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, iż zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Zauważa się, iż stanowisko to potwierdza orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, m.in. wyrok w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie pomiędzy Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financiën (C-41/04).

Tak więc, o świadczeniu złożonym można mówić, gdy istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić wg stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

W wyroku z dnia 11 czerwca 2009r. w sprawie C-572/07 RLRE Telomer Property sro (PP 2009/8/47) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślił, że jeżeli usługi mogą być rozdzielone bez uszczerbku dla każdej z nich, a zatem w sposób naturalnie uzasadniony, wówczas nie można uznać, że stanowią jedno świadczenie kompleksowe.

Zatem niewątpliwie, jako zasadę należy przyjąć za orzecznictwem Trybunału, iż każdą usługę należy traktować odrębnie. Tylko świadczenia obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinny być sztucznie dzielone.

Należy zauważyć, iż na gruncie ustawy VAT, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania podatkiem VAT istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jak zakres tych czynności został w umowie przez strony oznaczony.

Należy zauważyć, iż powyższe stanowisko potwierdza także treść art. 5 ust. 2 ww. ustawy o VAT który stanowi, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje niezależnie od tego, czy czynności podlegające opodatkowaniu zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Prawnopodatkowe skutki opodatkowania czynności o jakich mowa w art. 5 ust. 1 ustawy VAT są zatem "oderwane" od stosunku cywilnoprawnego, z którego wynikają, albowiem nawet jego wadliwość pozostaje bez wpływu na zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z wniosku, Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi hotelowe składające się z usługi wiodącej hotel oraz świadczeń dodatkowych jak śniadanie (pobyt standard) bądź śniadanie, parking, wstęp na basen siłownię, zajęcia fitness (pobyt sport).

W kontekście powyższego, w przypadku usług o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy należy ustalić, czy faktycznie mamy do czynienia z usługą kompleksową, obejmującą dodatkowe usługi, świadczone przez Wnioskodawcę w ramach usługi hotelowej.

Wśród dodatkowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach sprzedaży noclegu (usługi hotelowej) wskazał na wydawanie śniadań wliczonych w cenę pobytu (noclegu) oraz pozostałych usług, niezbędnych dla uatrakcyjnienia usługi hotelowej.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na usługę złożoną składa się kombinacja różnych czynności, prowadzących do określonego celu – do wykonania świadczenia podstawowego (głównego), na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi podstawowej.

Należy zauważyć, iż opisana powyżej usługa hotelowa wraz ze śniadaniem świadczona na rzecz klientów hotelu jest usługą złożoną tzn. taką, która łączy w sobie usługę noclegu sensu stricte i przyporządkowaną do niej usługę gastronomiczną, związaną z ponoszeniem kosztów, które są nierozerwalnie ze sobą związane, takich jak przygotowanie śniadania.

W przedmiotowej sprawie świadczeniem głównym jest usługa hotelowa, która jest usługą złożoną, składającą się z noclegu oraz usługi towarzyszącej jaką jest śniadanie. Przygotowanie śniadania należy uznać za usługę pomocniczą do usługi noclegowej, nie stanowi ona celu samego w sobie dla gościa hotelowego korzystającego z noclegu, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania usługi hotelowej. Wydawanie śniadania w ramach usługi hotelowej należy przyjąć jako realizowanie usługi hotelowej w sposób zwyczajowo przyjęty.

Odnosząc zatem powyższe do okoliczności sprawy, należy przyjąć, że podawanie śniadań w ramach usługi hotelowej, wliczone w cenę noclegu stanowi usługę towarzyszącą (pomocniczą) usłudze noclegowej, realizowaną w ramach usługi hotelowej w sposób zwyczajowo przyjęty, która jest opodatkowana stawką właściwą dla usługi hotelowej. Wnioskodawca dla usługi hotelowej wskazał symbol PKWiU 55.10 usługi hotelarskie i podobne usługi związane z zakwaterowaniem. Ustawodawca z kolei pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy wymienił jako usługi korzystające z obniżonej stawki 8% „usługi związane z zakwaterowaniem” – PKWiU 55.

