Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/168/IMD/13/RD-77150/13
z 26 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 31 stycznia 2013 r. Nr ILPB2/415-1001/12-5/ES, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 31 października 2012 r., uzupełnionym pismami wniesionymi w dniu 5 listopada 2012 r., 7 listopada 2012 r. oraz w dniu 30 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 31 stycznia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając – na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 31 października 2012 r. (uzupełniony pismami wniesionymi w dniu 5 listopada 2012 r., 7 listopada 2012 r. oraz w dniu 30 stycznia 2013 r.).

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

W grudniu 2012 r. pracodawca będzie jeszcze posiadał status zakładu pracy chronionej (zpchr), a od 1 stycznia 2013 r. prawdopodobnie utraci ten status. Pracodawca wynagrodzenia wypłaca w następnym miesiącu, np. za grudzień 2012 r. wypłaci w następnym miesiącu, czyli w styczniu 2013 r. Dla części pracowników niepełnosprawnych orzeczenie o niepełnosprawności kończy się z dniem 31 grudnia 2012 r. Prawdopodobnie część pracowników, dla których orzeczenie o stopniu niepełnosprawności skończyło się z dniem 31 grudnia 2012 r. dostarczy kolejne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, z którego wynikać będzie ciągłość posiadanego stopnia niepełnosprawności, jednak pracownicy ci będą dostarczać kolejne orzeczenia w różnych terminach. Prawdopodobnym terminem dostarczenia orzeczenia do pracodawcy będzie marzec 2013 r. Zatem za styczeń 2013 r. pracownicy będą zaliczani do stanu zatrudnienia jako osoby pełnosprawne, a po dostarczeniu orzeczenia do pracodawcy będą zaliczani do stanu zatrudnienia jako osoby niepełnosprawne również za styczeń i luty 2013 r. poprzez skorygowanie stanu zatrudnienia i wskaźników zatrudnienia osób niepełnosprawnych.

Przewidywany wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych:

• w grudniu 2012 r. wynosić będzie 50,30%,
• w styczniu 2013 r. wynosić będzie 30%,
• w styczniu 2013 r. po korekcie wskaźników wynikających z dostarczenia do pracodawcy kolejnych orzeczeń wnosić będzie 40%.

W związku z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. W jaki sposób należy obliczać zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń osób niepełnosprawnych należnych za grudzień 2012 r., a wypłaconych 8 stycznia 2013 r. W styczniu 2013 r. płatnik nie będzie posiadał statusu zpchr, a wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych obliczony za styczeń 2013 r. wynosić będzie 30%, a wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych obliczony za grudzień 2012 r. wynosić będzie 50,30%?
2. W jaki sposób należy obliczać zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń osób niepełnosprawnych należnych za styczeń 2013 r., a wypłaconych 8 lutego 2013 r. W styczniu 2013 r. płatnik nie będzie posiadał statusu zpchr, a wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych obliczony za styczeń 2013 r. wynosić będzie 30%?
3. W jaki sposób należy obliczać zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń osób niepełnosprawnych należnych za styczeń 2013 r., a wypłaconych 8 lutego 2013 r. W styczniu 2013 r. płatnik nie będzie posiadał statusu zpchr, a wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych obliczony za styczeń 2013 r. wynosić będzie 30%, w sytuacji gdy pracownicy niepełnosprawni dostarczą kolejne orzeczenie o niepełnosprawności, z których wynikać będzie ciągłość orzeczenia i wskutek tego pracodawca dokona korekty wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych za styczeń 2013 r. i wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych za styczeń 2013 r. po korekcie wynosić będzie 40%?
4. Czy powstaje obowiązek korygowania wpłaconej do US zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń osób niepełnosprawnych w sytuacji gdy pracownicy niepełnosprawni dostarczą orzeczenie o niepełnosprawności, z których wynikać będzie ciągłość niepełnosprawności, a po korekcie wskaźników wynikających z dostarczenia do pracodawcy kolejnych orzeczeń wskaźnik ulega zwiększeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zgodnie z art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) płatnicy, o których mowa w art. 31 tejże ustawy, którzy utracili status zakładu pracy, zatrudniający osoby niepełnosprawne, kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów tych osób z tytułów określonych w art. 12 oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych przez tych płatników tym osobom przekazują w odpowiedniej wysokości na ZFRON bądź na rachunek urzędu skarbowego. Termin dokonania wpłaty na rachunek urzędu skarbowego określony został w art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu, płatnik obowiązany jest przekazywać zaliczki na podatek w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po miesiącu, w którym je pobrał. Ustawa o podatku dochodowym osób fizycznych uzależnia procent wpłaty na ZFRON od wysokości osiągniętego przez płatnika wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Z treści art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 31, którzy utracili status zakładu pracy chronionej, zatrudniający osoby niepełnosprawne, kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów tych osób z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez tych płatników tym osobom:
• za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują w wysokości:
  1. 25% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 25% do 30%, 50% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 30% do 35%,
  2. 75% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 35% do 40%,
  3. 100% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 40% - w pozostałej części na zasadach określonych w ust. 1;
• za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1, kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnicy przekazują na zasadach określonych w ust. 1. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 2a, ustala się na podstawie art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej (art. 38 ust. 2b ww. ustawy). Przepisy ust. 2a i 2b stosuje się w okresie 5 lat, licząc od końca roku, w którym płatnik utracił status zakładu pracy chronionej, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach ustawy o rehabilitacji zawodowej (art. 38 ust. 2c ww. ustawy). Zatem jeśli wynagrodzenie należne za grudzień 2012 r. zostanie wypłacone w dniu 8 stycznia 2013 r. W ciągu 7 dni od daty wypłaty, czyli od daty uzyskania środków zakład pracy przekaże kwotę podatku potrąconego od wynagrodzeń wypłaconych osobom niepełnosprawnych na rachunek ZFRON w wysokości 100%, gdyż na ten dzień znany był wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych osiągnięty w grudniu 2012 r.
2. Z art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika sposób przekazywania pobranej zaliczki w odpowiedniej proporcji na ZFRON i do urzędu skarbowego. Zakład wypłaci wynagrodzenie z dołu do 10 dnia następnego miesiąca. Oznacza to, że w tym terminie pobiera zaliczkę. Zaliczka pobierana jest od dochodu wypłaconego w danym miesiącu. Wpłaty do urzędu skarbowego należy dokonać do 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczkę. Kierując się tym, że wypłata wynagrodzenia do 10 następnego miesiąca była wypłatą za pracę wykonaną w poprzednim miesiącu, w którym to był osiągnięty określony wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, przy obliczaniu proporcji w jakiej zaliczka ma być przekazana na ZFRON a w jakiej do urzędu skarbowego należy kierować się wskaźnikiem poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych z miesiąca, w którym praca była wykonywana czyli od wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych należnych za styczeń 2013 r. a wypłaconych 8 lutego 2013 r. Nie zmienia to faktu, że przychodem danego miesiąca w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wynagrodzenia wypłacane w danym miesiącu. Wskazany sposób uwzględniania wskaźnika z poprzedniego miesiąca służy tylko i wyłącznie sposobowi podziału zaliczki w celu jej przekazania na ZFRON i do urzędu skarbowego. Zatem jeśli wynagrodzenie należne za styczeń 2013 r. zostało wypłacone 8 lutego 2013 r., a w styczniu 2013 r. wskaźnik zatrudnienia wynosić będzie 30% to przy podziale zaliczki od tych wynagrodzeń należy zastosować wskaźnik zatrudnienia 30% obliczony za miesiąc styczeń 2013 r.
3. Obliczanie zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń osób niepełnosprawnych należnych za styczeń 2013 r. a wypłaconych 8 lutego 2013 r., w sytuacji gdy wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych obliczony za styczeń 2013 r. (przed korektą) wynosić będzie 30%, a pracownicy niepełnosprawni dostarczą kolejne orzeczenie o niepełnosprawności, z których wynikać będzie ciągłość orzeczenia i wskutek tego wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych za styczeń 2013 r. (po korekcie) wzrasta do 40% to przy podziale zaliczki należy zastosować wskaźnik zatrudnienia 40% obliczony za miesiąc styczeń 2013 r., czyli wedle rzeczywistego stanu zatrudnienia.
4. Skoro z treści art. 38 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 31, którzy utracili status zakładu pracy chronionej, zatrudniający osoby niepełnosprawne, kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów tych osób z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez tych płatników tym osobom:
• za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują w wysokości:
  1. 25% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 25% do 30%,
  2. 50% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 30% do 35%,
  3. 75% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 35% do 40%,
  4. 100% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 40% - w pozostałej części na zasadach określonych w ust. 1;
• za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1, kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnicy przekazują na zasadach określonych w ust. 1,
  a wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 2a, ustala się na podstawie art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej (art. 38 ust. 2b w/w ustawy) to pracodawca, który osiąga określone wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych jest zobowiązany do korekty zarówno wskaźników zatrudnienia i korekty podziału zaliczki od wynagrodzeń od pracowników niepełnosprawnych przekazanych na ZFRON i przekazanych do właściwego urzędu skarbowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznał za prawidłowe, przy czym na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpił od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Po przeanalizowaniu akt sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Z przepisu tego zatem wynika, iż przekazanie zaliczki na podatek do urzędu skarbowego następuje w miesiącu następującym po miesiącu dokonania wypłaty.

Kolejne przepisy art. 38 ust. 2-2c ustawy regulują zasady przekazania zaliczki w przypadku płatnika będącego zakładem pracy chronionej lub zakładami aktywności zawodowej oraz płatnika, który utracił status zakładu pracy chronionej.

Na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy, płatnicy będący:

1. zakładami pracy chronionej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:
1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują:
   • w 40% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
   • w 60% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych,
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a, przekazują na zasadach określonych w art. 38 ust. 1;
2. zakładami aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:
1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują na zakładowy fundusz aktywności,
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a, przekazują na zasadach określonych w art. 38 ust. 1.

Z kolei, zgodnie z postanowieniami art. 38 ust. 2a ustawy, płatnicy określeni w art. 31, którzy utracili status zakładu pracy chronionej, zatrudniający osoby niepełnosprawne, kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów tych osób z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez tych płatników tym osobom:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują w wysokości:
1. 25% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 25 do 30%,
2. 50% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 30 do 35%,
3. 75% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości od 35 do 40%,
4. 100% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych – w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 40%
- w pozostałej części na zasadach określonych w art. 38 ust. 1;
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód osoby niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1, kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnicy przekazują na zasadach określonych w art. 38 ust. 1.
   
   

Powołane regulacje odnoszą się do ”kwot pobranych zaliczek”, tj. do kwot, jakie płatnik „zatrzymał” celem ich późniejszego przekazania. Przepisy art. 38 ust. 2-2a ustawy mają charakter norm szczególnych, stanowiących odstępstwo od ogólnej reguły określonej w art. 38 ust. 1, z tym że odstępstwo to dotyczy wyłącznie podmiotu, na rzecz którego należy przekazać zaliczkę. Przekazanie zaliczki do tych podmiotów następuje natomiast w terminie określonym w art. 38 ust. 1 ustawy, tj. do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki.

Ponadto art. 38 ust. 2b ustawy stanowi, iż wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 2a, ustala się na podstawie art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej.

Przechodząc zatem na grunt postanowień ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.) należy wyjaśnić.

Na podstawie art. 21 ust. 1 w/w ustawy pracodawca zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 2-5 i art. 22, dokonywać miesięcznych wpłat na Fundusz, w wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych.

Z kolei w myśl postanowień art. 21 ust. 5 w/w ustawy do liczby pracowników, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się osób niepełnosprawnych przebywających na urlopach bezpłatnych oraz osób niebędących osobami niepełnosprawnymi zatrudnionych:

1. na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego;
2. przebywających na urlopach wychowawczych;
3. nieświadczących pracy w związku z odbywaniem służby wojskowej albo służby zastępczej;
4. będących uczestnikami Ochotniczych Hufców Pracy;
5. nieświadczących pracy w związku z uzyskaniem świadczenia rehabilitacyjnego;
6. przebywających na urlopach bezpłatnych, których obowiązek udzielenia określają odrębne ustawy.
   
   

Powołane powyżej regulacje nie normują zatem kwestii, o której mowa we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

Natomiast w myśl postanowień art. 2 pkt 6 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oznacza przeciętny miesięczny udział procentowy osób niepełnosprawnych w zatrudnieniu ogółem, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.

Zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w momencie wypłaty, przy czym nie ma znaczenia, jakiego okresu dany przychód dotyczy.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w art. 38 ust. 2a ustawy, dotyczy miesiąca wypłaty wynagrodzenia. Z uwagi na fakt, iż przekazanie części zaliczki na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (jak i na ogólnych zasadach do urzędu skarbowego) - w myśl przepisów art. 38 ust. 1 ustawy - następuje w następnym miesiącu (do 20 dnia), płatnik w momencie ich przekazania dysponuje pełnymi danymi za miesiąc poprzedni, co pozwala na ustalenie właściwej wielkości wskaźnika.

Ponadto należy zauważyć, iż przyjęty przez Wnioskodawcę 7-dniowy termin liczony od daty wypłaty przekazania środków do zakładowego fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych może wynikać z przekonania Wnioskodawcy, iż w omawianym przypadku należy zastosować postanowienia art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Wnioskodawca nie powołuje się wprost na w/w regulację). Norma ta nie reguluje jednakże terminu przekazania zaliczki na rzecz w/w funduszu.

W związku z tym należy podkreślić, iż przepis ten stanowi, iż pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej jest obowiązany do przekazywania środków funduszu rehabilitacji na rachunek, o którym mowa w pkt 2, w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano.

W konsekwencji, powyższy przepis dotyczy kolejnego kroku, tj. zachowania się pracodawcy po uzyskaniu przez fundusz środków z zaliczek na podatek dochodowy, nie zaś poprzedzającego go kroku, polegającego na przekazaniu należnych kwot z zaliczek na rzecz funduszu. Norma ta obliguje bowiem pracodawcę jedynie do wpłaty tych środków na odrębny rozliczeniowy rachunek bankowy prowadzony dla tego funduszu, w terminie 7 dni od dnia, w którym środki te uzyskano.

Ponadto Wnioskodawca we wniosku opisuje sytuację, w której pracownik dostarcza kolejne orzeczenie o niepełnosprawności, z którego wynikać będzie ciągłość orzeczenia, co z uwagi na wzrost wskaźnika zdaniem Wnioskodawcy może wpływać na dokonanie „korekty” pobranej zaliczki.

W związku z tym należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje takiej możliwości. Pracodawca stosuje wskaźnik faktycznie obowiązujący w miesiącu wypłaty wynagrodzenia. Dostarczone w terminie późniejszym orzeczenia, nie mogą wpływać na wykonane uprzednio czynności związane z obowiązkami płatnika.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 31 października 2012 r. (uzupełnionym pismami wniesionymi w dniu 5 listopada 2012 r., 7 listopada 2012 r. oraz w dniu 30 stycznia 2013 r.) należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 stycznia 2013 r. Nr ILPB2/415-1001/12-5/ES, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.