Zatem świadczenie usług hotelowych wraz z usługą towarzyszącą – podawanie śniadań, wliczonych w cenę noclegu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 w związku z poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące opodatkowania usługi hotelowej, której towarzyszy podawanie śniadania należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kolejnych dodatkowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę obok usługi hotelowej należy mieć na uwadze, że stosowanie obniżonych stawek podatku jest ścisłe i nie może mieć charakteru rozszerzającego.

Analizując dodatkowe wymienione we wniosku usługi jak parking, wstęp na basen, siłownię, zajęcia fitness przez pryzmat usług kompleksowych należy stwierdzić, że traktowanie tych usług jako usług pomocniczych do usługi hotelowej i przyjmowanie, że jest to świadczenie kompleksowe stanowi nieuprawnione rozszerzenie. W ramach dodatkowych usług, świadczone są czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, podstawowej, lecz mogą mieć charakter samoistny. W takiej sytuacji nie ma podstaw do traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

W ramy „kompleksowości” usługi noclegowej nie można wpisać świadczeń polegających na udostępnieniu klientom korzystającym z noclegu możliwości korzystania z dodatkowych świadczeń takich jak korzystanie z basenu, siłowni, zajęć fitness czy parkingu. Zdaniem organu, świadczenia te stanowią odrębny rodzaj usług oferowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Zapewnienie klientom korzystającym z noclegu parkingu, wstępu na basen, siłownię czy zajęcia fitness nie stanowi elementu składowego usługi hotelowej świadczonej przez Wnioskodawcę, lecz odrębne usługi, które stanowią uatrakcyjnienie pobytu gości hotelowych.

Jak bowiem podkreślono powyżej, jeżeli w skład świadczonej usługi wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, podstawowej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej. Za takie czynności uznać należy w przedmiotowej sprawie oferowane przez Wnioskodawcę zajęcia fitness, siłownię, basem i parking, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej jaką jest usługa hotelarska. Innymi słowy, usługa hotelowa nie straci na wartości w przypadku wyłączenia tego typu usług.

Powyższe wskazuje na to, iż dodatkowe elementy świadczonej usługi noclegowej takie jak wstęp na basen, siłownię, zajęcia fitness czy korzystanie z parkingu stanowią jedynie jej atrakcyjne walory i mogłyby być przedmiotem odrębnego świadczenia a ponadto dla wyświadczenia usługi noclegowej nie jest niezbędnym wykonanie wyżej wskazanych dodatkowych świadczeń.

Wobec powyższego należy więc stwierdzić, iż usługą złożoną świadczoną przez Wnioskodawcę będzie usługa składająca się z noclegu i towarzyszącemu noclegowi śniadaniu. Natomiast usługa hotelowa, która oprócz śniadań obejmuje dodatkowe świadczenia pomocnicze uatrakcyjniające pobyt w hotelu należy traktować jako odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane niezależnie od wykonania usługi noclegowej, podlegające opodatkowaniu wg stawek im właściwym. Dla dodatkowych świadczeń Wnioskodawca wskazał symbol PKWiU 93.13.10.0. usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej oraz dla usług parkingowych PKWiU 52.21.24.0. Wymienione czynności nie zostały wskazane w ustawie o VAT oraz w przepisach wykonawczych jako czynności korzystające z obniżonych stawek czy tez zwolnione od podatku. Zatem świadczenie ich jako świadczenie odrębne od usługi hotelowej, niestanowiącej usługi kompleksowej podlega opodatkowaniu stawką podatku 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem usługę hotelowa, na którą składa się nocleg oraz śniadanie wliczone w cenę noclegu należy opodatkować preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%. Natomiast pozostałe dodatkowe świadczenia jak wstęp na basen, siłownie, zajęcia fitness i parking winny być odrębnie opodatkowane jako samodzielne usługi stawką podatku 23%.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za:

  • prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usługi hotelowej obejmującej nocleg ze śniadaniem,
  • nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usługi hotelowej obejmującej nocleg ze śniadaniem oraz parking, wstęp na basen siłownie, zajęcia fitness.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych przez niego usług według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż jak to już wcześniej wskazano, zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych przez niego usług, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj